Photo: Presidential Press and Photo Office
Vladimir Putin over de economische crisis, de roebel, Kiëv en Oekraïne, etc. op 18 december 2014 tijdens de persconferentie
Deze persconferentie werd live uitgezonden door Channel One, Rossiya-1 en Rossiya-24 tv-zenders, en door de Radio Rossii, Mayak en Vesti FM-radiostations. 1259 Russische en buitenlandse journalisten zijn geaccrediteerd om de persconferentie te ‘coveren’.
PRESIDENT VAN RUSLAND VLADIMIR PUTIN:
Goedemiddag, collega’s,
Ik ben blij jullie enthousiasme te zien. Zoals vorige keer, zal ik beginnen met de uitleg over het werk dat het afgelopen jaar is verricht en dan zal ik proberen om uw vragen te beantwoorden.
Eerst het belangrijkste: de economische prestaties. In de eerste 10 maanden van dit jaar groeide het bruto nationaal product met 0,7 procent, en het uiteindelijke cijfer kan ongeveer 0,6 procent bedragen. Mijn collega’s en ik ontmoetten elkaar gisteren om de cijfers af te ronden. Het handelsoverschot groeide met $ 13,3 miljard om $ 148,4 miljard te bereiken.
De industriële productie nam snel toe na de pauze van vorig jaar. In de eerste 10 maanden van het jaar met 1,7 procent. De werkloosheid is ook laag: soms is dit gedaald tot onder de 5 procent, en nu is het ongeveer 5 procent, mogelijk 5,1 procent.
Het agro-industriële complex ontwikkelt zich. Ik denk dat de groei tegen het einde van het jaar zal oplopen tot 3,3 procent. Zoals u wellicht weet, hadden we dit jaar een recordoogst van 104 miljoen ton.
Ondanks de turbulente situatie op de financiële markten, zal de federale begroting van dit jaar een surplus tonen. Met andere woorden, de inkomsten zullen hoger zijn dan de kosten van 1,2 triljoen roebel [meer dan 20 miljard dollar], dat is ongeveer 1,9 procent van het bruto binnenlands product. Het ministerie van Financiën is nog steeds bezig met de laatste berekeningen, maar dit jaar laat definitief een surplus zien.
Het belangrijkste resultaat van het jaar in de sociale sfeer is natuurlijk de positieve demografie.
De natuurlijke groei van de bevolking in de eerste 10 maanden van het jaar bedroeg 37.100 mensen. Het sterftecijfer gaat in dit land naar beneden, terwijl het geboortecijfer stijgt. Dit is een zeer goede trend en we moeten alles in het werk stellen om dat te handhaven. Zoals beloofd, gingen we verder met het aanpassen van de financiële middelen voor het moederschap. In 2014 bedroeg dat 429,408.5 roebel.
We hebben onze doelen gehaald en overtroffen voor dit jaar met betrekking tot salarissen in tien arbeidscategoriën. Ik weet dat u weet waar ik over spreek. Allereerst, dit zijn de leraren op scholen en instellingen zich bezighouden met aanvullend onderwijs, begeleiders, universitair docenten, artsen, paramedici en verpleegkundigen, en medewerkers van culturele instellingen. In 2014 hebben we de pensioenen tweemaal aangepast aan de inflatie: 6,5 procent op 1 februari en nog eens met 1,7 procent op 1 april.
We schonken dit jaar veel aandacht aan de verbetering van het vermogen en de efficiëntie van de Strijdkrachten. Ik zal hier niet in detail op in gaan. Ik wil nu alleen maar de sociale sfeer vermelden. In 2014 verkregen 11.700 militairen permanente huisvesting en 15.300 verkregen dienst huisvesting. Dit is 100 procent van het streefgetal voor dit jaar.
Dit zijn de cijfers waar ik mee wilde beginnen. Nu enkele woorden over de huidige situatie. Ik denk dat we allemaal weten dat het belangrijkste punt van zorg voor de burgers van dit land de staat van de economie betreft, de nationale munt, en hoe dit alles de ontwikkelingen in de sociale sfeer heeft kunnen beïnvloeden. Ik zal proberen om deze situatie in het kort te beschrijven en zeggen hoe ik verwacht dat dit zich gaat ontwikkelen. In principe kunnen we deze persconferentie daarmee beëindigen. (Gelach) Echter, als u nog vragen heeft, zal ik proberen deze te beantwoorden.
De huidige situatie is uiteraard voornamelijk uitgelokt door externe factoren. Echter, we gaan uit van het standpunt dat we er niet in zijn geslaagd om veel van de dingen te bereiken, die gepland waren om de economie te diversifiëren in de afgelopen 20 jaar. Dit was niet gemakkelijk, àls dat al mogelijk is, gezien de buitenlandse economische situatie, die gunstig is in die zin dat bedrijven investeerden in gebieden waar maximale en snelle winst gegarandeerd was. Dit mechanisme is niet gemakkelijk te veranderen.
Nu, zoals u wellicht weet, is de situatie veranderd onder invloed van bepaalde buitenlandse economische factoren; vooral de prijs van energiebronnen, olie en dus ook van gas. Ik geloof dat de regering en de Centrale Bank nu passende maatregelen aan het nemen zijn in deze situatie. We kunnen de juiste timing of de kwaliteit van de maatregelen die de regering en de centrale bank genomen hebben in twijfel trekken, maar over het algemeen handelen ze adequaat en bewegen ze in de juiste richting.
Ik hoop dat de daling van de wisselkoers van vreemde valuta van gisteren en vandaag alsmede de groei van onze nationale munt, de roebel, zal worden voortgezet. Is dit mogelijk? Dat is mogelijk. Zouden de olieprijzen blijven dalen en zou deze onze nationale munt beïnvloeden en daarmee alle andere economische indexen, waaronder de inflatie? Ja, dit is mogelijk.
Wat zijn we van plan te doen? Wij zijn van plan om dezelfde succesvolle maatregelen toe te passen zoals in 2008. In dit geval zullen we ons moeten richten op hulp aan de mensen die het echt nodig hebben en met behoud van – dit is iets wat ik zou willen benadrukken – al onze maatschappelijke doelen en plannen. Dit betreft vooral de pensioenen en salarissen in de publieke sector, enzovoort.
Het is duidelijk dat we onze plannen in het geval van ongunstige ontwikkelingen zullen moeten aanpassen. We zullen zeker worden gedwongen om een aantal bezuinigingen door te voeren. Echter, het is even zeker – en ik wil dit benadrukken – dat er sprake zal zijn van wat deskundigen noemen ‘een positief herstel’. Verdere groei en een oplossing van deze situatie zijn onvermijdelijk om tenminste twee redenen. Een daarvan is dat de wereldwijde economie zal blijven groeien, de tarieven kunnen lager zijn, maar de positieve trend zal zeker standhouden. De economie zal groeien, en onze economie zal uit deze situatie komen.
Hoe lang kan dit duren? In het slechtste scenario, denk ik dat dit een paar jaar kan zijn. Ik herhaal, daarna zal groei onvermijdelijk zijn, vanwege onder andere de veranderende buitenlandse economie. Een groeiende wereldeconomie zal extra middelen als energie nodig hebben. Maar tegen die tijd heb ik geen twijfel dat wij in staat zullen zijn om onze economie voor een groot deel te diversifiëren, omdat het leven zelf ons zal dwingen om dat te doen. Er is geen andere manier waarop we zouden kunnen functioneren.
Daarom, over het algemeen, zullen we ongetwijfeld voldoen aan al onze sociale verplichtingen met behulp van de bestaande reserves. Gelukkig zijn deze in dit jaar zelfs gegroeid.
Ik wil u eraan herinneren dat de Centrale Bank bedragen reserveert tot $ 419 miljard. De Centrale Bank is niet van plan om zinloze uitgaven te doen, wat goed is. De overheidsreserves, het Nationale gezondheidsfonds en de Reserve fondsen zijn dit jaar ongeveer gegroeid met ongeveer 2,4 tot 2,5 triljard roebel tot een totaal 8.4 triljard roebel. Met deze reserves ben ik er zeker van dat we rustig kunnen werken aan de oplossing van onze maatschappelijke problemen en om de economie te diversifiëren; en zeg nogmaals dat de situatie onherroepelijk weer normaal zal worden.
Ik wil graag mijn inleidende opmerkingen hier beëindigen. Zoals ik al zei, de hele persconferentie eindigt hier, maar als je vragen hebt; ik ben klaar om ze te beantwoorden.
PRESIDENTIAL PRESS-SECRETARY DMITRY PESKOV: Dit jaar wil ik graag beginnen met degenen die het hele jaar door hebben gewerkt met de president – het persteam van het Kremlin. Allereerst wil ik graag het woord geven aan de decaan van het Kremlin persteam Vyacheslav Terekhov, die vele jaren heeft gewerkt met de heer Poetin en die naar alle uithoeken van de wereld en alle steden en gemeenten van dit land reist. De heer Terekhov, alstublieft.
VLADIMIR PUTIN: Dit is wat ze noemen nepotisme.
VYACHESLAV TEREKHOV, INTERFAX: Maar ik heb een interessante baan! Er is iets wat ik graag opgehelderd wil hebben, mijnheer de Voorzitter. Te oordelen naar de situatie in het land, zitten we midden in een diepe monetaire crisis, een waarvan zelfs de werknemers van de Centrale Bank zeggen dat ze deze in hun ergste nachtmerries niet konden voorzien .
Bent u van mening dat het beter zal gaan in twee jaar, zoals u al zei, en dat we zullen herstellen van deze financiële en economische crisis? De kritiek was gericht op de regering en de Centrale Bank met betrekking tot de roebels-‘Zwarte Maandag en dinsdag’. Bent u het eens met deze kritiek? Dank u wel.
VLADIMIR PUTIN: Ik zei, dat in de meest ongunstige buitenlandse economische situatie dit ongeveer twee jaar zou kunnen duren (ongeveer, want niemand kan dat met zekerheid zeggen). Evenwel kan het korter zijn en de situatie kan ook eerder ten goede keren. Het zou in het eerste of tweede kwartaal van volgend jaar kunnen verbeteren, halverwege volgend jaar, of eind volgend jaar.
Niemand zal dat kunnen zeggen. Er zijn veel onzekere factoren. Daarom zou je het een crisis kunnen noemen of iets anders, u mag beslissen welk woord u hiervoor gebruikt. Maar ik geloof dat ik heel duidelijk heb gemaakt dat de centrale bank en de regering algemene passende maatregelen nemen in deze situatie. Ik denk wel dat sommige dingen eerder gedaan hadden kunnen worden, en dat is eigenlijk hetgeen waar de gemeenschap van experts kritiek op heeft.
Wat houdt dit werk in mijn optiek in? En wat zijn de centrale bank en de regering eigenlijk aan het doen? Ten eerste, zoals u wellicht weet, hief zij het belangrijkste rentetarief. Ik hoop dat het tarief gehanteerd zal blijven worden voor de duur van deze gecompliceerde ontwikkelingen, die verband houden met de buitenlandse economische situatie, en de economie zal zich op een of andere manier aanpassen.
Wat is de basis voor mijn optimisme? Het idee dat de economie is verbonden is met de aanpassingen van het leven en werken in omstandigheden zoals met deze lage energieprijzen. Dit zal een feit worden in het dagelijkse bestaan.
Hoe snel zal de economie zich aanpassen als de prijzen op het huidige niveau blijven of zelfs lager zijn dan 60 [USD / vat], 40, of wat dan ook? Voor ons kan dit elk cijfer zijn, de economie zal gewoon opnieuw gestructureerd moeten worden. Hoe snel zal dit gebeuren? Dit is moeilijk te zeggen. Maar het is onvermijdelijk. Ik wil dit benadrukken. Dit zal een feit zijn dat bij het dagelijks leven hoort.
Wat doet de Centrale Bank? Ze hebben de belangrijkste rente aangepast. Wat zullen ze verder moeten doen? En wat doen ze werkelijk? Om de nationale munt te stabiliseren, moeten ze de liquiditeit van de roebel enigszins beperken en economische entiteiten toegang geven tot liquiditeit van buitenlandse valuta. Dit is precies wat de bank doet. Hun buitenlandse valuta rente is vrij laag – 0,5.
Over het algemeen denk ik dat het aan de centrale bank is om te beslissen of ze de rente verlagen of niet, ze moeten dat zelf bekijken en dienovereenkomstig reageren. Ze moeten onze goud- en deviezenreserves niet uitgeven of deze ‘verbranden’ op de markt, maar leningen faciliteren. En ze doen dit ook.
De zogenaamde repository is een bekend hulpmiddel. Ze kunnen voor een dag, een week, 28 dagen, bijna een maand of een jaar worden aangeboden . Dit is geld dat wordt teruggegeven, maar het geeft economische entiteiten de mogelijkheid om gebruik te maken van de vreemde valuta. Alles zal op de juiste manier worden gedaan.
Ze moeten waarschijnlijk minimaal een stap sneller zijn. Natuurlijk zie ik de kritiek op de centrale bank en de gouverneur. Een deel ervan is gerechtvaardigd, sommige niet. De regering moet ook verantwoordelijkheid dragen. Ze moeten samenwerken met de exporteurs die voldoende hoge opbrengsten hebben in vreemde valuta.
De minister-president heeft een ontmoeting gehad met de hoofden van de grote bedrijven en we kunnen een aantal resultaten zien. Velen van hen zullen hun leningen terug moeten betalen en nadenken over de situatie waar hun bedrijven zich in bevinden.
Elk bedrijf, net als elk individu, probeert te sparen ‘voor een regenachtige dag’. Wordt dergelijk gedrag economisch gerechtvaardigd? In termen van economische logica, niet. Toch doen bedrijven dit, en we zien nu een bepaald resultaat, de weerkaatsing is een feit.
De regering moet ook andere maatregelen nemen. Wat bedoel ik daarmee? Bijvoorbeeld, het bestrijden van de inflatie is natuurlijk de taak van de Centrale Bank. Echter, er zijn dingen die we al hebben gezegd, zaken waarover ik sprak in het openbaar tijdens onze gesprekken met de regering.
Bijvoorbeeld, de prijzen van olie en voedsel zijn zaken waar de overheid aan moet werken. Bovendien vereist de huidige situatie, wat iedereen ook zegt, een ‘hands on’ benadering. Ze zullen ontmoetingen moeten hebben met de producenten die op de markt bezig zijn, met retailers en met de oliemaatschappijen die de markt aanzienlijk hebben gemonopoliseerd. De Federale anti-monopoliewet moet goed functioneren.
Deze acties moeten gezamenlijk en redelijk zijn, hoewel zonder enige schending van de individuele competentie van, laten we zeggen, de centrale bank of de regering. Toch moeten ze hun acties coördineren, en tijdig.
Daarom kunnen zij Nabiullina bekritiseren [Gouverneur Centrale Bank] zoveel ze willen, maar men moet in gedachten houden dat hun beleid in het algemeen juist is. De centrale bank is niet de enige die verantwoordelijk is voor de economische situatie in het land.
DMITRY PESKOV: Een ander lid van de presidentiële pers, old-timer Alexander Gamov van de Komsomolskaya Pravda. Is er iets dat je zou willen vragen?
ALEXANDER GAMOV, KOMSOMOLSKAYA PRAVDA NEWSPAPER: Ten eerste heb ik iets te zeggen. Mijnheer de Voorzitter, ik denk dat veel mensen uitkeken naar uw komst hier op deze persconferentie. Velen probeerden uw stemming te voorspellen, omdat dit grotendeels de stemming zou bepalen voor het hele land. U bent hier, en u hebt al een paar keer geglimlacht, dus dank u voor uw optimisme. We hopen dat alles precies zal gaan zoals u zei dat het zou gebeuren.
Dan mijn vragen. Sinds 2008 hebben we gesproken over de noodzaak om ons te ontdoen van onze olieverslaving en onze economie te herstructureren om deze efficiënter te maken. Echter, de ontwikkelingen van de afgelopen dagen hebben laten zien dat we er niet in zijn geslaagd om dit te bereiken.
We zijn nog steeds verslaafd, en niemand weet hoe lang dit nog zal duren. Kunt u openlijk zeggen wat u persoonlijk denkt: zijn we in staat om deze crisis te gebruiken voor een voorsprong, kunnen we onze verslaving loslaten en onze economie opnieuw opbouwen? Ik realiseer me dat dit tijd gaat kosten.
En mijn tweede punt: In uw toespraak voor het federaal parlement, noemde u, onder toejuiching van het land en het bedrijfsleven, een hele lijst van concessies die men al langer suggereerde. Er is echter een gevaar in Rusland, zoals u weet, dat alle belangrijke en nuttige oplossingen, waaronder presidentiële oplossingen, zullen verdwalen in overmatige bureaucratie en algemene laksheid.
Bent u er dit keer zeker van dat uw verklaringen, en uw oplossingen echt zullen worden uitgevoerd en dat uw optimisme zal worden ondersteund door echte actie?
VLADIMIR PUTIN: Zoals we allemaal weten, kan alleen een verzekeringspolis je zekerheid bieden. De belangrijkste verzekering voor ons is het juiste macro-economisch beleid en de reservefondsen voor het oplossen van maatschappelijke vraagstukken. Dit is het soort verzekering dat ons het vertrouwen zal geven.
Met betrekking tot overmatige bureaucratie, kan ik dit zeggen: er zouden een aantal mensen uit de Europese Unie hier moeten zijn. Als je ze zou vragen over de bureaucratie in Brussel, zullen ze je er alles over vertellen. Onze bureaucratie is kinderspel in vergelijking met die van hen.
Het probleem bestaat, hoe dan ook, en het gaat niet over bureaucratie. Weet je wat het is? Ik zei aan het begin dat ik een paar dingen zou zeggen en dat zou meteen het einde van de persconferentie kunnen zijn. Het lijkt erop dat dat geen grap was.
Dit gaat niet over beslissingen die verzanden in bureaucratie. Het gaat over de buitenlandse economische situatie die onze economie dwingen om te investeren, in energiebronnen, de chemische industrie of metalen. Dus ondanks alle pogingen van de regering om de belastingen af te stemmen op de voordelen voor bedrijven die niet betrokken zijn bij de grondstoffen, is dit een zeer ingewikkeld proces, omdat het budget meestal niet toereikend is.
We zijn hier al een aantal jaren mee bezig. Wij proberen gunstiger voorwaarden voor de ontwikkeling van de productie te creëren, maar het ontwikkelt zich moeizaam. Vooral als men grote winsten kan maken door te investeren in energie-bronnen. Zoals u wellicht weet, heeft ten minste 80 procent van alle applicaties voor de regering (geloof me, dit is echt waar) te maken met het krijgen van toegang tot bepaalde velden in plaats van te investeren in een high-tech omgeving. Waarom is dit? Omdat het rendement daar snel en groot is.
Ik kom nu op uw vraag. Als de situatie verandert, dan zal het leven zelf ons dwingen om te investeren in andere industrieën. En dit geeft me dat optimisme, vreemd als het mag lijken Toegegeven, in sommige opzichten kan het moeilijker zijn. Waar is ook, dat we sociale kwesties tegen elke prijs zullen moeten oplossen en moeten voldoen aan de doelen, zoals gesteld in het sociale deel van de 2012 Presidential Executive Orders.
Kunnen we het doen? Ja, dat kunnen wij. Echter, op hetzelfde moment moeten we gebruik maken van de huidige situatie om aanvullende voorwaarden voor de ontwikkeling van de productie en de economische diversificatie te creëren. Ik hoop dat de huidige stand van zaken dit mogelijk maakt.
ANDREI KOLESNIKOV, KOMMERSANT NEWSPAPER: Mr President, in het begin van 2012 citeerde u Alexander Gorchakov [19e eeuwse Russische diplomaat] in een van uw pre-electorale artikelen die later werden gedocumenteerd als Executive Orders van mei 2012 zoals we allemaal weten, terwijl u de situatie beschreef op dat moment. U zei: “Rusland is bezig zich te concentreren.”
Kunt u zeggen wat er nu gebeurt met het land? Wat doet het? Is het nog steeds bezig zich te concentreren, of is misschien de tijd gekomen om te de-concentreren, om eindelijk te ontspannen?
VLADIMIR PUTIN: We moeten aan het werk. Er is weinig veranderd in die zin. Bovendien dwingen de huidige omstandigheden ons om vooruit te komen. Ik blijf het vanuit verschillende perspectieven aanpakken, en ik zie u en uw collega’s steeds dezelfde vraag stellen. We moeten werken, en de externe omstandigheden dwingen ons om efficiënter te worden en te verschuiven naar meer innovatieve ontwikkeling.
Wat vraagt de toekomst van onze economie? We moeten gunstige voorwaarden voor het bedrijfsleven creëren; om de vrijheid van ondernemerschap te garanderen, moeten we de eigendomsrechten waarborgen; we moeten stoppen met het gebruik van wetshandhavingsinstanties die jagen op bedrijven die we niet zien zitten, en dit gebruiken voor de concurrentie. We moeten meer profijt halen uit productie-installaties; we moeten die regio’s van de Russische Federatie ontwikkelen die speciale aandacht vereisen, zoals het Verre Oosten.
Doen we dit? Daar zijn we mee bezig. Echter, in mijn toespraak sprak ik over het totale actieprogramma. Ik heb het hier over 4 jaar belastingvrijstellingen, tot 3 jaar vrijstelling van inspectie voor die bedrijven die geen ernstige schendingen op hun naam hebben, ten voordele van kleine bedrijven. We moeten doorgaan met concentreren en dit ondersteunen met echte inspanningen.
VLADIMIR KONDRATYEV, NTV TELEVISION COMPANY: Mr President, Onlangs beleefden we de 25ste verjaardag van de val van de Berlijnse Muur. U was getuige van de gebeurtenis toen u nog steeds in de Duitse Democratische Republiek werkzaam was. Er is al veel bereikt, misschien niet precies wat we hadden gehoopt, en we hadden goede hoop, maar er zijn bepaalde doelstellingen geweest. Het was dankzij uw doorzettingsvermogen dat Rusland ooit dichtbij een overeenkomst met Europa voor visumvrij reizen was.
In dit jubileumjaar verscheen er een nieuwe muur binnen een paar weken. Hij is niet gemaakt van beton, maar het is niet minder voor de hand liggend, een muur van vervreemding, achterdocht, wederzijds wantrouwen en wederzijdse verwijten. Waarheen kan deze koude ons leiden? Sommigen gaan zo ver door het als een begin van een nieuwe Koude Oorlog te benoemen. Gaan we leven in een verdeelde wereld of is er een mogelijkheid om de dialoog en de samenwerking te hervatten?
VLADIMIR PUTIN: u zei net dat de Berlijnse Muur viel, maar sommige nieuwe muren worden nu opgetrokken. Ik zal daarop reageren, en ik hoop dat u het met me eens bent.
Het is niet nu, dat dit gebeurde. Je bent een expert op het gebied van Duitsland en Europa. Hebben ze ons niet verteld dat na de val van de Berlijnse Muur de NAVO niet naar het oosten zou uitbreiden? Echter, de uitbreiding is onmiddellijk begonnen. Er waren twee golven van uitbreiding. Is dat niet een muur? Toegegeven, het is een virtuele muur, maar hij werd wel opgetrokken. Hoe zit het met het anti-raketschild direct bij onze grenzen? Is dat niet een muur?
U ziet, niemand is daarmee gestopt. Dit is het belangrijkste probleem binnen de huidige internationale betrekkingen. Onze partners zijn nooit gestopt. Ze besloten dat zij de winnaars waren, ze waren een imperium, terwijl alle anderen hun vazallen waren, en ze hadden het nodig om druk op hen uit te oefenen. Ik zei hetzelfde in mijn toespraak [aan het federaal parlement]. Dit is het probleem. Ze zijn nooit gestopt met het bouwen van muren, ondanks al onze pogingen om samen te werken zonder scheidslijnen in Europa en de wereld in het algemeen.
Ik geloof dat onze krachtige standpunten ten aanzien van bepaalde kritieke situaties, waaronder die in de Oekraïne, juist een boodschap zou moeten zijn voor onze partners dat het het beste is om te stoppen met het bouwen van muren en om te beginnen met het opbouwen van een gemeenschappelijke humanitaire ruimte van veiligheid en economische vrijheid.
Nu ik de Oekraïne heb genoemd, moet ik het woord geven aan onze collega’s uit de Oekraïne. Ga je gang, alstublieft.
ROMAN TSYMBALYUK, UKRAINIAN NEWS AGENCY UNIAN: Ik heb twee korte vragen als dat mag.
VLADIMIR PUTIN: Gaat uw gang, alstublieft.
ROMAN TSYMBALYUK: Mijn eerste vraag betreft de bestraffing die u heeft gelanceerd in het oosten van Oekraïne, die meestal wordt gevoerd tegen de Russisch sprekenden. Het is een publiek geheim dat het Russische militairen en Russische militanten zijn die daar vechten. Vraag: Hoeveel Russische militairen en gevechtseenheden heeft u gezonden, en hoeveel van hen zijn gedood in de Oekraïne? Wat zou u als de Commander-in-Chief zeggen aan de families van de Russische militairen en officieren die daar zijn vermoord?
En mijn tweede korte vraag, als ik mag. We hadden een president genaamd Viktor, die nu is ondergedoken in Rusland. Hij had de nummer één op de Batkivshchyna lijst, Julia Timosjenko, gevangen genomen. Ze is vrijgekomen, maar nu zit de huidige nummer één op de partijlijst in de gevangenis, ditmaal in Rusland …
VLADIMIR PUTIN: Wat zegt u? Zeg dat nog eens
ROMAN TSYMBALYUK: De nummer één op de Batkivshchyna partijlijst van Julia Timosjenko, zit momeneel in een Russische gevangenis. Ik heb een vraag: onder welke voorwaarden wilt u de Oekraiense piloot Savchenko, de Oekraiense filmregisseur Oleg Sentsov en tenminste 30 Oekraiense krijgsgevangenen vrijlaten welke u in diverse Russiche gevangenissen vasthoudt? Dank u.
VLADIMIR PUTIN: Laten we met de tweede vraag beginnen en dan zal ik zeker ook uw eerste vraag beantwoorden.
De kwestie met betrekking tot Savchenko en de voorwaarden voor haar vrijlating. Ik heb een open en, voor zover ik kan overzien, een duidelijk standpunt ten aanzien van deze kwestie. Je kunt de collega’s van onze journalisten in deze groep zien – ze zijn ook uw collega’s – die zijn gestorven tijdens het uitvoeren van hun taak in het zuidoosten van Oekraïne. Ik wil opmerken dat zij niet hebben deelgenomen aan het gevecht voor een van de beide zijden, en ze waren ongewapend. Het is de plicht van alle overheidsinstellingen, waaronder de militaire overheden, om van diegenen, hun leven en hun gezondheid te beschermen en hen een kans te bieden om hun professionele plicht te doen; die is om objectieve en volledige informatie te verstrekken, tenminste als ze het te zien krijgen. Dat is een feit dat is erkend in de beschaafde wereld. Ze zijn gedood. Volgens onze wetshandhavingsinstanties, was mevrouw Savchenko aan het woord via de radio tijdens dat artillerievuur. Wanneer met zekerheid is vastgesteld tijdens het vooronderzoek en het daaropvolgende proces dat zij niet betrokken en niet schuldig is, zal ze onmiddellijk worden vrijgelaten. Maar als er bewijzen zijn dat ze inderdaad betrokken was bij de moord van de journalisten, zal een Russische rechtbank een juiste uitspraak doen, zoals ik het zie, en ze zal haar straf in overeenstemming met de uitspraak moet uitzitten. Echter, niemand heeft het recht om iemand schuldig te bevinden aan een misdaad op voorhand. Ik bedoel dat de Russische wetgeving ook vermoedens van onschuld includeert. Dus we zullen zien hoe het vooronderzoek verloopt, en welke conclusies het Russische hof zal trekken.
De andere militairen die u heeft benoemd, beschouwen wij niet als krijgsgevangenen. Ze zijn in detentie in Rusland, en ze worden onderzocht op verdenking van betrokkenheid bij terroristische activiteiten. Dit is alles wat ik kan zeggen op uw tweede vraag.
Nu het antwoord op uw eerste vraag, over verantwoordelijkheid. In Rusland is het net als in andere presidentiële republieken, de president die verantwoordelijk is voor alles. En verantwoordelijkheid voor militair personeel berust bij de Commander in Chief. Laat me u eraan herinneren dat dat in Rusland één en dezelfde persoon is.
Al degenen die hun hart volgen en hun plicht vervullen door vrijwillig deel te nemen aan de vijandelijkheden, waaronder in het zuidoosten van Oekraïne, zijn geen huurlingen, omdat ze niet worden betaald voor wat ze doen.
De Russische publieke opinie stelt dat wat er nu gebeurt in het zuidoosten van Oekraïne eigenlijk een bestraffende operatie is, maar het wordt uitgevoerd door de autoriteiten in Kiev en niet andersom. De zelfverdedigingsstrijders van het zuidoosten zijn niet degenen die troepen hebben gestuurd naar Kiev. Integendeel, de autoriteiten in Kiev hebben hun militaire krachten verzameld in het zuidoosten van Oekraïne, en maken gebruik van meerdere raketwerpers, artillerie en gevechtsvliegtuigen.
Wat is hier het probleem en hoe kan het worden opgelost? Ik zal proberen ook deze vraag te beantwoorden. Het probleem is dat na de staatsgreep (en het maakt niet uit hoe anderen het noemen, en wat er hierover wordt gespeculeerd, er is een staatsgreep gepleegd in Kiev door militairen) een deel van dit land het niet eens was met deze ontwikkelingen.
In plaats van op zijn minst een dialoog aan te gaan met deze mensen, begon Kiev wetshandhavers te sturen en een politiemacht, maar toen dit niets leek te helpen, hebben ze het leger gestuurd. En omdat dat ook niet werkt, proberen ze de hele kwestie te regelen door andere krachtige methoden in te zetten. Een economische blokkade.
Ik geloof dat deze weg absoluut geen toekomst heeft, hoe dan ook, en dat deze schadelijk is voor Oekraïne en hun volk. Ik hoop dat bij het op gang brengen van de dialoog – en wij zijn bereid om daarin een intermediaire rol te vervullen – dat we succes zullen hebben in een directe, politieke dialoog en bij het inzetten van dergelijke methoden tot een oplossing zullen komen en tot het herstel van een autonome politieke ruimte.
ANTON VERNITSKY, CHANNEL ONE RUSSIA: Mr President, zijn de huidige economische ontwikkelingen de prijs die we moeten betalen voor de Krim? Misschien is de tijd gekomen om het te erkennen?
VLADIMIR PUTIN: Nee. Dit is niet de prijs die we moeten betalen voor de Krim. Dit is eigenlijk de prijs die we moeten betalen voor de ambitie om als een natie te blijven, als een beschaving, als een staat. En hier is waarom. Zoals ik al heb gezegd bij het beantwoorden van een vraag van uw NTV collega, en zoals ik tijdens mijn toespraak aan het federaal parlement heb gezegd, na de val van de Berlijnse Muur en het uiteenvallen van de Sovjet-Unie, heeft Rusland zich opengesteld voor onze partners . Wat hebben we gezien? Een directe en volledige ondersteuning van terrorisme in Noord-Kaukasus. Ze ondersteunen direct terrorisme, begrijp je? Is dat wat partners meestal doen? Ik zal niet ingaan op details daarover, maar dit is een vaststaand feit. En iedereen weet het.
Over alle problemen, ongeacht wat we doen, komen we altijd uitdagingen, bezwaren en oppositie tegen. Laat me u herinneren aan de voorbereidingen voor de Olympische Spelen van 2014, en onze inspiratie en enthousiasme om een feestelijk evenement te organiseren, niet alleen voor de Russische sportfans, maar voor sport-fans over de hele wereld. Echter, en dit is een evidente waarheid, er werden ongekende en duidelijk georkestreerde pogingen gedaan om onze organisatorische inspanningen en de hosting van de Olympische Spelen in diskrediet te brengen. Dit is een onmiskenbaar feit! Wie moet dit zo doen en met welke reden? Enzovoort enzovoort.
Je weet wel, bij de Valdai [International Discussion] Club gaf ik een voorbeeld van ons meest herkenbare symbool. Het is een beer en de beschermer van zijn taiga. Zie je, als we in de analogie blijven, denk ik soms dat het misschien het beste zou zijn als onze beer nog steeds stil zou zitten. Misschien moest hij stoppen met achter varkens en zwijnen aan te jagen rond de taiga maar beginnen met het plukken van bessen en het eten van honing. Misschien dat hij dan met rust gelaten zal worden. Maar nee, dat zal niet zo zijn! Omdat iemand zal altijd proberen hem vast te ketenen. Zodra hij geketend is, zullen ze zijn tanden en klauwen breken. In deze analogie, verwijs ik naar de kracht van de nucleaire afschrikking. Zodra het gebeurt – God verhoede het – en ze niet langer de beer nodig heeft, zal de taiga worden overgenomen.
We hebben het gehoord, zelfs van hoge ambtenaren, dat het oneerlijk is dat Siberië met zijn immense middelen in het geheel behoort tot Rusland. Waarom is het eigenlijk oneerlijk? Dus het is eerlijk om Texas aan Mexico te onttrekken, maar het is oneerlijk dat wij aan ons eigen land werken – nee, wij moeten delen.
En dan, als alle tanden en klauwen zijn gebroken, zal de beer van geen enkel nut meer zijn voor anderen. Misschien als voorwerp en dat is alles.
Dus, het gaat niet over de Krim, maar over het beschermen van onze onafhankelijkheid, onze soevereiniteit en ons bestaansrecht. Dat is wat we ons allemaal moeten realiseren.
Als we geloven dat een van de huidige problemen – zoals in de economie als gevolg van de sancties – cruciaal is… En het is zo, omdat uit alle problemen de sancties ongeveer 25 tot 30 procent innemen. Maar we moeten beslissen of we willen blijven doorvechten, onze economie kunnen veranderen – voor verbetering overigens, omdat we de huidige situatie kunnen gebruiken voor ons eigen voordeel – en meer onafhankelijk doorgaan met dit alles, of willen we onze huid aan de wilgen hangen. Dit is de keuze die we moeten maken en dat heeft niets te maken met de Krim
YEVGENY ROZHKOV, VESTI ROSSIYA-1 CHANNEL: goedemiddag, Mr President.
Ten eerste, de situatie met de Krim is min of meer helder. De enige vraag is wellicht hoeveel we eventueel nog moeten investeren in de ontwikkeling na het ingewikkelde Oekraiense verleden. De meest dringende vraag gaat voor mij over zuid Oekraine dat zichzelf nu Novorossiya noemt. Hoe ziet u in de toekomst dat deel van Oekraine? Gelooft u in het succes van de Minsk overeenkomsten? Denkt u dat deze bijdragen aan de verzoening? En hoe gaan we Donbass verder helpen? Zal het uit humanitaire hulp bestaan, zoals nu, of is dat anders?
VLADIMIR PUTIN: Ik denk dat ik al een deel van uw vraag heb bantwoord in mijn repliek aan uw Oekraiense collega. We gaan ervan uit dat de crisis vroeg of laat zal zijn opgelost. Hoe sneller hoe beter, uiteraard. Dit is het eerste punt.
Ten tweede, het moet worden aangepakt en opgelost met politieke middelen, en niet door middel van druk, het maakt niet uit wat voor een soort druk, of door een economische blokkade of het gebruik van gewapend geweld. En, natuurlijk, helpen wij de mensen, zoals wij nu doen (zoals u wellicht weet, een tiende deel humanitair konvooi is verzonden). Immers, we moeten uitgaan van de fundamentele beginselen van het internationaal recht en van het recht van mensen om over hun eigen lot te beschikken.
Het was niet toevallig dat ik … Het is niet alleen een informele zin, toen ik zei dat de vrede moet worden hersteld en de problemen moeten worden opgelost met politieke middelen. We gaan uit van de veronderstelling dat er een gemeenschappelijke politieke ruimte zal worden hersteld. Het is moeilijk te zeggen op dit punt hoe het eruit zou moeten zien, maar ik denk dat we hier naar moeten streven. Het probleem is echter dat beide partijen daar naar moeten streven. Beide! En mensen in het zuidoosten van Oekraïne moeten worden gerespecteerd. Economische banden moeten worden hersteld.
Het is een feit dat veel van de Oekraïense energie-industrie Donbass kolen verbrandt, maar tot nu toe kopen ze deze kolen niet. We werden gevraagd om de mijnwerkers van zuidoost Oekraine, Donbass, te beïnvloeden om akkoord te gaan met het leveren van kolen. Wij deden dat, maar ze kopen het niet. Waarom niet? Ze hebben alle banken gesloten en zijn niet in staat om betalingen te doen. Onze collega’s vertelden me gisteren: We zijn klaar om te betalen en we hebben een vooruitbetaling gedaan. Ik heb navraag gedaan en ik ontdekte dat er geen vooruitbetaling was gedaan. Naar verluid verzond men het geld naar de bankkaarten van de mijnwerkers, maar de kaarten werken niet! En dit is zoals het daar met alles gaat. Om die reden is er geen andere manier dan een vredesregeling.
Voor zover het de Minsk overeenkomsten betreft, het is een zeer belangrijk onderdeel hiervan, en we willen dat ze worden nageleefd omdat, ten eerste, het initiatief voor de Minsk bijeenkomst van mij en van Petro Poroshenko kwam. Ik twijfel er niet aan dat hij hiernaar streeft. Maar hij is niet de enige daar. We hebben andere ambtenaren horen verklaren dat ze voorstander zijn van een oorlog tot het einde. De implicatie is dat dit alles waarschijnlijk zal leiden tot een continentale crisis. We horen veel oorlogszuchtige verklaringen. Ik denk nog steeds dat president Poroshenko gericht is op een compromis. Maar concrete acties en maatregelen zijn nodig.
Worden de Minsk afspraken uitgevoerd of niet? Ja dat zal moeten! Ik herhaal: ik was een van degenen die deze heeft geïnitieerd en we … ik zal een belangrijk ding hierover zeggen. Kijk, ik wil graag dat iedereen dit weet. Onze vertegenwoordigers in Minsk hebben een memorandum ondertekend in september en er waren protocollen in opgenomen met betrekking tot terugtrekking. De vertegenwoordigers van Donetsk hebben die protocollen niet ondertekend. Dat is het probleem. Ze zeiden vanaf het begin: We kunnen dat niet doen.
Toen we probeerden om aan te dringen – Ik zal eerlijk met u zijn hierover omdat het publiek het nodig heeft om deze dingen te weten – vertelden ze ons dat ze deze dorpen niet konden verlaten (er waren drie of vier betwiste dorpen), omdat hun families daar wonen, en ze kunnen niet het risico nemen dat hun kinderen, vrouwen en zusters worden vermoord of verkracht. Dat is het allerbelangrijkste. Echter, de Oekraïense ambtenaren trekken niet hun troepen terug uit de gebieden waaruit zij verondersteld werden te vertrekken, zoals de luchthaven van Donetsk. Ze zijn daar gebleven.
Bent u zich bewust van de laatste ontwikkelingen? De zelfverdedigings krachten stonden de troepen toe om te keren op de luchthaven. Ze namen ze mee naar een badhuis en brachten ze wat te eten. Dit kan je zeker laten glimlachen, maar aan de andere kant, dit is een positieve ontwikkeling. Misschien, op het laatst, zullen de mensen in staat zijn om het eens te worden onderling.
Iedereen dringt aan op het uitwisselen van krijgsgevangenen. Ik denk dat ze allemaal onvoorwaardelijk moeten worden uitgewisseld. Maar het leven is ingewikkelder dan dat. Toen deze lijsten beschikbaar kwamen, bleek (in ieder geval, dat is wat de Donbass zelfverdediging strijders ons vertelden), dat op de lijsten uit Oekraïne mensen staan die niet in verband met de vijandelijkheden in het zuidoosten van Oekraïne zijn aangehouden, maar ergens in Kherson of Odessa. Deze lijsten moeten worden gecontroleerd. Toch dringen wij erop aan, en ik geloof dat het nodig is om deze mensen terug naar huis te krijgen vanwege hun familie voor het nieuwe jaar of Kerstmis, ongeacht alle andere omstandigheden.
Gisteren kwamen zij overeen om 30 personen uit te wisselen. Vertegenwoordigers van de zelfverdediging krachten gingen naar de locatie voor deze uitwisseling, en een vertegenwoordiger van de autoriteiten in Kiev zei: “Nee, we zijn niet van plan om door te gaan met de uitwisseling voor de volgende vergadering in Minsk.” Nou, je kunt dat natuurlijk doen, maar het zou mooi zijn als ze ten minste 30 mensen konden laten gaan … maar dat zijn details. Hoe dan ook, het zou een positieve stap zijn, ook in termen van de uitvoering van de Minsk overeenkomsten, dat is een belangrijk en noodzakelijk proces.
Er is een akkoord bereikt om een videoconferentie te houden vandaag of morgen. Eerst zal er een dialoog zijn tijdens deze videoconferentie, maar de volgende stap moet worden gemaakt op een bijeenkomst in Minsk. Er is nog een belangrijk ding. Het is van essentieel belang voor de autoriteiten in Kiev om zich aan de overeenkomst te houden. Er was een akkoord over de vaststelling van een amnestiewet. Het is nergens te bekennen. Ze blijven ons vertellen dat er een wet op de bijzondere status werd doorgegeven, maar deze kan niet worden uitgevoerd, deze wet. Kun je dat begrijpen? Omdat de wet pas in werking kon gaan en eigenlijk alleen van kracht was nadat de andere wet zou zijn aangenomen- over de terugtrekking. Het is niet aangenomen, tot dusver. Deze opeenstapeling moet stoppen. Als Oekraïne vrede wil, rust en zijn territoriale integriteit wil herstellen, moeten de mensen die in bepaalde regio’s van het land wonen worden gerespecteerd en een open en eerlijke politieke dialoog moet worden gehandhaafd met hen. Het moet een politieke dialoog zijn, zonder enige druk. Ik hoop dat uiteindelijk iedereen die weg zal gaan.
VERONIKA ROMANENKOVA, TASS: Dank u wel. Dit jaar werd het duidelijk dat de energie-diplomatie is uitgegroeid tot een belangrijke factor in de geopolitiek. Hoe gerechtvaardigd is Ruslands draai naar het oosten en dat er gascontracten met China en Turkije zijn ondertekend?
Zijn alle valkuilen van deze projecten beschouwd? Velen twijfelen nog steeds dat het Chinese contract winstgevend zal zijn, terwijl de potentiële Turkse Stream Rusland afhankelijk zal houden van Turkije. Kunt u hier iets over zeggen?
VLADIMIR PUTIN: Nee, dat kan ik niet. Deze dingen zijn zo duidelijk dat het onmogelijk zou zijn om hierover te argumenteren. Ik hoor vaak praten over de draai van Rusland naar het oosten. Als je de Amerikaanse analytici leest, schrijven ze ook over de VS die zich naar het oosten richt. Is dat waar? Gedeeltelijk, ja. Waarom? Is dat politiek? Nee. Dit komt door de globale economische processen, omdat het oosten – dat is de Aziatische pacifische regio – een snellere groei laat zien dan de rest van de wereld. Nieuwe kansen doen zich voor. Zoals voor wat betreft energie, komt de vraag naar grondstoffen in volle vaart en gaat in sprongen vooruit naar de grenzen in China, India, evenals in Japan en Zuid-Korea. Alles ontwikkelt zich daar sneller dan in andere plaatsen. Dus moeten we onze kans afwijzen? De projecten waar we aan werken waren al lang geleden gepland, nog voordat de meest recente problemen zich hebben voorgedaan in de globale of de Russische economie. We zijn gewoon onze eerdere lange temijn plannen aan het uitvoeren.
Met betrekking tot het Chinese contract – het zijn geen verliesgevende projecten. Het geniet van privileges aan beide kanten – aan beide kanten, moet ik benadrukken. Dit is waar. China bood een aantal voordelen. Ik zal niet ingaan op details nu – deze voordelen zijn niet uitzonderlijk; de Chinese regering heeft gewoon besloten om wat steun aan de deelnemers aan het project te verstrekken. Wij, op onze beurt, zijn overeengekomen om hetzelfde te doen. Zodat het project zeker rendabel wordt. Zeker.
Bovendien hebben we overeenstemming bereikt over een prijsformule, die is niet veel anders – of helemaal niet – van de prijsformule zoals deze is toegepast op onze Europese contracten, met uitzondering van de specifieke regionale markt factoren. Dit is een regelmatige uitwisseling. Daarnaast zal het Rusland helpen, dat gigantische middelen bij de aanvang van het project zal ontvangen, om te beginnen met het aansluiten van onze Verre Oosten regio’s aan de gas distributienetten, niet alleen om gas te exporteren door de pijpleiding. Dit zal ons toelaten om de volgende zeer belangrijke stap te maken. We zullen in staat zijn om de westelijke en oostelijke gasleiding systemen met elkaar te verbinden en snel te verleggen om bronnen over en weer te transporteren als dat nodig is, afhankelijk van de internationale markt. Dit is zeer belangrijk. Zonder dat zouden we nooit in staat zijn om Oost-Siberië en het Verre Oosten aan te sluiten op het gas distributiesysteem. Dus dit project heeft vele potentiële voordelen. Niet te vergeten dat dit een enorme bouwplaats zal worden die banen creëert en voor het genereren van belastinginkomsten op elk niveau, en op deze manier zorgt voor een opleving van het Russische Verre Oosten en de hele regio.
Over Turkije. De Turkse economie groeit ook en vereist extra energiebronnen zo veel als de APR. We bouwden de zogenaamde Blue Stream-pijpleiding vele jaren geleden, en nu overwegen onze Turkse partners verhoging van de leveringen aan de Turkse markt. Moeten we weigeren?
We hebben alle belangrijke overeenkomsten met hen bereikt, die de prijsformule, supply planning en andere aspecten dekken. We zijn min of meer op de hoogte van hun behoeften, en we zullen ze zeker verkopen wat we hebben en wat ze nodig hebben. Natuurlijk zullen we dit doen.
Zal een zogenaamde Europese hub worden gebouwd op de grens van Turkije en Griekenland? Dit is niet aan ons om te beslissen. De beslissing hangt grotendeels af van onze Europese partners: Willen ze stabiel, gegarandeerd en absoluut inzichtelijk energievoorziening uit Rusland die ze hard nodig hebben, zonder enige transit risico’s? Geweldig! Dan zullen we gaan werken, en de pijpleiding zou Macedonië bereiken via Griekenland, door naar Servië en naar Baumgarter in Oostenrijk. Als ze dat niet willen, zullen we het niet doen. Het feit is dat er geen goedkopere en meer betrouwbare leverancier dan Rusland is, en er zal geen enkele andere zijn in de nabije toekomst.
GRIGORY DUBOVITSKY, RIA NOVOSTI: Mr President, Ik zou graag terug willen komen op de situatie op de valuta markt, die verandert van de ene op de andere dag en het is een grote zorg voor miljoenen Russen. Veel deskundigen, met inbegrip van u, mijnheer de Voorzitter, hebben gezegd dat de huidige situatie ook te wijten zou zijn aan valuta-profiteurs. Concrete bedrijven en particulieren zijn genoemd. Kunt u ons die namen geven? Zijn het Russen of buitenlanders? En waarom kunnen ze niet worden gestopt? Zijn zij te sterk? Of zijn wij te zwak?
Ik heb een tweede vraag over hetzelfde onderwerp, als ik mag. Zijn de centrale bank en de regering van plan om de roebel te devalueren?
VLADIMIR PUTIN:
Dit is wat onze Oekraïense partners deden, helaas tevergeefs. Vraagt u of we van plan om onze bedrijven, onze belangrijkste exporteurs, die inkomsten ontvangen in vreemde valuta te dwingen om het te verkopen? Ze zouden deze gewoon terugkopen de volgende dag, zoals het gebeurde in Kiev en zoals het gebeurt in andere landen.
De volgende stap in dit geval zou moeten zijn om een beperking van de aankoop van vreemde valuta op de binnenlandse markt in te stellen. We zullen niet zo ver gaan, en dus is de centrale bank en de regering niet van plan, en terecht voor zover ik het zie, onze exporteurs op dit gebied te beperken.
Dit betekent evenwel niet, dat de regering niet zou moeten handelen via haar vertegenwoordigers in raden van bestuur. Immers, dit zijn onze grootste energiebedrijven. Ze zijn gedeeltelijk staatseigendom, wat betekent dat we hun beleid kunnen beïnvloeden, maar zonder het afgeven van richtlijnen of beperkingen. Dit zullen we niet doen.
Wat betreft de zogenaamde profiteurs, het is geen misdaad om in te spelen op de valuta markt. Deze spelers op de markt kunnen buitenlanders zijn of diverse fondsen, die aanwezig zijn op de Russische markt en daar heel actief zijn. Of het kunnen Russische bedrijven zijn. Over het algemeen, zoals ik al zei aan het begin van deze bijeenkomst, is dit een geaccepteerde praktijk in een markteconomie. Profiteurs zullen altijd verschijnen wanneer er een kans is om geld te verdienen.
Ze verschijnen niet ineens om te stelen of om vals te spelen, maar om wat geld te maken in de markt door het creëren van gunstige voorwaarden, en door te pushen bijvoorbeeld, zoals dat werd gedaan in het begin van dit proces, en zoals, in dit specifieke geval, de Centrale Bank van Rusland werd gedwongen om de markt te betreden en te beginnen met het verkopen van goud en deviezenreserves in de hoop de nationale munt te ondersteunen.
Maar de centrale bank is gestopt, en het was de juiste beslissing om dat te doen. Misschien zou het beter zijn geweest als het eerder was gedaan op een hardere manier. Dan was het misschien niet nodig geweest om het niveau te verhogen tot 17 procent. Maar dat is een andere zaak. Een kwestie van smaak, om zo te zeggen. Hoewel het nog vrij aanzienlijk is. Het is waar. Dus, ik heb je verteld wie het zijn.
Weet je, twee dagen geleden had ik een vriendelijk telefonisch gesprek met een aantal van hen en ik vroeg: “Waarom ben je tegenhouden?” Overigens, ik heb ze nergens toe aangezet. Onze afbetalingen worden binnenkort verwacht”, was het antwoord. Dan zeg ik, “Oke, ik begrijp het. Als je op bodem uit het vat moet schrapen, kunt u dan de markt betreden?” ” Hij nam een minuut en antwoordde:” Nou, ik denk dat we drie miljard dollar hebben “. Ze hebben drie miljard aan reserves.. Zie je wat ik bedoel? Het is niet 30 kopeken. En dit is slechts één bedrijf.
Dus als elk bedrijf drie miljard euro heeft, dan is het in totaal niet 30 maar 300 miljard. Nog kunnen we ze niet dwingen. Zelfs het topmanagement van de onderneming met participatie van de staat moet anticiperen op wat er gaat gebeuren en zorgen voor de stabiliteit van hun bedrijven. Daartoe moet de regering zeer nauw met hen samenwerken en zorgen, samen met de Centrale Bank, voor vreemde valuta en liquiditeit van de roebel wanneer het nodig is.
VIKTORIA PRIKHODKO, MOSKOVSKY KOMSOMOLETS NEWSPAPER: Goedemiddag, mijnheer de voorzitter. Het aantal bedden in ziekenhuizen in verschillende regio’s, en vooral in Moskou neemt af. Daarom neemt ook het aantal medewerkers af. Wat denkt u daarvan? En zal een vergelijkbaar experiment worden uitgevoerd in andere regio’s? Mensen zijn bezorgd dat hen als gevolg van de hervorming geen recht op medische hulp wordt verstrekt die wordt gegarandeerd door de grondwet. Dank u wel.
VLADIMIR PUTIN: U weet, dat u het over een groot probleem heeft in ons leven op dit moment, een van de fundamentele kwesties zou ik zeggen. Onderwijs en gezondheidszorg moet altijd binnen duidelijk zicht zijn van de staat en de regionale overheden. In dit geval de regering van Moskou.
Uiteraard moeten we zien te begrijpen en precies te reageren op wat er gebeurt in een bepaalde professionele gemeenschap. Alle veranderingen die optreden wordt ingediend in samenwerking met vertegenwoordigers van de medische gemeenschap – in dit geval. Als de regering van Moskou dit stadium heeft overgeslagen om een of andere reden, is dit een fout die moet worden gecorrigeerd. Wie moet ons in de eerste plaats leiden bij het werken aan zaken als gezondheidszorg en onderwijs? We moeten laten leiden door mensen die gebruik maken van de gezondheidszorg en het onderwijs. Miljoenen mensen wachten op verbetering van de gezondheidszorg. Onze burgers, consumenten van de gezondheidszorg zijn degenen, waar we als eerste aan moeten. Wat zegt men? Ze zijn niet blij met de gezondheidszorg. Dit ondanks alle inspanningen. We moeten analyseren wat er aan de hand is en wat er moet worden gedaan om deze situatie te verbeteren.
Ik zal nu niet kunnen beoordelen wat de Moskouse autoriteiten hebben gedaan. Zij handelden vanuit hun bevoegdheid. We zeggen dat onze gezondheidszorg duur is, maar niet erg efficiënt. In veel gevallen worden bedden niet gebruikt voor de behandeling van patiënten, maar voor de verbetering van hun gezondheid, vooral in de herfst en winter. Waarschijnlijk is dit niet slecht, maar beddenruimte is daar niet voor bedoeld.
We moeten onze medische hulp high-tech maken, zoals wordt gedaan bij de goede klinieken, die we trouwens ook hebben in dit land. Dus, vier of vijf dagen ontvangt iemand intensieve therapie in een ziekenhuis en gaat daarna voor behandeling naar een polikliniek. Hoeveel tijd besteden mensen gemiddeld in een ziekenhuisbed op dit moment? Ik wil geen fouten maken; gemiddeld is het niet vier of vijf dagen, maar veel langer. Bovendien meent de stad Moskou dat de bedden capaciteit hoog is met ongeveer 30 procent. Natuurlijk, er moet iets aan gedaan worden. Waarom? Want als we het houden op de manier zoals het nu is, zullen we moeten betalen voor het land, elektriciteit, verwarming en dergelijke. Dit zijn inefficiënte kosten. Ze worden niet gebruikt voor de behandeling van mensen; gewoon inefficiënte kosten. Het is beter om het geld te besteden aan het verbeteren van de kwaliteit van de medische zorg, het beter uitrusten van ziekenhuizen en poliklinieken met moderne technologie, en voor het trainen van medisch personeel.
Ik verwijs nu naar, zoals ik het zie, de hervorming van de gezondheidszorg als een geheel in plaats van acties van de autoriteiten in Moskou. Maar ik denk dat wat ze onlangs hebben gedaan juist op het geheel gericht is. Ten eerste initieerden zij een dialoog met de medische gemeenschap. Ten tweede, namen ze een besluit over extra compensatie voor artsen. Als ik het goed heb, betalen ze tot 500.000 roebel voor medisch specialisten, 300.000 aan het verplegend personeel en 200.000 aan extra medisch personeel.
Bovendien zijn ze bezig met het opstellen van een programma voor bijscholing van specialisten. Artsen kunnen bijscholingscursussen van twee of drie maanden tot twee jaar op kosten van de stad bijwonen. Uiteraard moet de stad beslissen wie er werken en op welke positie, maar dit kan niet gebeuren zonder overleg met de medische gemeenschap. Ik hoop dat de stad Moskou zorgvuldig zal handelen, heel voorzichtig, zonder iemand te kwetsen. Het belangrijkste punt is dat ze het belangrijkste principe niet moeten vergeten van niet alleen een dokter, maar van alle transformaties in de gezondheidszorg – Veroorzaak geen schade.
NATALYA GALIMOVA, GAZETA.RU: Goedemiddag, mijnheer Poetin. Sprekend tot het federaal parlement na het referendum in de Krim heeft u de uitdrukking gebruikt “een zekere vijfde column en nationale verraders.” U heeft niet aangegeven wie u bedoelt maar dankzij uw uitspraak is de term ‘de vijfde column ‘ een nieuw deel van de politieke woordenschat .
Sindsdien hebben uw supporters een label geplakt op degenen die zich verzetten tegen de autoriteiten als de vijfde column. Naar wie verwees u als het over nationale verraders en de vijfde column ging, en waar ligt de scheidslijn tussen de oppositie en de vijfde column, naar uw mening?
Tot slot, heeft u het gevoel persoonlijk verantwoordelijk te zijn voor de heropleving van deze term, die de vijandelijkheden en verdeeldheid verhoogt in de samenleving? Dank u wel.
VLADIMIR PUTIN: Ik voel geen enkele verantwoordelijkheid in dit opzicht. Alles wat ik doe is gericht op consolidatie van de Russische maatschappij, niet het verdelen ervan. Als je denkt dat dat gebeurde, ik geloof je. Het is waarschijnlijk de manier waarop de dingen werkelijk zijn. Misschien heb je daar een meer acuut gevoel over dan ik. Echter, in mijn publieke verklaringen moet ik voorzichtiger zijn. Ik zal erover nadenken. Dat gezegd hebbende, we kunnen de waarheid niet verhullen voor onbepaalde tijd en soms is het onze plicht om de dingen bij hun naam te noemen. Dit is een zeer complex probleem. Ik zal heel eerlijk zijn: het beantwoorden van uw vraag is niet eenvoudig, want we lopen op een zeer dunne lijn hier. Het zou waarschijnlijk zeer uitdagend zijn om met een academische definitie te komen over waar de oppositie eindigt en de vijfde kolom begint.
Dit jaar, en bovendien, het Jaar 2014 is het jaar van Cultuur, vierden we de verjaardag van Mikhail Lermontov, het genie van de Russische poëzie. We herinneren ons allemaal zijn gedichten. We herinneren ons wat hij schreef over de Borodino strijd: “Door Moskou dan, stierven wij // Zoals daarvoor onze broeders stierven.” Maar hij schreef ook: “Vaarwel, vaarwel, ongewassen Rusland, // Het land van slaven, het land van de Lords// En jij, blauwe uniformen van de gendarmes, // En jij, gehoorzaam aan hen, mensen. ”
Was hij een lid van de oppositie? Natuurlijk was hij dat. Hij was een lid van de oppositie. Zoals u wellicht weet, en waarschijnlijk veel van jullie weten, toen hij schreef: “De dood van een Dichter” op de dood van Poesjkin; een van zijn familieleden zag de tekst en vroeg Lermontov om het een beetje te verzachten. Lermontov was zo woedend, dat hij het juist nog bitterder en scherper maakte. Het gedicht eindigde met: “En je zwarte bloed zal niet weg te wassen zijn // Het heilige bloed van de dichter.”
Hij was zeker tegen de autoriteiten, maar ik denk dat hij ook een patriot was. Dit is zeer dunne lijn. Immers, hij was een officier, en een heel dapper en moedig iemand, die niet bang was om in de vuurlinie te staan in het belang van het land. Trouwens, in de laatste film van Nikita Mikhalkov werden zulke officieren, die eigenlijk deze inspanningen naar een logisch eind brachten, de revolutie, later zelf vermoord door revolutionairen. Misschien als ze een tweede kans zouden krijgen, zouden ze niet hebben gedaan wat ze deden vanaf het begin om de Russische staat te vernietigen.
Immers, de lijn die activisten van de oppositie scheidt van de vijfde kolom –activisten is moeilijk te zien vanaf de buitenkant. Wat is het verschil? Activisten van de oppositie kunnen zeer hard in hun kritiek, maar aan het eind van de dag zijn ze de belangen van het moederland aan het verdedigen. En de vijfde kolom verdedigt de belangen van andere landen, en zij zijn slechts instrumenten voor de politieke doelen van anderen.
POLINA DANILOVA, STUDENT NEWSPAPER OTKRYTKA, THE INSTITUTE FOR THE HUMANITIES AND INFORMATION TECHNOLOGIES (IGUMO): Goedemiddag. Dit jaar heeft het instituut zich aangesloten bij het landelijke programma voor hoogbegaafde kinderen. We hebben een online platform gecreëerd voor het identificeren en het ondersteunen van hoogbegaafde kinderen in alle Russische regio’s. Dit helpt het gevoel van patriottisme bevorderen, maatschappelijke verantwoordelijkheid voor het land en ook professionaliteit. Het is belangrijk dat het niet een commercieel, maar een sociaal project is, dat wordt uitgevoerd door jongeren en voor jongeren. En nu zou ik graag mijn vragen willen stellen. Zullen deze maatschappelijk belangrijke projecten federale hulp ontvangen? Mijnheer Poetin, bent u persoonlijk klaar om ons initiatief te steunen? We hopen echt op uw hulp en ondersteuning. Dank u voor uw antwoord op voorhand, en kom naar IGUMO. We weten dat het u bevalt. Dank u wel.
VLADIMIR PUTIN: Een moment, hoe willen jullie dit in de praktijk gaan implementeren?
POLINA DANILOVA: We hebben een portaal voor hoogbegaafde kinderen in trial mode gelanceerd, en we zullen het openen voor het publiek in februari. Het is een professionele online plek waar kinderen kunnen communiceren over professionele zaken. Het zal …
VLADIMIR PUTIN: Dus ze kunnen daar communiceren, en wat gaat u daar doen?
POLINA DANILOVA: Er zullen 25 categorieën zijn waaruit ze kunnen kiezen wat ze willen en wat interessant is voor hen. Zij zullen deelnemen aan discussies, meningen delen en leren over wedstrijden waaraan ze kunnen deelnemen.
VLADIMIR PUTIN: Okee. Ja, dit is een zeer goed en belangrijk initiatief. Ik wens u veel succes. Uiteraard zullen we proberen om een zo groot mogelijk aantal projecten op dit gebied, met inbegrip dat van jou te ondersteunen. Ik zal mijn collega’s vragen om informatie over wat er wordt gedaan en waar en hoe kunnen wij u kunnen helpen.
Zoals u weet, zei ik onlangs in mijn speech [voor het federaal parlement, dat er beurzen voor hoogbegaafde kinderen zouden zijn en de afgestudeerden die zich inschrijven bij universiteiten; die extra beurzen worden betaald door de overheid, totdat ze afstuderen aan die universiteit. Over wat ik persoonlijk kan doen, zal ik je een geheim vertellen. Het gaat om een klein project dat ik ben gestart na de Olympische Winterspelen, een permanent wintersport opleidingscentrum voor kinderen in de Imereti Valley. Dit project is van start gegaan.
Maar het volgende wat ik ga zeggen … De minister van Sport zal waarschijnlijk luisteren naar deze uitzending. Ik hoop dat hij niet zal bezwijken aan hetgeen ik nu ga zeggen … Ik wil dit project wijzigen. Ik wil dit centrum, dat is een groot en zeer indrukwekkend gebouw direct aan de Zwarte Zee… Ten eerste, het moet een niet-gouvernementeel project zijn, en ten tweede moet er twee andere delen ingericht worden voor andere dan de kinderen die uit het hele land komen van sportscholen. Ik bedoel dat we daarnaast kinderen uit de natuurkunde en wiskunde, de scholen van de natie, en van muziekscholen zouden moeten toelaten. Het centrum van deze kinderen moet bestaan uit drie delen – sport, muziek en wiskunde. Ik heb grote hoop dat in de koers van dit werk ….. Momenteel zijn er 200 jonge atleten uit het hele land, zij zullen voor 21 dagen blijven. Dezelfde regeling moet worden toegepast op de kinderen van muziekscholen, uit de natuurkunde en wiskunde scholen. Dit zal ons en de specialisten die daar op de werkvloer zullen zijn, helpen om de meest begaafde kinderen uit te kiezen, om een goede observatie te kunnen doen en om bijna individueel met hen te kunnen werken, en hen te helpen bij de volgende fase om zichzelf te ontwikkelen aan een universiteit of in het leven. Dus, we gaan samen in die richting. Heel erg bedankt.
ALEXANDER YUNASHEV, LIFE NEWS: Goedemiddag, mijnheer Poetin. Een jaar geleden heeft u Chodorkovski vergeven. Hij beloofde u toen dat hij niet zou deelnemen aan de politiek. Maar vandaag verklaart hij bijna zijn presidentiële ambities. Mijn vraag is, heeft u enige spijt?
VLADIMIR PUTIN: En waar wil hij president zijn? <Gelach>
ALEXANDER YUNASHEV: Mijn volgende vraag is deze. Is hij een politieke tegenstander of een tegenstander en een patriot op de koop toe? Hoe ziet u dat?
VLADIMIR PUTIN: Nou, heb je een vraag of twee?
ALEXANDER YUNASHEV: Ik heb er drie!
VLADIMIR PUTIN: Drie! Wat zullen de anderen dan gaan doen, terwijl wij tot de ochtend aan het debatteren zijn?
Nou, de heer Chodorkovski heeft om gratie gevraagd, tenminste hij stuurde een relevante petitie en leek niet van plan om deel te nemen aan de politiek. Maar toen ik een ‘pardon’ overwoog, was ik niet langer bezig met wat hij wel of niet kon doen, en of hij zich wel of niet zou bezighouden met de politiek. Het is zijn keuze en hij heeft het recht om dat te doen als elke andere burger van de Russische Federatie, op voorwaarde dat hij voldoet aan de vereiste criteria, zoals voor topposities in het land. Nou, God helpe hem! Laat hem werken. Voor wat mijzelf betreft, nam ik mijn besluit uit humanitaire overwegingen. Hij vertelde in zijn brief dat zijn moeder ernstig ziek was. Je weet het, de moeder is heilig. Ik ben niet ironisch. En hij had bijna zijn termijn in de gevangenis uitgezeten. Heeft het zin om hem daar te houden, gezien het feit dat hij niet eens de kans zou hebben om afscheid te nemen van zijn moeder? Daar ging het over, en hij zei zo veel in zijn brief. Ik heb er geen spijt van en ik denk dat ik het juiste deed.
(tot hier was deel 1, zie verder hieronder, nog steeds in bewerking)
——————————————————————-
PAVEL PCHYOLKIN, CHANNEL ONE: Mr Putin, mijn vraag gaat over de Olympische Spelen en over sport en politiek. De Olympische Spelen en het succes daarvan in termen van organisatie en het optreden van de atleten was één van de meest spectaculaire evenementen van het jaar. Het was een gigantisch project. We hoopten op een positief effect voor de economie. Tenslotte bouwden we een immense infrastructuur, deden enorme investeringen en lieten zien dat dit land in staat is tot het uitvoeren van projecten op deze schaal.
Denkt u niet dat Rusland geen kans heeft gekregen om hiervan te profiteren door de tragedie in Oekraïne?
En nog een vraag. We zijn nu bezig met het gastheerschap voor de 2018 FIFA World Cup. Dat is een vrij duur evenement dat veel investeringen vraagt. Zal Rusland in het kader van de sancties, de dalende olieprijzen en de vallende roebel in staat zijn om überhaupt het gastheerschap van de World Cup op zich te nemen?
VLADIMIR PUTIN: Ten eerste wil ik het hebben over de Olympische Spelen. Ik denk dat we alles bereikt hebben wat we wilden bereiken in de voorbereidingen van het gastheerschap van de Olympische Spelen. We bereikten zelfs meer dan waar we op hoopten. We wonnen de Olympische Spelen waarmee ik mijn speciale dank wil uitspreken aan onze Olympische en Paralympische atleten, zijnde de echte helden van deze Spelen.
Met betrekking tot Oekraïne, dat is waar. De Spelen kwamen juist tot een einde toen deze tragische gebeurtenissen zich begonnen te ontvouwen. Maar het was niet onze fout. Wij pleegden niet deze coup. Het had ook niets met ons te maken. Ik wilde dat het nooit gebeurd was, maar het gebeurde.
Dan over het feit of we blij zijn of niet met deze Spelen, natuurlijk zijn we daar blij mee. Bovendien, we kunnen dit zien aan wat er nu gebeurt met deze faciliteiten. Zoals u waarschijnlijk weet, zijn de Olympische faciliteiten meestal niet meer in gebruik na de Spelen. Staan helemaal leeg. Tussen de seizoenen in staan onze faciliteiten ook min of meer leeg.
Maar we planden vooruit een aantal activiteiten en we bouwden een Formule 1 baan daar. Ook heeft het Olympisch Park een Wereldkampioenschap Schaken georganiseerd en nog wat andere evenementen. Laat me eens kijken, ik denk dat u weet dat de faciliteiten geboekt zijn vanaf december tot aan het einde van februari. Ik ben er zeker van dat ze zeer druk bezet zijn tot aan het einde van het Alpine Ski-seizoen. Totaal. Wat betekent dit? Het betekent dat de Russen nu een jaarrond centrum hebben voor gezondheid en recreatie, zowel voor de winter- als voor de zomersporten.
Daarnaast gaan we door om grote competities in bobsleeën en andere sporten te houden. Ik reageerde zojuist al op een andere vraag met het feit dat we sport voor kinderen aan het ontwikkelen zijn. Er is nu een kinderhockey-team in Sochi. Het is een goed team. Het verliest soms maar het is nog een jong team en het wint soms ook wedstrijden. Dit team heel goede fans. Ik herinner me dat de Gouverneur van de Krasnodar Territory Tkachyov me vertelde ‘we hebben geen team nodig. We hebben geen hockey-cultuur. We willen voetbal. Niemand zal geïnteresseerd zijn. Ik bezocht onlangs het stadion, een maand geleden, en het was vol. Tienduizend mensen! Volle bak. We moeten deze fans bedanken. In het algemeen is het zo dat ijshockey-fans zeer beschaafd zijn. Ze komen naar de games met hun kinderen, vrouwen, met hun hele familie. Dat is fantastisch. De faciliteiten zullen verder ontwikkeld worden.
Over de World Cup gesproken. Ja, het is duur, maar laat me u herinneren aan het feit dat andere landen weigeren om grote competities te organiseren, weet u waarop deze landen verschillen van het onze? Het aantal mensen dat fysieke fitness en sport bedrijft per 1000 hoofden van de bevolking is veel hoger dan in Rusland.
Waarom is dat? Dit is enigszins toe te schrijven aan de slecht ontwikkelde infrastructuur in de sport. Als we langer willen leven, als we willen dat onze bevolking gezond is en naar schaatsbanen gaan in plaats van naar de slijterij, dan zullen deze schaatsbanen beschikbaar moeten zijn. We zullen nieuwe voetbalvelden moeten creëren, hockeyvelden en fitness centra. Belangrijk, de mensen moeten hun geld besteden aan sport-lidmaatschappen, eerder dan aan feestvieren met vrienden. We zullen een cultuur moeten creëren waar de mensen in de praktijk aan fitness en sport kunnen doen. Dan zal een leven in Rusland naar verwachting langer duren dan de huidige gemiddelde leeftijd van 70-71 jaar.
In dit kader, zullen we meer evenementen moeten organiseren als de World Cup, omdat het aantal kinderen dat voetbalt speelt drastisch zal toenemen. Naast andere zaken zal deze infrastructuur niet alleen in Sochi worden opgezet, maar in meer dan 10 andere Russische steden, samen met de ontwikkeling van transport-infrastructuur, het gezondheids-systeem etc, zoals in Sochi. Het is gewoon een nieuwe manier van investeringen doen in Rusland, en dit geld zal goed gespendeerd worden.
KSENIA SOBCHAK, DOZHD TV CHANNEL: Ik heb twee vragen voor u, als dat mag.
Ten eerste, terwijl iedereen bezorgd is over de ontwikkelingen in Oekraïne, zijn er andere zaken die spelen in de Tsjetsjeense Republiek die ons zorgen baren. Namelijk, het hoofd van de Tsjetsjeense Republiek Ramzan Kadyrov heeft in feite verklaard dat de Russische wetgeving en de Russische grondwet niet van toepassing is in Tsjetsjenië. Hij heeft publiekelijk verklaard dat er sprake zou zijn van represailles ten aanzien van familieleden van mensen die beschuldigd worden van terrorisme, die nog niet zijn veroordeeld door de rechtbank. In dit verband wil ik graag een antwoord van u krijgen als advocaat en als de houder van de Grondwet; beschermt u de burgers die kwetsbaar achtergebleven zijn, in feite, om pre-trial represailles? Hun huizen zijn verbrand, en de enige mensenrechtenorganisatie in Tsjetsjenië werd onderworpen aan onderzoeken en zelfs in brand gestoken. Wat bent u van plan te doen?
VLADIMIR PUTIN (tegen Dmitry Peskov): Waarom gaf u haar het woord?
DMITRY PESKOV: Het spijt me.
KSENIA SOBCHAK: Mag ik nu mijn tweede vraag stellen?
DMITRY PESKOV: Mevrouw Sobchak, toon wat respect voor anderen en laten we één vraag stellen per persoon.
VLADIMIR PUTIN: Okee, omdat u nu toch al hier staat, gaat u maar verder en stel uw tweede vraag. Waar gaat die over?
KSENIA SOBCHAK: Ik wil voor mezelf en voor het publiek de lijn tussen de ‘vijfde colonne (column) en de oppositie duidelijk hebben. De dingen zijn nu helder met betrekking tot Lermontov, maar het zou fijn zijn om zaken helder te hebben in het heden, mijnheer Putin, sinds u eenmaal publiekelijk heeft verklaard dat er een terroristische campagne tegen mijn vader is geweest in een eerder verleden. Ik denk nu dat de term ‘terroriseren’ vandaag de dag weer in ons leven speelt.
Ik heb het hier niet alleen over de kwelling van Makarevich, de aantijging met betrekking tot gefingeerde vrienden van de Junta (ik ken deze mensen en ik ben er zeker van dat velen van hen echt vaderlandslievend zijn) of al de toenamen zoals “yid Banderites” zoals je in veel kanalen hoort. Ik krijg het gevoel dat de federale kanalen bewust haat aanwakkeren in de Russische samenleving. Neem bijvoorbeeld de aflevering over een gekruisigde jongen uit Slavyansk die werd getoond op het eerste federale kanaal waar de staat een meerderheidsbelang in heeft. Deze aflevering was opgezet … Het bleek vals te zijn, maar niemand verontschuldigde zich daarvoor. Bent u niet bang voor een dergelijke haat in onze samenleving, waarin sommige mensen zo sterk worden opgezet tegen anderen? En wat gaat u doen om deze haat te verminderen? Denkt u dat mensen nog steeds worden verdeeld in bondgenoten van u en van het Bandar-blok?
VLADIMIR PUTIN: Bandar-blokken bestaan zeker. Kipling zei dit, niet ik. Met betrekking tot dit hele onderwerp, laat ik beginnen met je eerste vraag.
Ik refereer aan datgene wat Kadyrov zei over de familieleden van terroristen, hun thuis, het verdrijven uit de republiek, enzovoort. Uiteraard kan ik hier maar één visie op hebben. In Rusland moet iedereen gehoorzamen aan de bestaande wet en niemand is op voorhand schuldig tot dit bewezen is door de rechtbank. Dit is het eerste punt.
Ten tweede, ik heb al eerder gezegd dat het leven gecompliceerd is. Ik zal u iets vertellen uit de praktijkervaring van contraterrorisme-eenheden. Over het algemeen -ik zal niet zeggen altijd – weten de familieleden van mensen die terreurdaden plegen dat van hen, in de overgrote meerderheid van de gevallen, zo niet meer. Maar dat geeft niemand het recht, met inbegrip van het hoofd van Tsjetsjenië, dat ze hun toevlucht nemen tot buitengerechtelijke represailles. Ik ben het absoluut met je eens op dit punt.
Bovendien, de betrokken rechtshandhavingsinstanties zijn nu bezig met een vooronderzoek hiernaar. Het is noodzakelijk om uit te vinden wie de huizen heeft afgebrand en familieleden van de terroristen heeft vermoord, omdat ze maskers droegen.
Met betrekking tot Kadyrov’s statement, dit zou zomaar emotioneel bedoeld kunnen zijn, en dan door iemand in beslag genomen zijn. Ik begrijp de emoties omdat 14 politieagenten werden gedood tijdens deze daad van terreur. Het begon allemaal met de moord op verkeersagenten. Dat was niet in een vuurgevecht. Deze mensen werden op brute wijze botweg neergeschoten en velen stierven later. Al met al, 14 werden er gedood en 38 gewond, een aantal van hen ernstig.
Zoals u weet gingen er duizenden de straat op om te demonsteren. Onder die omstandigheden heeft het hoofd van de republiek een aantal emotionele uitspraken gedaan.
Ik ben er zeker van dat deze opmerkingen volledig voldeden aan de verwachtingen van de mensen. Maar hij had geen recht om dat te zeggen. En het zou absoluut correct zijn om deze feiten te controleren. Om te herhalen; los van de openbare opmerkingen en de daaropvolgende acties, met inbegrip van acties om deze residentiële gebouwen te vernietigen, moet er een onderzoek worden uitgevoerd om vast te stellen wat er werkelijk gebeurd is. Misschien dat iemand er gebruik van maakte en dat deed. Misschien niet. En dan zullen de wetshandhavingsinstanties adequaat moeten reageren. Op hetzelfde moment (en dit weet je heel goed), worden gelukkig of helaas, dergelijke methoden gebruikt in de internationale anti-terroristische praktijk. Zij worden het meest actief ingezet in Israël. Maar dit is nog niet alles. Dit gaat niet over Israël. We zagen, dat na 11 september martelingen werden gelegaliseerd in de Verenigde Staten. Hoe kan dat worden verklaard? Verder werd dit niet alleen gelegaliseerd, maar er werd een methode voor het gebruik van marteling ontwikkeld! Dus het leven is ingewikkeld en divers, maar we moeten de wet volgen. Ik ben het daar met je eens. Als we buiten de wet treden, zal dat alleen maar leiden tot chaos. We zullen de feiten onderzoeken en reageren op de juiste wijze.
Nu dan met betrekking tot hetgeen u beschrijft als vervolgings-campagnes. Ik weet alleen, dat ik daarover hoorde toen ik naar Moskou kwam, maar ook al daarvoor had ik vermoedens dat vervolging tegen uw vader werd georganiseerd. Echter, toen ik naar Moskou kwam vond ik daar direct bewijzen van. Zelfs toen leek het mij vreemd dat er nadat Anatoly Sobchak een erbarmelijke 100 vierkante meter flat verwierf, twee strafzaken tegen hem geopend werden binnen een week: ze werden maandenlang niet geopend en nu twee in een week. En toen het feit dat strafzaken die werden geiniteerd tijdens een verkiezingscampagne, in pamfletten werden opgenomen die over Leningrad werden uitgestrooid vanuit vliegtuigen. Uiteraard was dat een duidelijk georkestreerde campagne, en het was georganiseerd door bepaalde overheidsfunctionarissen in de strijd tegen hem.
Ik wil u ervan verzekeren dat er geen georganiseerde vervolging is geweest van mensen die het oneens zijn met onze acties, laten we zeggen, in Oekraïne of in de Krim of met andere binnenlandse politieke kwesties. Geen van de officiële overheidsorganen of vertegenwoordigers van de overheid doen dit soort dingen. Als er een reactie komt vanuit het publiek, van de mensen die het oneens zijn met een standpunt, moeten de mensen die dit ondervinden begrijpen, dat ze zich niet het recht kunnen toeeigenen om deze beschuldigingen van tafel te vegen. Dan zullen zij zelf ook te maken krijgen met beschuldigingen. Het is belangrijk om te leren hier goed op te reageren. Het is onnodig om zo’n stampij te maken en het van de daken te schreeuwen. Help, ik word gepest! Reactie zou ook moeten komen uit het publieke domein.
Voor wat betreft de overheid, laat me herhalen dat er geen pogingen of instructies zijn om iemand te stigmatiseren. In tegenstelling tot Rusland, is dit niet de door, zeg maar, onze Europese partners ingeslagen weg. Bijvoorbeeld Gazmanov, Valeria en Iossif Kobzon werd het invoeren van de Letse Republiek verboden door het Letse ministerie van Buitenlandse Zaken. Dit is een voorbeeld van een officieel standpunt van een overheidsorgaan. De Russische autoriteiten hebben dit nooit ingenomen of zullen zo’n houding aannemen.
ALEXEI ANISHCHYUK, REUTERS NEWS AGENCY: Goedemiddag, mijnheer Putin. In het laatste jaar heeft Rusland wat we zouden kunnen noemen een van de meest ernstige crises moet slikken in de hedendaagse geschiedenis. Het begon allemaal aan het einde van 2013 met de ontwikkelingen in Oekraïne, gevolgd door een verslechtering van de relaties met het westen, herinnerend aan de Koude Oorlog, en in de afgelopen dagen waren we getuige van een acute valuta crisis die uit kan groeien tot een financiële en economische crisis. Die risico’s zijn er. Ik weet heel goed dat u vaak de neiging heeft externe krachten hiervoor verantwoordelijk te stellen.
Ik weet ook dat sommigen uit de Russische elites uit uw eigen cirkel die het beste geinformeerd zijn in Rusland, ondanks al hun publieke verklaringen, ertoe neigen om de schuld bij u te leggen als persoon die belast is met het nemen van alle belangrijke beslissingen in Rusland voor de laatste 15 jaar.
VLADIMIR PUTIN: Wat zijn hun namen?
ALEXEI ANISHCHYUK, REUTERS NEWS AGENCY: Helaas, dat kan ik u niet vertellen. Ze praten meestal onder voorwaarden van anonimiteit. Maar de laatste tijd kunnen deze verklaringen gehoord worden in conversaties met reporters.
Mijn vraag in dit verband is het volgende: In hoeverre bent u er zeker van dat uw binnenste cirkel u onvoorwaardelijk steunt? Ziet u het risico van een regerings coup of zelfs een paleis coup? U heeft bij een aantal gelegenheden verkondigd wat u zou doen in het geval van een “oranje revolutie” of, God verhoede, een ‘rode revolutie’. Maar heeft u een plan in het geval van verraad in uw binnenste cirkel of een paleis coup?
Dank u.
VLADIMIR PUTIN: Betreffende een paleis coup, kan ik u verzekeren dat we geen paleizen hebben, dus een paleis coup is niet echt mogelijk. De officiële presidentiële residentie is in het Kremlin en deze is goed beschermd, hetgeen een belangrijke factor is voor de stabiliteit van een overheidsinstelling in Rusland.
Maar dit is niet waar stabiliteit over gaat. Het is in werkelijkheid gebaseerd op… Er is geen andere stabiliteit zo solide als de steun van de Russische bevolking. Ik denk niet dat u twijfels heeft over de vraag of onze belangrijkste buiten- en binnenlandse beleidsinitiatieven profiteren van dergelijke steun.
Waarom gebeurt dit? Omdat mensen diep van binnen het gevoel hebben dat we, en ik in het bijzonder, handelen in het belang van de overgrote meerderheid van de Russen.
Voor wat betreft de vraag wie schuldig is en wie niet voor de ontwikkelingen in Oekraïne, die het begin waren van de reeks rampen waar we momenteel getuige van zijn, weet u heel goed wat ik denk. Ik heb bij meerdere gelegenheden gezegd dat er een staatsgreep was gepleegd en dat het een grote fout was. Oost-Europa, onze buren, waaronder Oekraïne, is geen bananenrepubliek, zelfs niet Noord-Afrika of Somalië, waar u een coup kunt ensceneren met behulp van een aantal speciale hulpmiddelen, militanten, of mensen die ontevreden zijn met het regeringsbeleid. U zegt dat ik iemand beschuldig. Nee, ik beschuldig niemand, ik constateer slechts een feit.
Zonder in details te treden, zal ik een paar dingen zeggen over onze discussies hierover met onze partners. U weet waarschijnlijk van de overeenkomst tussen de oppositie en de Oekraïense regering van 21 februari. De overeenkomst werd ondertekend door de drie ministers van Buitenlandse Zaken van Duitsland, Polen en Frankrijk die daarvoor garant stonden. Volgt u mij? We hadden gesprekken met de leiders van de Verenigde Staten, die ons voorhielden, “Janoekovitsj mag geen geweld gebruiken, ongeacht wat.” Hij deed dat niet en wat hij kreeg was een coup. Ons wordt nu verteld, “Wat konden we doen? De situatie is uit de hand gelopen, hetgeen een buitensporige daad in het strafrecht wordt genoemd. ” Spreekt u mij alstublieft tegen. Als dat een buitensporige daad is, wat wordt u dan verondersteld te zeggen, zelfs als je niet in staat bent om deze radicalen te stoppen die inbreuk maakten op de presidentiële administratie en het regeringsgebouw innamen? Je zou ze het volgende moeten zeggen, “We willen jullie wel zien in Europa, we willen dat jullie de associatieovereenkomst ondertekenen ratificeren, je maakt inderdaad deel uit van de Europese familie, maar als je op deze manier handelt, zul je nooit deel van Europa zijn, en we zullen jullie nooit ondersteunen. Ga terug naar de overeenkomst van 21 februari, vorm een regering van nationale eenheid en ga samenwerken. ”
Ik ben er zeker van, dat wanneer dat hun standpunt was geweest, er geen burgeroorlog zou zijn in Oekraïne, met zoveel slachtoffers. Onze collega’s hebben een andere houding aangenomen. Van het uitdelen van koekjes tijdens de Maidan protesten, verschoven ze naar politieke en economische beloften. Bovendien heeft het Oekraïense volk het geld nodig, maar niemand gaat dit op zichzelf doen, alleen met behulp van internationale financiële instellingen. Daarom denk ik dat ons standpunt volkomen terecht en objectief was vanaf dag één.
Nu over de elites. Weet u, er is elite wijn, er zijn elite vakantieoorden. Er zijn geen elite mensen. Je weet wat de Russische elite is? Het is een werknemer. Een boer. Iemand die ons hele land op zijn schouders draagt. Hij draagt dit voor eeuwen, en zal het dragen voor de komende eeuwen. Alle andere niveaus, met inbegrip van elites en anderen zijn absoluut ongegrond. Er zijn rijke mensen en arme mensen, zieke mensen en gezonde mensen. Maar ze zijn allemaal gelijk voor het land en voor de wet. Er zijn rijke patriotten. Je kunt je afvragen of dat mogelijk is. Misschien zijn sommigen ongelukkig. Natuurlijk, waarom zouden ze blij zijn? Ze zijn ontevreden. Maar de vraag is, hoe gaan ze uit deze situatie komen. Altijd afhankelijk zijn van iemand, altijd aan het lijntje gehouden?
Een van onze bedrijven met offshore-integratie op sommige eilanden heeft een besluit genomen over de dividenden. Het is een gezond bedrijf dat actief is in een offshore-zone, een groot bedrijf. De beslissing werd genomen. Weet u wat er daarna gebeurde? Omdat er daar een aantal mensen door de sancties waren ingedekt, keurden de lokale bestuurders dit af en zeiden dat ze geen geld konden overmaken voor winstuitkeringen en dat ze in overleg moesten. “Wie ga je raadplegen? U moet betalen, dat is de wet.” Ze zeiden dat dit klopt, maar dat ze de wet niet zouden nakomen. Hen werd verteld, “Dat is een schande, we gaan je voor de rechter dagen.” En weet je wat ze deden? Ik zal het u vertellen: Ze namen ontslag. Dit is niets anders dan een circus act. Ze namen ontslag, en het geld kan niet worden overgedragen zonder hun handtekeningen. Bovendien, het is onmogelijk om iemand voor deze posities te benoemen, omdat een order was uitgevaardigd om deze vacatures niet op te vullen. Dus, dat geld hangt ergens in de lucht.
Dus als u spreekt over vertegenwoordigers van het Russische zakenleven, zouden zij dan zo willen leven? De meesten van hen niet. Alleen een krachtige Russische staat kan de belangrijkste bescherming bieden voor de belangen van de Russische burgers, ongeacht wat ze doen, de zakenwereld incluis.
MIKHAIL BAZHENOV, BUSINESS FM: Goede middag, Mr. President, in uw jaarlijkse toespraak voor het federaal parlement, zei u dat er plannen waren voor een amnestie van het kapitaal. Een week is al verstreken, maar we hebben geen andere details gehoord. Ik zou iets willen vragen over enkele details. Wanneer zal de amnestie beginnen, hoe lang zal dat zijn, en hoeveel ben u van plan om te repatriëren? En dit is waarschijnlijk het belangrijkste: Hoe ziet u het mechanisme van deze amnestie? Zal alle kapitaal worden gerepatrieerd, waaronder illegaal kapitaal, of niet? Of misschien, zullen er screening procedures worden ingevoerd? En hoe zullen bedrijven reageren op zo’n screening concept?
Zullen ze geloven dat het mogelijk is om deze procedure te passeren en rustig zaken te blijven doen in Rusland? Op de lange termijn, welke garanties krijgen ze dat ze geen vragen van de rechtshandhaving en fiscale instanties, enz. hoeven te beantwoorden na registratie van hun bedrijven in Rusland? Dank u wel.
VLADIMIR PUTIN: Ik snap het. Ten eerste, hoeveel we van plan zijn om terug te laten keren? We hebben geen doelen gesteld met betrekking tot repatriëring van kapitaal. Het repatriëren van kapitaal is niet het hoofdthema. Dit is geen fiscale maatregel Dit gaat over legalisatie. This is about legalisation. Als een bedrijf zijn geld en bezittingen in het buitenland wil houden, staat het hen vrij om dat zo te doen. Deze kwestie houdt legalisatie in, zodat ze kunnen komen en zich hier kunnen registreren. Dit is het belangrijkste. Dat wil ik duidelijk stellen.
Ten tweede, ik wil er persoonlijk op toezien dat er geen schending van mechanismen en garanties plaatsvindt. En ik wil al mijn collega’s waarschuwen, ook die van de wetshandhavingsinstanties dat wij zeer hard optreden tegen overtreders van het principe dat ik zojuist noemde.
Met betrekking tot screening, geloof ik dat er geen screening procedures zijn. Iedereen die hier wil komen, zich wil registreren en gelegaliseerd wil worden heeft dit recht. Ik heb meermalen gesteld dat er een vermoeden van onschuld bestaat met betrekking tot strafzaken, en alles wordt beschouwd als legaal, mits er bewijs is van het tegendeel.
Tot slot, wil ik nog iets zeggen over die mechanismen. Deze mechanismen zijn nog niet zover uitgewerkt en we moeten daarover nog nadenken. De overheid is hier momenteel mee bezig. Ik geloof dat we niet alleen offshore-eigendommen moeten legaliseren, maar ook eigendom dat is geregistreerd, gereregistreerd, dekmantelbedrijven, van familieleden, of op een andere manier in Rusland. Iedereen zou zijn vermogen moeten kunnen aangeven voor eens en voor altijd, de bladzijde omslaan en doorgaan.
YEVSTOLIYA TARANDA, ARCTIC TV NETWORK: Goedemiddag, Mr Putin. ik vertegenwoordig de Yamal Regio, en de eigennaam ‘Yamal Region’. Veel mensen brengen hun groet en woorden van steun aan u. Ik heb een vraag over mijn regio. Mensen zijn bang dat de gouverneurs van Yamal en Yugra [de Khanty-Mansi Autonome Gebied] niet langer zullen worden gekozen. Zijn er uitbreidingsplannen, en zal deze regio – Yamal, Yugra en de Tyumen regio – worden samengevoegd? U bent in onze regio meer dan één keer geweest, u kent onze voorwaarden en details, en dat we niet willen dat dit gebeurt. Wat denkt u over dit onderwerp? Zal er een enkele federaal orgaan zijn van Kazachstan naar de Noordpool?
VLADIMIR PUTIN: Laten we het hebben over een federaal orgaan- alstublieft, gaat u zitten – hun fusie en alle andere aanverwante zaken. Er is een federale wet, volgens welke regio’s alleen kunnen worden samengevoegd op basis van vrije keuze en de wil van de mensen die er wonen. Dit wordt verschillend gedaan in verschillende regio’s: Het kan worden gedaan door middel van een referendum of door een besluit van een wetgevende vergadering van de betrokken regio’s. Geen beslissing wordt geforceerd door mensen van bovenaf; dat is contraproductief. Tegelijkertijd, zoals iedereen hier weet, zijn onze productiekrachten over het land zeer ongelijkmatig verdeeld. Als gevolg hiervan kunnen de inkomsten van de ene regio verschillen van die van een andere regio, soms zelfs met 26 keer of zelfs meer, als mijn geheugen me niet in de steek laat. En de levensstandaard van mensen, waaronder de gezondheidszorg, onderwijs en dergelijke vallen, verschillen ook radicaal, hetgeen slechts is, in het algemeen.
Toch zou ik graag nog een keer zeggen dat dit een zeer delicate kwestie is, vooral als het gaat om etnische republieken, en we moeten nooit mensen dwingen tot eenwording. Alleen de mensen zelf kunnen de juiste beslissing nemen op basis van hun levenservaring en hun begrip van de ontwikkelingen in de economie en de sociale sfeer.
Natuurlijk kunnen er een aantal politieke krachten voor de eenwording zijn, maar dan zijn er ook anti-krachten. Dit moet met de grootst mogelijke openheid gebeuren met betrokkenheid van het publiek. Beslissingen moeten niet van bovenaf opgelegd worden.
JOHN SIMPSON, BBC: Westerse landen geloven nu bijna allemaal dat er een nieuwe Koude Oorlog is en dat, eerlijk gezegd, u heeft besloten dat te creëren. We zien, bijna dagelijks, Russische vliegtuigen die soms heel gevaarlijke manoeuvres maken richting het westerse luchtruim. Dat gebeurt volgens uw orders; u bent de ‘Commander in Chief’. Het moet ook volgens uw orders zijn, dat er Russische troepen naar een soeverein land zijn gestuurd, eerst naar de Krim en toen naar wat er dan ook aan de hand mag zijn in in Oost-Oekraïne. Nu heeft u een groot probleem met de munt van Rusland, en u gaat hulp, steun en begrip van het buitenland nodig hebben, met name vanuit het Westen. Dus kan ik u nu zeggen, mag ik u nu vragen, of u van deze gelegenheid gebruik wilt maken om te zeggen tegen de mensen uit het Westen, dat u geen zin hebt om door te gaan met de nieuwe Koude Oorlog en dat u zult doen wat u kunt om de problemen in Oekraïne op te lossen? Dank u wel!
VLADIMIR PUTIN: Dank u zeer voor deze vraag. Over onze oefeningen, manoeuvres en de ontwikkeling van onze strijdkrachten. U zei dat Rusland in zekere mate heeft bijgedragen aan de spanningen die we nu zien in de wereld. Rusland leverde een bijdrage, maar alleen voor zover het meer en meer bescherming moet bieden aan zijn nationale belangen. We zijn niet aan het aanvallen in de politieke betekenis van het woord. We vallen niemand aan. We beschermen slechts onze belangen. Onze westerse partners – en vooral onze Amerikaanse partners – zijn juist daar ontevreden over, niet omdat we beveiligings-gerelateerde activiteiten ondernemen die spanningen oproepen.
Laat me dit uitleggen. U heeft het over onze luchtmacht, inclusief strategische luchtvaartactiviteiten. Weet u dat in de beginjaren negentig Rusland volledig is gestopt met strategische bewakingsvluchten op afstand zoals de Sovjet-Unie eerder deed? We zijn volledig gestopt, terwijl de Amerikaanse strategische vluchten uitgerust met kernwapens zijn voortgezet. Waarom? Tegen wie? Wie werd er bedreigd?
Dus we voerden al jaren geen vluchten uit en een paar jaar geleden hebben we dit hervat. Dus zijn wij werkelijk degenen die provoceren?
In feite hebben we twee bases buiten Rusland, en beiden zijn ze in gebieden waar de terroristische activiteit hoog is. Een is gelegen in Kyrgyzstan, en is daar opgesteld op verzoek van de Kyrgyz autoriteiten, President Akayev, nadat het was aangevallen door Afghaanse militanten. De andere is in Tajikistan, ook grenzend aan Afghanistan. Ik denk dat u ook geïnteresseerd bent in vrede daar en stabiliteit. Onze aanwezigheid is gerechtvaardigd en helder te begrijpen.
Nu zijn Amerikaanse bases verspreid over de hele wereld – en u vertelt me dat Rusland zich agressief gedraagt? Heeft u überhaupt enig gezond verstand? Wat doen de Amerikaanse strijdkrachten in Europa, eveneens met tactische kernwapens? Wat doen ze daar?
Luister, Rusland heeft zijn militaire uitgaven verhoogd voor 2015, als ik me niet vergis, is het ongeveer een equivalent van 50 miljard in dollars. De begroting van het Pentagon is tien keer dat bedrag, $ 575 miljard, en ik denk, onlangs goedgekeurd door het Congres. En u vertelt me dat wij een agressief beleid nastreven? Is er sprake van gezond verstand in deze?
Sturen wij onze strijdkrachten naar de grenzen van de Verenigde Staten of naar andere landen? Wie stuurt NAVO-bases en andere militaire infrastructuur naar ons toe? Wij zijn dat niet. Is er iemand die naar ons luistert? Is er iemand geïnteresseerd in een bepaalde dialoog hierover met ons? Nee, geen enkele dialoog. Alles wat we horen is: “dat zijn niet uw zaken! Elk land heeft het recht om zelf de weg te kiezen om haar eigen veiligheid te garanderen.” Oké, maar wij hebben dat recht dus ook. Dus waarom dan niet?
Tot slot, het ABM-systeem – iets wat ik in mijn Toespraak tot het federaal parlement heb genoemd. Wie was het, die zich eenzijdig terugtrok uit het ABM-verdrag, een van de hoekstenen van het mondiale veiligheidssyteem? Was het Rusland? Nee, Rusland was het niet. De Verenigde Staten deden dit, eenzijdig. Ze zijn bedreigingen voor ons aan het creëren van bedreigingen, ze stellen hun strategische raket- afweersystemen niet alleen op in Alaska, maar ook in Europa – in Roemenië en Polen, heel dicht bij ons. En u vertelt me dat we een agressief beleid nastreven?
We hebben onderhandeld over toetreding tot de WTO, 19 jaar geleden of zo, en ingestemd met een compromis over veel zaken, in de veronderstelling dat we keiharde afspraken sloten. En toen, ik zal niet zeggen wie gelijk heeft en wie niet (ik zei al bij vele gelegenheden dat ik geloof dat Rusland zich op de juiste manier gedroeg in de Oekraïense crisis, en dat het Westen verkeerd zat, maar dit even terzijde). Toch zijn we toegetreden tot de WTO. Die organisatie heeft regels. En toch werden er sancties aan Rusland opgelegd, die in strijd zijn met de WTO-regels, het internationaal recht en het VN-Handvest – opnieuw eenzijdig en onrechtmatig. Zijn wij weer degenen die fout zitten?
We willen normale betrekkingen ontwikkelen op het gebied van veiligheid, in de strijd tegen terrorisme. We zullen samenwerken met betrekking tot nucleaire non-proliferatie. We zullen samenwerking inzake andere bedreigingen, met inbegrip van drugs, georganiseerde misdaad en ernstige infecties, zoals Ebola. We zullen dit alles tezamen doen. En we zullen samenwerken op economisch gebied, als onze partners dit willen.
SAIDA ZHARKINOVA, MIR TV COMPANY, KAZAKHSTAN: Goedemiddag, mijnheer de voorzitter. Saida Zharkinova uit Kazachstan. Uiteraard heeft mijn vraag betrekking op integratie vraagstukken. Vanaf 1 januari 2015 zal de Euraziatische Unie volledig van kracht geworden, en de drie landen – Kazachstan, Wit-Rusland en Rusland – zullen worden vergezeld door Armenië en Kirgizië. Is er een reden tot bezorgdheid in verband met de huidige crises in onze economie? Denkt u dat deze gemeenschappelijke markt zou kunnen uitmonden in een gemeenschappelijke crisis?
VLADIMIR PUTIN:U weet dat Kazakhstan, evenals de Russische Federatie een gas en olieproducerend land is, dus ongeacht de integratie van de Euraziatische Economische Unie, zal op de een of andere manier Kazakhstan, zowel als Rusland worden geconfronteerd met een ongunstig scenario op de buitenlandse markten. Zijn we in staat om met deze situatie om te gaan? Ik heb al eerder gezegd dat we met zekerheid positieve resultaten zullen gaan zien, als gevolg van de wereldwijde economische groei en vraag naar energiebronnen, waarover wij nu beschikken en in de toekomst, en vanwege het feit dat onze economieën zich op de een of andere manier zullen aanpassen aan de lage prijzen voor energiebronnen.
Maar wat was de kern van het voorstel van president Nazarbajev een tijdje geleden, dat we integratie met succes toepassen? Het zou gemakkelijker zijn om dit samen te doen, het verstrekken van gratis ruimte voor de overslag van goederen, medewerkers en kapitaal. Natuurlijk is dit gemakkelijker door middel van gezamenlijke inspanningen. Bovendien, tijdens het bestaan van de douane-unie, groeide de omzet uit onze handel met 50 procent in de afgelopen jaren. Dit is een serieuze objectieve indicator, en we zullen vertrouwen op de positieve resultaten met betrekking tot integratie.
Er is een vrouw uit de krant Krestyanskaya Zhizn die haar hand opsteekt. We kunnen niet zonder agrariërs, gezien de graanoogst dit jaar van 104 miljoen ton. Laten we onze boeren nogmaals feliciteren voor deze prestatie en hen bedanken.
SVETLANA SAMSONOVA, KRESTYANSKAYA ZHIZN NEWSPAPER, VOLGOGRAD: Goedemiddag. Mijn vraag gaat over de ontwikkeling van de landbouw, welke onmogelijk is zonder het oplossen van de kwestie met de menselijke hulpbronnen. Laat me een voorbeeld geven: we hebben een boer in de Volgograd regio, Mikhail Rostov. Een man die voor hem werkte, een machinebankwerker, is met pensioen gegaan, en hij is niet in staat geweest om een vervanging te vinden voor een langere tijd. De heer Rostov bood een adequaat salaris, volgens agrarische normen, evenals kost en inwoning, maar niemand is geïnteresseerd. Dit is een probleem dat ook andere landbouwers hebben, vooral in de groenteteelt: niemand is bereid om hard te werken, en de boeren vrezen dat bijvoorbeeld volgend jaar nog maar heel weinig mensen zullen werken in de velden. Boeren zijn van mening dat deze kwestie een bedreiging is voor de nationale voedselvoorziening. Bent u het hiermee eens? Wat kan hieraan worden gedaan? Hoe kan het personele probleem opgelost worden in de agrarische sector?
VLADIMIR PUTIN: Onnodig te zeggen, dat ik de zorg deel van de agrarische producenten met betrekking tot de moeilijkheden van het werken onder de huidige omstandigheden, maar aan de andere kant kan ik niet anders dan het optimisme delen van degenen die geloven dat de opschoning van de binnenlandse markt voor onze producenten een aantal grote kansen kan creëren voor de ontwikkeling van de landbouw-industrie.
Zoals voor het personeel, moeten we hier van tevoren over denken, natuurlijk. We zijn daarmee bezig. Ik verwijs hiermee naar opleiding van midden- en hooggeschoolden. We moeten al deze opleidingsmogelijkheden gebruiken. We hebben prachtige, gewoon geweldige universiteiten en scholen voor beroepsonderwijs die agrariërs trainen. Onze Agricultural Academy is onderdeel geworden van de grote Academy geworden en ik hoop dat het een positief effect zal hebben voor deze belangrijke tak van de Russische economie. Afgezien van al het andere (we hebben hier gisteren met de premier over gesproken), heeft de regering besloten tot ongeveer 20 miljard roebel toe te voegen aan de landbouw-industrie. Dus volgend jaar, zal steun aan de landbouw ongeveer 200 miljard roebel bedragen en ik hoop dat de agrariërs dat zullen voelen.
Het spreekt voor zich dat het voor ons heel belangrijk is om ervoor te zorgen dat de ontvangen gelden uit de verkoop van een record (104 miljoen ton) oogst de landbouwproducenten bereikt en niet terechtkomt in de handen van een aantal middelmatige tussenpersonen.
Voor wat betreft het personeel … we zullen ze een tijdje moeten inhuren. De voedselprijzen zijn objectief en nemen zonder reden, nog steeds toe, dat is niet erg goed voor de consument, maar dit is een kans voor de landbouwproducenten. Ik hoop dat iedereen hiervan zal profiteren.
ALYONA YEVTYAKOVA, GUBERNIYA TV CHANNEL, VORONEZH REGION: Mijnheer de Voorzitter, vertelt u me alsjeblieft … In mijn regio – het staat nu in de top tien in termen van in gebruik nemen van nieuwe woningen – het percentage van de aankopen met hypotheken is toegenomen tot 60 procent. Gezien de huidige economische situatie, wat zal er gebeuren met hypotheken, leningen en het jonge gezins-programma?
Als ik het kan, zou ik graag nog een andere vraag willen stellen. De mensen zullen me niet vergeven als ik dit niet vraag – en ik zou waarschijnlijk niet terug kunnen naar mijn stad … Vertel me, alstublieft … Toen ik was klaar voor de reis vroeg ik mijn kennissen: welke vraag zou u mijnheer Poetin stellen? En alle vrienden van mijn tante zeiden in koor: hij is Ruslands bruidegom nummer één! Ja, dat is het. Het leven van een vrijgezel voor meer dan een jaar. Heeft de heer Poetin tijd voor een privé-leven? Indien mogelijk, gelieve te starten vanaf het eerste antwoord. Heel erg bedankt.
VLADIMIR PUTIN: Geef dan ook mijn innige groeten aan de vrienden van je tante. Dank hen voor deze aandacht.
Voor wat betreft de hypotheken, dit is een serieuze zaak. Dit is zeker een serieuze zaak. Nu het belangrijkste rentetarief van de Centrale Bank op 17 procent staat, is het moeilijk om hypotheken aan te bieden, als het al mogelijk is.
Ik moet zeggen dat in de afgelopen jaren het gebruik van hypotheken is gegroeid tegen hogere tarieven dan we verwacht hadden. Ik ben bang om een fout te maken in absolute cijfers, maar weet dat ze hoger waren dan verwacht. Met betrekking tot de rente … is het veranderd – eerst was het 9,5 procent, daarna 10 procent, maar de mensen gingen nog steeds leningen aan.
Bovendien is het belangrijkste rentetarief van de Centrale Bank toegenomen vanaf de eerste 5,5 procent gedurende het hele jaar, maar de hypotheekmarkt is niet gekrompen. Hoe vreemd het ook mag lijken, de particuliere banken hebben de hypotheekrente niet verhoogd- ze bleven ze laag houden. Ik hoop dat deze keer de banken zich niet zullen haasten om de hypotheekrente te herzien.
Waarom? Omdat het belangrijk is voor de mensen en voor het nakomen van onze sociale verplichtingen met betrekking tot verstrekking van huisvesting, maar ook voor de economie, omdat 30-35 procent van de opbrengst van de hypothecaire leningen direct wordt gekanaliseerd in de bouwsector, dat een hoog vermenigvuldigingseffect heeft voor vele andere takken van de industrie.
Dat gezegd hebbende, is er geen twijfel dat als dit percentage op dit niveau blijft voor enige tijd, de regering en de Bank van Rusland zullen moeten komen met een aantal speciale tools om de hypotheekmarkt te ondersteunen, met inbegrip van zowel de hypotheekrente voor speciale categorieën van kredietnemers (ik bedoel de jonge professionals en onderzoekers, jonge gezinnen en militairen) en hypothecaire leningen in het algemeen.
Wat zijn onze opties? Eigenlijk zijn er meerdere. Maar ze komen allemaal neer op één woord: subsidies. Er is niets anders wat wij u kunnen bieden. Dit is een zeer belangrijk segment voor de mensen en de economie. We moeten ons uiterste best doen om het te beschermen, en ik weet zeker dat we zullen slagen.
Waarom ben ik zo zelfverzekerd? Zoals we al hebben gezegd, en zoals ik net heb herhaald, het belangrijkste rentetarief werd verhoogd om de macro-economische stabiliteit te handhaven. Dit was het juiste om te doen, want door te zorgen voor de macro-economische stabiliteit zijn we in staat om een gezonde economie in stand te houden. Het is om deze reden dat ik optimistisch ben over het feit dat vroeg of laat deze gezonde economie haar opwaartse trend zal hervatten.
Zoals u weet heeft de Bank van Rusland, terwijl het belangrijkste rentetarief werd verhoogd, de financieringskosten voor kleine en middelgrote bedrijven gehandhaafd op 6,5 procent, terwijl alle andere bedrijven die werken met zogeheten projecten profiteren van project financieringen, met een tarief van 9 procent. Het enige probleem hier is dat de regering nog relevante projecten moet voorstellen, maar dit is hoe het zou moeten werken.
Laat me u en het hele bedrijfsleven eraan herinneren hoe dit mechanisme werkt: als je een gezond, economisch levensvatbaar, winstgevend en duurzaam project hebt, kunt u dit voorleggen aan een private bank, en zal de geldschieter de goedkeuring van een regeringscommissie moeten ontvangen. Deze commissie moet bevestigen dat het project efficiënt en rendabel is, waarna de bank de noodzakelijke financiering ontvangt van de Centrale Bank tegen een percentage van ofwel 6,5 of 9 procent. Dit geldt voor kleine en middelgrote ondernemingen en projectfinancieringen. Een soortgelijke regeling kan worden getroffen voor de hypotheekmarkt.
En voor uw tante, ik heb haar al mijn groeten gebracht. Alles is prima, maakt u zich geen zorgen. (Gelach) Ik had onlangs een gesprek met een vriend van mij uit Europa, hij is een grote baas daar. Na alles wat er vorig jaar gebeurde, vroeg hij: “Luister, is er een liefde in je leven?” En ik zei: “Wat bedoel je” Hij zei: “Is er iemand waar je van houdt”. Ik zei: “Wel, zeker.” “En is het iemand die ook van jou houdt?” Ik antwoordde:” Ja.” Hij moet gedacht hebben dat ik werd verwaarloosd. Dus hij zei: “Goddank,” en nam een slok wodka. Dus alles is prima, maak je geen zorgen.
Ja, ik heb nog steeds een goede relatie met Lyudmila. We zien elkaar regelmatig. En onze kinderen ook, natuurlijk. Ik zie ze niet zo vaak als ik zou willen, maar toch, alles is prima.
Laten we geven het woord aan de heer uit Turkije en vervolgens gaan we naar Georgië, oké?
VLADIMIR MAMATOV, REPORTER NEWSPAPER: Goedemiddag, mijnheer Poetin. Vladimir Mamatov, Reporter krant van Kirov, vroeger de Vyatka.
DMITRY PESKOV: Maar u bent niet van Turkije.
VLADIMIR MAMATOV: Nou, dat klopt, het is gewoon gebeurd … Dank u voor het applaus.
In vergelijking met de wereldwijde macro-economische vraagstukken en de tante van mijn collega’s, is mijn vraag eigenlijk onbelangrijk. Er was een vraag met betrekking tot de landbouw over een machinist, hoorde ik. Mijn vraag is gering, maar nog steeds belangrijk, ziet u, mijn regio produceert kvass.
DMITRY PESKOV: Kvass?
VLADIMIR MAMATOV: Vyatka kvass.
VLADIMIR PUTIN: Ik gok dat u kvass dronk vanmorgen.
VLADIMIR MAMATOV: Mijnheer Putin, ik wilde voor u wat meebrengen maar de beveiliging liet het niet toe.
VLADIMIR PUTIN: Weet u wat ze soms zeggen? Ik krijg iets en dan zeggen ze “mijneer Putin, wilt u dit eten of drinken of wilt u liever dat het eerst gecheckt wordt?”
VLADIMIR MAMATOV: Dus u heeft geen voorproever. Prima. De vraag is, zie je, we hebben voor lange tijd al een goede kvass en we maken er heel veel van.
VLADIMIR PUTIN: Dat kan ik zien, ja (Gelach)
VLADIMIR MAMATOV: Maar het probleem is dat Auchan noch andere grote winkelketens het zullen kopen, hoewel de smaak en de prijs beter is dan van Coca-Cola, Pepsi en alles wat ze maken. Wat moeten we doen met Vyatka kwas en de supermarktketens? Is er een manier om het in de schappen te krijgen?
VLADIMIR PUTIN: Nou, je weet wel, de grapjes terzijde, maar dit is een zeer goede vraag. Ik weet niet hoe ongezond Coke is, maar veel deskundigen zeggen dat het dat is, vooral voor kinderen. Ik wil Coke niet beledigen, het is hun bedrijf. Maar het is waar, we hebben onze eigen niet-alcoholische dranken (kvass is alcoholvrij, toch?), met inbegrip van kwas is ons water ook geweldig, en we zouden dit duidelijk moeten promoten. Weet je, het kan niet worden gedaan met een fiat. We kunnen niemand uit de markt dwingen of ongunstige omstandigheden creëren voor de beleggers die hier kwamen en een bepaalde plaats verwierven. Dat kunnen we niet doen. Maar we kunnen en zullen proberen om u te helpen bij het terugwinnen van de binnenlandse markt, die rechtmatig van u is. Het is geen gemakkelijk proces, maar we zullen proberen te helpen.
Laten we nu de microfoon geven aan de Turkse journalist.
FUAD SAFAROV, CIHAN NEW AGENCY: Mijnheer Putin, u was onlangs in Turkije voor een officieel bezoek. Maar het is vreemd: nadat u was vertrokken, spoedden de Europese burocraten zich naar Turkije.
VLADIMIR PUTIN: Pardon?
FUAD SAFAROV, CIHAN NEW AGENCY: Europese bureaucraten. In alle gedaanten, ze wilden proberen Turkije ervan te overtuigen zich aan te sluiten bij de sancties tegen Rusland. Kunt u hierop reageren? En wat denkt u van de vooruitzichten voor de bilaterale betrekkingen?<p
Mijn volgende vraag is deze. Er is een niet erkend land, Noord-Cyprus, dat is blootgesteld aan de Europese sancties voor de laatste 40 jaar. Ze verwachten dat Rusland bij machte is om te helpen de Cypriotische kwestie op te lossen. Dank u wel.
VLADIMIR PUTIN: Laten we beginnen met de tweede vraag.
Voor zover het Cyprus in het algemeen betreft – zowel Noord-Cyprus als de Republiek Cyprus in het zuiden – u weet dat wij proberen om tot een evenwichtige aanpak en een goede oplossing te komen die zowel de noordelijke, Turkse, en Zuid, Grieks, delen van het eiland ten goede komt.
Wij hebben zeer goede betrekkingen met Turkije. Derhalve is dit op een of andere manier ook van toepassing op Noord-Cyprus. Ik noem Griekenland hier niet, want we hebben een speciale relatie met Griekenland, rekening houdend met onze religieuze affiniteit. Het is specifiek en volledig een lokale kwestie, maar dat is heel belangrijk voor mensen.
Zoals voorheen, zullen we een evenwichtige oplossing zoeken zonder oplegging van buitenaf (dit is zeer belangrijk), om mensen uit zichzelf met ideeën te laten komen. Zodra je je er van buitenaf mee gaat bemoeien en ze iets op wilt leggen, zijn deze afspraken altijd van korte duur.
Maar er is nog steeds een zeker optimisme: some wat meer, soms wat minder. Er zijn contacten en een zekere liberalisering en een versoepeling van eisen aan de grens. We zullen doorgaan in deze richting.
Voor wat betreft de pogingen om Turkije ervan te overtuigen om mee te doen aan de sancties, daar had ik geen twijfel over. Terwijl ik op bezoek was daar, vertelde ik de heer Erdogan: “Misschien zouden we beter bepaalde dingen nog niet in de openbaarheid brengen op dit moment. Waarom de beer porren? Ze zullen zich haasten om hier naar toe te komen.” Nou, de heer Erdogan heeft een sterk karakter. Hij had het kunnen voorkomen door dat te doen. Ik zei: “Laten we bepaalde aankondigingen nog niet doen.” Hij dacht even na en zei: “Nee, dat doen we wel.” Het is de keuze van onze Turkse partners ‘. Hij zei: “We hebben niets te verbergen. We zijn niet van plan om iets te stelen van iemand; we zijn bezig onze bilaterale betrekkingen te verbeteren.”
Weet je, er zijn veel tragische en dramatische episodes tijdens het Atatürk tijdperk geweest, uit onze geschiedenis, evenals vele goede dingen, In dit verband wil ik graag het volgende zeggen. Ook in Europa, het was verre van een gemakkelijke rit in de betrekkingen tussen de verschillende landen en volkeren.
Ik denk dat Duitsland en Frankrijk, om deze twee maar even te noemen, ons momenteel een heel goed voorbeeld geven van het bouwen aan relaties onder de huidige omstandigheden. Er zijn zo veel oorlogen geweest tussen hen! De eerste Wereldoorlog, de tweede Wereldoorlog, 1870 en ga zo maar door … Maar vandaag zijn zij lid zijn van een enkele unie en werken zeer effectief samen. We moeten goede voorbeelden nastreven.
Rusland en Turkije hebben zeer veel – dit wil ik graag benadrukken – overeenkomstige regionale belangen. Bovendien kunnen een aantal regionale problemen niet worden opgelost, tenzij Turkije meedoet deze te helpen aanpakken. Dit is de reden waarom we zeer geïnteresseerd zijn in het promoten van onze relaties, en we zullen dat ook doen.
VLADIMIR PUTIN: We kunnen niet om Xinhua heen. Er wonen 1.3 miljard mensen in China.
FAN WEIGO, XINHUA NEWS AGENCY: Thank you.
Mister President, hoe zou u de Russisch-Chinese betrekkingen willen beschrijven in het afgelopen jaar en hun vooruitzichten voor het komende jaar? We weten dat de BRICS-landen en de SCO-top vergaderingen houden in Ufa volgend jaar. Wat vindt u van de Russisch-Chinese samenwerking binnen deze organisaties? Dank u wel.
VLADIMIR PUTIN: Ik zal met het laatste beginnen. Ik zou willen zeggen dat de SCO is opgericht na de ineenstorting van de Sovjet-Unie om de grensgeschillen tussen China en de voormalige Sovjet-republieken op te lossen. Het bleek bijzonder nuttig en in dit verband effectief te zijn. We hebben geen conflicten gehad, Goddank, en geen problemen met onze bilaterale betrekkingen. Er waren vele onopgeloste kwesties, maar we hebben alles geregeld, gebaseerd op de principes van respect voor de belangen van China en alle andere SCO-lidstaten, met inbegrip van Rusland. De SCO heeft haar oorspronkelijke mandaat overschreden; het kan meer dan het zich richten op de doelstellingen waarvoor het gemaakt is, want daar wordt om gevraagd. Dit zou niet zijn gebeurd wanneer de internationale gemeenschap en de SCO-lidstaten niet gezien hadden dat dit nodig was om te blijven samenwerken. Zoals u weet hebben Iran, Pakistan, India en verscheidene andere waarnemende landen interesse getoond in samenwerking met ons. India en Pakistan hebben aanvragen ingediend om volwaardig lid te worden. Deze kwestie ligt nu op tafel.
Dit is zeker van invloed op de betrekkingen tussen de Russische Federatie en Volksrepubliek China. Als land is China de grootste Russische economische en handelspartner. Onze bilaterale handel zal ongeveer $ 90 miljard bedragen dit jaar. Het is gegroeid, ondanks de wereldwijde economische problemen, en ik weet zeker dat het zal blijven groeien. Onze huidige prioriteit is om onze handel en de economische betrekkingen te diversifiëren. We zijn vooruitstrevend en heel actief op dit gebied. Ik bedoel dat we meer aandacht besteden aan het veranderen van de structuur van onze handel door het verhogen van het aandeel van high-tech producten. Zoals u weet, bouwen we aan de kerncentrales, en we zullen dit blijven doen, als China hierin is geïnteresseerd. Wij werken samen in de verkenning van de ruimte- en vliegtuigbouw, met inbegrip van vliegtuigen en nieuwe heavy-lift helikopters.
We werken ook samen op een aantal andere veelbelovende gebieden, maar het belangrijkste is dat we veel gemeenschappelijke belangen hebben op het internationale toneel, zoals de internationale stabiliteit. Wij werken nauw samen in de VN en in de Veiligheidsraad. De samenwerking tussen Rusland en China binnen dit forum is zeker een belangrijk element bij het stabiliseren van de internationale situatie.
COURTNEY WEAVER, FINANCIAL TIMES: Courtney Weaver, Financial Times. Ik heb een vraag over Yevtushenkov. Hij werd gisteren vrijgelaten. Als er een echte rechtszaak tegen hem loopt, en een feitelijke strafzaak, waarom werd hij vrijgelaten onmiddellijk nadat hij Bashneft aan de staat gaf? Is dit een teken dat de regels van het spel in Rusland aan het veranderen zijn?
VLADIMIR PUTIN:De zaak Bashneft heeft niets te maken met de herziening van de privatisering, omdat de rechter geen vraagtekens heeft bij de rechtmatigheid van de privatisering. De rechtbank heeft de overdracht in twijfel getrokken van de Russische Federatie aan het regionale eigendom, niet de privatisering. Ik herhaal, dit heeft niets te maken met de privatisering. Het enige waar de onderzoekscommissie de heer Yevtushenkov van verdacht naar hun mening, was dat hij zich bewust was van de hoge prijs van de activa die eigendom zijn van de Russische Federatie, en volgens de voorlopige ramingen van de onderzoekscommissie werd het geprijsd op ongeveer $ 5,7 miljard, hij kocht het voor $ 2 miljard. Het is niet de door hem zeer scherp geprijsde aankoopprijs, maar het feit dat hij daarmee onbevoegde eigenaren – volgens de onderzoekers na een aantal iteraties, het bezit in particuliere handen belandde, zelfs niet onder het eigendom van de Republiek Bashkortostan ) – geholpen heeft hun geld wit te wassen maar het onderzoek heeft geen substantieel bewijs hiervan opgeleverd. Dus, de aanklachten tegen hem werden ingetrokken. Wat betreft de overdracht van het eigendom van Sistema aan het federale eigendom, heeft dit geen relatie met de privatisering. Nogmaals, dit heeft alleen te maken met de vermeende illegale overdracht, volgens de rechtbank, van de federale woning aan het regionale eigendom. Dat is alles.
Ik hoop dat Sistema, dat veel heeft gedaan voor de ontwikkeling van micro-elektronica en zeer actief is op andere terreinen en niet alleen in brandstof en energie, haar positie op de markt zal herstellen en verder zal kunnen komen. We zullen dit later bespreken wanneer ik een ontmoeting heb met de zakelijke leiders voor het nieuwe jaar. Dit is een reguliere vergadering, en de heer Yevtushenkov heeft ook een uitnodiging ontvangen.
DMITRY PESKOV: Mister Putin, hoe zit het met Georgië, we hebben het beloofd.
VLADIMIR PUTIN: ja, gaat u door alsublieft.
TAMARA GOTSIRIDZE: Ik stond op het punt te denken dat u mijn vraag niet wilde beantwoorden.
VLADIMIR PUTIN: nee, nee.
TAMARA GOTSIRIDZE: Georgische TV Maestro, Tamara Gotsiridze. Wat zijn de vooruitzichten voor de Russisch-Georgische relaties? Gelooft Rusland opnieuw dat Georgië een verloren zaak is? Of kunnen onze relaties een nieuw niveau bereiken, zoals de recente bewegingen van de betrekkingen tussen Georgië en de Europese Unie en de NAVO actiever zijn dan met Rusland.
Is het tijd dat de Russische en Georgische staatshoofden elkaar gaan ontmoeten? Is daar een basis en een agenda voor?
En dan nog een laatste vraag. Welke rol kan Rusland spelen in het oplossen van het conflict? Russische erkenning van de onafhankelijkheid van twee Georgische gebieden en de inzet van troepen daar, laten het conflict onopgelost blijven. Wat kan Rusland bieden in dit opzicht?
VLADIMIR PUTIN: U weet dat, net als bij het zuidoosten van Oekraïne, het een probleem is om tot een regeling te komen met de mensen die in deze regio wonen. Op een gegeven moment heb ik geprobeerd Michail Saakasjvili te overtuigen, die nu op de vlucht is, en overigens, daar hebben we absoluut niets mee te maken. Ik weet zeker dat niemand denkt dat wij achter deze situatie zitten, waarin de Georgische autoriteiten hem over de hele wereld achtervolgen als een konijn. Dat was niet ons plan. We hebben hier niets mee te maken. Hij kan niet eens een werk visum krijgen voor de Verenigde Staten, voor zover ik weet.
Echter, ik vertelde hem eens: “mijnheer Saakasjvili, doe dit niet. Start geen militaire operatie, ongeacht wat.” “Nee, nee, ik zal dat niet doen “, beloofde hij. Maar hij deed het toch. Het resultaat is bekend. Het is moeilijk om daarvan te herstellen.
Weet u, ik begrijp de pijn van Georgië, van het Georgische volk, en dat het een bloeden wond is. Maar iedereen herinnert zich 1919. De situatie was ook zeer moeilijk in die tijd, toen, na het uiteenvallen van het Russische rijk, Georgië de oprichting van een onafhankelijke staat verklaarde en Abchazië zei dat hij in Rusland wilde blijven. Het was gewoon hetzelfde, zowel de afstraffende werking als de vijandelijkheden. Dit zijn we niet vergeten. Ziet u, wij zijn dit niet gestart. Wij zijn altijd beschuldigd van elke zonde, beschuldigd van provocatie. We hebben niets uitgelokt. Het is gewoon zoals het is, en er moet gewoon een oplossing komen. En wij zijn bereid een bijdrage te leveren aan dit proces. Echter, nadat deze waarschuwingen werden genegeerd en de vijandelijkheden zijn begonnen … Ja, Rusland heeft de onafhankelijkheid van deze republieken erkend. We moeten nu het hoofd bieden aan de realiteit.
Kan er iets gedaan worden aan deze voorwaarden? Ik zal u eerlijk zeggen, dit is erg moeilijk. Toch moeten in eerste instantie relaties en rechtstreekse contacten worden gesmeed. Er moet een politieke dialoog komen. Het is verkeerd om alles van de hand te wijzen. Als dit is bereikt, dan zullen we er alles aan doen om dit proces te vergemakkelijken. Welke resultaten het zal hebben, kan ik nu niet zeggen gewoon.
Nog iets anders?
TAMARA GOTSIRIDZE: Over een bijeenkomst.
VLADIMIR PUTIN: Ja, een vergadering. Weet je, helaas hebben we heel weinig contacten in Georgië. Vrijwel geen contacten daar. Echter, dat er een interne politieke strijd gaande is, kunnen we zien. Wat ons gevraagd werd om te doen – namelijk, open de Russische markt voor Georgische goederen – hebben we allemaal gedaan, en we deden dat in ruil voor het besluit van de Georgische toetreding van Rusland tot de Wereldhandelsorganisatie door dit niet te belemmeren, ondanks onze politieke meningsverschillen. Het was een zeer positief gebaar van de kant van het Georgische leiderschap, en we hebben op dat gebaar gereageerd door het openstellen van onze markt.
Wij zijn bereid in die richting verder te gaan. Als het Georgische leiderschap dit mogelijk acht, zullen we blij zijn om elke vertegenwoordiger van de Georgische regering in Moskou te zien, of de president of de minister-president.
DMITRY PESKOV: Misschien nu onze collega’s uit Tsjetsjenië, omdat de kwestie Tsjetsjenië werd aangestipt. Gaat uw gang, alstublieft.
ALVI KARIMOV: Goedemiddag, heer Poetin. Ik ben Alvi Karimov, perschef van het hoofd van de Tsjetsjeense Republiek, een tv-verslaggever en gastheer van het programma Dialogues, waaraan u deelnam en waarvoor ik u zeer dankbaar ben.
De sancties en de vijandigheid van bepaalde landen ten aanzien van Rusland is één ding, maar het is frustrerend dat Slavische volken die we altijd als vriendschappelijk hebben gezien, zich daarbij aansluiten.
In deze context wil ik u graag vragen: Denkt u dat de Slavische volkeren – Servië, Polen, Tsjechië, Bulgarije, Rusland, enz. – een soort van vriendschappelijke unie kunnen vestigen, niet noodzakelijkerwijs ook een formele alliantie (en dan bedoel ik op de lange termijn). Kunnen ze handelen in overeenstemming in de internationale arena, zoals Engels-sprekende landen nu aan het doen zijn?
Ik heb nog een vraag. Ik zou willen zeggen dat mevrouw Sobchak snel en losjes met de feiten omgaat. De heer Kadyrov heeft nooit de grondwet geschonden en hij zal dergelijke overtredingen op het grondgebied van de Republiek Tsjetsjenië nooit tolereren.
KSENIYA SOBCHAK: Het is waar dat hij zo’n verklaring aflegde.
ALVI KARIMOV: Ik was stil toen u schaamteloos en brutaal stond te liegen.
KSENIYA SOBCHAK: Ik kan ondersteunen wat ik zei
DMITRY PESKOV: Kseniya, niemand onderbrak u toen u een vraag stelde.
ALVI KARIMOV: Ik wil graag de volgende vraag stellen. Wanneer het leven van absoluut onschuldige mensen – verkeerspolitie, leraren en journalisten – niet gesprecteerd wordt, wanneer je kameraden in het leger worden gedood; toen een verkeersagent die gewoon zijn werk deed werd gedood, met achterlating van vier verweesde jonge dochters (twee van hen hebben een hersenverlamming) en een zwangere vrouw, en wanneer het hoofd van de republiek honderd procent zeker is, dat bepaalde families in contact bleven met de militanten (niet militanten maar terroristen, er zijn geen militanten meer) … wanneer deze families werd gevraagd om te helpen ze aan te geven zouden ze dat niet doen. Ze riepen ze in het woud en vroegen “Hallo, mijn lieve zoon, heb je goed geslapen? Heb je het koud daar?”
Het hoofd van de republiek zei dat dit “medeplichtigheid aan terrorisme” wordt genoemd volgens de wet. En hij zegt dat deze mensen verantwoordelijk moeten worden gehouden. Volgens uw mening, moeten we het volledige arsenaal aan middelen en capaciteiten gebruiken om te voorkomen dat terroristen een bedreiging vormen voor de levens van honderden en duizenden mensen? In dit geval, wanneer de maatregelen niet tijdig worden genomen, kan het aantal slachtoffers 500, 1000 of zelfs meer zijn. Excuseer me voor het feit dat ik emotioneel word.
VLADIMIR PUTIN: Zowel voor de slachtoffers als voor de nabestaanden, ben ik ervan overtuigd dat Ramzan nooit zijn kameraden in de strijd in de steek zal laten. Als het nodig is, zullen we ze ook helpen. Dit is het eerste punt. Ten tweede, met betrekking tot medeplichtigheid, alle medeplichtigen moeten ter verantwoording worden geroepen, maar natuurlijk moet dat worden gedaan in overeenstemming met de wet. Nogmaals, het vooronderzoek zal onthullen wat er echt gebeurd is. Maar we moeten het terrorisme bestrijden langs de lijn, en dat omvat medeplichtigheid – daar kan geen twijfel over bestaan. Maar, nogmaals, dit kan alleen binnen de gestelde grenzen van de wet worden gedaan.
Voor wat betreft de Slavische landen, weet u waarschijnlijk dat ze in een moeilijke economische omgeving opereren, en ze staan dus onder grote druk. Zelfs de Russische economie wordt beïnvloed door het buitenlandse economische landschap, en in zekere mate door sancties, laat staan die kleine landen.
Ze zijn sterk afhankelijk en hebben te maken met vele uitdagingen bij het waarborgen van hun soevereiniteit. Maar ik ben er diep van binnen van overtuigd dat er een streven is onder de Slavische volkeren, om culturele en spirituele, zo niet de politieke eenheid te bewaren. Dit streven is er nog steeds en zal er altijd zijn, dat kan niet worden ontworteld.
NATALIA SELDEMIROVA, AUTORADIO: Goedemiddag, omdat de naam van ons radiostation heeft te maken met auto’s zal hier mijn vraag over gaan.
Ten eerste wil ik vragen, toen de sancties werden ingevoerd, waren er geruchten over een mogelijk verbod op de auto import. Dit is nu vanzelf gebeurd: ze zijn niet verboden, maar auto’s worden niet geïmporteerd ten gevolge van wisselkoersschommelingen. Is er een theoretische mogelijkheid dat zo’n verbod daadwerkelijk wordt ingevoerd?
Ten tweede, het is geen toeval dat ik dit karakter meenam (ze heeft een speelgoed krokodil vast). U weet misschien niet dat gewone mensen sleepwagendiensten ‘krokodillen’ noemen. Degene die ik hier bij me heb is heel lief, maar in het echte leven is dit een zeer gevaarlijk roofdier. Voor hen is alles potentieel voedsel.
Mensen zijn gewoon niet in staat om deze enorme boetes, die vaak ongegrond zijn, te betalen. Wanneer iemand in de buurt van zijn of haar huis parkeert, kan de auto worden weggesleept midden in de nacht. Dit is wat er heden ten dage in Moskou gebeurt.
Een boete van 3000 roebel zou al genoeg moeten zijn, maar nee, de auto wordt toch weggesleept, dus de bestuurder moet nog meer betalen. De ongelukkige bestuurder besteedt de volgende dag aan het lopen naar de stad. Dit is een miljoenenbedrijf, iedereen weet het. Denkt u dat een dergelijke afpersing eerlijk is, zeker in deze economisch uitdagende omstandigheden?
VLADIMIR PUTIN: Met betrekking tot de auto import; het is waar dat toen we oog in oog kwamen te staan met dit vergaande sanctieregime, dat de regering begon na te denken over hoe wraak te nemen. Een van de opties was om de invoer van nieuwe, maar ook gebruikte auto’s te verbieden. Waarom? Omdat van alle wereldwijde merken al productiefaciliteiten zijn gevestigd in Rusland, zou dus een verbod op de invoer van kant en klare auto’s hun activiteiten ongetwijfeld extra gesteund hebben. Ten tweede, het zou een heel zware klap geweest zijn voor de landen die de sancties uitvoeren.
Maar u heeft helemaal gelijk, met de huidige wisselkoers heeft dit economisch gezien geen zin, omdat de wisselkoers de zaken in perspectief moet zetten. We zullen vasthouden aan onze beslissingen en ondersteuning bieden aan fabrikanten, waaronder buitenlandse bedrijven die naar Rusland komen en akkoord gaan met onze voorwaarde dat ten minste 50 procent van de onderdelen ter plaatse moet worden gemaakt.
Dan even over het wegslepen van auto’s. Het is waarschijnlijk te veel van het goede, maar u begrijpt dat zowel voetgangers als auto-eigenaren rechten hebben en velen van hen zijn niet blij dat sommige straten – vooral in het centrum van Moskou – zo zijn volgepakt met auto’s dat je niet eens naar beneden kunt lopen, laat staan rijden. Dus het stadsbestuur, ik bedoel in Moskou, maar net als in elke andere hoofdstad van de wereld, moest handelen om deze situatie te verbeteren.
Maar nogmaals, het kan teveel van het goede zijn, en het moet worden gedaan binnen bepaalde regels. De regels moeten in het openbaar worden aangenomen, of op zijn minst openbare raadplegingen ondergaan voordat ze worden aangenomen, en indien nodig, overwogen en door diverse openbare verenigingen worden goedgekeurd, zoals door de Moskouse afdeling van de Russische Volksfront, de Civiele kamer, en de parlementsleden.
Maar zodra de regels worden uitgewerkt, moeten ze worden nageleefd door iedereen, inclusief de auto-eigenaren en gemeenten. Maar deze boetes zouden zeker niet buitensporig moeten zijn – ze moeten overeen komen met het gemiddelde inkomensniveau. Ik weet niet hoe hoog ze zijn, maar ik hoop dat ze zullen worden vastgesteld op basis van gezond verstand.
Ik zie daar staan Kaliningradka. Laat ons iets horen uit Kaliningrad, een zeer belangrijke regio in Rusland.
YELENA NESMACHNAYA, KALININGRADKA NEWSPAPER, KALININGRAD REGION: Hallo, mijnheer de voorzitter. Dank u voor de kans om u een vraag te mogen stellen.
Iedereen weet dat we gescheiden zijn van de rest van Rusland. Het is zoals wij onszelf noemen – hier zijn wij en daar is het grote Rusland. Helaas, dat is zoals het is. We zijn omringd door vrienden. Tenminste, we beschouwen ze als vrienden en gaan vaak op bezoek, maar we horen vaak het nieuws van die kant, dat ze de aanwezigheid van NAVO-troepen verhogen, hun verdediging versterken in onze buurt en schrijven dat we van plan zijn om hen aan te vallen. Maar ik heb een andere vraag.
VLADIMIR PUTIN: Dus u bent geen aanval aan het plannen?
YELENA NESMACHNAYA: Nee, dat doen we niet. En ik wilde u dit vragen.
VLADIMIR PUTIN: Doet u rustig aan.
YELENA NESMACHNAYA: Ik heb een andere vraag voor u. Zal Rusland haar krachten versterken in de regio van Kaliningrad? En nog een vraag, als u het niet erg vindt: hoe zit het met de bouw van de Baltiyskaya kerncentrale? Mensen maken zich hier ook zorgen over.
VLADIMIR PUTIN: Het Baltiyskaya project is onder constructie, voor zover ik weet, en het werk ligt op schema, volgens Sergei Kiriyenko’s rapporten. Ons bedrijf Rosatom is zeer effectief. Alle technologieën die worden gebruikt in de Russische projecten zijn geëxporteerd op het zogenaamde post-Fukushima niveau, dat een hoger veiligheidsniveau betekent. Ik denk niet dat een van onze rivalen over dit soort veiligheidstechniek beschikken. Dit is mijn eerste punt.
Ten tweede, over de relatie met jullie buren – ik weet dat interregionale relaties inderdaad goed en vriendelijk zijn, zonder overdrijving. Ik heb van gemeentelijke leiders en functionarissen uit de regio Kaliningrad gehoord, die zeiden dat ze geïnteresseerd waren in het verder ontwikkelen van dergelijke vriendelijke grensoverschrijdende betrekkingen. Veel mensen uit Polen en Duitsland reizen naar Kaliningrad, en inwoners van Kaliningrad gaan vaak naar naburige regio’s.
Ik denk dat we angsten opzij moeten zetten en doorgaan met het ontwikkelen van samenwerking.
Ik zie daar een poster met “Veterans.” We moeten die mensen altijd de gelegenheid geven die hier iets over willen zeggen. Gaat uw gang, alstublieft
ALEXEI IVANOV, NOVAYA ZHIZN: Goedemiddag, mijnheer de voorzitter. Alexei Ivanov uit de stad van Kirillov in Vologda Region.
Mijnheer Poetin, volgend jaar vieren we de 70ste verjaardag van de overwinning in de Grote Patriottische Oorlog. Oorlogsveteranen zijn u zeer dankbaar voor hun betere leefomstandigheden.
Maar er is een categorie van mensen die tijdens de oorlog achter de frontlinies werkte. Deze frontmensen gaven een enorme bijdrage aan de gemeenschappelijke zaak, die leidde tot onze overwinning in de Grote Patriottische Oorlog. Bent u en de regering van plan om de levensomstandigheden voor deze categorie te verbeteren?
Dank u wel.
VLADIMIR PUTIN: We gaan er altijd vanuit dat zowel de thuiswerkers als de veteranen speciale aandacht van de staat verdienen. Ik ben me scherp bewust van het probleem dat u hebt opgevoerd. Maar ik zeg nog maar eens, dat toen we de beslissing namen- ik nam deze persoonlijk – om sneller betere huisvesting te regelen voor deze veteranen, we dachten dat er tienduizenden gevallen zouden zijn. Maar toen we daarmee begonnen, bleken er honderdduizenden mensen te zijn. En dat cijfer werd steeds groter. Het was totaal onverwacht, en had impact op zowel het sociale vlak als op het budget.
Daarom moeten we eerst voltooien wat was gepland voor de veteranen. We moeten uiteraard, nadenken over de thuisfront werknemers die, met hun onbaatzuchtige arbeid de overwinning in de Grote Patriottische Oorlog mogelijk maakten.
Ik ben zeer voorzichtig met wat ik hier zeg, omdat we elke stap moeten berekenen voordat we daarover publiekelijk mededelingen doen ten overstaan van het hele land, vooral in de huidige omstandigheden.
Ik kan een rood bord zie aldaar. Die nederige jonge vrouw zit daar waarschijnlijk zonder enige hoop om opgemerkt te worden, alstublieft.
LIANA NALBANDYAN, SOBESEDNIK: Goedemiddag. Dank u voor het feit dat u mij opmerkt.
Dit jaar heeft u extreme hoge waarderingscijfers en populariteit genoten onder het publiek. In een recente opiniepeiling, stemden de Russen u tot man van het jaar in de politiek. De runners-up haalden slechts 2 tot 4 procent, dus er was een enorme kloof. Vindt u deze totale superioriteit en daarom eenzaamheid in de politiek lastig? Dank u wel.
VLADIMIR PUTIN: Ik verveel me nooit. Daarover hoeft u zich geen zorgen te maken. Weet u, ik heb hier al veel over gezegd. En dit is niet iets blijvends, dus je moet een serieuze houding hebben. Wat betekent het hebben van een serieuze houding voor mij? Het betekent dat je je werk doet, hard werkt en nooit nadenkt over hoe je deze waarderingscijfers in stand moet houden. Zodra je daarover gaat nadenken zullen ze onmiddellijk beginnen te dalen, want dan ga je voort op die beweging in plaats van dat je daadwerkelijk aan het werk bent.
Tot nu toe heeft deze manier van werken mij nooit teleurgesteld. Ik hoop me hieraan vast te houden in de toekomst en dat zal blijven doen om positieve resultaten te behalen, niet zo dat ze zullen worden vastgelegd op papier, maar in het belang van de natie en het volk. Dat is het doel.
Nu, de jonge dame met de sjaal alsjeblieft.
YEKATERINA VINOKUROVA, ZNAK.COM: Dank u wel, anders zou mijn baas mij hebben vermoord.
VLADIMIR PUTIN: Wow! Is dat het soort vrije media dat we hier hebben?
YEKATERINA VINOKUROVA, ZNAK.COM: Mijnheer de Voorzitter, ik wil graag inhaken op een onderwerp dat mijn collega begon, over de vijfde kolom en de vijanden van Rusland. Ik zou u willen vragen of u bepaalde categorieën mensen rekent tot Ruslands vijanden, namelijk hoofden van staatsbedrijven die eerst vragen om miljarden te lenen van de begroting, dan vervolgens iPhones kopen voor miljoenen; die obligaties dumpen op de markt van het land, maar nooit zullen vergeten zichzelf bonussen te verstrekken van in de miljoenen; ambtenaren, zelfs een aantal uit uw eigen kring, die in paleizen wonen, en dan het feit dat onze oudere vrouwen hun kopeken moeten tellen om brood te kunnen kopen. De bazen van de door de staat gecontroleerde tv-kanalen die video’s over gekruisigde kinderen vertonen en die ons imago schaden in het westen, alsmede uw persoonlijke imago, dit belemmert de onderhandelingen, en zaait tweedracht. De politici die tijdens deze maanden van extreme spanning voor ons allemaal – en ik geloof voor u net zo goed – openlijk Rusland oproepen om een oorlog van agressie te starten, hetgeen een misdaad zou zijn. De ordehandhavers die hierin niet geïnteresseerd zijn, maar die een groep van onderzoekers heeft georganiseerd om te kijken naar een vermeende diefstal van een schilderij door Alexei Navalny’s supporter, hoewel de kunstenaar beweert dat er geen diefstal was… dit, nogmaals, schaadt alleen maar ons imago in het westen. En de laatste vraag, Mijnheer de Voorzitter, wat is dan het jaarsalaris van Igor Sechin’s?
Heel erg bedankt.
VLADIMIR PUTIN: Nou, ik ken de hoogte niet van het salaris van de heer Sechin. Eerlijk gezegd, heb ik niet eens weet van mijn eigen salaris – ze geven het gewoon aan mij, en ik zet het op mijn rekening. Zoals de heer Sechin – eerlijk, ik zou het niet kunnen zeggen. Ik weet dat de mensen die in onze grote bedrijven werken goed geld verdienen. Maar we zouden het moeten vergelijken met wat zij leveren en dan met de salarissen die verdiend worden door hun collega’s in vergelijkbare grote bedrijven over de hele wereld en niet met het gemiddelde salaris in ons land (hoewel dit evengoed in gedachten moet worden gehouden).
De heer Sechin werkt er nu, maar morgen kunnen we een buitenlandse specialist aanstellen. Maar om een buitenlandse specialist in te brengen … Ik wil niet klinken alsof we de heer Sechin gaan ontslaan. Hij zal blijven werken, en hij is behoorlijk ijverig en effectief geweest, hij heeft bewezen een effectieve manager te zijn. Maar ik spreek nu niet over hem. Ik zeg dat we buitenlandse specialisten kunnen inzetten in bepaalde bedrijven, maar we kunnen ze niet een ander salaris geven dan wat we aan onze specialisten betalen. Dit moet samenhangen met de sector en wereldwijd. Het spijt me, maar zulk populisme is ongepast.
Maar, natuurlijk, moeten aspecten van sociale rechtvaardigheid in acht worden genomen. Zoals bijvoorbeeld kan worden gezien in de zogeheten gouden parachutes, dat is zeker. En ik ben het eens met de afgevaardigden van de Doema en de regering dat dergelijke gouden parachutes moeten worden geëlimineerd. Andere landen doen dit ook, en dat zal ook zo moeten blijven.
Nu met betrekking tot ambtenaren van mijn binnenste cirkel. Er zijn geen ambtenaren in mijn binnenste cirkel, en ik hoop dat ze er nooit zullen zijn. Het zijn allemaal collega’s, maar ik bouw geen nauwe relaties op, met niemand en ik ben dat ook niet van plan. Dit is een zekere staatsfunctie die het bijna onmogelijk maakt om deze effectief uit te voeren met een nauwe persoonlijke relatie. Ik realiseerde me dat, ik begreep dat lang geleden al, en dus zoek ik naar een manier om een bepaalde afstand te houden tot iedereen, maar ook sympathiek te zijn en betrokken te werken met het volledige begrip van deze verantwoordelijkheid. Natuurlijk kunnen deze ambtenaren voortdurend ergenissen veroorzaken, maar vergeet niet dat hun effectieve prestaties van cruciaal belang zijn voor het lot van miljoenen burgers, voor hun sociale en economische welzijn.
Zijn er aanwijzingen dat er een aantal mensen overboord gaan, om het zo te zeggen, in wat ze doen? Misschien zijn die er. Dit gebeurt altijd en overal. Het is essentieel om dit te onderzoeken. Als de media daar aandacht aan besteden, is dit de beste methode voor het bestrijden van allerlei excessen, ook ten aanzien van de oppositie. U hebt gesproken over een aantal van deze mensen. Iedereen heeft recht op een mening. Iedereen heeft het recht om zijn standpunt te bepalen, maar nogmaals, binnen de grenzen van de wet, zonder het land te schokken en het monopoliseren van het recht om de ultieme waarheid te vertellen.
Iran? Okee, naar Iran.
RAJAB SAFAROV, DELOVOI IRAN: Mijnheer Putin, precies een jaar geleden, hier in dit gebouw, zei dat Iran ‘ons buurland’ is, onze partner en topprioriteit. Ik citeer u nu…
VLADIMIR PUTIN: Dank voor uw vertrouwen.
RAJAB SAFAROV: U zei “we hebben de intentie om onze relaties met dit land te ontwikkelen op allerlei gebieden, en dit is een fundamentele keuze.”
Er is echter een jaar voorbij, en in werkelijkheid is de omzet in de handel gedaald, en er zijn geen bijzondere contacten geweest die zouden kunnen leiden tot specifieke, brede afspraken. Iran is niet uitgenodigd om zich bij de SCO aan te sluiten. Iran is geen lid van de Euraziatische gemeenschap. Iran is geen partij bij grote energieprojecten. Het oliecontract dat werd ondertekend aan het begin van het jaar is nog niet doorgevoerd.
Bovendien, ik ben in de veronderstelling dat de omzet uit de handel dit jaar minder is dan 0,5 procent van de Russische handel met andere landen.
Paradoxaal genoeg is niemand in Rusland verantwoordelijk voor deze situatie. Niet een ambtenaar, niet een staatsman is verantwoordelijk voor de dalende omzet in de handel met Iran. Misschien moet u overwegen om presidentiële of gemachtigde vertegenwoordigers aan te wijzen voor landen die van groot belang zijn, voor de ontwikkeling van de handel en de economische betrekkingen.
En een laatste punt. Een groot deel is afhankelijk van de prestaties van de ambassadeurs. Moeten hun prestaties worden bekeken vanuit een ander gezichtsveld?
Als een ambassadeur er niet in slaagt om ten minste vijf procent toename van de handel en economische betrekkingen binnen één of hooguit twee jaar te garanderen, misschien moet hij worden vervangen. Ik denk dat veel afhangt van onze betrekkingen met Iran. U heeft beloofd om Iran te bezoeken vorig jaar, maar u heeft dat niet gedaan. U beloofde een grote economische overeenkomst met Iran te ondertekenen, maar dit is ook niet tot stand gekomen. Is er iets veranderd in uw strategie, of voert uw team uw instructies niet uit? Dank u wel.
VLADIMIR PUTIN: Ten eerste, de ambassadeurs. Natuurlijk, het is een van de taken van de ambassadeur om betrekkingen tussen staten te bevorderen, maar het vergroten van de handel staat niet op zijn agenda. Als we handelen naar uw aanbevelingen, zouden we al snel ambassadeurs tekort komen.
Wat betreft de doelmatigheid van diplomatieke missies, dit moet worden bepaald door de minister van Buitenlandse Zaken of, uiteindelijk, door mijzelf, op basis van rapporten van het Ministerie van Buitenlandse Zaken. We zullen zeker eens kijken naar de doelmatigheid van onze ambassade [in Iran], met dank voor uw suggestie, maar over het algemeen zijn we tevreden met hun werk.
Betreffende de handel, deze is inderdaad wat ingezakt. We bespraken deze kwestie met de Iraanse president en we hebben maatregelen genomen om de structuur en het volume te verbeteren.
Maar het is niet afhankelijk van ons alleen, ook van de wereldwijde economische situatie. Dit zijn zuiver objectieve processen, omdat Iran een gasproducerend land is en haar economie is grotendeels gelieerd aan de wereldwijde olie- en gassector.
We zien dat de energieprijzen en de olieprijzen dalen. Mensen vragen zich af waarom dit gebeurt. Is dit een complot van Saoedi-Arabië en de Verenigde Staten om Iran te straffen, of de Russische economie te beïnvloeden, Venezuela, etc.?
Misschien, maar misschien ook niet. Misschien is het een strijd tussen de producenten van traditionele energiebronnen en schalieolie. En de prijs van olie, die snel haar kostprijs bereikt, kan misschien nog wat meer dalen, dan zal alles instorten, en dan zal de olieprijs weer gaan stijgen. Maar we kunnen daar niet zeker van zijn.
Kunnen de Amerikaanse belangen samenvallen met de belangen van de belangrijkste energieproducenten? Ja, zeker, omdat de Amerikaanse regering zich niet druk maakt over investeringen van de private bedrijven ‘in schalieolie. De prioriteit voor hen is het algemene niveau van de prijzen.
Maar als de prijzen laag worden gehouden, zullen bedrijven stoppen met investeren in moeilijk te herstellen reserves en nieuwe deposito’s. En uiteindelijk kunnen de prijzen zo snel stijgen tegen de achtergrond van de wereldwijde economische groei, dat dit slecht zal zijn, zelfs voor de geïndustrialiseerde landen. Veel mensen begrijpen dit.
Overigens, onze Chinese vrienden begrijpt dit heel goed. Ze zijn niet geïnteresseerd in zeer lage olieprijzen die lange tijd zal duren. Maar Iran is afhankelijk hiervan en er kan niets tegen worden gedaan. We zijn op zoek naar manieren voor een meer uiteenlopende samenwerking met Iran, dat zullen we blijven doen, en dat doen we oprecht.
Wij bereiken succes op sommige gebieden en falen op andere gebieden. We werken aan de machinebouw, vliegtuigbouw en zijn op zoek naar andere manieren van diversificatie in de olie en gassector. Met betrekking tot het contract waar u het over heeft, heeft u geen gelijk als u zegt dat niemand hier de leiding over heeft. Onze minister van Energie is meer dan eens naar Iran geweest en heeft onze partners hier uitgenodigd.
Dit was een zeer ingewikkelde zoektocht naar een compromis, een wederzijds aanvaardbare oplossing, en uiteindelijk vonden we die. Er waren veel moeilijke berekeningen, echt een tal van problemen, maar we losten ze uiteindelijk helemaal op. Beide partijen moeten hun wil tonen, en deze contracten, waaronder die van olie, zou voordelig zijn voor …
Immers, de regering zal geen Iraanse olie verkopen. Dit zal worden gedaan door de betrokken ondernemingen, maar de contracten moeten gunstig zijn voor hen. Dit is niet gemakkelijk, maar we zijn hier oprecht in geïnteresseerd en we zullen dit doen – we zullen kijken naar manieren voor het verbeteren van onze handel.
Uiteraard werken we met onze Iraanse partners en vrienden aan een regeling met betrekking tot het Iraanse nucleaire programma. Ik denk dat we op het punt staan om dit probleem op te lossen. Naar mijn mening zijn de Iraanse leiders zeer flexibel.
In het algemeen begrijp ik niet waarom de definitieve overeenkomsten over het Iraanse nucleaire programma nog niet zijn ondertekend. Ik hoop dat dit in de nabije toekomst zal gebeuren en als dit gebeurt zullen we aanzienlijke veranderingen in onze economische betrekkingen zien.
Een reis naar Teheran is heel goed mogelijk voor mij. We zullen dit bespreken via de diplomatieke kanalen en een geschikte tijd uitkiezen voor onze partners en voor mij. Ik ben naar Teheran geweest …
Een reis is niet een doel op zich. Wanneer ik naar Teheran ga, wat gaan we daar doen? De president ontmoeten. Maar ik heb hem net ontmoet, en meer dan eens, en we blijven in contact.
Als we zien dat een speciale reis noodzakelijk is, zijn er geen beperkingen. We hebben geen beperkingen die met druk van buitenaf te maken hebben. We hebben beloofd om een kerncentrale te bouwen en we hebben het gedaan.
We hebben zojuist de contracten getekend voor onze verdere samenwerking en dat zullen we doen. Dus, dit is een zuiver technische kwestie. We werken eraan.
Er is daar een vrouw, met het woord “Mam” geschreven op haar poster. Gaat uw gang, alstublieft.
OLGA PANINA, OTKRYTAYA ROSSIYA: Dank u zeer, mijnheer Putin. Ik ben voorzitter van de nationale openbare beweging Unie van Rusland Moeders en ik ben een moeder van veel kinderen.
De media meldden onlangs dat er een wetsontwerp is ingediend voor de Doema waarbij de titel Moeder Heldin in Rusland in ere wordt hersteld. Deze titel impliceert een bepaald voorrecht zoals ondersteuning van het pensioen en een bedrag, ineens uitbetaald.
Hier is mijn vraag. Zou u het initiatief om deze eretitel te herstellen ondersteunen? Zo ja, kunt u ervoor zorgen dat er een wetsontwerp wordt aangenomen in de nabije toekomst, of kunt u dit voorstel tot een speerpunt maken?
Dank u wel.
VLADIMIR PUTIN: U kent mijn visie op alle demografische vraagstukken: het ondersteunen van gezinnen, grote gezinnen, vrouwen die kinderen willen (ongeacht of het een tweede, latere of het eerste kind betreft) … Dit is een zeer belangrijke kwestie die zowel financiële als morele dimensies heeft. Dus ik ben bereid om alles met betrekking tot de ondersteuning van gezinnen, moeders en kinderen te onderschrijven.
Kunt u zich herinneren, toen het financiële voordeel voor moederschap werd geïntroduceerd, dat ik zei dat de verwachting was dat dit financiële en morele steun zou bieden aan vrouwen. En ik ben ervan overtuigd dat de Russische mannen dat begrijpen. Wat ik zie, is dat deze beslissing werd geprezen door zowel mannen als vrouwen. Mannen hebben veel verantwoordelijkheid, maar we houden van onze vrouwen. Om deze reden, ondersteunt men die maatregelen, en men zal dat blijven doen in de toekomst. Laat me nogmaals zeggen dat we zullen proberen om extra kansen te zoeken en dat we zullen komen met nieuwe oplossingen om ervoor te zorgen dat vrouwen onze morele steun zullen ervaren.
Laat mij even uitzoeken in welk stadium dit wetsontwerp is. Ik zie geen problemen op welke manier dan ook, die dit initiatief zouden kunnen hinderen in de voortgang.
We zijn hier al drie uur bezig, dus we kunnen deze persconferentie bijna beëindigen. Ik beantwoord nog drie vragen. Op TV, alstublieft.
NADEZHDA PESHEKHONOVA, 2-TV COMPANY: Wij vertegenwoordigen de Volgograd-1, tv-station in de stad Volgograd.
Er werd veel gesproken over de noodzaak om onafhankelijke publieke televisie te maken, maar op hetzelfde moment kwam er een wet die reclame verbiedt op betaalzenders die in werking treedt op 1 januari 2015. Denkt u dat deze wet in strijd is met de inspanningen die worden gedaan ter bevordering van open, onafhankelijke omroepen, aangezien de beschikbare zenders worden gefinancierd uit verschillende budgetten en daardoor niet als onafhankelijk kunnen worden aangemerkt?
Ik heb een persoonlijke vraag: we zijn een kabel-tv-station. Wij zijn geen betaal-TV, maar we moeten wel de kabelbedrijven betalen voor de toegang tot hun netwerken. Zelfs onze advocaten zijn niet in staat om te zeggen of deze wet kanalen zoals de onze zal beïnvloeden.
Heel erg bedankt.
VLADIMIR PUTIN: Weet u, ik ben niet in staat om u te voorzien van een volledig inzicht in deze kwestie. Wat ik wel kan zeggen is dat deze situatie is gebaseerd op louter economische factoren. In het huidige economische klimaat bestaat de neiging de reclamemarkt te doen krimpen. Dus we hebben een beslissing te nemen of we de federale netwerken ondersteunen, direct vanuit de federale begroting (dat is nogal een complex probleem, want we hebben een heleboel andere verplichtingen, waaronder de betaling van pensioenen, uitkeringen, enz., het leger – noem maar op, alles wat rechtstreeks is gekoppeld aan de begroting), of om hen in staat te stellen te profiteren van de -krimpende- advertentiemarkt.
Dit was niet onze beslissing of voorstel, en het werd niet geïnitieerd door de overheid. Deze beslissingen werden genomen door vertegenwoordigers van de media – meer specifiek, de beheerders van deze kanalen. Beter of slechter, de redenering is dat als kabel-tv-kanalen bestaan, kunnen ze niet worden stilgelegd, maar ze moeten leren om zelf geld te maken, dat wil zeggen, om de overgang te maken naar een vergoedingssysteem. En het is aan de kijker om te beslissen of ze bereid zijn daarvoor te betalen of niet.
SAFIYE ABLAYEVA: Afgelopen voorjaar, heeft u een decreet ondertekend met betrekking tot de rehabilitatie van de volkeren die zijn uitgezet uit de Krim – De lokale autoriteiten doen echter geen moeite om deze order uit te voeren. Waarom denkt u dat de voortgang van deze order stil staat? Dank u wel.
VLADIMIR PUTIN: Ik denk niet dat het stil staat. Ten eerste kan het niet worden ingetrokken, noch door de lokale autoriteiten noch door iemand anders. We hebben de politieke rehabilitatie aangekondigd van alle volkeren die werden onderdrukt. Krim-Tataren, Duitsers, Grieken, Armeniërs, Bulgaren – al diegenen die werden onderdrukt. Naar mijn mening, heeft dit een serieuze politieke en morele betekenis.
Maar er is meer aan de hand. We hebben ook aangekondigd – en deze order werd op federaal niveau aangenomen, die je hebt genoemd – dat de belangrijkste talen die op het schiereiland worden gesproken – Russisch, Oekraïens en Krim-Tataren – nu officieel zijn, dat is ongekend in de geschiedenis van de Krim-Tataren. Dit is ook een serieuze zaak die de gevoelens van de Krim-Tataren betreft en zij zien zichzelf als volwaardige burgers van de Russische Federatie. En natuurlijk, dit alles moet steeds op regionaal niveau worden uitgevoerd.
Maar er is nog meer aan de hand. Het allerbelangrijkste is natuurlijk de kwestie van het legaliseren van land. Ik ben me ervan bewust dat dit ingewikkeld is en dat de Krim-Tataren niet de enigen zijn in de Krim. Ik weet dat verre van iedereen het eens is met deze beslissing en ze zeggen dat als ze voortdurend land legaliseren dat ingenomen wordt door illegale bewoners, dat deze orders nooit zullen worden uitgevoerd.
Maar ik geloof – en ik vraag de mensen in de Krim om dit te horen en mij te begrijpen – dat onderdrukte volkeren een aparte kwestie zijn, en de staat heeft veel te danken aan hen. Dit hoofdstuk dient te worden gesloten, en daarna kunnen we zeggen dat iedereen gelijk is en dat de wet moet worden gevolgd.
Ongeacht hun nationaliteit of etniciteit van een individu, moet iedereen de wet volgen. En, natuurlijk, de lokale overheden moeten oplossingen bedenken die aanvaardbaar zijn voor iedereen en dat zou hen in staat stellen om de letter van de wet uit te voeren. Ik weet dat dit besproken is in het parlement van de Krim, en als er nu nog geen definitief besluit genomen is, dan moet het er komen. Dat is het tweede ding.
We werken aan een programma dat economische en sociale ondersteuning zal bieden aan Krim-Tataren en andere onderdrukte volkeren: de aanleg van wegen, kleuterscholen en andere openbare diensten.
Helaas kan dit niet in een nacht geregeld worden, maar dat betekent niet dat het probleem is vergeten. Waarom kan het niet ’s nachts worden gedaan? Zeker niet vanwege gebrek aan geld (hoewel de financiering altijd een probleem is, zelfs in de meest overvloedige jaren is er nooit genoeg voor alles), maar omdat het een meer gedetailleerde planning vereist. We moeten bepalen waar, wat, hoeveel, enzovoort gebouwd moet worden. Maar we zullen het uiteindelijk doen.
De laatste vraag – Wat te denken van een vraag over de economie. We begonnen met de economie, en we eindigen er ook mee.
ALEXANDER KOLANDER, DOW JONES: Mijnheer Poetin, u zei: de roebel is dalende en de economische problemen zijn ontstaan als gevolg van de dalende olieprijs. Maar de roebel begon te verzwakken in 2013, investeringsstromen begon zelfs daarvoor te krimpen, en leden van de regering die verantwoordelijk zijn voor economische zaken spraken over economische problemen nog voordat de roebel begon te vallen. De situatie is vergelijkbaar met het hebben van een kou – een gezond persoon kan de symptomen negeren, terwijl een zieke persoon veel meer lijdt aan diezelfde kou.
Denkt u niet dat de economische problemen het gevolg zijn van personele beslissingen alsmede van de bewegingen in de binnenlandse en buitenlandse politiek van de laatste twee of drie jaar? Denkt u dat u zelf verantwoordelijk bent voor deze bewegingen, voor de verzwakte roebel en de economische problemen?
En de laatste vraag – heeft u een besluit genomen over het uitvoeren van een nieuwe termijn, en zal deze beslissing afhangen van de stand van de roebel en van de economische situatie?
VLADIMIR PUTIN: Dat hangt af van het totale resultaat van onze prestaties – de president, de regering en de Centrale Bank. Ik zou zeggen dat het te vroeg is voor iedereen om beslissingen te nemen in de aanloop naar de presidentsverkiezingen van 2018. We moeten ons uiterste best doen te blijven werken in het belang van het Russische volk, en dan te kijken naar de resultaten van dit werk en naar de publieke opinie om te beslissen wie er in 2018 de leiding neemt. Dat ten eerste.
Ten tweede, het staatshoofd is altijd verantwoordelijk voor alles wat er gebeurt in het land, net als ambtenaren in de gehele overheidshiërarchie. Ik heb nooit geprobeerd om verantwoordelijkheid te ontlopen en ik ben ook niet van plan om dat nu te doen.
Tot slot, met betrekking tot fouten met personeel en ga zo maar door – iedereen maakt fouten. In het algemeen zou ik willen herhalen dat persoonlijke verantwoordelijkheid moet worden vergroot – alle Centrale Bank en regeringsambtenaren die verantwoordelijk zijn voor het werk dat aan hen is toevertrouwd zouden dat moeten zijn. Op hetzelfde moment, geloof ik dat de meeste administratieve instanties, waaronder de regering en de financiële autoriteiten, goed kunnen omgaan met de problemen waarmee het huidige Rusland te maken heeft.
Ik zei dit bij de start, en ik wil dit aan het slot herhalen: we gaan inderdaad door een moeilijke periode. De problemen worden veroorzaakt door een reeks van objectieve en wellicht subjectieve omstandigheden – hetgeen betekent dat bepaalde stappen sneller en resoluter hadden kunnen worden genomen.
Kortom, ik denk dat de centrale bank en de regering bezig zijn met het nastreven van het juiste beleid. Dit geeft ons reden om te geloven dat we de sociale doelstellingen kunnen verwezenlijken in de uitvoeringsbesluiten van 2012 en de huidige problemen op de middellange termijn kunnen overwinnen, zo niet in de nabije toekomst, door het handhaven van de macro-economische stabiliteit en een gezonde economie en door het gebruik van beschikbare reserves.
Ik heb al gezegd waarom dat zal gebeuren – omdat de economie zich uiteindelijk zal aanpassen aan lage energieprijzen en zal beginnen te diversifiëren.
En ten tweede, zelfs als de energieprijzen laag blijven of blijven dalen, zal er een tijd komen dat de energieprijzen opnieuw zullen groeien wanneer de wereldeconomie en de vraag naar energie groeit.
Ik ben er absoluut van overtuigd dat dit zal gebeuren. Maar hoe zal het gebeuren? We zullen zien hoe de autoriteiten – de financiële en bestuurlijke sectoren en de regering – zullen optreden en dit dienovereenkomstig zullen evalueren.
We kunnen er absoluut zeker van dat het ergste zal passeren, en dat we deze zeer moeilijke situatie zullen overwinnen, en er sterker zullen uitkomen in eigen land, in de wereldeconomie en op het internationale toneel. Wij beschikken over de nodige middelen om onze sociale verplichtingen na te komen, onze verdediging te versterken, en om het leger en de marine te moderniseren, en we zullen deze zeker gebruiken om onze plannen uit te voeren.
Maar onze grootste prioriteit is om het welzijn van mensen te waarborgen, om de pensioenen aan de inflatie aan te passen, ondanks dalende inkomsten. Kunnen we dit doen? We kunnen dat zeker. Volgend jaar zullen we de pensioenen aan de werkelijke, en niet aan geschatte inflatie aanpassen.
We zullen onze aandacht richten op het sociale welzijn van onze mensen in de komende periode. En ik ben ervan overtuigd dat we alle doelen zullen bereiken.
Ik dank u zeer. Gelukkig nieuwjaar!
Vertaling: Irma Schiffers
Bron: Kremlin News
Alle artikelen op deze site worden belangeloos geschreven ten bate van ‘humanity’ en mogen gerepubliceerd en verspreid worden, mits voorzien van bron(-link)vermelding
Vind ik leuk:
Vind-ik-leuk Laden...
Naar aanleiding van mijn artikel van 28 mei jl. dat onder andere over plofkippen ging stelde ik een vraag aan de Partij voor de Dieren via hun Facebook pagina en ik stuurde hen mijn artikel toe. Daar kreeg ik onlangs alsnog een uitgebreid antwoord op. Helaas is het probleem er niet mee opgelost en kunnen we ons opnieuw afvragen waarom we nog naar de stembus gaan. Stemmen is in deze anti-democratie een volslagen belachelijke (en hachelijke) handeling geworden. Laten we hopen dat dat nu eens een keer goed doordringt tot het merendeel van de Nederlandse bevolking.Nederlandse veestapel moet vergaand verkleind worden en er moet ingezet worden op een diervriendelijke landbouw. Dit betekent meer focus op het produceren van plantaardige alternatieven voor dierlijke eiwitten. Nederland is momenteel het meest veedichte land ter wereld. In de afgelopen 50 jaar heeft de Nederlandse veehouderij zich ontwikkeld tot een vee-industrie waarin jaarlijks circa 500 miljoen dieren gedood worden, waarvan 96 miljoen kippen. Deze kippen zijn in deze periode steeds intensiever geëxploiteerd: de kippen worden behandeld als bulkproducten die voor de laagst mogelijke kostprijs zoveel mogelijk moeten produceren. Dit gaat ten koste van het dierenwelzijn. Kippen hebben steeds minder ruimte gekregen, ze zien het daglicht niet meer en groeien als gevolg van fokprogramma’s, voer en medicijnen onnatuurlijk snel. Slachtkuikens kunnen na enkele weken hun eigen lichaamsgewicht niet meer dragen. De krappe huisvesting maakt ingrepen zoals snavelkappen noodzakelijk, dieren worden over enorme afstanden getransporteerd om geslacht of vetgemest te worden, en vertonen stress en kannibalisme. De huisvesting van kippen moet afgestemd worden op hun aard, leefwijze en natuurlijk gedrag, en de opfok moet gericht zijn op gezonde en weerbare kippen, in plaats van op een zo hoog mogelijke productie.
Irma Schiffers schrijft... (Dutch/English) 