Wat is liefde? Artikel

Op een dag als deze, die we ‘Valentijnsdag’ noemen, voel ik een lichte dwang die mij uit bed duwt. ‘Ga even schrijven, schrijf over liefde’…. Nou, daar voel ik me dan wel voor een probleem gesteld, want wat is liefde. En dáár moet dit artikel nou juist over gaan, want wat is nou eigenlijk ‘liefde’ ? Geef daar maar eens een pasklaar antwoord op!

Okee, daar gaan we. Vroeger zou ik gezegd hebben: liefde is verliefd zijn, dus vlinders in mijn buik voelen als ik ‘m zie en als dat andersom ook zo is dan houd je van elkaar en dat is liefde. Schattig, hè?  Minder schattig is dan dat je jaren later van diezelfde ‘liefde’ gaat scheiden omdat je iets wezenlijks mist.  En zelfs daarvóór was ik héél erg verliefd geweest (je eerste liefde schijnt het meeste impact te hebben, logisch ook) maar na een partijtje scharrelen  moest ik ‘m die middag voorgoed afstaan omdat hij verongelukte in het verkeer. 

Ik ging er toen vanuit dat mijn leven nooit meer hetzelfde zou zijn.  En feitelijk is dat ook zo, want je gaat heel anders in het leven staan als zoiets je overkomt. En als je directe omgeving je probeert te troosten met de woorden: ‘ach, je bent nog zo jong, dit was slechts kalverliefde, er komt wel een andere man voor je’  geloof je helemaal niet meer in de liefde. Van niemand! Het vertrouwen in de mensheid lijkt dan ineens verdwenen!

De relaties daarna zal ik hier niet beschrijven, maar laat ik zeggen dat ik van leerschool naar leerschool ging en dat mijn hoogsensitieve persoonlijkheid daar heel veel van heeft opgestoken. Daarnaast kreeg het begrip ‘liefde’ telkens na zo’n ervaring een hele andere waarde.  En een diepere, mag ik stellen! Positief toch?

Want wat is nou liefde. Ik zal daarvoor een sprong maken naar het heden. Als ik nu moet beschrijven wat het begrip voor mij betekent loop ik vast. Ik merk dat er geen woorden meer voor zijn. Maar goed, ik ben een schrijver, een dichter, een kunstschilder en (ex-)muzikant, dus het moet mij op één of andere manier lukken om er uitdrukking aan te geven.  Ik doe een poging.

Liefde is zoiets ongrijpbaars, maar vindt in de diepste diepten plaats maar ook in de hoogste hoogten. Beiden tegelijkertijd.  Vaag, hè?   Het is een sensatie die je van teen tot kruin in je lichaam ervaart, alsof je onder stroom staat. En als die sensatie gaande is, ben ik nog meer dan normaal helderziend, heldervoelend, helderwetend, helderhorend, helderruikend en wat niet al. Ik ben onderdeel van alles, van het geheel.  Dit klinkt wellicht weer ‘zweverig’ voor velen, terwijl ik hoop dat jij, die dit leest, ook wel eens (of meer dan eens) zoiets ervaren hebt. Mijn artikel over zielsliefde raakt daar ook aan, dat is eenzelfde onbeschrijflijke sensatie. We gaan ons op hele korte termijn allemaal herinneren wie we zijn, en dit allemaal ervaren.  Geloof me daar maar in. Moet niet natuurlijk, alles is okee!

Ik ga een voorbeeld geven. Mijn dieren, momenteel heb ik zes katten en een hond, laten mij altijd weer ‘onvoorwaardelijke’ ECHTE LIEFDE zien. Het gebeurt steeds vaker dat ik  tranen in mijn ogen krijg van pure ontroering als ik met ze knuffel, of zij ineens met mij komen knuffelen. Mijn hart scheurt open, (sensatie op mijn borst) en ik voel de stroming aan energie die tussen hen en mij heen en weer gaat. Sterker nog, als ik daarop geconcentreerd ben, zie ik die energie (met mijn helderziendheid),  en dat is zo ongelooflijk mooi en van een onbeschrijflijke schoonheid!  Kleuren, golven, lichtflitsen die in verbinding gaan met elkaar.  Dat is LIEFDE met hoofdletters kan ik je verzekeren. Het heeft niets aards, niets seksueels, niets ‘bekends’  wat ermee te vergelijken is  en het gebeurt met ons beiden. Op zo’n moment vindt er ook communicatie plaats.  Heel snel, telepatisch en indringend, maar zo helder en duidelijk.  Ik wil dat ‘bovenaards’ noemen, want anders zou ik het niet kunnen benoemen. Dieren veroordelen niet, nooit! Ze zijn nooit voorwaardelijk, maar emoties hebben ze wel, net als wij. Die laten ze ook zien, voelen, horen, maar het opvangen daarvan lukt ons ‘mensen’ alleen als ons hart volledig open staat voor die energie, voor die sensatie. En daarvoor moeten we onszelf ‘kennen’. Herinneren wie we zijn, wie we waren en waar we straks weer naar toe gaan. Zonder onze aardse, materiële voertuigen.  Als we met ons hoofd (ego) naar een dier kijken zien we een ‘beest’ dat niet kan praten, instinctief is, wil eten, plassen, poepen, slapen en verder niets.   Er was eens een tijd dat ik dat ook zo ervoer, ofschoon ik altijd van jongs af aan een speciale band heb gevoeld met dieren.   Nu noem ik het ‘liefde in optima forma’.

Als je zo ‘sensitief’ in het leven staat, kom je dat nu ook bij mensen tegen. Je ervaart het zelfde ‘onuitsprekelijke’  gevoel van liefde, van eenheid. Een sensatie die je van de sokken slaat.  En die je fysiek uit balans kunnen brengen. Je kunt niet meer praten als je de ander in de ogen kijkt, je adem stokt, je maag begint raar te doen  en je staat niet meer vast op je benen. En als je slaapt, droom je, al dan niet bewust, omdat je elkaar opzoekt in dromen. Dan heb je te maken met ‘Liefde’ !   Alleen omdat we het in die mate niet (meer) kennen, vergeten zijn, kan het wat angstig aanvoelen.  Want vaak is het zo, wat we niet kennen is ‘eng’.  Beter kunnen we dat woord vervangen door  ‘spannend’ want dan heeft het meer toekomst. Immers, iets wat eng is  vermijden we liever en iets wat spannend is, wordt een uitdaging en dus krijgt dat nog wel een vervolg meestal.

Liefde dus… Een heel complex gegeven dat we op diverse ‘levels’ kunnen ervaren.  Mijn ‘liefde’ van vroeger was waarschijnlijk inderdaad ‘kalverliefde’, maar de impact die het heeft gehad was op dat moment net zo ontwrichtend als mijn ervaring van liefde in het heden.  Alleen kan ik het in een groter perspectief zien en concluderen dat ik daar heel erg in ‘gegroeid’ ben. En dat liefde voor al wat leeft nu voor mij het hoogste goed is! 

Ik wil op deze ‘valentijnsdag’ eindigen met de vraag:  wat betekent ‘liefde’ voor jou?

© Irma Schiffers  – 14 februari 2014

Dit artikel mag overgenomen en/of verspreid worden, mits voorzien van bronvermelding.