Revolutie in Syrië die wij niet (mogen) zien!

ENG

Toch wel enigszins onder de indruk van een video die ik heb opgezocht en bekeken naar aanleiding van een artikel over de nieuwe mini-staat Rojava in Syrië, wil ik daar de aandacht nu even op richten. Voor geïnteresseerden heb ik deze documentaire niet alleen in tekst vertaald, maar ook van Nederlandse ondertiteling voorzien.

Het Midden-Oosten van vandaag de dag is de laatste plaats om naar te kijken als het gaat om progressief politiek denken vanuit ons – door de mainstream gehersenspoelde- Westen. Nog minder kunnen we daarom geloven dat die gedachten daar worden omgezet in actie. Ons beeld van die regio is er een van dictaturen, militaire junta’s en theocratieën die gebouwd zijn op de ruïnes van het voormalige Ottomaanse Rijk, of holle staten als Afghanistan, en in toenemende mate Pakistan, waar alles dat buiten de hoofdstad gelegen is zoiets is als ‘Mad Max’. Het idee dat een deel van de regio goed op weg is naar Utopia, is iets dat je niet gaat terugzien in de mainstream media. Maar je bent nu even niet bij de mainstream media!

Langs de grenzen van Syrië met Turkije en Noord-Irak, ligt een voornamelijk Koerdisch gebied met een bevolking van 4,6 miljoen mensen, waar een enorm ‘sociaal experiment’ plaatsvindt in het midden van een kruisvuur tussen de Syrische dictatuur, de collectieve waanzin van ISIS en de voortdurende vijandigheid van Turkije op weg naar het idee van een Koerdische autonomie, met de sterke dreiging van de VS en de NAVO op de achtergrond. Voor mijn gevoel is dat de stichting van een eigen ‘staat’ waar we al vaker over hebben kunnen lezen en die uiteindelijk weleens tot meer vrede en harmonie zou kunnen gaan leiden in die regio.

De Democratische Unie Partij (PYD) en de Koerdische Nationale Raad (KNV) in de regio van Rojava, hebben in de regio een samenleving gesticht door het samenbrengen van hartstochtelijk libertarisme (overal geweren, en er zijn helemaal geen belastingen) en vriendelijk anarchisme met een gezonde dosis feminisme. Terwijl de meeste Koerdische groepen, vooral die groepen waar de VS mee ‘bevriend’ is, op een dag graag een Koerdische staat willen vestigen, hebben ze in Rojava een voorsprong genomen met het idee een mini-staat te creëren met een geavanceerd systeem dat ze democratische confederalisme noemen.

In de regio van Rojava, is een kleine centrale overheid met een absoluut minimum van 40% vrouwelijke afgevaardigden, maar het grootste deel van het dagelijks runnen van de samenleving gebeurt op lokaal niveau, van straat tot straat en van dorp tot dorp. De ontwerper van dit syteem van democratisch confederalisme, Abdullah Öcalan, zegt dat ‘Ecologie en feminisme de centrale pijlers’ zijn van het systeem dat hij heeft aangestuurd, iets dat je niet snel zult horen van de westerse politici. In Rojava worden mannen die hun vrouwen slaan volledig verstoten uit de gemeenschap, omdat ze het leven in een zeer sociaal verbonden maatschappij vrijwel onmogelijk maken. In plaats van een politiemacht en gevangenissen, werken er ‘vredescommissies’ in elke gemeente om de familiaire wraakmoorden uit te roeien door afspraken te maken op vrijwillige basis tussen beide partijen – en dat werkt.

Het enige deel van het Rojava experiment dat internationale aandacht heeft gekregen is de YPJ, de vrouwelijke paramilitaire krachten die hebben gevochten, en gewonnen, tegen ISIS en het Syrische leger. NBC, de Guardian en zelfs Marie Claire hebben de moed van de YPJ wel beschreven zonder ook maar één woord te wijden aan de ideologie die erachter ligt en dit mogelijk heeft gemaakt.

Het was de YPJ, samen met hun mannelijke collega’s van de YPG, die de duizenden Yezidi’s die vastgelopen waren en omringd werden door ISIS op de berg Sinjar in Noord-Irak, hebben gered. De Yezidi gemeenschap had de pech om in het gebied te wonen dat ISIS volledig had opgeëist. Ze zijn een gehate minderheid binnen de Islamitische wereld voor al zo’n duizend jaar, en zijn beschuldigd geweest van het aanbidden van de  ‘duivel’. Terwijl de Amerikanen voorraden dropten vanuit de lucht hebben de Syrische gevechtstroepen de grenzen van ISIS gebroken en tienduizenden levens gered. Ze hebben ook met succes de stad Kobani verdedigd toen ISIS een aanval is gestart op de stad met tanks, raketten en zelfs met drones. Ondanks de zware verliezen, blijft de stad vrij van ISIS-strijders, maar de omliggende dorpen zijn nog steeds in strijd.

De YPJ / YPG vechten voor de Democratische Samenleving die nog niet perfect is en ze worden beschuldigd van het inzetten van kindsoldaten. En meisjes van 12 jaar werken als kok en schoonmakers voor de YPJ en krijgen een aantal basisprincipes te leren van gevechtstrainingen, hoewel ze niet worden ingezet in de strijd. En ze zijn voor altijd bezoedeld door hun associatie met de Koerdische Arbeiderspartij (PKK), onder leiding van Abdullah Öcalan en geclassificeerd als een terroristische organisatie door de meeste landen. De voormalige marxistisch-leninistische partij heeft ook een aantal duistere banden met de drugshandel en de Turkse inlichtingendienst.

Ondanks alle obstakels waarmee zij worden geconfronteerd, zijn de mensen van Rojava op dit moment de enige grootschalige beweging op de hele planeet die zich bezighouden met de implementatie van een echt, werkend alternatief voor de Staat en het kapitalisme. Net als de Spaanse anarchistische federaties en de Mexicaanse Zapatistas die hen voorgingen, hebben de mensen van Rojava ervoor gekozen om het onmogelijke te doen: het creëren van een nieuwe samenleving, ondertussen verdediging voerend met een van de kleinste strijdmachten in deze regionale oorlog; koorddansend boven een trefbal-veld! Of ze het volhouden kan alleen de tijd ons leren!

Zie hieronder de video die ik vertaald heb en van Nederlandse ondertiteling heb voorzien. Het is een absolute aanrader voor iedereen die een kijkje wil nemen in een poging tot een nieuw soort samenleving, waarin etnische culturen zij aan zij gaan!

Bron artikel: Gareth Watkins

© Irma Schiffers – NL

Alle artikelen op deze site worden belangeloos geschreven ten bate van ‘humanity’ en mogen geheel of gedeeltelijk worden gerepubliceerd, mits voorzien van bronvermelding