De duisternis voorbij – ARTIKEL

Beyond the darkness..

‘Waar in hemelsnaam zijn we naar toe op weg? Komt er nog eens nieuw land in zicht? Zijn we er bijna? Hoe ver moet ik nog of hoe lang? Ik voel de veranderingen, maar ik zie ze nog niet!’ Het is de energie van dit moment die tot deze gedachten en vragen leidt en ze ‘zingen’ nog steeds in het rond als een monotone mantra.

Zijn we het zat? Zijn we het beu om gedoe te hebben over financiën, gezeur binnen relaties, met partners, familie, geen lol meer in het werk? Het lijkt er wel op als ik het zo om me heen hoor. Iedereen heeft wel wat om zich druk om te maken en het lijkt wel of de vermoeidheid bij de meesten onder ons in de aanval is gegaan en ons rechtstandig in het gezicht beukt. Het is dan ook het beste dat we daar maar even aan toegeven.

Ik hoor over slapeloosheid, terwijl ik daar zelf inderdaad ook al vrij lang aan lijd, of anderzijds over juist veel slapen en nergens zin in hebben. ‘Wanneer begint de nieuwe toekomst’, is de meest gestelde vraag. Ik kan alleen maar zeggen: ‘Nu, en zodra jij er klaar voor bent en weet wat je wilt’. En dat is voor iedereen wel helder, maar het lijkt steeds verder op te schuiven naar… ja wat? Waar wachten we eigenlijk op?

Vragen, vragen, vragen. Ik ervaar dit stuk waar we ons nu in bevinden als een stilte voor de storm, want dat het gaat ‘stormen’ is wel zeker. En dit keer niet in een glas water. De tapijten van moeder aarde worden flink opgeschud;  zijn niet langer geplaveid en de stof die dit doet opwaaien is bijna mysterieus te noemen. We willen een nieuwe start, maar het is nog steeds wat mistig.

In dit vorige artikel schreef ik al dat de poort naar het nieuwe leven dat we voor onszelf creëren smal is als het oog van de naald waarin voor rugzakken uit het verleden geen plaats is. Dus we zitten nu nog even in het ‘loslaten’ en dat kan pijn doen. Loslaten van werk, relaties, vriendschappen, geld, of huis; alles wat ons niet meer dient of te zwaar weegt in onze rugzak moeten we liefdevol durven loslaten. In dankbaarheid achterlaten als een te zwaar belaste schooltas met lesmateriaal dat we afgesloten hebben met een examen. We weten het nu en hebben die lessen geleerd!

En in ‘het nieuwe’ stappen kan gevoelens van angst oproepen omdat het onbekend is. Terwijl we weten dat we daarnaar verlangen. Het is even een tijd van ambivalentie, een gevoel van in twee werelden leven. De mensen die ik spreek herkennen het allemaal.

De weg van de angst gaan lopen door deze onder ogen te zien en er dwars doorheen te gaan zal groei en veel zelfvertrouwen opleveren. En vanuit dat zelfvertrouwen verkrijgen we de autonomie waar we zo naar verlangen. De weg van de angst is de weg van de overwinnaar! Velen zullen gaan verhuizen naar nieuwe oorden, of zelfs een ander land om daar die nieuwe start te gaan maken. Zie het niet als een probleem, maar liever als een uitdaging. Een nieuw en spannend avontuur.

We gaan nu al geruime tijd door de chaos in onszelf en in de wereld om ons heen. Een chaos die gehuld is in duisternis terwijl we proberen daarin telkens het licht te vinden. Terwijl het eigenlijk voorhanden is, je hoeft slechts te bedenken dat je dat alleen in jezelf aan zult treffen. En we weten dit allemaal: overal waar licht is, kan de duisternis niet meer bestaan.

 

 

©Irma Schiffers      11 maart 2014

Dit artikel mag in zijn geheel overgenomen en verspreid worden, mits voorzien van bronvermelding

Bovenstaand artikel is op 11 maart 2014 overgenomen door    ‘Gewoon-nieuws’  en op 12 maart 2014 door Bovendien.com

 

Gaan we de controle loslaten? ARTIKEL

ENGLISH

Wat is controle? En controle uitoefenen? En het willen behouden?  In feite is het niets anders dan iets willen vasthouden, wat zich in ons ervaringsgebied bevindt. Onze waarneming, perceptie heeft iets geleerd of meegemaakt en daar relateren we de nieuwe ervaring aan. Dus het is altijd gerelateerd aan het verleden en ook altijd iets buiten jezelf!  En we leven nu op de drempel van de nieuwe toekomst. De poort daarvoor staat voor je neus en staat volledig open. Aan jou of je erdoor wilt door de controle over je eigen leven terug te nemen.

Als we het principe van controle loslaten en we ‘durven te voelen’ alsof we vandaag voor het eerst bestaan, is er niets om het aan te relateren en kunnen we gewoon vanuit ons gevoel handelen, gelukkig zijn en ons leven op die manier gaan inrichten. Al wat in onze rugzakken zit waardoor we een nieuwe stap niet kunnen zetten,  is vandaag de dag het controle-mechanisme waardoor we het ook niet gaan doen. Denken dat we het niet kunnen doen! En dat begint nu echt voelbaar te wringen.

Want daar is op dit moment met de shifting van de energie geen plaats meer voor. De dreun die je krijgt in je dagelijks leven op het gebied van financiën, relaties, gezondheid, plotseling overlijden etc. zou weleens hard kunnen zijn en nog harder kunnen worden.

Dus we zijn (hopelijk!) wakker. Zie mijn vorige artikel: ‘wakker worden, zijn en blijven!’ En wie dat niet is, zal met diezelfde dreun gewekt gaan worden.

Zijn we in staat om de controle los te laten? Ik geef een paar concrete voorbeelden die ik ook in mijn werk veel tegen kom. ‘Ik wil wel aan die nieuwe studie beginnen of naar ander werk zoeken, maar krijg ik nog wel geld van mijn vorige baas’  of  ‘ik wil wel naar mijn grootste ‘liefde’ gaan, maar zal mijn partner mij wel loslaten zonder mij te bedreigen op één of andere manier’? 

Het zijn zaken die ons leven controleren; de macht van de ander die weer vanuit angst geboren is. Als wij daarop antwoorden vanuit diezelfde angst worden wij slachtoffer en dus tegelijk ook de dader van ons eigen ‘ongelukkig-zijn’. Bovendien houden wij daardoor ook de angst van de ander in stand die niet kan groeien. Weleens over nagedacht? Het is een cirkel.

Kijk dan eens naar het voorbeeld in dat vorige artikel. Ik laat daarin zien dat wij ‘gecontroleerd’ worden door een kleine en zieke elite. Een elite die belust is op geld en macht, op totale beheersing van de aarde en alles wat leeft. Alleen maar voor het pure gewin. Brandpunt van de KRO liet onlangs zien dat slechts 85 mensen tot de rijksten der aarde behoren en de halve aarde bezitten!  En dus ook besturen: de Geo-engineering (chemtrails) en daarmee het weer in de wereld, de banken, overheden, straling, pers en media, big pharma, etc. 

Er wordt dus controle op ons allen uitgeoefend. We moeten dit, we moeten dat, en er is sprake van nog steeds meer ‘moeten’ omdat we financieel kaal geplukt zijn. Het geld is op, en wordt gewoon bijgedrukt, terwijl er niets tegenover staat. Wie heeft er nog levensvreugde door iedere dag gelukkig te zijn met de natuur, de ultieme partner, het werk dat je doet, je talenten gebruiken zonder dat het MOET? Gewoon omdat je wilt?

In dit watermantijdperk is het daar nu de hoogste tijd voor en we hebben de keuze NU! Omdat we zo gecontroleerd worden door het leven, de overheid, die op hun beurt weer gecontroleerd worden door die elite, gaan we zelf ook uit onmacht controleren. Zo makro, zo mikro en vice versa. Wij maken zelf de verandering door het controle-mechanisme los te laten waarin we het ‘slachtoffer’ spelen.

We willen controle hebben vanuit het hoofd, dat alles zo blijft zoals het was. En dat gaat in deze tijd steeds sneller fout.  Bedenk dat we allemaal een diep verlangen hebben om terug te gaan naar onze essentie, onze authenticiteit (een steenbok-kwaliteit die zich laat ‘voelen’)  Zie hiervoor het jaarartikel 2014  van Manuela van der Knaap. De ruler-planeet van Steenbok is Saturnus (ook van waterman trouwens!) en dat principe van authentiek en gelukkig willen zijn na onze karmische lessen geleerd te hebben wil nu gemanifesteerd worden. De top van die berg bereiken.

Als we die controle nou eens loslaten in ons eigen leven? Zodat het er niet meer toe doe wat een ander wel of niet doet, zegt of denkt en we nemen onze eigen kracht (macht) terug, dan zul je ontdekken dat je ook niet meer wil dat een ander macht over je uitoefent. Je herkent manipulatie en macht van de ander. Overigens is dat ook altijd vanuit onmacht, omdat diegene zichzelf niet durft te manifesteren in heelheid. Maar wanneer we die ‘stekker’ eruit trekken is er geen macht meer en hoef jij dat ook niet meer over anderen te hebben.  Je ‘bent’ en ‘leeft’ jezelf. Je gaat van ‘doen’ naar ‘zijn’!

De nieuwsberichten van de mainstream media worden volledig gecontroleerd vanuit die elite. Vaak genoeg in de afgelopen jaren heb ik een bericht zien verschijnen op bijvoorbeeld nu.nl waar ik blij van werd, omdat het de waarheid bevatte over wat er werkelijk speelt. Twee uur later was het bericht verdwenen. Gelukkig ben ik berichten gaan opslaan omdat ik van tevoren al wist dát ze zouden verdwijnen. Ik heb mijn boek er destijds door kunnen schrijven.  Zo heb ik vele voorbeelden van bedrog en corruptie gezien in mijn leven die maakten dat ik mezelf ben gaan ontdekken en manifesteren vanuit liefde en compassie.

De nieuwsberichten van de alternatieve media maken de mensen nu in een snel tempo wakker en we gaan op zeer korte termijn ontdekken wie we werkelijk zijn en altijd al waren door de eeuwen heen. Degenen die dat niet aan kunnen of aan willen gaan, zullen vertrekken van deze planeet. Ook dat zie je nu veelvuldig.  Dat kan verdriet opleveren, maar bedenk dan dat wij zelf ons eigen leven maken of al eerder gemaakt hebben en zelf die keuzevrijheid hebben.  Weet dat wij iedere minuut van de dag zélf kunnen kiezen of dat leven in de duisternis van de controle is (vanuit het hoofd) of in het licht. Vanuit je werkelijke ‘zijn’ alles kunnen creëren, varend op je gevoel en intuïtie als authentiek liefdevol wezen naar een gelukkig leven met degenen die echt bij je passen… De keuze is aan jou!

 ©Irma Schiffers – 5 maart 2014

Dit artikel mag in zijn geheel overgenomen en verspreid  worden, mits voorzien van bronvermelding

Dit artikel is op 6 maart 2014 overgenomen door Bovendien.com  en op 17 maart 2014 door Gewoon-nieuws.nl

 

Waar is mijn kompas? ARTIKEL

Where is my compass? English

Een hoop deuren gaan nu dicht, soms met een klap, soms stukje bij beetje. Dat is afhankelijk van allerlei factoren om ons heen, maar ook van onze eigen inzichten en onze passie. Ik krijg heel vaak de vraag ‘ik weet wat ik niet meer wil en dat sluit ik af, maar wat moet ik dan wel’? Het antwoord daarop is eigenlijk heel eenvoudig: volg je eigen individuele kompas. En juist dat roept weer een vraag op.
Waar vind ik mijn eigen kompas?

Die vraag heb ik zelf ook een paar keer gesteld. Aan mijn docenten van de Jungiaanse opleiding. En ook jaren mee rondgelopen…
Eén ding werd mij duidelijk, ik vond het niet bij anderen. De één vindt dat je dit zou moeten doen, de ander zegt dat ‘dát’ moet leiden tot jouw ultieme succes en geluk; en de maatschappij verlangt ook nog heel veel van je. En zo vliegt het wijzertje van je kompas alle kanten op en weet je nog niet waar je naar toe gaat.

En eigenlijk bleek het heel simpel toen ik het eenmaal gevonden had.

Het was gewoon dat kleine meisje, het innerlijke kind, dat teruggevonden moest worden en vooral in z’n geheel moest worden aanvaard. Door mezelf!
Dat ‘kind’ is namelijk oneindig veel wijzer dan degene die ik nu tracht te zijn; de volwassen vrouw die continu in de weer is om aan de wensen en normen van anderen te voldoen, wat maar nauwelijks lukt. Maar dat kind wil vrolijk zijn, liefde geven en krijgen, spelen, werken met de eigen talenten en de natuur in; een mooie toekomst creëren voor iedereen. En het wéét waar het heen wil, vanuit innerlijke wijsheid. Het wil alleen maar zichzelf zijn.

Dus als je vraagt waar je moet zoeken om bij je eigen kompas te komen, duik dan eens bij jezelf naar binnen en als een rechtgeaarde alchemist zul je dat stukje goud daar ongeschonden aantreffen. Geduldig wachtend op het moment dat het gevonden wordt…

 © Irma Schiffers  – 16 februari 2014

Dit artikel mag in zijn geheel worden overgenomen en verspreid, mits voorzien van bronvermelding.