James Corbett over de New World Order

Deze boodschap van James Corbett is van een iets andere orde dan we normaal van hem gewend zijn; maar daarom vind ik dit juist zo sterk. Dus om die reden heb ik deze videoboodschap vertaald en ondertiteld.

Opmerkelijk is, dat de titel ‘Alleen liefde kan de New World Order verslaan’ veel weerstand kan oproepen zoals James zelf ook opmerkt. Hoe diep zijn we gezonken als mensheid? En daar gaat nu ook juist deze boodschap over. Het systeem roept alleen maar steeds meer haat op, rassenhaat, jaloezie en onverdraagzaamheid. En aan het psychologische principe van oordelen en veroordelen liggen vele oorlogen ten grondslag. Hoe lossen we dat op?

Kijk maar even naar deze video; wat mij betreft heeft James het hier helemaal bij het rechte eind.

 

© Irma Schiffers

 

Alle artikelen op deze site worden belangeloos geschreven ten bate van ‘hue-manity’ en mogen gerepubliceerd worden, mits de bronnen worden gerespecteerd.

 

Update & Nieuws en propaganda; mind-control

Een titel die eigenlijk over twee onderwerpen gaat, dus ik heb ze even gescheiden gepubliceerd zoals je onderaan het artikel kunt zien. In het vorige artikel van 26 februari kwam het onderwerp ‘pedofilie in de top’ ook aan bod en naar aanleiding van de moord op opperrechter Scalia en de vermeende betrokkenheid bij het pedofilie-netwerk, maakte ik een zijsprong naar de Nederlandse Baybasin/Demmink zaak. In de afgelopen dagen kwam er nog meer naar buiten via onder andere James Corbett waarin namen als Jeffrey Epstein, de Clintons, Prins Andrew (allemaal al eerder genoemd in zijn vorige documentaire die ik destijds heb vertaald en ondertiteld), maar ook Donald Trump genoemd worden. Die beerput gaat steeds meer stinken maar daar begint nu echt de deksel vanaf te springen. Zie hier zijn videoverslag van gisteren. (Engels).

Vervolgens schreef Gordon Duff gisteren een update met betrekking tot dit onderwerp over Scalia; hij zou inderdaad betrokken zijn bij een wereldwijd netwerk, tot in Europa (o.a. België en Nederland) aan toe. Ronduit walgelijke praktijken! Het verbaast mij niets als hier de wereldwijde cirkel rond gaat komen, omdat het allemaal met elkaar te maken heeft. Zie hier deze update. (Engels)

Ook plaatste ik een update bij het stukje over de Baybaşin/Demmink- zaak en die moet toch eindelijk zeker onder de aandacht gebracht worden bij het Nederlandse volk. De interviewer Jan Roos van PowNed (Geen Stijl) sprak onlangs met advocaat Adèle van der Plas en het is werkelijk schokkend wat daarin naar boven komt over het ministerie van Justitie. De strijd die deze dappere Van der Plas al jaren voert tegen de overheid is van een schandalig kaliber, waar we allemaal tegen in opstand zouden moeten komen. Kijk alsjeblieft zelf even naar dat interview en trek je eigen conclusie.

Dan kom ik op het tweede onderwerp, naar aanleiding van herhaaldelijke vragen op welke manieren hersenspoeling, een vorm van mind control, plaatsvindt. We hebben er vaak geen idee van hoe subtiel dat gebeurt en dan vooral in ‘taal’ en manieren van uitdrukken. Dat wordt juist heel bewust ingezet en als je er niet opmerkzaam op bent, bouw je op die manier overtuigingen op die feitelijk heel ver van ons innerlijk vandaan staan. Daarom blijf ik altijd zeggen dat je zelf moet onderzoeken en voelen hoe iets resoneert. Om eens te beschrijven hoe dat principe werkt en wordt gebruikt in het nieuws heb ik daar een apart artikel aan gewijd voor degenen die daarin geïnteresseerd zijn. Als je het namelijk weet, kun je op zijn minst zelf bepalen of je je daardoor wilt laten leiden of beter, ‘misleiden’ en dat is en blijft een basisrecht van de mens.

© Irma Schiffers

Alle artikelen op deze site worden belangeloos geschreven ten bate van ‘hue-manity’ en mogen gerepubliceerd worden, mits de bronnen worden gerespecteerd.

 

Aardse wetten en ‘slavernij’ (Gastauteur)

Een artikel van gastauteur Bob Kukler, die zijn licht laat schijnen over de transitie naar een nieuwe wereld. Bob is eigenaar van Lumosa: een onderneming die zich o.a. inzet met training van ‘Bewustwording en bezieling’ in bedrijven. Daarnaast is hij filmmaker, zoals van de op TV uitgezonden films ‘Ik ben die ik ben’  met Ben Harpenau in de hoofdrol en ‘Over de grens’  met Jokelyn Tienstra in de hoofdrol.

Aardse wetten houden de mens gevangen in slavernij

We kennen het allemaal wel. Je krijgt een boek in handen of een artikel onder ogen, waarin precies die informatie en inzichten staan die aansluiten bij datgene waar jij op dat moment bent in je bewustwording- en groeiproces. Dat overkwam mij in 2008 met het boek “De hele olifant in beeld”. Inzicht in het bestaan en de werking van Universele Wetten en de Gulden Snede” van Marja de Vries (Uitgeverij Ankh-Hermes, Deventer).

Deze scan is gemaakt van mijn exemplaar. Je kunt zien aan de ezelsoren dat ik het boek zeer veelvuldig heb opengeslagen om te lezen.

Universele wetten gaan over de Universele Waarheid: het fundamentele inzicht in de ware aard van de werkelijkheid. In dit boek worden 7 Universele Wetten onderscheiden:
1. De Wet van Eenheid
2. De Wet van Overeenstemming
3. De Wet van Trilling
4. De Wet van Polariteit
5. De Wet van Ritme
6. De Wet van Oorzaak en Gevolg
7. De Wet van Dynamische Balans
In bovengenoemd boek wordt er zeer diepgaand ingegaan op de Universele wetten, maar er worden vele nieuwe, wetenschappelijke inzichten beschreven die aansluiten bij die Universele Wetten.

Ik was heel erg gefascineerd door deze Universele Wetten. Vooral de Wet van Dynamische Balans intrigeerde mij zeer, omdat ik intuïtief aanvoelde dat het inzicht in deze wet wel eens de sleutel kan zijn tot een leven op een hoger plan (de transitie, de ascentie). Ik wil hier binnenkort uitgebreider op ingaan in een artikel dat ik zal plaatsen op ons gezamenlijke blog ‘Gewoon-spiritualiteit.nl‘

In bijgaand artikel wil ik ingaan op een presentatie van Mark Passio (Natural Law: the REAL Law of Atttraction). De website ‘Achter de Samenleving’ heeft hier onlangs aandacht aan besteed.

Ik werd door die presentatie van Mark Passio geraakt doordat hij een diepgaand verband legde tussen het niet-leven vanuit de universele, natuurlijke wetten en de huidige situatie op aarde van slavernij. De wetten op aarde, die allemaal door de machthebbers en de heersende elite bepaald zijn, komen helemaal niet overeen met de universele natuurlijke wetten en hebben geleid tot slavernij van de mensheid die deze overbodige aardse wetten maar moet gehoorzamen.

In deze zeer uitgebreide presentatie van 291 slides, lopen veel verschillende verhaallijnen. Ik bespreek hieronder een kleine selectie van die slides, waarmee ik het verband tussen opgelegde wetten (in tegenstelling tot natuurlijke universele wetten) en de slavernij op aarde wil verduidelijken.

De werkdefinitie van een ‘Natuurlijke Wet’ is een geheel van Universele, Spirituele Wetten die fungeren als de heersende dynamieken van bewustzijn. Mark Passio benoemt in zijn presentatie ook de Universele, Spirituele Wetten. In grote lijnen komen deze overeen met de universele wetten zoals ze in het begin van het artikel beschreven zijn.

 

Een essentiële slide in deze presentatie gaat over de vijf basis uitingsmogelijkheden van de ‘Natural Law’. Deze gaat om zowel positieve als negatieve uitingsmogelijkheden. Hieronder deze slide.

De paren van respectievelijk positieve en negatieve expressie worden op de site van Achter de Samenleving goed toegelicht. Ik zal daarom bij elk paar naar deze site verwijzen.

Liefde versus Angst
Liefde is de expansieve kracht van bewustzijn. Het is essentieel dat we de geloofsovertuigingen die ons in onze angst houden, onder ogen kunnen zien, kunnen loslaten en kunnen transformeren naar liefde. Daar is moed voor nodig. Lees hierover meer.

Kennis versus Onwetendheid
Kennis is het accepteren van de waarheid. De onwetendheid waar hier op gedoeld wordt, heeft te maken met het zich willens en wetens afsluiten voor de beschikbare kennis. Lees hierover meer.

Soevereiniteit versus Verwarring
Soevereiniteit zou ik verwoorden als authentiek leven vanuit zelfmeesterschap. En niet vanuit slavernij; straks meer daarover. Overigens is in het Nederland mogelijk om jezelf soeverein te verklaren. Je kunt meer  lezen op ‘ik claim mijn naam‘  . Verwarring is de toestand waarbij onze geest wordt overheerst door angst en onwetendheid. Lees hierover meer.

Vrijheid versus Controle
Vrijheid is leven zonder externe (over)heersers. Ware vrijheid voor iedereen zou gezien kunnen worden als het ultieme doel van spirituele ontwikkeling. En is alleen bereikbaar als we geheel afgestemd leven op de Natuurlijke Wet. De negatieve expressie is controle vanuit een heersende elite die steeds meer geweld en slavernij moet inzetten om de controle en zichzelf in stand te houden. Lees hierover meer.

Orde versus Chaos
Orde benoemt Mark Passio als gemanifesteerde goedheid. Orde is het resultaat van balans en rechtvaardigheid die alleen aanwezig kunnen zijn als we de waarheid accepteren en we ons gedrag in harmonie kunnen brengen met de Natuurlijke Wet. Chaos benoemt Mark Passio als het gemanifesteerde kwaad. Lees hierover meer.

We kunnen een aantal belangrijke gevolgtrekkingen benoemen:
1. Menselijke wetten worden ingezet door machthebbers, de (over)heersers om de negatieve expressies van de Natural Law in hun voordeel te gebruiken.
2. De menselijke wetten zijn in volledige contradictie met de Natural Law.
3. In het licht van de Natural Law zijn menselijke wetten irrelevant en
onnodig.

Maar nog veel erger is dat de menselijke wetten die ingezet worden door de machthebbers en de heersende elite leiden tot slavernij van iedereen die deze wetten moet gehoorzamen. Niet alle lezers willen dit horen; maar echt we zijn niet vrij. Jij en ik, wij zijn slaven van wetten die volledig in tegenspraak zijn met de Universele Wetten, maar volledig bepaald worden door de heersende elite ten faveure van hun eigen belang.

Wat is de oplossing? Mark Passio noemt het anarchie. Maar we zijn zo bang voor anarchie, omdat we bang zijn voor chaos. Mark Passio maakt duidelijk dat anarchie niet betekent zonder regels, maar: zonder (over)heersers. Ofwel een situatie waarbij we in werkelijke gelijkheid en in werkelijke vrijheid leven. En is dat niet iets wat we eigenlijk allemaal ten diepste willen?

 

© Bob Kukler

 

Visie op na 2012 (Gastauteur)

Een artikel van gastauteur Bob Kukler, die zijn licht laat schijnen over de transitie naar een nieuwe wereld. Bob is eigenaar van Lumosa: een onderneming die zich o.a. inzet met training van ‘Bewustwording en bezieling’ in bedrijven. Daarnaast is hij filmmaker, zoals van de op TV uitgezonden films ‘Ik ben die ik ben’  met Ben Harpenau in de hoofdrol en ‘Over de grens’  met Jokelyn Tienstra in de hoofdrol.

In tal van spirituele boeken en nog veel meer in spirituele artikelen op het internet wordt er gesproken over ascentie naar een nieuwe wereld. Wanneer heeft die ascentie plaatsgevonden of wanneer vindt deze plaats: 2007, 2010, 2012, 2023, 2025? Er zijn ook hele precieze data genoemd, zoals 28 oktober 2011, 14 juli 2012, 12 december 2012 en natuurlijk de meest genoemde: 21 december 2012. Heeft die ascentie in feite wel echt plaatsgevonden of vindt deze nog plaats? Of is het maar een gedachtekronkel – of een verlangen – van een groep zweverige mensen die buiten de maatschappelijke realiteit staat? En waarom spreken grote ideologische stromingen, zoals religies, niet over deze transitie naar een nieuwe wereld? Waarom horen we onze politieke leiders hier niet over? En vertegenwoordigers van de ’machtige elite’ lijken helemaal geen visie te hebben op de transitie van de wereld? Al deze ogenschijnlijk onbeantwoorde vragen voeden ongetwijfeld de twijfel van veel sceptici over een transitie naar een nieuw tijdperk.

In mijn visie is het niet zo dat de ascentie in één dag plaatsvindt, ook niet in één jaar. Maar in een tijdperk van zo’n 35 jaar, waarin wij – als individuen maar ook de mensheid als geheel en moeder aarde – steeds weer een stap maken richting dat nieuwe tijdperk. Er zijn van die momenten en periodes waarin we echt kunnen ervaren dat we als het ware gedwongen worden om weer een stap in bewustzijnsgroei te maken. In april 2014 was zo’n energie voelbaar en nu, oktober 2014 is het weer sterk voelbaar. En in de periode tussen april en oktober 2014 hebben we ook heus niet stilgezeten.

Toch is er één moment waarin ik persoonlijk de ‘opstijgende’ kracht nadrukkelijk heb ervaren. En eigenlijk was het geen moment, maar een korte periode van 9 dagen. Dat was van 12 tot en met 21 december 2012. Dus toch 21 december 2012. Ik heb die periode ervaren alsof ik door het ascentieportaal opsteeg naar een hogere vorm van liefde en een grotere mate van eenheidsbewustzijn. Ondanks dat het een donkere decembermaand betrof, heb ik toen meer licht ervaren dan ik ooit op aarde had waargenomen.

Waarom hebben we na 2012 dat ascentiegevoel van toen niet kunnen vasthouden? Omdat wij, inclusief ikzelf, nog naar de werkelijkheid keken met onze ‘oude wereld’ ogen, dus met alle beperkende, individuele en collectieve geloofsovertuigingen waarmee we zijn opgegroeid. En we creëren nu eenmaal zelf onze eigen werkelijkheid.

Is er dan echt niets veranderd na 2012?
In mijn visie is er iets heel wezenlijks veranderd na 2012. En dat is te danken aan de kosmos zelf, het universum. Of we noemen het gewoon bij het naampje: de geesteswereld. De geesteswereld ondersteunde vanaf die tijd ons gedevalueerde waardensysteem niet meer.

Ik ontdekte dit toen ik in de eerste 5 maanden van 2013 als freelancer een aantal dagen per week werkzaam was bij een communicatiebureau dat adviseerde aan de grotere bedrijven. Wat ik bij die bedrijven waarnam, was een plotselinge, hevige kramp. Konden ze tot en met 2012 nog doorgaan met hun egoïstische hebzucht naar meer macht en geld via slinkse methoden en intransparant gedrag, vanaf 2013 werd dat gedrag niet meer ondersteund door het universum. De geesteswereld had ingegrepen. Vanaf 2013 wordt alleen nog maar handelen vanuit het hart, vanuit liefde ondersteund. De essentie die leidt tot werkelijke ascentie. Dat is heel opmerkelijk. En wat ik opeens ook zo kon waarnemen, was hoe 2000 tot en met 2012 een soort van hybride tijdperk was geweest.
Op alle niveaus zien we dat hebzucht en zelfverrijking ten koste van anderen in het eerste decennium van deze eeuw extreme vormen heeft aangenomen. Maar in het hybride tijdperk van 2000 tot en met 2012 werd dit nog door het universum ondersteund. Ondanks dat de ‘kosmische’ signalen die aangaven dat dit niet meer kon, al sterk toenamen in die periode. Dat uitte zich enerzijds in een steeds meer verkrampte manier van bedrijfsvoering en anderzijds in al maar meer stress, depressies, ongelukkig zijn en burn-out onder veel werknemers.
En we hebben in de periode ook de opstanding gezien van mensen die het helemaal gehad hadden met die oude wereld. Die niets meer moesten hebben van die heb- en geldzucht, egoïsme, machtsmisbruik, intransparantie en bedrog. En hoewel deze zielen vaak niet over de ruimere geldbronnen beschikten, hebben ze vanuit de hartenergie een nieuwe manier van leven in de praktijk gebracht. Een levenswijze, misschien wel een levenskunst, die gebaseerd is op liefde, vreugde en geluk. Waarbij ze in een vredige sereniteit kunnen leven met zichzelf. En deze beweging van handelen vanuit liefde werd in dit hybride tijdperk volop ondersteund door het universum. Ook al waren de geldmiddelen nog in handen van de oude wereld.

We kunnen de twee werelden, de oude en nieuwe wereld, helder in het model van de Kubus verbeelden.

Hybride tijdperk 2000-2012: oude en nieuwe wereld naast elkaar

Bovenstaande visie heb ik uitgewerkt in een presentatie voor mensen en bedrijven die op een andere manier zouden willen opereren, dus meer vanuit het hart. Deze presentatie is hier te lezen in PDF en hier te bekijken als video.

Intussen zien we ook dat de oude wereld met man en macht probeert te verdedigen en te behouden van wat er ooit was. De ironie is echter dat dit leidt tot nog meer crises, meer reorganisaties, meer werkeloosheid, meer faillissementen… en uiteindelijk tot het ontwaken. Ontwaken dat het om liefde gaat. Want liefde is echt de panacee om in de komende jaren de ascentie te realiseren.

© Bob Kukler

Nawoord:
De presentatie is qua toon sterk op bedrijven gericht, maar kan ook begrepen worden vanuit een individueel leven.
In de presentatie gebruik ik het model van de Kubus. Een model dat ik zo’n twintig jaar lang actief gebruikt heb in de oude wereld en dat toen ook in zekere zin klopte met ons denken vanuit afgescheidenheid. Om het model beter te begrijpen kun je een digitaal artikel bij mij opvragen waarin ik het uitgebreid toelicht.
Het Osirische model in de presentatie is geïnspireerd op de documentaire Thrive:
Voor mij is dit Osirische model nog in ontwikkeling. Wat je ziet in de presentatie is een eerste gevoel daarbij. Aanvullingen zijn welkom.

 

Hoger bewustzijn; hoe komen we daar?

ENGLISH

‘De donkerste plekken in de hel zijn voorbehouden aan hen die zich afzijdig houden in tijden van morele crisis’.  Citaat uit: ‘Divina Commedia’ van Dante.

Een beladen uitspraak, want het heeft iets ‘veroordelends’ in zich. Maar er zit ook een kern van waarheid in. De keuze om pijnlijke zaken die een ander betreffen niet te willen zien, of menen er toch niets aan te kunnen doen en het daarom wegzetten als ‘niet bestaand’, helpt niet bepaald onze mensheid naar een betere wereld en die hebben we juist nu zo hard nodig! We zijn allemaal verbonden met elkaar, afkomstig uit één bron, maar we voelen ons nog steeds afgescheiden. Dit heeft te maken met het bewustzijnsveld waar we ons persoonlijk in bevinden, met andere woorden: ‘hoe’ we naar de wereld kijken en naar onszelf. En van die bewustzijnsvelden zijn er vele. Een vogel heeft een heel andere waarneming en dito bewustzijn dan een mens, die overigens weer niet ziet en waarneemt wat de vogel ziet vanuit de lucht. En dat geldt voor alle levende wezens.

Ons hogere bewustzijn (of onderbewuste) geeft ons continu seintjes. En wanneer we die niet opmerken, omdat we te druk zijn met de alledaagse beslommeringen in de buitenwereld, worden ze steeds sterker. Uiteindelijk kun je na een ‘duw in de rug’ of een ‘schop onder de kont’ ook nog een dermate flinke klap oplopen die je leven in één keer op z’n kop zet. Veranderingen móeten dan wel doorgezet worden en dat is vaak niet de meest fraaie of comfortabele manier. Dan kan spijt weleens te laat komen.

‘Remembrance’ Olieverf (Irma Schiffers) Op dit schilderij zag ik overduidelijk een aantal gidsen verschijnen

In dat hogere bewustzijn ‘wonen’ we niet alleen. In dat (collectieve) ‘trillingsveld’ bevinden zich naast ons eigen bewustzijn (onze niet-fysieke ziel) nog vele andere zielen die ons begeleiden terwijl ze soms die seintjes wel héél hard in ons oor staan te schreeuwen. In onze keuzevrijheid die wij hebben, omdat we ons eigen individuele pad van groei doorlopen, mogen we ze telkens negeren, of zelfs parkeren wanneer we ze diep van binnen wel gehoord hebben. Om die reden verblijven er velen in de ‘lagere aardse’ trillingen of zelfs in het moeras van deze aarde, dat wij ook wel als ‘hel’ benoemen. Kijk maar naar de duistere krachten die hoge posities krijgen of zichzelf deze toe eigenen. We vinden ze wereldwijd in de politiek en in de wereld van het grote geld.

Als je daarnaar kijkt vanuit je hogere bewustzijn snap je er vaak weinig van. ‘Hoe kunnen mensen zoiets doen. hoe kunnen mensen elkaar dit aandoen’? Maar ook, wat ik mij van jongs af aan al afvraag: ‘hoe kunnen bepaalde mensen zich iets toe eigenen wat van ons allemaal is. We zijn allemaal hier geboren om er op deze planeet iets van te maken en onze lessen te leren. Die planeet verstrekt ons voedsel, natuurlijke medicatie, water en materialen om een dak boven ons hoofd te bouwen. Wat heeft die ander wat jij niet hebt, waardoor hij meent de baas over jou te kunnen spelen en je ‘geld’ te ontnemen zodat je er ook niet meer over kunt beschikken? Zodat je in het ergste geval sterft door hongerdood, gebrek aan water of door ziekte?

Eenmaal in die hogere bewustzijnsvelden aangekomen kun je niet meer terug. En dat is precies de reden waarom hele groepen mensen dat veld niet willen betreden. Hun ‘onbewuste’ vertelt ze dat het een ‘eng’ veld is dat tot eenzaamheid leidt, maar vooral tot ‘eigen individuele verantwoordelijkheid’ en dat hebben ze vaak niet meegekregen vanuit de opvoeding en het milieu waarin ze volwassen werden. Heel begrijpelijk, maar het houdt de wereld waarin we nu zitten gevangen in een ‘lager energieveld’. Het gezegde ‘eendracht maakt macht’ is dus hierop goed van toepassing want de verwerping van de duistere ‘powers that be’ kan in één moment alles veranderen wanneer de meerderheid vanuit dit hogere bewustzijn, de macht terugneemt. En we zijn daarmee percentagegewijs heel sterk in de meerderheid. Waarom gebeurt dat dan niet?

Dit alles heeft met het collectief bewustzijn te maken. Daar waar je je van bewust bent, bevindt zich de waarheid. Jouw waarheid en die zal door deze dieperliggende persoonlijke overtuiging elke dag opnieuw bevestigd worden. Maar wat denk je dat er kan gebeuren wanneer je die overtuigingen overstijgt door ze los te laten en jezelf vragen te gaan stellen over die ‘waarheid’? Dan kom je in een heel nieuw ‘waarnemingsveld’ terecht en gaan er dingen gebeuren die je nooit had kunnen ‘bedenken’ of had verwacht. Dan leef je vanuit je eigen verantwoordelijkheid en je eigen perceptie en dat voelt altijd beter dan de waarheid van de ander na te moeten leven. Maar daar is wel moed voor nodig. Hoe werken die ‘seintjes’ dan en hoe kun je ze horen, zien, waarnemen?

Een voorbeeld:

Ik ging een paar jaar geleden weer voor een trainingsweek naar het Arthur Findlay College in Engeland. Deze keer koos ik voor de cursus, ‘The psychic, the spirit and the artist’ (vert. De helderziende, de gids, en de kunstenaar’). Je kon intekenen voor de groep van de psychics (helderzienden); het schilderen en tekenen van energievelden van de ander die je een reading moest geven, of kiezen voor de groep portret tekenen (spirits; gidsen en overledenen). Dat laatste wekte bij mij op één of andere manier weerstand op, ik schilder, teken en geef al jaren dagelijks readings aan de telefoon, dus daar kwam ik voor, toch? (= overtuiging en comfortzone!)

Dit is die tekening van een berg waarin een gezicht verscheen

De spirituele wereld was het daar duidelijk niet mee eens, maar dat seintje ‘negeerde’ ik. Studenten uit alle delen van de wereld komen samen en sommigen vroegen mij direct ‘waarom zit jij niet in de groep van portretten?’ (seintje nummer 2). Ik begon aan mijn eerste 1-op-1 oefening met een Zweedse dame en tekende een berg met een landschap. Het ontstond heel snel met pastelpotlood. Ik begon haar mijn waarnemingen door te geven die betrekking hadden op haar leven en haar blokkades (de berg) en ze was ontroerd dat ik zoveel dingen benoemde die zij herkende en haar betroffen. Ineens zie ik in die berg een soort gezicht verschijnen. Ik moest erom lachen maar ik keek plotseling toch echt in het gezicht van een soort ‘eskimo’ (dacht ik), onmiskenbaar uit de oudheid. Ik begreep er niets van, maar zij kon zelfs dat wel plaatsen. De teacher erbij gehaald; ze legde haar hand op mijn schouder en zei: ‘It seems obvious to me that the spirit world wants to draw in. Sure you’re not in the wrong group, my love?’ (vert: Het lijkt mij duidelijk dat de ‘gidsenwereld’ bij jou probeert binnen te komen. Weet je zeker dat je niet in de verkeerde groep zit?) Seintje nummer 3. Maar ik was overtuigd, dat…. etc etc.

Die hele week ging dat zo door. Ook al realiseerde ik mij ineens dat ik vaker schilderijen had gemaakt waarin ogen verschenen. Zoals onder andere in deze:

‘Bergen wijsheid’ olieverf (Irma Schiffers)

Ik had het naar mijn zin in die groep en vond het goed voor mijn zelfvertrouwen om telkens weer bevestiging te krijgen dat ik anderen zo sterk kon ‘lezen’ aan de hand van mijn eigen creaties die ik ter plekke maakte. Alle studenten die het juist kwamen leren wilden graag een reading van mij, waarop mijn teacher zei ‘je bent al zo ervaren in dit werk, wil je jezelf niet ‘stretchen zodat je echt iets komt leren hier?’ (seintje nummer 4).

Terwijl ik iedere dag 12 uur lang colleges volgde zat ik te krabbelen. Portretten! Ja, echt waar. Vele heb ik daar gemaakt. Tot ik op een avond buiten liep in die prachtige park-tuin en ik werd aangesproken door twee Engelse studenten van de advanced medium-groep. Ze vroegen me honderduit en waarom wisten we op dat moment beiden nog niet. Slot van het liedje was dat ik de portretten moest laten zien die ik had zitten krabbelen. Ik legde er zo’n 36 uit op de grond in de tuin en wat er toen gebeurde was onmiskenbaar de eerder genoemde ‘schop onder de kont’ van de spirits. Er werden plotseling door dit Engelse stel mensen uit hun groep naar buiten geroepen en stuk voor stuk herkenden ze hun overleden vader, dochter, vriend, collega, kind etc etc. Ik voelde een soort duizeligheid opkomen die verpletterend was. Ik herinner me dat ik lachte maar ook huilde. Vooral toen hun leraar van een geheel andere cursus daar in het pand naar buiten werd geroepen. Ik had maar liefst drie keer zijn overleden dochter getekend. Zelfs met een ketting met een ovalen hanger om haar hals die hij nog altijd bewaarde. Toen ik spontaan vroeg: ‘what about the horses’ (want ik zag paarden bij dit meisje) zei hij: ze heeft altijd in onze stallen gezeten bij onze 33 paarden. Toen ik vroeg ‘was ze rond de 21 toen ze stierf’, bevestigde hij dit. Hij pakte me beet, ontroerd (‘wanna give you a hug’) en ik vroeg geschrokken wat hier in hemelsnaam aan de hand was. Hij zei:  God bless you. ‘Je bent een geboren en ‘natural’ medium, maar moet in jezelf gaan geloven, je krijgt hier het bewijs’. Ik gaf hem desgevraagd de tekeningen, die waren immers niet van mij. De anderen vertelden me later dat dit de manier was van de spirituele wereld om mij te ‘overtuigen’ dat ik echt in contact stond, 24 uur per dag.

Zo’n seintje als dit is volgens mij één van de voorlaatste signalen. Daarna worden ze heftiger en kun je je zelfs depressief of lichamelijk onwel gaan voelen, ook dat heb ik namelijk meer dan eens ervaren als ik weer eens in de ‘negeer-modus’ stond.

Hiermee wil ik niet zeggen dat je alles moet volgen wat je meent op te vangen vanuit een andere dimensie. Nee, zeker niet! Maar er zijn soms dingen of situaties in ons dagelijkse leven die zo duidelijk een signaal zijn dat je het eigenlijk wel weet, maar niet wil weten of je parkeert het. Alles is goed, maar bedenk dat wij allemaal zélf op ons eigen manier leren en communiceren met ons hogere zelf, met die bron waar wij dus niet alleen zijn. Wat de spirituele wereld doet (waar wij dus ook deel van uitmaken met ons hogere bewustzijn, dus niets zweverigs aan) is kijken wie ‘jij’ bent, hoe jij werkt en binnen dat kader krijg jij heel persoonlijke seintjes. Bij mij gebruikten ze mijn schilder- en tekentalent, omdat ik geen duidelijkere bevestiging kon krijgen dan deze. Bij jou vindt het dus weer op een andere manier plaats. Weleens meegemaakt dat je iets deed waar je achteraf spijt van had, terwijl je ook nog meent en voelt dat je dat eigenlijk diep van binnen wist, door allerlei tegenwerking, seintjes, etc.? Ongetwijfeld! Daar was je hogere bewustzijn aan het woord, maar je geloofde er niet in.

Wanneer we nu onszelf vragen durven stellen over onze eigen(wijze) visie, overtuigingen, gedachte en feiten, komen we in een ander bewustzijnsveld terecht. We gaan buiten het kader denken. Een bewustzijnsveld waarin we collectief verbonden zijn en vanuit dat collectief de wereld voorgoed kunnen veranderen. Eendracht maakt macht en macht wordt ‘kracht’ als we dat vanuit onze ziel doen; een liefdevol bewustzijn waarin geen plaats meer is voor duistere krachten als ‘oorlog’ en moord. Het begint bij ‘erkennen, dan bij ‘willen’ en uiteindelijk bij ‘durven’!

© Irma Schiffers

Alle artikelen op deze site mogen in zijn geheel worden overgenomen, mits voorzien van bronvermelding

Dit artikel is gepubliceerd op de site van wanttoknow.nl en op 23 september op degoednieuwskrant.nl

 

Jouw kracht en die van het woord

Deel van tweeluik – Olieverf Irma Schiffers

Als je in deze tijd al zover bent dat je van jezelf kunt zeggen dat je in je kracht staat, kan het soms zomaar ineens weer mis gaan. De veelgehoorde ‘klacht’ is dan dat jij eindelijk wel krachtig bent geworden door te weten wie je bent en wie je niet meer bent, maar dat de buitenwereld daar blijkbaar geen boodschap aan heeft. En dan heb je ineens een probleem.

Het is zeker zo dat we in deze fase allemaal onze eigen route lopen. De één blijft wat langer dralen in het oude stuk en de ander zit ineens in hetzelfde proces als jij. Of die ander is je voorbij geraast zodat je die uit het oog bent verloren. Over het algemeen kunnen we namelijk van deze overgangsfase zeggen dat dit een dermate individueel proces van groei is, dat je je een eenzame roepende in de woestijn voelt en dat je de enige lijkt te zijn met deze nieuwe inzichten.

Probeer dan eens op je dieperliggende overtuigingen te letten. En die komen aan de oppervlakte door het taalgebruik en het kan je bewust maken van de ‘macht’ die de omgeving nog over je heeft.

Zo is het woord ‘nee’ nog voor velen een moeilijk uit te spreken woord. Als kind zaten we ooit in een fase waarin alles ‘nee’ was, zelfs als je je lekkerste snoepgoed kreeg aangeboden. Dat was in de zogeheten ‘nee-fase’, het ontdekken van je eigen identiteit. En ineens leren we het vanuit beleefdheid af om dat woord regelmatig te gebruiken. En als we het dan eindelijk geleerd hebben, komt er een heel verhaal achteraan. ‘Nee, ik kom niet, want ik kan niet, ik zou wel willen en misschien probeer ik het nog wel, maar…’ omdat je ziet dat de ander teleurgesteld is. Die ene kleine komma achter dit ‘nee’ maakt het grote verschil.

‘Nee, omdat …’ geeft namelijk een opening voor de ander. Die kan hiermee nog wel een oplossing bedenken voor jouw reden om niet te komen, zodat je alsnog wel kunt komen. En dan heb jij het gevoel dat je gemanipuleerd wordt en niet meer in je kracht staat. Wat als je gewoon zegt: Nee, punt! Dat vinden we bot klinken en we hebben het gevoel dat we het moeten uitleggen, in de hoop er begrip voor te krijgen. En juist dat begrip kun je vaak vergeten en dan zit je in de klem. Waarom moet je uitleggen dat je iets niet wilt? Dat je in dat geval voor jezelf kiest?

Pauwer – olieverf Irma Schiffers

Een ander voorbeeld wat ik vaak hoor: ‘Ik zou eigenlijk nog graag iets heel anders gaan doen in mijn leven’. Het woord eigenlijk en dan ook nog voorafgegaan door zou is dan voor mij een signaalwoord dat laat zien dat je niet in je kracht staat. Hoe klinkt het als je het zo zegt: ‘ik wil nog iets heel anders gaan doen in mijn leven’. Daar spreekt voor mij uit dat dat nog wel een vervolg zal krijgen en dat je dat dus ook echt wel gaat doen. Krachtig en sterk. Ik ‘zou eigenlijk nog graag iets anders gaan doen’ zegt namelijk dat je het wel wilt, maar dat je denkt dat het toch niet gaat lukken. Het is feitelijk al uitgesloten dat die kans er nog komt. Er zit een voorbehoud in dat woordje ‘eigenlijk’. Het werkt ontkrachtend. Een duidelijke innerlijke (negatieve) overtuiging die zichzelf met dat ene woordje verraadt.

Nog eentje die ik regelmatig te horen krijg. ‘Als dát en dát gebeurt kan ik dat ook eindelijk gaan doen.’ Zeg het zelf maar, sta je dan in je kracht, of geef je de ‘macht’ weg aan de buitenwereld en de omstandigheden? Het zou je krachtiger doen voelen als je zegt: ‘ongeacht of dat en dat gebeurt, ik vind een manier om dat eindelijk te gaan doen’. Dan klinkt het als: ‘is het niet linksom, dan is het rechtsom!’ Dat is pure power! En die innerlijke overtuiging zal je absoluut gaan helpen om het ook te manifesteren.

Dit zijn een paar voorbeelden die je laten zien dat de kracht van het woord een zelfstandige energie in zich draagt die al dan niet bepaalt of je werkelijk in je kracht staat en iets kunt laten slagen. Dus als je je afvraagt waarom de dingen niet lukken zoals je ze wenst, terwijl je keihard hebt gewerkt om jezelf te kunnen zijn, kijk dan eens naar je overtuigingen. Spoor ze op door eens naar jezelf te luisteren als je tegen anderen spreekt.

Zeg ‘nee’ als je nee bedoelt, gebruik woorden als ‘ik wil, en ik ga’, in plaats van ‘ik zou willen’ en ‘ik wil gaan’. En als je je daar dan toch bewust mee bezig houdt omdat je op zoek bent naar je werkelijke gedroomde toekomst, vervang dan ook nog even dit laatste woordje van drie letters. Al zijn het maar drie letters, qua energie is het een wereld van verschil; zeg dan niet langer: ik ‘doe’, maar vervang dat door: ik ‘ben’.

©Irma Schiffers

Dit artikel mag in het geheel worden overgenomen en gedeeld, mits voorzien van bronvermelding

 

De Tarot, waarzeggerij of leidraad?

English version Thanks to Angave

Zoals beloofd in het vorige –astrologische- artikel kom ik dit keer met een artikel over de Tarotkaarten, die overigens vaak een perfecte aanvulling zijn op de planeetstanden en de astrologische duiding. Bij velen leeft het idee van het ‘werken met Tarotkaarten’ dat het een vorm van waarzeggerij is, temeer omdat we dit vaak op de kermis tegen kwamen en er onverantwoordelijke toekomstvoorspellingen werden gedaan.

Maar niets is minder waar. Eenmaal serieus ‘gebruikt’ symboliseren deze kaarten ons hele menselijke potentieel, een rijke schakering aan situaties en gemoedstoestanden welke we stuk voor stuk tegenkomen in ons leven zonder enige uitzondering. De volgorde van deze 78 kaarten komt op willekeurige tijdstippen in ons leven tevoorschijn, afhankelijk van waar je je op dat moment op je levenspad bevindt.

Als je daar dan bij optelt dat wij allemaal in staat zijn om onze eigen situatie te (h)erkennen en te doorgronden, gebaseerd op onze eigen dagelijkse keuzes en deze ook bij te kunnen sturen, dan is het werken met de kaarten niets meer of minder dan het concentreren op je eigen ‘wetende’ onderbewuste, dat je kunt raadplegen door de ‘mind’ even uit te schakelen. Onze handen pakken dan ‘onbewust’ de juiste kaarten die ons helpen de antwoorden in één moment naar boven te halen zonder tussenkomst van onze rationele ‘mind’.

Die concentratie is een soort lichte trance waarin je ‘blind’ zonder nadenken de juiste kaarten pakt. De kunst is dan het ‘duiden’ ervan, een beetje met behulp van die ‘mind’ (de kennis), maar vooral ook van de intuïtie want geen mens is hetzelfde en ook geen situatie of levenservaring is gelijk. Je zult dus moeten ‘voelen’ wat de kaarten jou in jouw situatie vertellen. En hier is dan het antwoord op de vraag: waarzeggerij of leidraad. Dat laatste dus!

Zelf gebruik ik de kaarten maar heel af en toe voor mezelf, maar ook alleen dán als ik echt in een situatie rond draai en het antwoord door veel gepieker, dus door tussenkomst van mijn hoofd (ego) niet kan vinden, of horen. Meestal raadpleeg ik ze desgevraagd voor de situatie van een ander, waarmee ik heel snel een overzicht krijg van de situatie en de blokkades waardoor iemand niet verder komt. En vooral hoe een en ander zal gaan uitpakken als men de situatie zelf niet verandert, alsook hoe men de situatie wel kan veranderen in de gewenste richting.

Al liggen de kaarten met een summiere lijn naar de toekomst nog zo beroerd, het is alleen maar informatief want juist dan krijgen we door dit inzicht direct de kans om de uitkomst bij te sturen door een ander pad in te slaan of een andere actie te gaan ondernemen. Denk hierbij maar eens aan de uitdrukking: ‘zo liggen de kaarten nu geschud’. Wanneer je een andere stap gaat zetten, liggen de kaarten in werkelijkheid ook meteen anders. De enige voorwaarde om dit inzicht te krijgen in je huidige realiteit, is concentratie op je vraag zonder dat je in je hoofd het antwoord al meent te kennen. Dan laat je alleen je intuïtie (onderbewuste) aan het woord en daar liggen echt álle antwoorden! In je diepere (hogere) zelf…

Ik heb zojuist even een ‘keltisch kruis’ gelegd voor de algemene energie die nu speelt voor iedereen. Een beetje vergelijkbaar met mundane astrologie, datgene wat wereldwijd voelbaar is. Het keltisch kruis wordt gevormd door 10 kaarten die elk op een van tevoren afgesproken positie liggen. Dat is dus ook van belang, waar ligt welke kaart en op welke positie. Je zou kunnen zeggen dat die 10 posities tien vragen voorstellen.

Positie 1: wat speelt er nu, wat is de basis van de situatie?
Positie 2: wat is van invloed op die huidige situatie? Hoe werkt het samen?
Positie 3: wat ligt er aan de basis van deze vraag of situatie? Hoe is deze ontstaan?
Positie 4: wat is er recentelijk gebeurd? Wat is er onlangs in beweging gezet?
Positie 5: wat speelt er nu in het heden? Wat is er nu aan de gang?
Positie 6: wat gaat er zéér binnenkort gebeuren? Wat is het a.s. gevolg hiervan?
Positie 7: hoe sta je zelf in de situatie? Hoe bekijk je deze situatie? Hoe voel je je?
Positie 8: hoe staat de omgeving in de situatie? Wat is de externe invloed op jou?
Positie 9: wat hoop je dat je gaat bereiken, of waar ben je bang voor?
Positie 10: wat is de uitkomst, de toekomst, op basis van je handelingen in het nu?

Hierbij is het dus belangrijk dat je beseft dat die laatste kaart laat zien hoe een en ander zal verlopen wanneer je het pad wat hier geschetst is blijft volgen. Dat kan dus veranderen wanneer je andere stappen gaat zetten dan degene die je nu zet. Niets ligt vast, behalve dat wij dagelijks met onze gedachten, ideeën, gevoelens, etc onze toekomst van morgen creëren. Wat de kaarten doen, is je bewust laten worden van hetgeen je zelf aan het creëren bent. Weinig hocus pocus, toch?

Dit is het keltisch kruis wat ik legde als antwoord op de vraag: wat speelt er momenteel qua energie (onder verwijzing naar mijn vorige twee artikelen: Surfen op de kosmische golven van april en ‘Waarheid, de energieën van april’)
Tot mijn verrassing sluiten deze kaarten perfect aan bij die artikelen; ze zijn een bevestiging van wat er zoal gaande is in de wereld en hetgeen nu dus bij jou kan spelen.

De hele legging laat mij ten eerste zien dat er zes van de tien kaarten uit de grote arcana liggen. Dit wil zeggen dat het grote -karmische- invloeden zijn die hier spelen. Geen ‘alledaagse’ of triviale zaken, maar een proces dat grote impact heeft op ons en de samenleving. Dat stemt dus ook alweer overeen met de astrologische stand van de ‘Cardinal grand cross’ en de eclipsen (zie vorige artikel) en we hebben hier te maken met een heuse ‘transformatie’. De uitkomst ziet er goed uit wanneer we zaken durven loslaten die ons niet meer dienen. Ik ga nu even in op de diverse kaarten in deze legging en hun positie.

Op positie 1 (wat speelt er nu) de Toren. Dit is zeker een pluto/uranus kaart, hoe grappig nu juist dat vierkant actief is deze dagen. De toren (pluto-activiteit) trekt de boel vaak onderuit en de bliksemschichten op de kaart (uranus) maken dat het plotseling gebeurt. Het is de kaart van de plotselinge veranderingen, het onderuit halen van de vertrouwde fundamenten. De kaart die erop ligt (positie 2) zegt iets over de invloed die meespeelt. Ook bijzonder, want dit is een echte  ‘steenbok’ kaart: de keizer. Waarden en normen, wetten, regels en structuren. Pluto (Toren) staat in steenbok (keizer) dus je kunt zelf zien wat er onderuit gaat. Zeker in relatie tot de andere kaarten, wil dit zeggen dat het ‘hoofd’ overgenomen wil worden door het hart (zie de de andere kaarten op de andere posities).  Hier kunnen dus onverwachte gebeurtenissen plaatsvinden in het heden die te maken hebben met ‘autoriteiten’, regels, oude waarden en normen die onze verouderde structuur willen veranderen. Of zelfs plotseling omver werpen. Dit zal ook  de tendens zijn voor de komende periode.

Op positie 3 de pentakels vier (uit de kleine arcana). Deze kaart ligt op de positie van de basis van deze ‘vraag’. Wat speelde er waardoor deze situatie zich nu op deze wijze manifesteert. We hielden/houden teveel vast aan materie, aan zekerheid en bezit. Of dat nu van geld, werk, relaties of andere materie is, de angst om het los te laten is op deze kaart zichtbaar. We zien een soort ‘vrek’ die zich vastklampt aan de ‘munten’, de zekerheid. Verandering is blijkbaar nodig en deze zal dus plotseling op bepaalde vlakken, (of alle) tot een einde komen.

Op positie 4 zien we de bekers acht. Positie 4 staat voor het recente verleden. Velen van ons zullen, zoals je kunt zien aan de figuur op de kaart, besloten hebben iets achter ons te laten. De bekers staan voor gevoel, je ziet een ‘gapend’ gat in de bovenste rij bekers, dus er was een gemis. De maan (hoe toevallig met die recente ‘eclips’) laat zien dat we op zoek gaan naar onze diepere vervulling; de bergen voor ons laten zien dat we nog niet precies weten wat daarachter ligt, maar wel dat we hebben besloten de situatie achter ons te laten. Een vertrek. Dit kan een verhuizing zijn, vertrek uit een relatie, werk, omgeving, familie etc. Velen van ons zullen dit ook herkennen. Het kan ook een gedachte zijn die recentelijk is gaan spelen. Hoe dan ook, het duidt op het inslaan van een nieuwe weg.

Positie 5, het heden. Daar zien we ‘de dood’. Zelf vind ik dit een hele mooie kaart omdat deze absoluut een ‘transformatie’ inhoudt. Een situatie die totaal zal veranderen waardoor het oude niet meer zal terugkeren. Vergelijkbaar met de rups die tot vlinder wordt en uit zal vliegen, dansend op de zonnestralen. Het kan zeker ook een fysieke dood betekenen, en daar hebben velen van ons in de omgeving ook mee te maken. Tenslotte is dat ook een transformatie waarbij de oude situatie niet meer bestaat. Maar meestal betekent het een transformatie die een nieuw leven laat ontstaan. Dat speelt dus in het heden.

Op positie 6, dit is de positie van de nabije toekomst, zien we de prachtige kaart ‘de zegewagen’. Deze kaart duidt aan dat de  ‘wagen’ op weg gaat naar zelfgekozen paden. Een nieuwe toekomst, die met innerlijke kracht tegemoet getreden wordt. Zelfstandig zijn, autonomie, zegt deze kaart. De witte en de zwarte sfinx staan voor Yin en Yang, dus balans en de figuur op de kaart trekt aan de teugels, zit aan het stuur. Zelfbewust gaat hij op pad en de gang daar naar toe is al ingezet. We kunnen dus door de transformatie binnenkort op zoek gaan naar ons eigen nieuwe leven, terwijl je zelf het stuur hanteert en dus de richting bepaalt. Vrijheid en vernieuwing! Waar die vernieuwing toe leidt kunnen we zien op de volgende kaarten.

De bekers vijf ligt op positie 7. Positie 7 staat voor jouw innerlijk, hoe sta je in de situatie? Hoe kijk je zelf naar deze situatie?  We zien een figuur in een zwarte (rouw-)cape, kijkend naar links, dus naar het verleden. De bekers staan voor gevoelens en emoties, en we zien dat er drie bekers zijn omgevallen in dat verleden. Hij treurt/rouwt om wat er verloren is, dus het kan zijn dat je nog wat moeite hebt met loslaten van dat verleden. De kaart zegt ook, kijk zelf maar, dat je wanneer je je omdraait naar de toekomst, twee bekers aantreft die fier overeind staan. Vervulling van nieuwe wensen en kansen. Het advies kan hier dus zijn dat je weliswaar over je verleden kunt nadenken, maar dat het constructiever is om je toe te leggen op wat er voor je klaar staat in de toekomst. Dat wacht echt op vervulling van je gevoel en dus je geluk. immers, zoals we hebben kunnen constateren; het oude voldoet niet meer.

Dan krijgen we positie 8, de positie van de omgeving. Wat gebeurt er in de omgeving dat van invloed kan zijn op de situatie? Daar zien we de bekers aas.  Azen staan voor een nieuwe start, een nieuw gevoel in dit geval (bekers is gevoel). Het uitstromen van gevoelens, het overstromen van de beker door het water, is meer en meer in de omgeving voelbaar. Er kunnen personen in je omgeving zijn die steeds meer met hun diepere gevoel in contact komen en dat kun je merken alsook kan dit je beïnvloeden. Er kan een nieuwe liefde in je omgeving zijn die gevoelens voor je heeft, maar ook kan er van een ‘hernieuwd’ gevoel in de personen uit je omgeving (familie, collega’s) ontstaan. Dat het collectief meer naar het gevoel gaat en minder naar het ‘hoofd’ (de keizer en de toren) is een feit. Dus ook deze kaart is zeer significant voor de energie die nu rondgaat.

Op positie 9 treffen we een kaart aan die iets  vertelt over wat we hopen of waar we bang voor zijn. In dit geval lijkt me het meest passende ‘de hoop’ want er ligt een hele mooie optimistische kaart op deze positie: de dwaas.  De dwaas wil erop uit trekken, onbezorgd (zie de afgrond die voor hem ligt, maar hij heeft het volste vertrouwen dat hij daar niet in zal vallen) en zijn hart volgen. De knapzak wijst op ‘weinig fysieke ballast’ en zijn hoofd is naar de zon gericht. Hij ziet het leven zonnig in en ziet er geen gevaar in omdat hij overtuigd is van zijn innerlijke drijfveer, zijn intuïtie. De witte hond (waarom heb ik zelf toch altijd witte herders :-) ?) is zijn aardse begeleider, die voor de juiste ‘gronding’ staat. Een kleurrijke persoon die het leven neemt zoals het komt. Weliswaar de ‘dwaas’ genoemd maar diep van binnen ‘de wijze’ die weet dat zijn gevoel hem naar het ultieme geluk en de authenticiteit brengt. Dit is wat we willen bereiken en waar we op hopen.

Tenslotte komen we op de uitkomst, positie 10. Dit is een hele mooie toekomstkaart; de geliefden. Dit is de ultieme zielsverwantenkaart, de soulmates, de unieke connectie die we kunnen gaan vinden als we onszelf durven zijn en onze angsten uit het verleden (bekers 5) durven loslaten. Wanneer we de transformatie (toren, dood etc) goed doorstaan en onszelf durven zijn (de dwaas) kunnen we dit bereiken in deze tijd. Ook de astrologische standen laten ons zien dat het momenteel sterk om de juiste relaties en de juiste zielsconnecties draait. De ultieme connectie die de wereld zal helpen te transformeren naar verbondenheid in plaats van afgescheidenheid.  Hoe mooi dat dus deze kaart laat zien dat dit op ons ligt te wachten! Hoe we daar moeten komen, laat deze hele kaartlegging zien in dit keltische kruis.

Tot slot zal ik nog even vijf kaarten leggen met de vraag wat we zouden kunnen doen om deze lastige fase zo goed mogelijk door te komen en waar dat dan toe gaat leiden. Een soort ‘lijn der ontwikkeling’. Ik werk vaak op die intuïtieve manier en laat de kaarten opeenvolgend het verhaal vertellen. Ik trek de volgende vijf kaarten:

Hier zien we op een rij: de duivel, het rad van fortuin, de staven ridder, de hogepriesteres en de bekers twee.

In een nutshell betekent deze lijn als antwoord op de vraag hoe we het beste door deze fase heen kunnen gaan:

• Laat je angsten en je verleden, dat je gevangen hield los (de duivel)
• Kom tot inzichten dat alles wat wij doen door onszelf gecreëerd is en dat alles vergankelijk is. Dat het leven een eeuwigdurende cyclus is die altijd weer veranderingen van ons vraagt en dat oorzaak en gevolg één zijn. (Rad v fortuin)
• Ga over tot actie, laat deze vurige ridder zien. Doe het met passie en focus, onderzoek je doelen en ga ervoor (staven ridder)
• Laat je leiden door je intuïtie, want eigenlijk alles wat je wilt en wat bij je past weet je al in je onderbewuste al zie je dat nu wellicht nog niet. Deze hogepriesteres heeft de ‘Tora’ (betekent ‘geheim’) onder haar arm en onbewust heeft ze daar kennis van. Volg je intuïtie en je onderbewuste en je zult dáár komen waar jij moet zijn. Schouw naar binnen en ga voor de passie en je doelen.
• Zoek de connectie met ‘de ander’ die gebaseerd is op wederzijds respect en liefde. Deze bekers twee is eenzelfde soort kaart als ‘de geliefden’ maar deze is uit de kleine arcana. De aardse en alledaagse variant. Dit wordt bezegeld door de gevleugelde leeuw met de twee geslingerde slangen (de caduceus) die tot eenheid zijn gekomen.

Geniet van deze periode en vervolg je eigen weg. Een weg die bij je past en welke je tot volle bloei laat komen naar je eigen kern, gebruikmakend van je eigen unieke talenten!

Wil je zelf intuïtief met de kaarten gaan leren werken, dan kan ik je daarbij persoonlijk begeleiden met een cursus die je thuis en op je eigen tempo kunt volgen.
©Irma Schiffers 2014

Ik werk als zelfstandig coach/consulent/tarotist en ben te consulteren op mijn eigen lijn: 0909-0501 en niet langer bereikbaar via Antwoorden & inzichten (eveneens voor 0,90 cent per minuut)

Alle artikelen op deze website worden belangeloos geschreven ten bate van ‘humanity’ en mogen in het geheel worden overgenomen en verspreid, mits voorzien van bronvermelding!

Dit artikel mag in het geheel worden overgenomen en gedeeld, mits voorzien van bronvermelding

 

Zelfmeesterschap in de praktijk

We lezen veel over het bereiken van zelfmeesterschap in deze tijd. En dan hebben we het vooral over het integreren van de nieuwe energieën die nu actief zijn, kosmisch gezien. Dat brengt veel wisselende gemoedstoestanden, maar ook fysieke ongemakken met zich mee zoals slapeloosheid of juist veel slapen, pijnen en soms ‘vreemde kwalen’ die ook weer snel verdwijnen. Maar energieën zijn zo onzichtbaar en soms niet te voelen.

Life is a chessgame – olieverf 60 x 80 cm Irma Schiffers – kunstschilderstexel.nl

Wat betekent het bereiken van zelfmeesterschap dan in de praktijk? We zouden kunnen zeggen dat we zelf de bestuurder worden van onze eigen trein (het zelfbewuste deel) terwijl een ander deel van ons (het onbewuste deel) als reiziger in diezelfde trein zit en zich mee laat voeren van station naar station. Je hart/ziel (de machinist) en je verstand (de passagier) werken samen om de reis tot een goed einde te brengen. De passagier is passief en wacht geduldig tot de trein piepend tot stilstand komt, om vervolgens verder te reizen. Waarheen? Geen idee, maar we doen dat al zo lang!

Dat is een heel groot verschil, want waren we eerder altijd gewend ‘reizigers’ te zijn die onderweg waren en mee moesten gaan met de massa omdat er factoren buiten ons zijn die onze bezigheden en actie bepaalden, zou je nu kunnen zeggen dat we daar vaak geen zin meer hebben. En dan besluiten we vooraan in de trein plaats te nemen en het stuur zelf te hanteren. Op weg naar datgene wat wij zelf wensen en willen.

Maar daar is innerlijke kracht voor nodig, want ons ‘ego’ dat vaak angst kent voor alles wat we dan niet meer zullen hebben, zal zich ermee bemoeien. Het zegt: nee, dat kan niet, al zou ik het graag willen, want ik ‘moet’ mijn geld verdienen en er is geen ander werk meer tegenwoordig dus blijf ik dat maar doen. En dan hopen we op een wonder dat er op een dag iemand naar je toekomt en zegt: ‘ik heb een droombaan voor je, die je helemaal past’. Maar zo werkt het vaak niet helaas.

Jazeker, het zou zomaar kunnen dat je zoiets in de schoot valt, maar besef dan ook, dat je diep van binnen je hart daar eerder al volledig voor geopend hebt, samen met je focus omdat dat écht is wat je wilt bereiken. Je droomt ervan, zoekt op het internet, gaat gericht op pad om te vinden wat je zoekt, je oriënteert je, etc. Onderschat niet wat ons (ziels-)’hart’ kan creëren,zeker met deze nieuwe energie die zelfmeesterschap ondersteunt!

Maar als we de reiziger in de trein blijven, die uit het raam staart en van alles dag na dag in volle vaart voorbij ziet razen is onze focus ‘versnipperd’. Je ziet van alles, maar je ziet ook niets, want alles is even vluchtig omdat je weer door iets nieuws wordt afgeleid. De plek vooraan in de trein is dan beter, want je zult je focus moeten richten op je doel en hoe je er komt zonder uit de rails te vliegen. Dat vraagt aandacht!

Hoe breek je dan los uit de massa om je eigen doelen te gaan nastreven? Je wilt zo graag vernieuwen maar je hebt te maken met mensen om je heen die je dierbaar zijn. Een partner, ons huis, onze kinderen, familie; vaak allemaal aanleiding om geen veranderingen aan te brengen terwijl we die van binnen zo sterk voelen en willen. En die ‘medereizigers’ willen wellicht helemaal niet mee met jou naar jouw nieuwe doelen.

Dan kan het gemakkelijk gebeuren dat je je doel weer loslaat. Begrijpelijk, maar is het dan niet zo dat je eigenlijk voldoet aan het doel van de ander die alles bij het oude wil houden? Dat je door de ander niet te willen verlaten, eigenlijk jezelf verlaat? Dat houd je waarschijnlijk even vol, maar deze tijd van nieuwe en vernieuwende energieën en de kosmische en astrologische principes (zie daarvoor andere artikelen) zal maken dat de druk om jezelf op een ander pad te zetten toe gaat nemen. En dat gebeurt momenteel bij velen van ons. We willen iets nieuws. We willen die berg beklimmen om naar een nieuw uitzicht te gaan!

Break free from the past Olieverf 30 x 40 cm Irma Schiffers – kunstschilderstexel.nl

Als jij besluit om die ‘berg’ te gaan beklimmen zodat je bovenaan het uitzicht hebt op jouw nieuwe uitdagingen waar je zelf uit kunt kiezen, heb je je gedachten en dus je energie daar al op gefocust in een eerder stadium. En aangezien energie gedachten volgt, met een extra sterke impuls als die gedachte regelrecht vanuit het hart (de ziel) komt, zul je die berg ook gáán beklimmen en met succes! De ander kan besluiten jou te volgen, maar ook besluiten om daar (nog) niet voor te kiezen. Dan kunnen we ons gaan afvragen of we zó bewust zijn van onszelf en ons ‘zielenplan’ dat we de drang blijven voelen om het te ‘moeten’ doen!
Het is een vorm van zelfmeesterschap om de actie te gaan ondernemen en je kunt dan het beste proberen dat in harmonie te krijgen met je omgeving.

Wanneer dat niet lukt, omdat anderen die je na staan, daar geen begrip voor hebben en van jou verwachten of zelfs eisen dat je die plannen laat varen omdat ze zelf geen actie durven te ondernemen naar hun eigen wensen, sta je voor een dilemma. ‘Ben ik nu slachtoffer van mijn omgeving omdat ik niet ‘mag’ wat ik wil en eigenlijk voel te moeten doen, of ben ik meester over mijn eigen leven en ga ik mijn hart volgen…

Wanneer je zou besluiten dat je omgeving je te lief is om je eigen koers alleen te gaan varen, de berg alleen te beklimmen, dan zou je dat met volle overtuiging moeten doen, dus echt vanuit meesterschap. Bijvoorbeeld door een andere manier te vinden om jezelf te ontwikkelen die wel binnen je situatie past en mogelijk is. Waarbij je altijd voor ogen moet houden dat je als zelfstandig wezen, met een eigen zielenpad en zielenplan je aardse opdracht wilt vervolmaken. En die is bij iedereen verschillend. Hoe je dat doet is aan de creativiteit, een bron die we allemaal in ons hebben, maar dát je het gaat doen, wijst dan ook op meesterschap.

En wanneer je besluit om alles achter je te laten, wat we momenteel ook veel tegenkomen, omdat de innerlijke drang te groot is om ervan af te zien, probeer dan niet om de ander de helft van jouw gereedschap in de handen te duwen en te manipuleren om jou te volgen. Ze zullen de top niet kunnen bereiken omdat ze gereedschap missen. En jij?
Jij zult er onderweg achter komen dat je ook een essentiële helft van je gereedschap mist en je zult waarschijnlijk dus teleurgesteld weer naar beneden moeten gaan. Je stapt dan in de slachtofferrol (opoffering). Jammer!

Terwijl de kans groot was geweest dat, eenmaal op die top van de berg, je ware soulmate ook plotseling over datzelfde gereedschap bleek te beschikken om je als voorbeeld vanuit een nieuw verworven inzicht achterna te komen. Domweg omdat jullie apart van elkaar aan het einde van de ‘rit’ vanuit een individueel zelfmeesterschap tot een ultieme verzoening mochten komen!

©Irma Schiffers 2014

Ik werk als zelfstandig coach/consulent en ben te consulteren op mijn eigen lijn: 0909-0501 en niet langer bereikbaar via Antwoorden & inzichten (eveneens voor 0,90 cent per minuut)

Alle artikelen op deze website worden belangeloos geschreven ten bate van ‘humanity’ en mogen in het geheel worden overgenomen en verspreid, mits voorzien van bronvermelding!

Dit artikel is geschreven voor Nieuwetijdskind.com en op 29 maart 2014 gepubliceerd.  Het mag in zijn geheel overgenomen en verspreid worden, mits voorzien van bronvermelding

 

 

Droom: een brief aan jezelf

Regelmatig krijg ik vragen over dromen die men heeft en die soms nauwelijks geplaatst kunnen worden in een begrijpelijk kader. En toch wordt er dan gevoeld dat het om een dieperliggende en belangrijke boodschap gaat. Vaak is dat ook zo, zeker wanneer je je een droom als heel helder en scherp kunt herinneren alsof het ´echt´ was.

Ons onderbewuste bevat ´alle´ informatie die we nodig hebben, ook al zijn we ons daar vaak niet zo bewust van. Je hoort wel spreken van een ´onderbuik-gevoel´ of iets dat knaagt en vertelt wat er werkelijk speelt of aan de hand is. Je zou het ook je ´hogere zelf´ kunnen noemen. Allemaal fenomenen waardoor we het gevoel hebben dat er iets tot ons door moet dringen; iets wat bewust wil worden.

Wanneer we slapen gaan we allemaal ´op reis´. Sommigen die zeggen nooit te dromen, bedoelen eigenlijk te zeggen dat ze er niets van weten, of vergeten zijn. Wanneer je vaak midden in de nacht wakker wordt is de kans het grootst dat je midden in een droom zit of net na een droom wakker wordt, zodat je je meestal deze wel herinnert. Ook kun je te maken hebben met ´lucide´ dromen. Als je daar vaak mee geconfronteerd wordt is het meestal ook mogelijk dat je in een soort half slaap-half waaktoestand je droom zelf kunt bijsturen. Ook dat hoor ik regelmatig. Zelf ben ik daar ook vrij goed in, omdat ik nooit ´echt diep´ slaap.

Een droom is eigenlijk een brief die je aan jezelf schrijft, dus die zou je nooit ongezien weg moeten willen gooien. Alleen de vraag is vaak: hoe weet ik wat deze droom voor mij betekent? En dat wordt vooral belangrijk als eenzelfde type droom telkens terugkeert. Dan zijn het meerdere brieven die hetzelfde onderwerp bevatten en zodra je de boodschap helder hebt zal die droom ook niet meer terugkeren.

Als je een droom wilt verklaren moet je gaan associèren vanuit je gevoel, het liefst zonder erbij te gaan ´denken´. Een voorbeeld: je droomt dat je in een auto zit. Mijn vraag is dan altijd direct ´zat je alleen in die auto, en zat jij achter het stuur of ernaast´. Dat wijst al op de vraag: heb jij zelf het stuur van je leven in handen? Een auto is een ´voertuig´ waarin je vooruit komt. Waarin je in beweging bent, van A naar B. En dat kun je zelf besturen of je kunt meerijden met iemand anders die het stuur in handen heeft. En dat is dan ook altijd een issue in het dagelijkse leven.

Wat je bij een droom moet doen als je deze wilt verklaren, is de personen en de voorwerpen (huis, auto, dieren, etc) in een energie vertalen. Hoe voelt die persoon voor jou, wat vertegenwoordigt deze in jouw leven? En dan niet nadenken maar gewoon meteen zeggen wat het eerste in je opkomt. Zo ook met een voorwerp. In wat voor een gebouw was je, was het boven, beneden.. was het bekend? Waren er ramen. Hoe voelde dat gebouw.

Het ´huis´ staat vaak voor jouw ´eigen´ huis waar je in woont, je lichaam. Hoe je je in het leven ´beschut´ voelt. Was het in de kelder, kun je ervan uitgaan dat het met je verleden te maken heeft. Was het donker? Wat ligt er in je verleden en je onbewuste te slapen wat niet gezien kan worden? Speelt het zich op een zolder af, dan heeft het vaak met je ´hoofd´ en je denken te maken. Maar ook hangt het er vanaf of je je daar goed voelde. Er spelen meerdere factoren mee. Want het kan ook betekenen dat je bewustzijn naar een hoger niveau getild wordt en dat je daarom naar boven gaat in je droom.

Hoe meer je weet van je droom en ook meteen opschrijft, tot in het kleinste detail, hoe gemakkelijker het is om een droom helemaal te kunnen duiden en de boodschap helder te krijgen. Daar zul je in het dagelijkse leven heel veel aan hebben.

Dromen kunnen zeker ook ´voorspellend´ zijn, zeker wanneer je vaak over dezelfde persoon droomt en als het ware een stuk toekomst te zien krijgt. Maar weet je, onbewust wéét je dat je dat op die manier moet uitleggen. Soms is het een verwerkingsdroom, vaak zijn het boodschappen waar je iets mee kunt doen en soms zijn het voorspellende dromen. Zolang het materiaal als heel belangrijk voelt, is het zeker aan te raden dat je er iets mee gaat doen. Een boekje naast je bed met een pen, waarop je direct kan opschrijven wat je hebt beleefd kan heel erg nuttig zijn voor je eigen ontwikkeling.

Zelf heb ik ontdekt dat boeken met ´droomduidingen´ vaak tekort schieten. Immers, iedereen voelt iets anders bij een metafoor als ´roos´, ´paard´ of zelfs ´moeder´. Dus je zult voor jezelf moeten gaan associëren puur vanuit je gevoel. Wat is het eerste dat bij je opkomt als je met een gevoel moet benoemen wat iets voor je betekent. En dat kun je niet uit een boek halen, omdat dat te algemeen is. Tijdens mijn Jungiaanse therapeutische opleiding heb ik veel ´droomwerk´colleges gevolgd, waarin mij nog eens extra duidelijk werd gemaakt dat het geen gemeengoed is. Logisch, want we zijn allemaal uniek met een eigen ervaringswereld en dus ook persoonlijke associaties.

Juist de laatste tijd lijkt het of steeds meer mensen zich dromen herinneren en ook voelen dat het een belangrijke boodschap in zich draagt. Dat heeft alles te maken met de ascensie van deze tijd, het ontwaken in onszelf en ons grotere potentieel dat zich wil uitbreiden in ons dagelijkse leven. Mijn advies is dus echt: neem je dromen serieus want er is eigenlijk niets mooiers dan een brief die je aan jezelf schrijft…

©Irma Schiffers

Ik werk als zelfstandig coach/consulent en ben te consulteren op mijn eigen lijn: 0909-0501 en niet langer bereikbaar via Antwoorden & inzichten (eveneens voor 0,90 cent per minuut). Ook opgeleid en gespecialiseerd in droomuitleg

Alle artikelen op deze website worden belangeloos geschreven ten bate van ‘humanity’ en mogen in het geheel worden overgenomen en verspreid, mits voorzien van bronvermelding!

Dit artikel mag in zijn geheel worden overgenomen, mits voorzien van bronvermelding.

 

 

Linksom, rechtsom of rechtdoor

Er heerst een rare spanning. Een soort stilte voor de storm. Ik hoor het dagelijks van de mensen die mij raadplegen, maar ik voel het zelf ook. Alsof we wachten op iets groots dat te gebeuren staat, maar we weten niet waar het vandaan gaat komen, hoe en wanneer.

Feitelijk is er niets aan de hand, behalve dat we voortgaan, terwijl juist die spanning ´beweging´ gaat veroorzaken en zo moet het ook. Een beweging die in de goede richting kan zijn, maar ook in de verkeerde.

Neem de spanning op wereldniveau bijvoorbeeld tussen Rusland en Amerika.  Andere landen kijken toe of proberen zich ermee te bemoeien. Die spanning zit in de hele omgeving, bij iedereen al is het bij de één bewuster aanwezig dan bij de ander. Dat hangt van de mate van bewustzijn af die we voor onszelf hebben bereikt in de afgelopen pittige en chaotische periode.

We moeten voort, dat is duidelijk. Maar ik heb het gevoel dat het nog even een paar dagen op zich laat wachten. Neem even dit voorbeeld voor jezelf in gedachten. We hebben gezaaid gedurende lange tijd. In ons hoofd, vanuit ons hart, voor onze toekomst. Want onze gedachten en vooral onze passie creëren elke dag onze toekomst. We wachten nu tot die zaadjes ontkiemd zijn en boven de grond uit gaan komen. Dat is nu her en der aan het gebeuren. De meesten van ons ´zien´ dat er iets begint te bloeien, of net iets boven de grond uit komt maar het is nog niet sterk genoeg om er tegenaan te leunen of het te ´plukken´ voor onszelf. Die tijd komt er snel aan. De tijd van oogsten wat we gezaaid hebben. Maar al die tijd leek er een rem op te zitten. En dat klopt, want die was er ook. We moesten eerst nog wat opruimen uit het verleden.

Stel dat we allemaal als wilde paarden tegelijk uit de stal zouden rennen om aan onze race te beginnen… Het zou ongelukken geven en bovendien is niet iedere ruiter zich nog helemaal bewust van de race die gelopen wil worden. Dus die vliegen alle kanten op, met alle risico´s van dien voor degenen die hun koers wel bepaald hebben en erop af willen stormen. 

Een beter alternatief is het beeld dat ik krijg, waarin we in ons ´bootje´ zijn gestapt op het water. Het dobbert nog wat, maar we voelen al wel dat we gaan (weg) varen. We zoeken naar het punt waar we naar toe gaan. We wisten het al, maar we moeten het nu zeker weten, omdat we anders kunnen verdwalen. Hebben we nog angst om naar die horizon te varen in een nieuw en onbekend decor? Met andere mensen? Mensen uit ons leven die terugkeren of nieuwe mensen die wellicht nog niet aan boord zijn gestapt. Wachten we dáár dan op? 

Het is nu aan onszelf. Wachten, varen, of onze koers nog eens herbepalen. Dat er in de wereld grote dingen gaan gebeuren is duidelijk, zo ook in ons eigen leven. Met dit verschil dat we nu zelf weten wie we zijn en wat we willen. Of in ieder geval weten wat we niet meer willen. Niet meer meevaren op een veerpont die telkens dezelfde route vaart, heen en weer, heen en weer. We lieten ons altijd meedrijven op die route, maar willen nu een eigen koers gaan varen die goed voelt voor ons. En daarmee zal de wereld veranderen.

Meeting waves – Maarten Tiggeler
Olieverf, 60 x 80 cm

Ik wil maar zeggen ´houd nog even vol´, bekijk nog eens één keer de route die je hart wil gaan varen en vertrek als het water nog rustig voelt voor je.  Zodat je niet de kans loopt om overspoeld te raken door de golven van degenen die geen nieuwe koers hebben bepaald en dus overvallen dreigt te worden door die vloedgolven.

Weet wie je bent, weet wat je wilt, en wéét waar je thuishoort!  Heb een goede vaart en een mooie thuiskomst!

 

©Irma Schiffers

Dit artikel mag in zijn geheel worden overgenomen en geplaatst, mits voorzien van bronvermelding.

 

Helderziendheid en de hersenen – ARTIKEL

Met dit artikel wil ik een hypothese neerleggen, want ´helderziendheid´ is niet voor niets al zo´n 125 jaar onderwerp van onderzoek van de parapsychologische wetenschap en het is moeilijk aan te tonen hoe dat werkt. Dat het bestaat is inmiddels wel duidelijk, maar hoe het tot stand komt? Ik brand me er dan ook niet aan dat ik het weet, maar ik kan wel vertellen wat ik zelf ervaar en door welke zaken mijn opinie gevormd en geprikkeld wordt: een hypothetisch verhaal dus en wie weet wel met een grote kern van waarheid? De komende tijd gaat het ons ongetwijfeld leren!

Hoe komt het dat de ene mens wel helderziende gaven heeft ontwikkeld en de ander niet?

Dat is een goede vraag om over na te denken, want in aanleg beschikken we allemaal over die ‘gaven’. Misschien moeten we het daarom ook geen gaven noemen, maar eerder iets wat gewoon bij ons als fysieke, mentale, geestelijke en spirituele wezens hoort. Onze wezenskern.

Ja, ik gebruik bewust het woord ‘wezens’, want ook dieren hebben dat zogenoemde‘zesde zintuig’. En dat zintuig is bij hen vaak beter ontwikkeld dan bij de meeste mensen, omdat ze dichter bij de natuur zijn, waar wij helaas juist ver vanaf geraakt zijn.

Ik wil niet te ingewikkeld gaan doen met een té theoretische verhandeling over de hersenen, maar een paar feiten kan ik daarbij niet omzeilen.

Pijnappelklier, ogen en ´derde oog´
Uit werk van Rene Descartes

Ten eerste is daar de ‘pijnappelklier’; blijkbaar hét orgaan waarmee helderziendheid en telepathie mogelijk is. Er zijn namelijk de laatste jaren steeds meer experimenten en onderzoeken gedaan, waarbij ook kon worden aangetoond dat iemand die sterk ontwikkeld is in helderziendheid en telepathie een grotere, beter ontwikkelde pijnappelklier in de hersenen heeft, dan iemand die deze gaven niet gebruikt. Vaak ziet in het laatste geval het orgaan er dan uit als een soort verschrompelde ‘erwt’. Zo kun je dus ervan uitgaan dat, wanneer je deze gaven wel bewust gaat ontwikkelen, deze pijnappelklier fysieke veranderingen zal laten zien.

Daarnaast kan de functie van de epifyse door electromagnetische velden, straling, stress,etc.ernstig verstoord worden. Bovendien is sowieso de hersenactiviteit significant anders bij hooggevoeligen dan bij de zgn. ´betamensen´. Dat hebben diverse experimenten uitgewezen.

De hersenen van een mens worden maar voor een klein deel gebruikt, terwijl ze oneindig veel groter zijn in omvang en bereik. In onze maatschappij is het ‘normaal’ dat je vooral het linkerdeel van de hersenen leert ontwikkelen. Het rechterdeel (gevoel, intuïtie, creativiteit) wordt niet gewenst in de maatschappij, dus het ‘slaapt’ als het ware in. Zie mijn vorige artikel over helderziendheid waarin ik schrijf dat iets wat slaapt ook wakker (gemaakt) kan worden.

Opmerkelijk is dat de pijnappelklier zich ter hoogte van het ‘derde oog’ bevindt, ook wel zesde zintuig genoemd. Hoe je het ook noemt, altijd wordt er een vorm van helderziendheid en telepathie mee aangeduid. Geen toeval dus.

Ik ga nog een stapje verder. Wanneer ik in een trance-staat ben (afhankelijk van hoe diep ik mezelf daarin laat ‘zakken’) en schilder, teken, of schrijf, kun je qua hersenactiviteit spreken van ‘theta-golven* (4 – 7 Hz, zie ook het staatje onderaan). Dan is er sprake van buitenzintuiglijke waarneming en voel ik dat ik mijn onderbewustzijn ‘bewust’ aan het woord (of aan de penselen) laat. Op dat niveau vindt er ook fysieke healing plaats. Een ‘wetenschap’ waar sjamanen en oervolkeren zich ook zeer bewust van bedienden.

Overigens kan ik dat zelf besturen. Ik noem het ‘schakelen’ tussen de verschillende gebieden; dat heb ik aangeleerd door veel training, teneinde structuur aan te brengen in die verschillende impulsen. Deze ‘schakelkast’ ligt volgens mijn (hypothetische) verklaring in de epifyse of pijnappelklier. Daarin ben ik gelukkig ook niet meer de enige.

In de Alfa-gebieden (alfa-golven; 7 – 13 Hz) ben ik ontvankelijk voor telepatisch verkregen informatie uit een ander bewustzijnsveld, ook wel andere dimensie genoemd. Mijn hele leven hoor ik al dat ik een alfa-mens ben, hetgeen vaak gepaard gaat met creativiteit en gevoel voor talen. Daar wilde ik dus wel meer van weten. Terwijl daarnaast mijn beta-kant (het deel wat actief is en gericht op ‘kennis’ en de buitenwereld: 13-38 Hz, de neocortex) ook niet slecht ontwikkeld is, maar ik voel me daar niet zo in thuis, laat ik het zo zeggen. Het lijkt dan of er informatie tot mij komt die ik met de andere hersengolven (alfa en theta) innerlijk bestrijd vanuit een ander soort ‘weten’. En dat is iets anders dan aangeleerde kennis, die mij in bepaalde gevallen te beperkt schijnt. (zie verder dit artikel over HSP)

Ik ga nu nog een stapje verder, naar mijn grote vrienden; katten!  Heb je je weleens afgevraagd waarom katten spinnen wanneer ze pijn of letsel hebben? We zijn geneigd te denken dat katten spinnen (purring) als ze het naar hun zin hebben. Dat is zeker waar, maar dat schijnt een ander (hersen-)golven patroon te laten zien dan wanneer ze pijn hebben.  Dat laatste bevindt zich op 4-8 Hz (Theta-golven).  Op dat niveau ´zou dus healing plaatsvinden´. Dan is het geen wonder dat ze instinctief (of intuìtief) weten dat ze moeten ‘spinnen’ om pijn te verlichten of healing te bewerkstelligen. Nog los van het opmerkelijke feit dat onderzoek heeft aangetoond dat onder katten-bezitters het aantal hartaanvallen gereduceerd is met 40%. Misschien heb ik er daarom wel zoveel…?

Dit ´spin-gedrag´ is overigens onderzocht door een aantal wetenschappers en zij hebben experimenten uitgevoerd waarbij ze een aantal spinnende katten (door ze in een staat van welbevinden te brengen) in een ruimte hebben laten verblijven met botbreuken. Na het experiment bleek dat in de ruimte met de spinnende katten de botbreuken sneller genazen. Katten spinnen meestal op een frequentie van 25 tot 50 Hz, hetgeen een gewenste frequentie is voor het helen van het beendergestel.. Zie verder ook *²

Nu kun je vanuit een rationeel kader spreken van suggestie of autosuggestie. Maar laten we wel zijn, stel dat dàt volgens een voor de hand liggende conclusie de oorzaak zou zijn van de snellere genezing, is dat fenomeen op zich niet wonderlijk genoeg? Het is niet voor niets dat de farmaceutische industrie een broertje dood heeft aan placebo’s (autosuggestie leidt in die gevallen ook tot genezing)! Dus je kunt stellen dat ‘healing’-mechanismen in ons allen aanwezig zijn en heet dat ook vaak ‘zuivere intentie’. Ik ben overigens benieuwd of placebo´s bij dieren ook werken. Dat vraag ik me in alle ernst af!

Ik heb hier zelf zeer typische ervaringen met mijn katten meegemaakt die in tegenstelling tot hun normale samenlevings-gedrag ineens de fysieke nabijheid zoeken van een zieke huisgenoot en heel indringend gaan liggen spinnen in een duidelijk waarneembare trance-staat, waarbij de normale zintuigen merkbaar zijn uitgeschakeld. De patiënt wordt erdoor ‘aangeraakt’ en gaat op precies hetzelfde niveau, in hetzelfde ritme en in dezelfde houding liggend, mee ‘spinnen’. Ik heb zelf kunnen constateren dat er een healing plaats had waarvan het resultaat mij echt verraste.

Overigens heb ik mijzelf ook meermalen in een staat van trance kunnen ‘healen’ waardoor operatief ingrijpen niet meer nodig was, daarnaast heb ik meer dan eens pijnen van anderen, ook van mijn dieren, kunnen verlichten danwel doen verdwijnen.  Let wel, ik veronachtzaam zeker het belang van medisch ingrijpen niet, want ik zie deze  ‘healing-methode’ zelf als mede-ondersteunend. Er zijn gezondheidsklachten die in een stadium zijn dat het zelfhelend vermogen het niet meer lijkt te kunnen herstellen. Dat onderken ik zeker en ik verwijs dan ook altijd eerst naar de medici.

Wel ben ik ervan overtuigd (geraakt) dat voorkómen beter dan genezen is, en met betrekking tot mijn eigen gezondheid kan ik zeggen dat de Alfa-golven (soms Theta of zelfs Delta) bij mij blijkbaar een gunstig effect teweegbrengen.  Ik verkrijg dit soort ‘kennis’ en ‘weten’ blijkbaar op een specifiek moment waarop het nodig is en ontvang dit vrij gemakkelijk uit een andere dimensie of bewustzijnstoestand. Verder staat het eenieder vrij om te zeggen dat er  ‘een steekje los is bij deze vrouw’. Dat is geheel aan de lezer en in vrijheid!

Hoe dit allemaal precies werkt is dus ter nader onderzoek aan de wetenschap*³, hetgeen ik hen van harte zou aanbevelen om zich daarin meer te verdiepen. En dan bedoel ik de oprecht ‘nieuwsgierige en leergierige’ wetenschapper en NIET de wetenschappers die zich al jaren laten omkopen door ‘big pharma’ om onderzoeksresultaten te helpen vervalsen of verdoezelen (zie mijn vorige artikel). Want dan komen we geen steek verder.

Uiteindelijk wens ik namelijk nog altijd te geloven dat je het artsenberoep kiest uit een ideologie die komt vanuit het hart, omdat je wilt bijdragen aan genezing en niet om in korte tijd je zakken te vullen ten koste van het zo mooie en complexe aardse leven…

©Irma Schiffers – 2 maart 2014

*Betagolven (13-38 Hz) voornamelijk in de neocortex en gerelateerd aan dopamine
Alfagolven (7-13 Hz) ook voornamelijk in de neocortex, gerelateerd aan acetylcholine
Thetagolven (4-7 Hz) middenhersenen/Limbisch systeem, gerelateerd aan GABA (gamma-     aminoboterzuur)
Deltagolven (0,5 – 4 Hz) het reptielenbrein, gerelateerd aan serotonine

*2 The science of healing from cats

Layman’s version published in Cat Watch Newsletter from the Cornell University College of Veterinary Medicine

Dit artikel mag in zijn geheel overgenomen en verspreid  worden, mits voorzien van bronvermelding

 

Blijf nu vooral bij jezelf – ARTIKEL

Dit artikel heb ik geschreven voor Nieuwetijdskind.com en is daar geplaatst op 27 februari 2014

Voor empathische mensen is het vaak moeilijk om de neiging te onderdrukken er altijd voor anderen te willen zijn, te willen zorgen. Dat zit als het ware ingebakken omdat we, als een ander zich goed voelt, onszelf ook goed voelen. Het komt juist door die empathie, het invoelen van de ander, maar we trappen dan tegelijkertijd wel in de grootste valkuil ooit! En die valkuil hebben we allemaal weleens van binnen gezien.

Maanbol – Irma Schiffers Olieverf 30 x 40 cm

Wat er namelijk gebeurt is dat je de grens tussen jou en de ander niet zo goed meer voelt. We werken namelijk altijd met energie en het is soms moeilijk te onderscheiden of het van jou is of van een ander. Zeker nu we met steeds ‘hogere’ energieën te maken hebben; ons lichaam, maar ook de geest moet daar aan wennen. We moeten het leren ‘assimileren’ . Het is dus nu heel belangrijk om voldoende rust te nemen, jezelf niet te overlopen met een drukke agenda, maar gewoon zoveel mogelijk in het ‘nu’  te blijven om te voelen waar jij behoefte aan hebt. Is het rust, of meditatieve momenten (een lekkere douche kan ontzettend helend en verhelderend zijn) of wil je gewoon even alleen zijn? Doen!  Want het is heel belangrijk dat we ons opmaken voor de actieve reis van veranderingen die we gaan meemaken in de komende periode. Om te blijven staan in het oog van de storm, die weleens van anderen afkomstig kan zijn. Onze zeilen gestreken, klaar voor de nieuwe koers.

We willen zo graag dat de ander het naar de zin heeft. We willen niet kwetsen dus we zeggen soms maar niets, maar nog vaker gebeurt het dat we een helpende hand willen uitsteken terwijl daar (nog) niet om gevraagd wordt. Vaak hoor ik: ‘ik wil zo graag dat hij of zij dat inziet, want het gaat niet goed op deze manier’. We vergeten dan even dat de ander net zo op z’n gat mag vallen en weer leren opstaan als dat we dat zelf hebben kunnen doen. Want vallen betekent leren, en weer opstaan betekent nieuwe inzichten hebben dat je gewoon door kunt gaan op een andere wijze.  Wie zijn wij om een ander te behoeden voor zijn zelfgekozen ‘val’? Beter kunnen we ons volledig concentreren op onze eigen uitdagingen. Die moeten we onszelf en dus ook anderen gunnen om verder te komen in het leven. En vaak komt het voort uit onze eigen dieperliggende behoefte om die ander bij ons te houden of te krijgen. En dat kun je niet forceren.

Aanmoediging tot transformatie – Irma Schiffers Olieverf 40 x 50 cm

Velen van jullie zullen het verhaal van de rups en de vlinder kennen, maar voor diegenen die niet weten wat ik bedoel zal ik dit nog even schetsen: je loopt in het bos en ziet een cocon aan de boom hangen. De cocon beweegt want de rups wil zich eruit worstelen, wil vlinder worden (transformatie). Een dag later kom je weer langs diezelfde boom en je ziet dat de cocon nog steeds beweegt, maar niet verder open is gegaan. Na een wandeling van een paar uur zie je hetzelfde beeld.  Je vindt het zo sneu dat je besluit om de cocon wat open te breken. En ja hoor, daar zit het worstelende wezentje, moe van de strijd in de cocon. Je gevoel neemt de leiding en je breekt de hele cocon open. De vlinder kan eruit en spreidt zijn vleugels. Maar plotseling ligt ie op de grond. Je probeert ‘m nog op te pakken, maar de vlinder kan alleen maar lopen. Zijn vleugels zijn niet gereed, want door de worsteling had de transformatie en vervolmaking plaats moeten vinden.

Jij hebt nu bereikt wat goed voelde voor jou. Maar wat moet je met een vlinder die nooit zelfstandig zal kunnen vliegen?  Die ingreep was goed bedoeld maar brengt eigenlijk alleen maar ongeluk. Dit is een mooie metafoor!

Zo moeten we ook met al onze empathie nu naar de medemens kijken, die worstelt om zijn eigen pad te gaan uitstippelen. En ook al duurt het voor jouw gevoel te lang, of is het niet de juiste weg, wij kunnen nooit weten wat die worsteling de ander gaat opleveren. Bovendien is alle energie gericht op de ander en wat je aan een ander geeft, kun je zelf niet meer benutten. En wij hebben nu alle zeilen nodig om deze bij te zetten voor het creëren van onze eigen toekomst. En voor deze ‘valkuil’ zullen we in deze fase extra moeten waken, want het wordt dus ook de valkuil van de ander als die niet op eigen kracht verder kan. We moeten allemaal naar onze nieuwe bestemming.   In het oog van de storm, drijvend op de wind op onze eigen (ver-)volmaakte vleugels!

© Irma Schiffers – 13 februari 2014

Lees ook dit gerelateerde artikel ´ga in gesprek met jezelf´

Dit artikel mag in zijn geheel worden overgenomen en elders geplaatst worden, mits voorzien van bronvermelding.

 

Ga in gesprek met jezelf- ARTIKEL

Dagelijks hoor ik uitspraken aan als ‘hij geeft me het gevoel dat ik alles verkeerd doe’,  of ‘zij wijst mij telkens af’ of  ‘ik voel me door hem/haar misbruikt’.

Het zijn allemaal uitspraken die wijzen op gevoelens van afwijzing van en naar jezelf, die meestal ergens diep in jezelf verstopt liggen zodat je ze niet ziet. Maar het kan ook zijn dat je je er wel enigszins van bewust bent, maar dat je het zelf niet wilt zien en het gemakkelijker vindt om een ander daarvoor verantwoordelijk te stellen. Alles mag, want niets menselijks is ons vreemd toch?

Wanneer je echter last gaat krijgen van dit soort ‘gevoelens’ en situaties, is het wellicht handig dat je gaat kijken naar deze mechanismen, want daarmee kun je ze dus oplossen en zul je je een stuk vrijer en gelukkiger voelen; in harmonie gaan leven met jezelf, zonder het belangrijk te vinden wat de buitenwereld daarvan vindt of daarmee doet.  Bijkomend voordeel is, dat je de ander daarmee  terug‘spiegelt’ door een voorbeeld te zijn vanuit  je eigen ‘kracht’. Ongeacht de reactie daarop van de ander -want dat doet er niet toe, ieder heeft recht op zijn eigen tempo van inzichten krijgen-  blijf jij in ieder geval rechtop staan in de energetische storm die nu overal woedt en nog zal toenemen. En we hebben uiteindelijk alleen maar verantwoordelijkheid voor onszelf, vanuit het principe ‘je komt alleen hier naar toe en je gaat ook alleen weer weg van hier’. In de tijd die daartussen ligt, ontmoet je anderen waar je veel van kunt en zult leren en vice versa. In welk tempo en voor welke periode, is aan jou.

Het gevoel van afwijzing kan dus altijd alleen maar van buitenaf een ‘bevestiging’ zijn op iets wat je van binnen ook voelt. Anders zou het niet ‘binnen komen’ bij jou.

Een gemakkelijk en gechargeeerd voorbeeld: als iemand tegen mij zegt dat ik een lelijke chinees ben vanwege mijn rare zwarte haar en mijn wat scheefstaande ogen, zou ik achterom kijken om te zien of er iemand achter me staat waar die opmerking voor bedoeld zou kunnen zijn. Ik herken namelijk mijzelf daar niet in, het resoneert niet, dus ik ervaar het als ‘niet aan mij geadresseerd’.  Wanneer er niemand achter me staat, zou ik lachen en zeggen: ‘sorry, bedoel je mij of wil je iets kwijt wat je dwars zit?’  

Maar, als ik me kwetsbaar voel in mijn ‘gevoeligheid’ en mijn ‘anders-zijn’ en iemand maakt daar dan een opmerking over of erger, wijst mij openlijk af om die reden door bijvoorbeeld te zeggen dat ik niet spoor, ook nooit gedaan heb en vraagt of ik mij weleens heb afgevraagd waarom ik me zo anders en alleen voel’  komt dat regelrecht binnen.  Omdat dat dan een in mijzelf nog niet geaccepteerd deel is. De afwijzing van mezelf wordt daardoor nog erger, omdat het een ander ‘ook’ opvalt. Dat is dan heel pijnlijk, maar eigenlijk is het bedoeld als een ‘trigger’. (Een trigger is iets waar je opmerkzaam op wordt gemaakt door een ander, feitelijk dus een ‘kadootje’). Het gunstige gevolg kan namelijk zijn dat je jezelf gaat onderkennen en dus vanuit ‘boosheid’ (assertiviteit) reageert. Dan ga je eindelijk voor jezelf staan en jezelf zien zoals je bent, gevolgd door accepatie en aanvaarding.  Wanneer dat proces zich gaat doorzetten, kom je langzamerhand terecht in zelfvertrouwen en dit resulteert uiteindelijk in ‘zelfliefde’. Een zeer gezonde uitkomst, want je kunt evenredig veel van een ander houden zoals je van jezelf houdt. Onvoorwaardelijke liefde voor een ander, die mag zijn wie die is, met alles erop en eraan, komt altijd voort uit onvoorwaardelijke liefde voor jezelf. Manipulatie krijgt dan geen kans, want dat heeft in onvoorwaardelijkheid geen levensvatbaarheid. Verantwoordelijkheid voor hoe jij je voelt kun je dus nooit bij een ander leggen. Die ligt volledig bij jezelf, dus daar is werk aan de winkel, en niet bij de ander. Jij kunt alleen jouw eigen geluk zoeken en vinden!

Dat zijn de processen die momenteel overal gaande zijn en waar we naar toe moeten gaan, opdat er een nieuwe wereld wordt gecreëerd; een nieuwe wereld zoals deze ooit bedoeld was. En het gaat nu in een razend tempo! Een cyclus van 26.000 jaar is afgesloten en de poorten naar ‘het nieuwe’ zijn geopend.  Voel je het?

Maar zolang we blijven ‘projecteren’ op anderen omdat we ons mooie, individuele, pure  ‘zelf’ niet (durven) zien, zullen we mensen tegenkomen die ons helpen en net zo lang zullen triggeren totdat die ‘blinde vlek’ zich oplost tot een illusie. Een zelfbeeld dat gecreëerd is door het aardse ego, door aardse ervaringen gedurende ons hele leven is dan geen realiteit meer en dat mag nu echt als een te zwaar belaste rugzak worden afgelegd. De nieuwe poorten zijn smal als het oog van de naald en daar kun je zelf doorheen, maar rugzakken uit het verleden ‘are not allowed’.

Een goed voorbeeld doet goed volgen en het zal zeker helpen om de komende gebeurtenissen die nu aanstaande zijn zo gemakkelijk mogelijk te doorleven. Stap uit je comfortzone, ga in gesprek met jezelf en ontdek de rijke schatkamer waarvan je altijd meende er geen sleutel van te hebben. Dan vind je eindelijk datgene waar we altijd zo naar op zoek zijn geweest: het pure geluk…!

© Irma Schiffers  – 24 februari 2014

Alle artikelen mogen in zijn geheel worden overgenomen, mits voorzien van bronvermelding.

 (Lees ook dit gerelateerde bericht:  ´blijf nu vooral bij jezelf´ en Waar is mijn kompas?

 

Brief aan.. (over HSP) – VRAAG 1

Beste Irma,

Ik wil je even laten weten dat ik zeer geraakt ben door jouw openhartige brief als hoogsenstitief persoon; je maakt heel duidelijk hiermee hoe het voelt om onder de HSP groep te vallen. Ik heb zelf twee kinderen die hoogsensitief zijn, zelfs op bepaalde gebieden hoogbegaafd en ze kunnen daarom nauwelijks mee komen op school. Het gevolg is dat ik van school naar school ben gegaan omdat ze niet begrepen worden en dus ook niet de goede begeleiding krijgen. Het is een regelrecht drama, want ik weet me er onderhand geen raad meer mee. Ik heb zelf geweigerd om ze ritalin te gaan geven, want dat voelt niet goed. Dat hoort niet. Kevin, mijn zoontje van 7 sprak al op heel jonge leeftijd over dingen die ons nogal verbaasden, zo niet te zeggen dat we geschokt waren.  Hij vertelde over opa die hij nooit heeft gekend en beschreef tot in detail hoe opa leefde, en waar hij woonde, welke jas hij altijd aan had, en hoe hij gestorven was. Zelfs de hond van opa kende hij goed, zo beweerde hij en ook de auto waarin mijn vader reed wist hij te beschrijven. Hij beweerde dat opa hem had verteld wat hij zou gaan doen op deze aarde. Dan ga je wel even anders kijken naar je kind en naar het leven. Maar tot nog toe zijn we er helaas niet in geslaagd om mensen in het onderwijs te vinden die hier begrip voor tonen en willen meedenken over hoe het met deze kinderen verder moet. Ze krijgen het stempel onhandelbaar, niet mee kunnen komen en ze laten ze daarmee aan hun lot over. Voor ons als ouders is ook vaak moeilijk om hierover te praten. Daarnaast heb ik zelf ook het gevoel dat ik ook in een bepaalde vorm van hoogsensitief ben. Niet gemakkelijk want ik werk in de gezondheidszorg. Zeker als ik over jouw belevingen lees. wat erg dat jij het allemaal zelf uit hebt moeten zoeken. Maar ik dank je heel hartelijk voor dit artikel, want het is heel belangrijk dat er meer over geschreven word. Als je nog een goed advies voor ons hebt, zijn we daar heel blij mee. Al kan ik het ook goed begrijpen dat je geen tijd hebt om iedereen een persoonlijk antwoord te geven.

Succes met alles. Liefs,

Marianne V.

Beste Marianne,

Dank voor je email. Ik voel heel goed met jou mee hoe moeilijk dit is voor ouders die hiermee te maken hebben, maar ook voor de kinderen zelf. Het eerste wat ik voel te moeten schrijven, is dit: neem je kinderen alsjeblieft altijd serieus! Ik zeg dit niet specifiek tegen jou, want ik voel heel sterk dat jullie dat beiden altijd gedaan hebben, ook al hebben jullie er samen heel wat over afgepraat, is het niet? :-)  Dit zeg ik meer tegen iedereen die dit leest en er op een of andere wijze mee te maken heeft. Ik heb het inderdaad allemaal alleen moeten uitzoeken in een tijd waarin er geen informatie voorhanden was. Dat kan hier en daar behoorlijk traumatisch zijn, kan ik je melden. Alhoewel ik tegelijkertijd moet zeggen dat er naast de kwetsbaarheid die HSP mensen hebben, ook een enorme innerlijke krachtbron aanwezig is die je kunt aanboren om ermee om te gaan. Alleen, zie deze maar eens te vinden. Het eerste wat daarbij belangrijk is, is erkenning! We zoeken die in de buitenwereld (ouders, school, vriendjes etc.) maar als die daar uitblijft, wéét je ergens diep van binnen dat je die vooraleerst bij jezelf moet zoeken. En ook gaat vinden, al kost het moeite.  Maar hoeveel kun je een kind van dienst zijn, als die erkenning begint bij de eigen ouders? Je eigen veilige haven die je als kind verdient te krijgen?  Dus ik heb veel respect voor de wijze hoe jullie hiermee omgaan. Je kinderen zullen je er later dankbaar voor zijn dat ze niet afgewezen werden door jou/jullie.  En het helpt daarnaast ook om zichzelf volledig te kunnen ontwikkelen.

Wat de scholen betreft. Zucht… ja… daar ligt nog wel wat terrein te winnen. Ik krijg regelmatig onderwijzers aan de telefoon die wel degelijk ‘zien’ wat er met de kinderen van deze tijd aan de hand is. En ze kunnen dan zelf ook niet meer in het systeem meedraaien en lopen vast. Vaak zijn ze zelf ook hoogsensitief. Gelukkig zijn dat juist de mensen die vaak kiezen voor een nieuwe richting. Ze gaan hun ‘onderwijs’-expertise inzetten om kinderen te begeleiden en te coachen. Deze kun je op het internet gemakkelijk vinden als je zoekt op hoogbegaafd, HSP, kindercoaching etc. Ook Gordon, de man achter nieuwetijdskind.com houdt zich hiermee bezig. Wellicht een oplossing voor jullie?  Ik zeg altijd, voel wat goed voelt voor jou. Het moet resoneren met je innerlijke gevoel.

Wat het verhaal over Kevin en jouw vader (zijn opa) betreft, kan ik zeggen dat ik veel van die verhalen heb gehoord en ook over heb gelezen. Voor mij is dat niet vreemd, ik heb zelf ook hele bijzondere ervaringen daaromtrent meegemaakt en nog. Zelfs snoeiharde bewijzen gekregen, die ik met mijn (rationele en analytische ) hoofd niet wilde aannemen. Maar op een gegeven moment breekt dat pantser (van vechten tegen jezelf wordt je heel moe) en moet je wel aanvaarden dat je ziet en voelt wat je meent te zien en te voelen.  Laten we dan de ‘verklaring’ maar achterwege laten. Dat is een mooie en moeilijke taak van en voor de Parapsychologische wetenschap.  Neem het serieus als je dit soort verhalen krijgt. Waar of niet waar is zo relatief en wat is waarheid? Kennen we die? Dus het serieus nemen is heel belangrijk voor het kind, wil het zijn vertrouwen houden in de mensheid, in het leven en in zichzelf. Ook al weten we niet precies hoe zoiets werkt. Een open mind is van cruciaal belang in deze.

Ik wil je nog even wijzen op een mooie video die handelt over het verhaal het 5 jarige Schotse jongetje Cameron. Hij praat vanaf jonge leeftijd over zijn vader in een vorig leven, en hij houdt daar ook niet over op. Tot zijn moeder besluit met een psychiater, die dit soort verhalen onderzoekt en in kaart brengt, naar de plek te gaan die het jongetje behoorlijk tot in detail heeft beschreven. Kijk daar maar eens naar. Je zult je wenkbrauwen wellicht fronsen, maar het heeft hoe dan ook het jongetje uiteindelijk bevrijd van zijn kwelling en hem tot rust gebracht. Wie zijn wij om daarover te oordelen, toch? 

Ik wens je veel succes bij alles, maar denk ook om jezelf, Marianne!  Als je toch nog een vraag hebt, hoor ik het wel. Dat kun je het beste via een reactie hieronder doen. Reageren mag altijd en is ook weer zinvol voor degenen die met hetzelfde probleem worstelen. En juist daarom heb ik die brief geschreven.

Liefs, Irma

 

© Irma Schiffers  –  19 februari 2014

Dit artikel mag in zijn geheel worden overgenomen en verspreid, mits voorzien van bronvermelding.

 

Brief aan mijn medemens – ARTIKEL over HSP

Al eerder schreef ik de afgelopen week een artikel over het fenomeen HSP en naar aanleiding van vragen die ik terug kreeg nog twee artikelen op dit nieuwe blog. Tot mijn verrassing werd het snel verspreid via Twitter, Facebook en websites die over hoogbegaafdheid en hoogsensitiviteit gaan. (zie ‘Artikelen’ bovenaan deze pagina). Er is steeds meer over te doen. Wanneer ik berichten lees zoals o.a. op de informatieve site ‘Nieuwetijdskind.com’ (waar ik ook later ook voor ben gaan schrijven, red.) herken ik mijzelf als een zogenoemde ‘Indigo’ pur sang.  Ik schijn alleen de grote golf van indigo’s qua leeftijd iets voor te zijn want ik ben uit 1962 en dus niet uit de jaren zeventig. Maar desalniettemin… ik herken er iedere letter van.

Toen ik heel jong was wilde ik spelen en de wereld helemaal zelf ontdekken. “Zef doen” was ongetwijfeld het eerste verhaspelde zinnetje dat ik als rechtgeaard ‘watermannetje’ stamelde! Mijn ouders hadden duidelijk hun handen vol aan mij, tegenover mijn enige broer Hans die de rust zelve was omdat hij zich stilletjes op zijn kamertje tekenend en dromend door zijn jeugd heen worstelde. Ik voelde dat ik de wereld zelf op eigen wijze moest ontdekken.

Ik voel nu desondanks de behoefte om bij te dragen aan een stukje informatie voor allen die er zelf mee te maken hebben, maar ook voor al diegenen die in deze nieuwe tijd kinderen hebben die HSP zijn en ook nog vaak hoogbegaafd. Daarnaast is dit een groep die helaas nog steeds niet  erkend wordt in de psychologie en de psychiatrie. Ik gebruik bij mijn dagelijkse werk zeker mijn psychologische achtergrond en theorie, maar ik distantieer mij om genoemde reden van de gehanteerde –dogmatische-  DSM-IV (inmiddels V) en gebruik mijn (para-)normale gaven, intuitie en ervaring om de ander bij te staan. Ik heb gemeend een brief te schrijven aan jou, de geïnteresseerde lezer, om een kijkje te krijgen in de keuken van een volwassen nieuwetijdskind, genaamd ‘Indigo’.

Ik besef dat ik me heel kwetsbaar opstel, maar ik ervaar dit ook als een innerlijke kracht, die ik nu kan delen. Kwetsbaarheid IS kracht! Ik hoop dat het bijdraagt tot een stukje erkenning van, en begrip voor die kinderen en volwassenen die HSP zijn. Als je mijn brief wilt ontvangen, dan is dit zeer persoonlijke epistel vanuit mijn hart aan jou gericht.

Lief medemens,

Nooit heb ik de wereld waarin ik leef kunnen begrijpen. Van jongs af aan voelde ik me aangetrokken tot kinderen die gepest werden op school, omdat ik hun innerlijke schoonheid zag. En daarmee meteen de reden waarom ze gepest werden. Ze waren ‘anders’, net als ik. En omdat ik voor ze wilde opkomen, werd ik ook een mikpunt in alle schooljaren die ik meemaakte. Maar ik bleef vanuit het gevoel van rechtvaardigheid voor ze staan. Ik zou mijn schooljaren voor geen goud over willen doen! Al weet ik nu dat het mij krachtig heeft gemaakt.

Ik ben vanaf relatief jonge leeftijd  veel (jonge) mensen kwijtgeraakt aan de ‘stoffelijke dood’, mijn eerste liefde en later in mijn leven ook een paar van mijn beste vriendinnen. Maar ik kon ze zelfs na hun overlijden nog voelen, soms horen. Er gebeurden onverklaarbare dingen die mij deden geloven dat alleen ‘zij’ dat zouden kunnen veroorzaken. Ik werd er eenzaam van want ik kon dat met niemand delen zonder voor een fantast uitgemaakt te worden.

Ik kon blijkbaar ontzettend gemakkelijk  en goed leren, maar ik voelde me doodongelukkig in de structuur die de school en de maatschappij mij oplegde. Ik zag het zelf toch allemaal heel anders? Beter? Mooier?  Mocht ik dat wel van mezelf denken? Nee, want leraren en onderwijzers weten het uiteraard beter, zo leerde ik! Ik mocht niet ‘brutaal’ zijn. Altijd had ik vragen waarmee ik leraren tegen mij in het harnas joeg. Ik kreeg zelfs eens een dikke onvoldoende omdat ik een opstel inleverde dat ik zou hebben overgeschreven. Want iemand van die jonge leeftijd, kon zo’n filosofisch epistel niet schrijven. Gelukkig was daar mijn moeder die de lerares een boze brief schreef en een lans voor mij brak. Ik kreeg alsnog een negen.

Ik kan niet tegen onrecht, nooit gekund ook. En ik zie het continu gebeuren. Overal. Ik zie leed dat dieren wordt aangedaan en dat voelt alsof het mij wordt aangedaan! Ik beleef het mee en ik zou het kunnen omschrijven als een steen op mijn maag, een brok in mijn keel, of als een niet te stuiten verdriet. Maar zelfs de pijn die een ander, of een dier heeft, kan ik voelen in mijn lichaam. Ook al is het niet van mij. Dat te kunnen onderscheiden heb ik later moeten leren door middel van trainingen die met energiewerk te maken hebben. Jarenlang van cursus naar cursus… Zoek het maar eens uit in je eentje, wie jij zelf bent en waar jouw ‘energieveld’ ophoudt.

Ik kan er niet tegen als de waarheid niet tegen mij wordt gesproken, want ik ‘hoor’ de achterliggende gedachten, die wel waarheid spreken in mijn hoofd. Ik voel het wanneer jij tegen me zegt dat het goed met je gaat, terwijl dat niet zo is. En ik ‘zie’ ook waarom het niet goed gaat. Of ik ‘hoor’ het, voel het…  dan voel ik mij zo eenzaam en dan denk ik: ‘waarom durf je mij niet te vertrouwen, ik veroordeel niet, jij mag zijn wie je bent, ik ben er voor jou,  onvoorwaardelijk! Zie je dat dan niet?’ Dus ik ga niet graag naar evenementen of feestjes waar veel mensen komen. Ik kan mezelf niet zijn en alleen maar ‘leeglopen’. Zo voelt dat.

Ik kan niet (meer) tegen televisie of radio, ook al werkte ik er jarenlang zelf. Ik kon dat toen, omdat ik het heerlijk vind om anderen te helpen en als ik daar dan ook nog geld voor krijg is dat helemaal een ‘wonder’. Maar de hiërarchie die daar heerst en de wantoestanden ontgingen mij niet. En geld heeft mij nog nooit geïnteresseerd. Het is niets, het is een aardse illusie, een stukje materie, wat je niet meeneemt als je straks ‘overleden’ bent. Wat je wel meeneemt is jezelf, je spirit, je kern, je geest die (hopelijk) gegroeid is. Zie je dan niet dat geld alles kapot maakt? En als je geen geld hebt omdat je je niet in een negen-tot-vijf-baan of een organisatie-structuur kunt handhaven omdat je daar letterlijk ziek van wordt, heb je in deze wereld niets.  Als je talenten hebt zoals muziek maken, schrijven, tekenen, schilderen tel je maatschappelijk niet mee en moet je het maar uitzoeken. Want je bent nergens in te passen en ‘het is je eigen schuld dat je voor dat soort beroepen kiest, die eigenlijk hobby’s zijn’  kreeg ik vaak te horen. Dat doet enorm veel pijn. Want mijn talenten worden mij tot ballast! En ze maken mij juist zo blij…

Zie je dan niet, dat wij allemaal hier zijn om een reden, en dat er voor iedereen in de wereld genoeg te eten en te drinken is? Als we het maar eerlijk verdelen… Elkaar helpen daarbij. Ik doe dat vanzelf, omdat ik voel dat dat goed is en zo hoort, maar hoe zit dat dan met jou?

Ik kon niet meer spelen in mijn bands omdat ik altijd na afloop ziek thuis kwam. Ik had de meest vreselijke ‘kwalen’ overgenomen van degenen die ik gesproken had in de pauzes of na afloop. Terwijl ik ook niet houd van een ‘podium’, omdat ik graag dichtbij jou wil zijn en blijven. Ik moest leren om die energie te onderscheiden van mezelf zodat ik het weer ‘weg kon sturen’. Gek genoeg wist ik altijd dat ik er niet voor naar de dokter hoefde omdat het vanzelf zou verdwijnen. ‘Iets’ zei me dat die kwaal niet van mij was. Ik moest daar alleen naar leren luisteren. Maar ook kon ik met mijn hooggevoeligheid niet meer tegen het ‘vocale geweld’ dat uit de versterkers kwam. Ik kreeg behoefte aan stilte en rust. Ook al kon ik ervan genieten dat andere mensen blij werden van onze optredens en een avond heerlijk konden dansen. Daarom heb ik het nog tien jaar volgehouden. Mijn medemuzikanten begrepen dat van mij…

Ik voel me soms zo ‘anders’ en alleen dat ik meermalen heb gesmeekt om hier weg te mogen. En nee, ik was zeker niet depressief of erger, ‘psychotisch’. Ik begreep alleen maar niet dat niemand hetzelfde leek te voelen en te zien als wat ik telkens zie en voel, en vooral ‘weet’.  Ik begreep niet waarom ik geboren was op een planeet als deze. Maar ook voel ik dat ik zelf mijn leven niet moet beëindigen omdat ik hier ook rondloop met een reden. Al heb ik nog steeds (tegenwoordig steeds minder) moeite om die reden te vinden en in te zien. Gelukkig ontmoet ik de laatste jaren mensen die hetzelfde voelen, die ook teruggetrokken leven omdat het anders te overweldigend wordt. En dit met mij delen omdat ik mezelf ook wat meer ben gaan uiten over wat ik voel, zie en ‘weet’.

Ik houd zo ontzettend veel van mijn dieren, omdat ze mij aanvoelen, zoals ik hen aanvoel. We hebben ‘echt contact’  en ik begin te begrijpen dat zij bij mij geboren zijn om mij bij te staan in dit eenzame proces. Ik heb dat al heel vaak mogen ondervinden en het is heel zuiver en wonderlijk mooi! Ze houden me op aarde, helpen me te aarden en te gronden, zoals ik hen help te gronden. Want dieren zijn niet geaard omdat ze op ‘vier beentjes’ lopen, net als wij in de oertijd. Als ik om deze ‘zienswijze’  wordt uitgelachen, doet mij dat heel erg veel pijn.

Ik houd sowieso van alle dieren, omdat ik voel dat zij ons dingen leren: eenvoud en onvoorwaardelijkheid. Ik zie ook dat er veel mensen zo zijn en zo denken, omdat ze zelf ook hooggevoelig zijn en de medemens eveneens vaak niet begrijpen in hun handelen en spreken. Maar als ik dat zeg, willen ze dat vaak ontkennen. Dat begrijp ik zo ontzettend goed dat ik daar geen oordeel over heb. Maar ik voel me dan weer alleen en ontkend.

Als ik lees dat er oorlog is uitgebroken en dat er ook nog eens een politiek mandaat voor gegeven is, huilt mijn hart. Ik zou willen schreeuwen, maar ik doe het niet, omdat ik weet dat het geen zin heeft. Begrijpen die mensen die zich ‘geleerd’ noemen dan niet dat ze vanuit angst en ego handelen? Waar geen kracht is ontstaat macht en dus onmacht. Het is uit balans…

Ik leef veel in mijn eigen huis, tussen mijn dieren en probeer dat soort nieuwsberichten te vermijden.  Maar ik voel me ‘dom’ als iemand mij iets vertelt wat iedereen schijnt te weten en ik heb er niets van meegekregen, dus ik blijf het toch lezen tegen mijn gevoel in.

Ik heb heel veel geleerd en gestudeerd en ik heb ontdekt dat ik ‘cum laude’ voor alles kan slagen wat ik aanpak. Maar ik heb ook ontdekt dat het moet resoneren met mijn hart en ziel en ik laat mij geen onzin verkopen in welke opleiding dan ook. Dus ik heb vaak studies weer moeten afbreken omdat ik voelde dat ik niet kon beantwoorden aan wat mij gevraagd werd. Ik wil alleen eerlijkheid en dat kunnen zeggen zoals ik het zie zonder meteen veroordeeld te worden met een laag cijfer. Gelukkig ben ik een aantal gelijkgestemde docenten tegengekomen die mij zagen zoals ik was. Daar heb ik  nog steeds contact mee.

Ik heb vrijheid nodig om te zijn wie ik ben in de kern. En ik ‘weet’ dat ik niemand iets aan doe als ik dat mag zijn. Nooit zal ik iemand moedwillig pijn doen, maar ervaar zelf telkens weer dat ik daardoor pijn heb als ik me moet aanpassen en niet begrepen wordt. Omdat jij vanuit logica redeneert en ik (gelukkig, of is het helaas) vanuit dezelfde logica met jou mee kan redeneren, maar vanuit een soort ‘wijsheid’ weet dat het niet klopt.  En dat heb ik jarenlang –onwetend, onbaatzuchtig en noodgedwongen-  wel gedaan. Met alle gevolgen van dien.

Ik heb door schade en schande en veel zoeken op het internet (lang leve het internet) ontdekt wie ik ben en nu heb ik moeten leren dat ik mag zijn wie ik ben. Dat valt nog steeds niet altijd mee. Ik kreeg de term ‘indigo’ uitgelegd via ‘nieuwetijdskind.com’ en ik begrijp sinds een tijdje dat ik daarnaast mediamiek en paranormaal geboren ben, dat wist ik al langer, maar ontkende dat stuk in mijzelf. Daar durfde ik ook niet over te praten.  Dat durf ik pas echt sinds een jaar. Ook schijn ik hoogbegaafd te zijn, en het dringt tot mij door dat die fenomenen vaker aan elkaar verwant zijn. Dat schreef ik vorige week als antwoord op een vraag die gesteld werd naar aanleiding van mijn artikel, en dat is over het internet verspreid, ook onder diverse psychologen.

Ik vraag je om mij te nemen zoals ik ben, maar vooral vraag ik je om ‘open’ te staan voor mensen die ‘anders’ zijn, zonder te proberen ze in je eigen ‘denkkader’ te plaatsen of aan te passen aan datgene wat jij op school of door je werk hebt geleerd. Want de kans is groot dat we elkaar niet echt begrijpen. En is het immers niet zo, dat uitvinders altijd eerst buiten het kader moeten denken om iets te ontdekken? Een paradigma wordt dan een hypothese, of een anomalie en vervolgens waarschijnlijk weer een nieuw paradigma  (met hernieuwd gevaar voor ‘dogma’ ). En dan hebben we het maar niet over het fenomeen serendipiteit.

Ik ben een “meisje” van de natuur. Zelfs in een volwassen lichaam van 52 jaar, ben ik nog altijd dat optimistische kind dat met een open mind in het leven staat. Met een groot gevoel voor humor, zich elke dag verwonderend over de schoonheid van de natuur. Met heel veel liefde in mijn hart.

Wil je alsjeblieft een beetje proberen om mij te begrijpen met respect en als het ietsje meer mag zijn, om net zoveel van mij te houden zoals ik vanuit onvoorwaardelijke liefde van jou houd?  Gewoon omdat jij bent die je bent…

© Irma Schiffers  –  17 februari 2014

Dit artikel mag in zijn geheel worden overgenomen en verspreid, mits voorzien van bronvermelding.

De brief uit dit artikel is op 8 maart 2014 overgenomen door de alternatieve nieuws-site Gewoon-nieuws.nl

 

Waar is mijn kompas? ARTIKEL

Where is my compass? English

Een hoop deuren gaan nu dicht, soms met een klap, soms stukje bij beetje. Dat is afhankelijk van allerlei factoren om ons heen, maar ook van onze eigen inzichten en onze passie. Ik krijg heel vaak de vraag ‘ik weet wat ik niet meer wil en dat sluit ik af, maar wat moet ik dan wel’? Het antwoord daarop is eigenlijk heel eenvoudig: volg je eigen individuele kompas. En juist dat roept weer een vraag op.
Waar vind ik mijn eigen kompas?

Die vraag heb ik zelf ook een paar keer gesteld. Aan mijn docenten van de Jungiaanse opleiding. En ook jaren mee rondgelopen…
Eén ding werd mij duidelijk, ik vond het niet bij anderen. De één vindt dat je dit zou moeten doen, de ander zegt dat ‘dát’ moet leiden tot jouw ultieme succes en geluk; en de maatschappij verlangt ook nog heel veel van je. En zo vliegt het wijzertje van je kompas alle kanten op en weet je nog niet waar je naar toe gaat.

En eigenlijk bleek het heel simpel toen ik het eenmaal gevonden had.

Het was gewoon dat kleine meisje, het innerlijke kind, dat teruggevonden moest worden en vooral in z’n geheel moest worden aanvaard. Door mezelf!
Dat ‘kind’ is namelijk oneindig veel wijzer dan degene die ik nu tracht te zijn; de volwassen vrouw die continu in de weer is om aan de wensen en normen van anderen te voldoen, wat maar nauwelijks lukt. Maar dat kind wil vrolijk zijn, liefde geven en krijgen, spelen, werken met de eigen talenten en de natuur in; een mooie toekomst creëren voor iedereen. En het wéét waar het heen wil, vanuit innerlijke wijsheid. Het wil alleen maar zichzelf zijn.

Dus als je vraagt waar je moet zoeken om bij je eigen kompas te komen, duik dan eens bij jezelf naar binnen en als een rechtgeaarde alchemist zul je dat stukje goud daar ongeschonden aantreffen. Geduldig wachtend op het moment dat het gevonden wordt…

 © Irma Schiffers  – 16 februari 2014

Dit artikel mag in zijn geheel worden overgenomen en verspreid, mits voorzien van bronvermelding.

 

HSP en maatschappij : VRAAG 2

Hi Irma,

Als ik zie wat jij allemaal hebt gedaan en hebt bereikt (en jou beetje kennende) vraag ik me eerder af of dat niet onder hoogbegaafdheid valt. En is hoogbegaafdheid dan eigenlijk niet hetzelfde als hooggevoeligheid (HSP) ? Volgens mij heeft het wel veel met elkaar te maken. Waar ligt dan de grens en hoe kun je uit jezelf erachter komen of  je hooggevoelig bent? 

Adios en thnx again! Peter

 

Hallo Peter,

In de praktijk is vaak gebleken dat iemand die hoogbegaafd is, ook hooggevoelig is, terwijl het andersom niet altijd zo hoeft te zijn. Aangezien de term hooggevoeligheid pas sinds 1996 binnen  de psychologie is geïntroduceerd en erkend is, worden er pas de laatste jaren steeds meer parallellen getrokken tussen deze twee fenomenen.  Dus ja, het ‘lijkt’ met elkaar te maken te hebben, maar het hoeft dus niet persé zo te zijn. Ik zal proberen de verschillen aan te geven.  

Iemand met een IQ van boven de 130 (dat is de gehanteerde norm voor hoogbegaafdheid) die de neiging heeft om vooral zijn linkerhersenhelft te gebruiken en te ontwikkelen –dit is het verstandelijke en rationele deel- en het gevoel (de rechterhersenhelft) vaak uit angst vanuit de jeugd en door teleurstelling in anderen probeert te onderdrukken,  zal hoogbegaafd genoemd worden maar weer niet hoogsensitief. Terwijl ik van mening ben –en ik spreek uit ervaring- dat we in de tweede levenshelft sterk aangespoord zullen worden door ons onderbewuste om beide delen te integreren en in balans te brengen.  Mijns inziens zou dat in veel gevallen weleens een combinatie van beide fenomenen kunnen opleveren.Er zijn overigens veel sites over HSP op internet te vinden, dus voor informatie hierover kun je het beste even naar Google. Voor kenmerken zie onder andere  hier,  en hier. Maar is er dus veel meer te vinden, voel welke site bij jou het beste past.

Hoogbegaafdheid laat een uitzonderlijke intelligentie zien en heel snel kunnen denken en associëren, samen met creativiteit en doorzettingsvermogen.

Je ziet tegenwoordig dus inderdaad steeds meer mensen die aan beide, ik zou bijna zeggen, ‘lijden’, want persoonlijk heb ik ervaren dat de combinatie lastig genoeg is. Helaas val ik inderdaad zoals je al schrijft ook onder de categorie hoogbegaafd, waardoor je gemakkelijk allerlei pittige studies aankunt en deze snel met succes afrondt, maar de hoogsensitiviteit maakt dat je dermate gevoelig bent voor externe prikkels en voor creatieve invallen die op vele vlakken een uitweg zoeken, dat het vaak ten koste gaat van je concentratievermogen. Hetgeen je juist weer nodig hebt om je bijvoorbeeld aan universitaire studies te wijden, want daar zitten nou niet bepaald de dunste boeken in het lesprogramma en vaak ook nog in het Engels. Tja… Laten we zeggen dat een combinatie steeds vaker voor zal (gaan) komen dan vroeger, maar dat het niet de gemakkelijkste ontwikkelingsweg is in een mensenleven.

Dank voor je reactie. Wederom alle succes gewenst!

©Irma Schiffers  –  9 februari 2014

Voor persoonlijk advies of coaching kun je me bereiken via 0909-0501 op KeyPhone.nl waar je kunt zien of ik beschikbaar ben

Deze tekst mag overgenomen en/of verspreid worden, mits voorzien van bronvermelding.

 

HSP en maatschappij: VRAAG 1

Dag Irma,

Ik las je artikel HSP en maatschappij en ik herken mezelf hier heel goed in. Ik kan ook al jaren geen TV meer kijken want ik word er heel  gedeprimeerd van. maar je wilt toch graag het nieuws blijven volgen anders raak je helemaal zo geïsoleerd. Het lijkt namelijk ook wel of ik steeds meer mensen kwijt raak omdat het niet meer klopt en ik me steeds maar moet aanpassen. Ik weet ook niet hoe ik dat kan oplossen.  Ook heb het idee dat ik de laatste tijd steeds gevoeliger word, maar dat hoor ik vaker om me heen tegenwoordig, ook van anderen. Er heerst veel chaos en er verandert veel, in werk en privé. Hoe zit dat dan? En jij hebt het over hokjes  dus ik dacht, het kan toch niet de bedoeling zijn dat we alleen verder moeten, levend in een GLAZEN hokje? Bij voorbaat dank als je dit wilt beantwoorden.Groetjes, Rianne T.

PS Heb jij ook een vraag, klik dan in het menu bovenaan de pagina op ‘stel je vraag’.

Hallo Rianne,

Dit is een veel gehoord probleem waar veel hoogsensitieve mensen mee zitten en er komen er steeds meer bij omdat de aarde- en kosmische energie  door allerlei factoren sterk verandert. Denk hierbij o.a. aan de zonnevlammen en natuurverschijnselen zoals de verandering van het weer, extreme weersomstandigheden, vulkaanuitbarstingen, aardverschuivingen, sinkholes etc. En zo binnen, zo buiten en ‘zo buiten, zo binnen’. Als je al gevoelig bent en daarmee dus ook voor de ‘energie’ om je heen voel je deze veranderingen nog veel sterker. Klachten als slapeloosheid, plotselinge gemoedswisselingen, fysieke klachten die ook weer verdwijnen, etc. kunnen dan optreden. We noemen dit ook wel ascensie symptomen.

Wat we steeds vaker zien gebeuren als je dit van jezelf weet en ook aanvaardt, is dat je ‘gelijkgestemden’ zult tegenkomen, ogenschijnlijk door ‘toeval’. Je zult dan merken dat je je daarbij thuisvoelt en dat je samen op zoek bent naar een stuk rust in je leven. Je hoeft echt niet alleen en in een ‘glazen’ hokje te leven.

 Het is wel zo dat de weg om erachter te komen wie je in werkelijkheid bent en jezelf daarin volledig te erkennen en te respecteren vaak een eenzame weg is. Je kent waarschijnlijk het verhaal wel van de monnik op de berg, die zich afzonderde om tot een hoger bewustzijnsniveau te kunnen komen. Je kunt daarbij geen ‘ruis’ of afleiding gebruiken. Dat is een beetje wat een HSP-mens (of dier, want bij dieren komt het ook vaak voor) doet. 

We gaan echt nu naar een tijd toe waarin iedereen meer met zichzelf geconfronteerd wordt en er is geen ontkomen aan dat we meer naar ons hart en onze ziel gaan luisteren. We hebben een cyclus van 26.000 jaar afgesloten van ‘polarity consciousness’ (een bewustzijn van tegenstellingen), waarin we ons afgescheiden voelden van onszelf. Mannelijk tegenover vrouwelijk, yin en yang, goed en slecht, normen en innerlijke waarden, etc.. Die polariteit wordt nu opgeheven en  we kunnen, zodra we dat willen, naar eenheidsbewustzijn. Alles is in ons aanwezig, feitelijk is er geen splitsing, dat hebben we met ons ego (overtuigingen en ‘denken’) gedaan.

Wat het volgen van nieuwsberichten betreft: het helpt al enorm als je met behulp van de sociale media die sites en berichtgeving opzoekt die met jouw innerlijk resoneren. Als iets je interesseert zoek je wat gerichter die informatie op en hoef je niet alle overige ballast mee te krijgen die we dagelijks over ons heen gestrooid krijgen. Dat is inderdaad voor iemand die hoogsensitief is nauwelijks te verwerken. Wees gerust, we gaan op korte termijn samenkomen met mensen die bij ons eigen energie-level passen, maar je zult begrijpen dat je eerst jezelf daarin moet (of hebt moeten) ontdekken om ook werkelijk ‘uit te stralen’ wie je in je kern bent. Soort zoekt soort, zegt een oud spreekwoord en dat is volgens de natuurwetten de magnetische aantrekkingskracht die aan het werk is. Er vindt momenteel een herschikking plaats in relaties omdat door de veranderingen in ons, het oude niet meer voldoet. Die lessen zijn geleerd en om verder te kunnen mag je eerst de heelheid in jezelf terugvinden. Je zult er dan versteld van staan hoeveel mensen er dan op je pad gaan komen waarbij je je echt ‘thuis’ voelt.  Ik hoop dat dit je vragen beantwoordt en ik wens je veel succes op je pad!

Als je meer artikelen wilt lezen over HSP kun je die o.a. op deze interessante site vinden.

©Irma Schiffers   –  8 februari 2014

Dit bericht mag overgenomen en/of verspreid worden, mits voorzien van bronvermelding.

* – * – * – * – * – * – * – * – * – *