
Eerder schreef ik in dit artikel met het vertaalde en ondertitelde interview van Reiner Fuellmich en Viviane Fischer met Jeroen Pols (dat o.a. ging over de arrestatie van Willem Engel) dat een van Grand Jury advocaten was gearresteerd.
Het ging om advocaat Virginie Araujo-Recchia uit Parijs. Inmiddels is ze vrijgelaten. Hieronder heb ik haar volledige verklaring vertaald die ze heeft uitgegeven na haar vrijlating. Tevens heb ik een brief van Grand Jury collega attorney Ana Garner als link daarin opgenomen en ook deze vertaald. Het Grand Jury advocaten-team zit duidelijk ook niet stil en het is goed om daar kennis van te nemen.
Wat Willem Engel betreft kun je het nieuws zelf goed volgen omdat het om een Nederlandse zaak gaat. Ook hij is gelukkig weer vrij, maar zoals wordt beschreven, wel onder bepaalde strikte voorwaarden. Daar kun je ook van alles van vinden, maar dit zijn wel ‘buikpijn-dossiers’ wat mij betreft. Je kunt onder andere naar Viruswaarheid.nl gaan en lees daar ook eens dit artikel over ‘opruiïng’. Wat is ‘opruiing’? En wie is er verantwoordelijk te houden voor het uiten van een mening? Dit vraagt Drs. Mariëlle Van Heugten, psycholoog zich af in voornoemd artikel. UPDATE: Vandaag, 3 april is Willem weer opgepakt.
Hieronder de volledige verklaring van Virginie van 30 maart 2022:
“Een aantal mediakanalen heeft gemeld dat ik van 22 tot 24 maart 2022 in DGSI in hechtenis werd gehouden.
Inderdaad, op 22 maart 2022 om tien over half zeven in de ochtend (06:40), drongen twaalf personen, waaronder commando’s met capuchons, ons huis binnen vanuit zes voertuigen en ramden op de voordeur.
Hoewel we de deur onmiddellijk openden, zagen we stormrammen klaarstaan om de deur in te slaan.
Het team bestond uit leden van verschillende veiligheidsdiensten, met name van de Direction Générale de la Sécurité Intérieure (DGSI is min of meer gelijkwaardig aan MI5), een vertegenwoordiger van de Parijse balie (Bâtonnier du Barreau de Paris), een griffier en twee onderzoeksrechters. Zonder slag of stoot drongen zij onze woning binnen en doorzochten alle kamers, met inbegrip van de kamer van onze kinderen, onze auto en de tuin.
Zij doorzochten familiefoto’s, bankafschriften, de rekeningen van verschillende jaren, alle dossiers, de boekenplanken, enz. en namen onze professionele IT- en telefoonapparatuur in beslag.
Dit alles gebeurde in het volle zicht van onze jonge kinderen, iets wat ongetwijfeld sporen zal nalaten.
Op verdenking van medeplichtigheid aan terrorisme werd ik vervolgens overgebracht naar de gebouwen van DGSI in Levallois-Perret.
Daar werd ik ongeveer zestig uur vastgehouden onder omstandigheden die alleen maar als onmenselijk kunnen worden omschreven. Om redenen van persoonlijke integriteit zal ik hier niet verder op ingaan.
Dit gezegd zijnde, is een reeks opmerkingen op zijn plaats.
Toen ik uit detentie werd ontslagen, ontdekte ik dat er geen enkele aanklacht tegen mij zou worden ingediend, en dat ik zelfs geen verdachte (témoin assisté) was. Met andere woorden, ik ben geen partij in deze zaak.
Afgezien van het feit dat ik een van de advocaten ben die zijn ingeschakeld door iemand die in staat van beschuldiging is gesteld, is mijn betrokkenheid bij de zaak nihil.
Zou het niet eenvoudiger zijn geweest mij op te roepen in plaats van mij voor de ogen van de kinderen af te voeren en mij onder absurde omstandigheden vast te houden – terwijl het uiteindelijk, omdat mij niets te verwijten valt, niet meer dan een soort klopjacht blijkt te zijn?
Onschuldig tot het tegendeel bewezen is, zei u?
Elk jaar worden in Frankrijk ongeveer 800.000 personen in hechtenis genomen. Ondanks het stigma is deze opsluiting heel gewoon geworden.
Dat de cijfers van de gevangenhouding door de politie zijn gestegen, is met name te danken aan het feit dat dit een prestatie-indicator van de politiecommissaris is geworden, waarbij iedereen om een plek onder de zon vecht.
Niettemin moet worden vastgesteld dat advocaten en journalisten momenteel de neiging hebben het slachtoffer te worden van een dergelijke behandeling. Bij gebrek aan echte of afdoende bewijzen hebben de autoriteiten het wapen van intimidatie ingezet tegen twee beroepsgroepen die de pijlers van de democratie zouden moeten zijn.
Hetzelfde kan worden gezegd van die artsen, die eveneens aan soortgelijke vormen van intimidatie zijn blootgesteld, wanneer zij alarm proberen te slaan over bepaalde maatregelen die zijn getroffen om de “volksgezondheidscrisis” of de schade als gevolg van de experimentele injecties met gentherapie te beteugelen.
Deze artsen worden door hun colleges bestraft en voor de rechter gedaagd – en zij gaan vrijuit, omdat er geen gronden voor vervolging zijn.
Wat de Gele Hesjes betreft, ik kan niet anders dan aan hen denken, de eersten in de rij die het slachtoffer zijn geworden van geweld door toedoen van de autoriteiten.
Al jaren houd ik mij actief bezig met zaken die te maken hebben met de vrijheid van meningsuiting, de grondrechten en de “crisis” in de volksgezondheid.
Zo kwam ik tot de opstelling van een verslag met als titel ” De Dictatuur 2020, terrorisme van de Staat, aantasting van de fundamentele belangen van de Natie en misdrijf tegen de menselijkheid ” (“Dictature 2020, terrorisme d’État, atteinte aux intérêts fondamentaux de la Nation et crime contre l’humanité”), dat in november 2020 door het observatorium voor génocide is gepubliceerd.
Op het ogenblik dat ik dit schrijf, vertegenwoordig ik een aantal natuurlijke personen en rechtspersonen die, op basis van de argumenten in voornoemd verslag, klachten hebben ingediend.
Bovendien behoor ik tot een internationaal collectief van advocaten en juristen die zich op het recht beroepen om de schendingen van rechten en vrijheden te bestrijden, die ons vrijwel wereldwijd en op gecoördineerde wijze zijn opgelegd onder het mom van de “volksgezondheidscrisis”.
Wat het excuus voor mijn hechtenis betreft, namelijk een bepaalde juridische kwestie, daar zal ik niets meer over zeggen. In de eerste plaats omdat de zaak officieel wordt onderzocht. In de tweede plaats heb ik geen toegang tot de dossiers, omdat ik niet in staat van beschuldiging ben gesteld en zelfs niet word verdacht, zoals eerder is uitgelegd. Ten derde vallen mijn gesprekken met een cliënt, als advocaat, onder het beroepsgeheim.
Dit waren enkele van de vragen die mij werden gesteld tijdens het tien uur durende verhoor:
- Bent u een patriot?
- Waar verwijst de term “samenzweringstheoreticus” naar?
- Hoe kijkt u naar de Islam?
- Hoe kijkt u naar het Jodendom?
- Uw kijk op 5G?
- Uw kijk op pedofilie?
- Uw kijk op Vrijmetselarij?
- Zouden er ministers zijn met banden met pedofiele netwerken?
- Uw kijk op Emmanuel Macron?
- Welke maatregelen hebben u ertoe gebracht te beweren dat er misdaden tegen de menselijkheid zijn gepleegd?
- Wat wordt bedoeld met “nieuwe wereldorde”?
Ik laat u over aan uw eigen gedachten betreffende deze zaak.
De onderzoeker vroeg mij om mijn “ideologie” in grote lijnen uiteen te zetten. Ik antwoordde dat het niets te maken heeft met een ideologie, maar veeleer met concrete feiten die worden gestaafd door bewijsmateriaal dat ik in de afgelopen twee jaar heb verzameld.
Het Internationaal Gerechtshof en de Grand Jury hebben onder meer hoorzittingen gehouden waarbij erkende internationale specialisten op het gebied van wetenschap, geneeskunde, psychologie en psychopathologie, economie, geografische strategie, alsmede vroegere en huidige slachtoffers getuigden.
Ik heb van mijn kant getuigenissen van slachtoffers, gezondheidswerkers en Franse brandweerlieden afgenomen en deze aan de Grand Jury overhandigd.
Hier wordt geen ideologie voorgeschoteld, maar de mening van deskundigen, professionals, getuigen en slachtoffers. Alleen waarheid is het doel dat wij nastreven.
Kort samengevat kan men enige voldoening putten uit het feit dat de onderzoekers in de loop van hun onderzoek kennis hebben genomen van de belangrijkste argumenten uit de klachten die namens mijn cliënten zijn ingediend tijdens de “crisis in de volksgezondheid”.
Verschillende media hebben verwezen naar een “terroristendossier”, en naar mijn naam als “advocaat die personen vertegenwoordigt in kringen van samenzweringstheoretici” of “extremistische cellen”. De lasterlijke aard van deze mengeling is voor iedereen volstrekt duidelijk.
Vertrouw erop dat ik de zaak niet zal laten vallen: we hebben te maken met regelrechte smaad en opzet om schade te berokkenen. Ik zal bovendien gebruik maken van mijn recht om te reageren.
Er is niets oorspronkelijks aan deze poging om een advocaat met het penseel van zijn cliënt te besmeuren! Hoewel sommigen van ons wel witter lijken te wassen. Het lijdt geen twijfel dat de huidige minister van justitie zich daar terdege van bewust is, omdat hij in zijn carrière zoveel (bewezen) criminelen heeft verdedigd. En dan zijn er nog degenen onder ons die, nadat zij de confrontatie zijn aangegaan met de staat en met grote financiële belangen zoals de farmaceutische, financiële en MSM-multinationals, zich zonder reden in hechtenis bevinden.
Niets van dit alles zal mij beletten te vechten voor burgerrechten en vrijheden.
Tijdens mijn hechtenis heb ik het grote geluk gehad steeds te kunnen rekenen op de adviezen van mijn Parijse collega-advocaten Maîtres Maud Marian, Serge Lewisch en Philippe Autrive, aan wie ik mijn oprechte en collegiale dank wil betuigen.
Vanaf het begin heeft de orde van advocaten van Parijs erop toegezien dat mijn juridische activiteit onder het beroepsgeheim blijft vallen. Daartoe heeft Maître Vincent Nioré, Vice-Bâtonnier van de Orde van Advocaten te Parijs, zich ingespannen om de beginselen van ons beroep te handhaven. Aangezien zijn hele loopbaan in het teken heeft gestaan van de verdediging van collega’s, hebben wij hem ons vertrouwen geschonken.
Onder de DGSI-onderzoekers moet ik diegenen bedanken die, ondanks wat er verder gebeurde, enige achting voor mij hadden.
Ik dank mijn collega-advocaten en andere juristen die mij vanuit de schaduw hebben gesteund, en ook onze nationale, Europese en internationale kringen die steeds op hun hoede zijn gebleven,
Brief van Ana Garner, collega van de Grand Jury groep van Reiner Fuellmich. (Deze heb ik ook in het Nederlands vertaald en kun je hier lezen, red.)
Tot slot gaat mijn dank uit naar de vele duizenden die vriendschaps- en steunbetuigingen hebben gestuurd en naar degenen die videoclips hebben gemaakt om de wereld te waarschuwen voor deze onrechtvaardige praktijken.
Wat een kracht heeft die solidariteit en dat ‘samen opstaan’ ons gegeven!
De andere kant heeft dat niet. We zullen het koesteren.”
Advocaat Virginie de Araujo-Recchia
30 maart 2022
NB. Van Grand Jury Dag 6 komen vanzelfsprekend nog ondertitelde video’s, ben ermee bezig. 
Alle artikelen op deze site worden belangeloos geschreven ten bate van ‘hue-manity’ en mogen geheel of gedeeltelijk worden overgenomen, mits alle bronnen worden gerespecteerd.
Vind ik leuk:
Vind-ik-leuk Laden...