COLUMN: de toespraak van Poetin

Al lezend in de Engelse versie bekroop mij een steeds groter wordend gevoel van onrecht. Het zoveelste onrecht waar we mee te maken hebben wanneer het gaat om de discrepantie tussen informatie en desinformatie. Persoonlijk vielen mij een aantal zaken op in deze toespraak. Ten eerste de ‘rede’ waarmee de toespraak van Poetin doorspekt is. Ik heb deze woorden lang niet meer gehoord vanuit de politiek. En dat blijkt eens te meer wanneer je de vragen en antwoorden leest en ziet hoe hij daarop reageert; geheel conform zijn in het begin uitgesproken tekst dat hij direct, soms hard, maar eerlijk wil kunnen zijn zonder zich te bedienen van de gebruikelijke diplomatie die hij beter bij de borrel vindt passen. Helemaal met hem eens. Eerlijkheid past in deze tijd en diplomatie gaat altijd over gewin, behoud van verworvenheden en geld! Weinig vernieuwends dus.

Zijn we door desinformatie en misleidende propaganda weer terug in de oertijd?

Dan blijf ik -even stil geworden- hangen bij het feit dat hij een revolutie niet wenselijk vindt, maar dat het moet gaan om evolutie. Zijn wij daar ook niet met ons allen mee bezig, veelal in stilte? Van revolutie naar evolutie, slechts één letter die een wereld van verschil maakt en die het bloedvergieten zou reduceren tot nul. Hij herhaalt dat later nog eens in de vragenronde. Deze man weet echt waar het over gaat, wat je ook verder van hem vindt. Hij heeft de elite met hun agenda 21 en de New World Order helemaal door, ik schreef daar al eerder over. Poetin wordt niet gehoord. Mág ook niet gehoord worden, vinden de westerse leiders. Oh nee?

Vraag je nu eens af; wie zijn die westerse leiders? Zijn dat die mensen die wij gekozen hebben volgens ons ‘democratische’ systeem? Doen ze nog steeds wat wij graag willen? Mag ik jou vragen of jij oorlog wilt? Mag ik je vragen of jij in armoede wilt leven of dat bij anderen wilt zien? Wil je echt graag failliet gaan omdat het geld verdwenen is vanwege het feit dat het al jaren gecreëerd wordt uit het niets? Dat is iets dat velen van ons overkomt, maar ook daar wordt over gezwegen. Ik weet dat er heel veel ‘stille armoede’ is, stil verdriet en diepe frustratie. Er gaan talloze jonge bankiers dood, de meesten zouden zogenaamd zelfmoord plegen, terwijl er hoge levensverzekeringen op hen zijn afgesloten door de elite. Onlangs in oktober werd nummer 32 aan de lijst toegevoegd. Hebben onze ‘leiders’ er enige boodschap aan? Moeten wij nu met onze toch al zo hoge staatsschuld ook nog meebetalen aan het neonazistische wanbeleid in Oekraïne, terwijl onze eigen problemen niet meer onder ogen worden gezien? De politieke wereld is echt compleet gestoord geworden en daarom staat de ‘revolutie’ vanuit de bevolking nu op de drempel van het strijdtoneel. Terwijl ik het gevoel heb dat we zelf –als weldenkende en welvoelende wezens- in onszelf steeds meer evolueren, iedere dag opnieuw. Ik voel me enorm in de kou gezet! Maar ik niet alleen, zo blijkt telkens weer. Zullen we het dan samen gaan doen?

Mensen als Willem Middelkoop, Ewald Engelen, Ad Broere en Karen Hudes volg ik graag, want zij zijn de ‘financiële tijgers’ van dit moment die met man en macht proberen alle politieke misstanden aan de kaak te stellen. Het zijn geen kleine jongens, ze weten precies hoe het zit en hoe het zou moeten. Net als Poetin. Dat durf ik naar aanleiding van deze toespraak te stellen. En ook hij heeft zijn eigenaardigheden en zijn tekortkomingen als ex-KGB agent en grootmeester in ‘schaken’. Hij is de Russische beer in eigen persoon en daar moet je niet mee gaan stoeien. En dat is wat ze doen. Ze hopen dat hij zijn ‘rede’ verliest door deze beer te tergen zodat hij overgaat tot de (nucleaire) aanval. Dan heeft Rusland het gedaan en hebben ze meteen afgerekend met degene die de ‘luis in de Amerikaanse pels’ luisterend naar de naam Edward Snowden ‘ongehoord’ asiel verleent. Jazeker, Poetin heeft ook zijn eigen ‘Russische beleid’ en zoals hij zelf zegt: ‘Wij hebben zeker onze tekortkomingen. Ze gelden voor het systeem. Velen van hen komen duidelijk uit het verleden. Er is veel wat we moeten veranderen. We doen het geleidelijk, maar niet door middel van revolutie – ik zou zeggen dat er genoeg waren in de 20e eeuw, we hebben er genoeg van – het moet door evolutie.’

Maar het agressieve, gevaarlijke en oorlogszuchtige imperialisme van de Amerikanen en hun Europese schoothondjes moet dringend gestopt worden willen we de huidige (veelal ontkende) derde wereldoorlog niet zien uitbreiden met fysieke bombardementen. En dat probeert Poetin hiermee uit te dragen. Hij zat ook niet te wachten op een door het westen geïnstalleerde fascistische en neonazistische regering die onder andere joden en het Russisch sprekende volk in koelen bloede afslacht. Het westen schiet hier letterlijk mee in de eigen voet. Ja, ook jou en ook mij als westerlingen. Ben jij het hiermee eens? Blijf jezelf vragen stellen en zoek het antwoord alsjeblieft niet in de propagandistische en misleidende mainstream media. Getuige deze toespraak die ons onthouden is.

En vanuit dat gevoel van onrecht ben ik gaan vertalen. Ik zal je eerlijk zeggen, bij pagina dertien zakte de moed in mijn schoenen. Ik zag aan mijn word document dat ik tot pagina veertig moest volhouden en ik dacht even dat ik het misschien wel voor de ‘kat zijn viool’ zat te doen. Niets is minder waar; wanneer dit blog op het hier nabijgelegen strand was gebouwd, liep je nu in een enorme greppel die ontstaan zou zijn door het exorbitante aantal bezoekers. Een deurmat was gelukkig niet nodig, want niemand had vieze voeten. Ik ben blij dat ik die enorme vertaalklus heb doorgezet. Goede informatie is ons basisrecht en dat willen we terug opeisen, dat is wel duidelijk gebleken. Dit is een goede ontwikkeling dus en hoopgevend voor onze toekomst. Overigens dank aan al diegenen die de toespraak hebben gedeeld, of er een eigen artikel aan hebben gewijd, zodat deze informatie onder de aandacht van velen is, en nog wordt gebracht.

In welke wereld leven we, de oude of de nieuwe? In beide, zo voel ik. Degenen uit de oude wereld willen niet loslaten, al dan niet door gezichtsverlies (= puur ego) en degenen in de nieuwe wereld staan te trappelen op de startlijn om te vertrekken. Het startschot is allang gehoord; teveel schoten hebben er al geklonken overal en dat zijn helaas geen losse flodders in de lucht.

Zoals ik al in een eerder artikel schreef, voel ik me vaak een ‘alien’. Alsof mijn loze woorden verdwijnen als waterdruppels in de wind. Maar ze worden toch beantwoord door velen die net zo hard staan te roepen dat het anders moet. Menselijker, socialer, liefde in plaats van haat. Samen…

Deze ‘alien’ is dus niet alleen, maar ik kijk voor de zekerheid iedere ochtend even in de spiegel of ik misschien groen begin te kleuren. Heb ik al punt oren? Nee, gelukkig niet, maar ik heb in deze idiote wereld onderhand wel last gekregen van een punthoofd!

© Irma Schiffers

Alle artikelen op deze site worden belangeloos geschreven ten bate van ‘hue-manity’ en mogen in het geheel verspreid worden, mits de bronnen worden gerespecteerd.