CIA Torture Rapport beschuldigt Dick Cheney

ENG

Vertaald artikel van Gordon Duff (Veterans Today)

Dr. Aafia Siddiqui

We hebben deze week informatie ontvangen uit de hoogste niveaus van de terrorismebestrijding, waarin deze Amerikaanse bronnen hebben bevestigd dat de befaamde “Koningin van Al Qaeda,” Dr. Aafia Siddiqui, een CIA-slachtoffer van marteling, die nu 87 jaar uitzit in een Amerikaanse “super-max” gevangenis, een CIA-agente was. Ze is destijds gevangen genomen en werd opgesloten om te voorkomen dat ze informatie zou vrijgeven die uiteindelijk zou kunnen leiden tot de arrestatie en veroordeling van toenmalig vice-president Dick Cheney.

Siddiqui werkte direct voor Valerie Plame, een CIA-agent die opzettelijk informatie lekte toen haar man, ambassadeur Joseph Wilson, de aanspraken van het Witte Huis weerlegde met betrekking tot het smokkelen van “yellowcake uranium” door Irak.

Chef Beveiliging van het Witte Huis, Scooter “Libby” Leibowitz werd veroordeeld voor de Plame-leak, hoewel bronnen nu bevestigen nu dat deze ‘uiting’ van Plame werd gedaan op bevel van Cheney en werd doorgegeven aan de media door oud-generaal Paul Vallely, (deze naam kwamen we in het vorige artikel van Gordon Duff met zijn onthullende toespraak in Syrië ook al tegen) een Fox Nieuws werknemer die onlangs is gefilmd tijdens een ontmoeting met leiders van de ISIS / Al Qaeda terreurgroep in Turkije en naar verluidt ook in Syrië.

Toen Plame was uitgeschakeld werd haar assistent, Dr. Aafia, vervolgens vermeld als zijnde een onderdeel van het inmiddels ontmaskerde “yellowcake-netwerk” en ze vluchtte naar Pakistan, waar ze werd ontvoerd en meegenomen naar Bagram Air Force Base, zoals omschreven in de martelingsdossiers van de CIA.
Deze week, publiceerde de Engelse Telegraph een lang artikel en beschreef het de “veroordeelde terrorist”-Dr. Aafia Siddiqui’s proces van radicalisering en, onomwonden verdedigden ze haar ontvoering, de 5 jaar durende verkrachtingen en martelingen, en de moord op haar kinderen door CIA betaalde uitvoerders.

Alsof alleen dit het hele verhaal was; een cover-up van marteling als onderdeel van een oorlog tegen het terrorisme. Dat is het niet. De Telegraph heeft een lange reputatie als een uitlaapklep voor cover stories voor de MI-6, dus het verhaal was snel rond onder degenen die een speciale belangstelling hebben voor zulke zaken.

Deze week vertelde een bron binnen het ‘Able Danger’-onderzoek, die rechtstreeks met het ministerie van Defensie en de IAEA (International Atomic Energy Agency) samenwerkt, en deel uitmaakt van het oorspronkelijke team dat ook FBI-agent Robert Hansen heeft aangepakt, een ander verhaal over Dr. Aafia Siddiqui.

Ze was een CIA agent en doelwit van de regering-Bush omdat haar operationele unit, onder leiding van Valerie Plame, en betrokken bij NNP (nucleaire non-proliferatie) op het punt stond een bevel te geven voor de arrestatie van vice-president Dick Cheney en de hoogste ambtenaren van het Amerikaanse ministerie van Energie, die over de nucleare wapenvoorraden beschikken.

Minister van Defensie Caspar Weinberger van het Reagan-tijdperk, werd op een ochtend gearresteerd in zijn huis voor misdaden, begaan in de Iran-Contra-affaire, door een soortgelijke operationele eenheid, en werd veroordeeld voor meineed en belemmering van de rechtsgang.

Na de Amerikaanse presidentsverkiezingen in het jaar 2000, waarbij George Bush (43) met een nipte voorsprong won met hulp van een uitspraak van het Hooggerechtshof, raakten trouwe gedienden bij defensie en veiligheid ervan overtuigd dat met deze verkiezingen een staatsgreep begon, omdat sommige verantwoordelijken die werden onderzocht op hun betrokkenheid bij het illegaal verwerven en verspreiden van gestolen VS kernwapens, nu in topposities werden geplaatst om alle pogingen tot ontmaskering door de lopende onderzoeken, te blokkeren.

Na 9/11 begon de VS alvast iets neer te zetten wat later naar buiten gebracht moest worden als een wereldwijde terreur organisatie; enerzijds om een politieke onderdrukking binnen de VS te rechtvaardigen, en anderzijds zoals bij verschillende gelegenheden publiek gemaakt was door het voormalige hoofd van de NATO Generaal Wesley Clark: de lang geplande militaire overname van het Midden-Oosten en Centraal-Azië.

Dick Cheney

Een deel van dit complot was het creëren van een coverstory, betreffende 500 ton van dit “yellowcake uranium”, vermoedelijk gekocht door Al Qaeda en getransporteerd naar Irak om een nucleair programma te ontwikkelen, waarvan later is gebleken dat het nooit gevonden is. Het Witte Huis van Bush, ging op bevel van vice-president Dick Cheney naar een terroristische groep binnen de Italiaanse geheime dienst, SISMI; onderdeel van de groep die verantwoordelijk is voor de Gladio-terreur bombardementen en de ontvoering van en moord op de Italiaanse premier Aldo Moro.

Ze creëerden documenten met gefingeerde transacties en stuurden ze naar het hoofdkwartier van de CIA in Rome. SISMI chief Nicolo Pollari nam de rapporten rechtstreeks mee naar het Witte Huis, waar Cheney aan vrienden binnen de CIA en het ministerie van Energie heeft gevraagd – dat deel uitmaakte van een geheim werkend team waarin ook de wapensmokkelaar Victor Bout – rapporten op te stellen met vermelding van de ernst van de dreiging die uitgaat van deze vervalste documenten.

Een inlichtingendienst van het Amerikaanse leger die in Israel werkt, onder leiding van Kolonel James Hanke, had ontdekt dat de kernwapens-faciliteit in Dimona een catastrofaal incident had geleden tussen 1988 en 1990. De kernwapen voorraad in Israel kon niet langer gehandhaafd en uitgebreid worden met binnenlands geproduceerde wapens van kwalitatief nuclear materiaal.

Israels’ betrokkenheid was bewezen toen er, volgens bronnen binnen de IAEA en het Able Danger team (een samenwerking tussen het Amerikaanse ministerie van Defensie en het ministerie van Justitie, aanvankelijk onder leiding van FBI Agent John O’Neill) verschillen werden ontdekt in de voorraad kernwapens van de VS.
Het waren niet alleen 350 verdwenen kernkoppen, maar ook eenderde van de Amerikaanse gesitueerde SALT II (strategische wapen-) voorraad. Het archief van onze kernwapen-voorraad was systematisch gesaboteerd om deze aanval op de voorraad te verbergen, zoals men dacht.

Able Danger hield voor de aanwezigheid van een spionage-organisatie Benjamin Netanyahu persoonlijk verantwoordelijk. De organisatie bestond uit het toenmalige hoofd van het ministerie van Energie, de AIPAC Lobby, de Anti-Defamation League, de belangrijkste commandanten van Amerika’s nucleaire krachten, de Joint Special Operations Command onder Vice-president Dick Cheney, en uit leden van de Internationale Organisatie voor Atoomenergie, een VN-organisatie.

Hun onderzoek verbond corrupte ambtenaren op het hoogste niveau van het Amerikaanse ministerie van Energie aan het lekken van geheime nucleaire kern- configuratiegegevens en de wijziging van gegevens van ontmantelde kernwapens. Driehonderdvijftig W54 kernkoppen ontbraken er in de voorraden op de Pantex nucleaire faciliteit in Amarillo, Texas.

Een onderzoeksteam dat geleid werd door Roland Carnaby, the CIA agent die in 2005 werd gedood in een mysterieuze schietpartij, ontdekte dat de verdwenen kernkoppen gestolen waren en dat ze bij een nabijgelegen vleesverpakkings-accommodatie waren ondergebracht, waar ze aan de hand van de gelekte DOE-gegevens in staat werden gesteld om veilig omgesmolten en opnieuw geconfigureerd te worden om de geminimialiseerde Israëlische voorraad te vervangen.

Onderzoekers van de DOE en IAEA bevestigen dat de wapens van deze gestolen voorraad werden gebruikt bij de vernietiging van het World Trade Center op 9 september 2001. Kernkoppen die aanvankelijk waren geproduceerd op de Hanford DOE faciliteit in Washington. Deze informatie maakte deel uit van het zeer vertrouwelijke 9/11 rapport uit 2003, dat alleen verstrekt werd aan congresleden en aan de leiders van het Witte Huis; welke later zijn gelekt door de Russische inlichtingendiensten, waarschijnlijk door een schat aan documenten die ze hebben ontvangen van Edward Snowden.

In maart 2013 ontving een groep van zakenmensen die elkaar ontmoetten in Tulsa, Oklahoma, een instructie/uitleg over het “Nucleare 9/11” rapport uit 2003 als onderdeel van een “Threat Assessment Conference” waar de staf van Veterans Today deel van uitmaakte. Deze uitleg includeerde ook een versie van de inmiddels beroemde “Shrimpton nuclear scare” story, de bevestiging van het herstel van een vermist kernwapen ergens in de EU in 2012.

Gelekte documenten betreffende het onderzoek van Able Danger, ontvangen in september in 2014, onthullen dat de meeste onderzoeksfuncties zijn beëindigd in 1998 op verzoek van President Clinton; onder dreiging van de beschuldiging die te maken had met zijn relatie met Monica Lewinsky, in de vermeende ‘honing-val, opgezet door de Mossad.

Hoofd onderzoek en FBI Special Agent John O’Neill, verliet de Government Service en zette het inlichtingenwerk voort tot aan zijn vroegtijdige dood tijdens 9/11. Volgens een rapport uit 2005 werden ook vijfendertig van de Able Danger onderzoekers gedood op 9/11, nadat de voorzitter van de Joint Chiefs of Staff, General Myer ze had opgeroepen voor een een noodvergadering op het Pentagon (Myer zelf kwam niet opdagen voor de vergadering en is dus niet gestorven, een gelukkige dag voor hem). Dat deel van het Pentagon werd vernietigd door een vliegtuig, terwijl er nauwelijks of geen bewijs daarvan bestaat.

Na 1998 werd het onderzoeksteam van de FBI verdeeld in twee eenheden onder leiding van Special Agent Mike Dick; één team hield zich bezig met wapenhandelaar Victor Bout, en dat werd gecoördineerd door de IAEA onderzoekers. Het tweede team onderzocht de diefstal van de “kern-aanpassings”documenten en was gecentreerd op de Amerikaanse commissie Israëli Public Affairs, AIPAC, die uiteindelijk leidde tot de arrestatie van de leiders van die groep.

De aanklachten werden later ingetrokken toen het Witte Huis weigerde om de gevraagde bewijsstukken te overleggen en minister van Justitie John Ashcroft, een van de sleutelfiguren van de CIA martelpraktijken, gaf het bevel tot het stoppen van het onderzoek. De getuigeverklaringen bevatten getuigenissen betreffende enkele Witte Huis- functionarissen, dat ze nucleare sleutelgeheimen lieten passeren tijdens een cocktail party naar de afgevaardigden van Israelische ambassades in aanwezigheid van zowel Paul Wolfowitz als Condoleezza Rice.

Edward Snowden

De tweede unit, bijgestaan door CIA agent Roland Carnaby, volgde de ontvreemding van de kernwapens uit de faciliteit nabij Amarillo naar het chemische fabriekscomplex even buiten Waco, Texas. In April 2014, toen Snowden de vermeende Able Danger documenten overdroeg aan de Russische inlichtingendiensten, was de fabriek waar de kernwapens waren gestationeerd, The West Fertilizer Plant, vernietigd door een zware explosie waarbij 15 mensen omkwamen.

De hele operatie werd aangestuurd door Victor Bout, die direct onder de Vice President van de VS werkte, en volgens private bronnen toegang tot het Plame/Siddiqui onderzoek had.

De kernkoppen waren verplaatst per vrachtwagen naar de haven van Houston, waar ze op schepen zijn geladen en naar de Canarische eilanden zijn gebracht, en weer later naar Mauretanie. De wapens waren, zoals blijkt uit de Able Danger documenten, opgeslagen in een mijn, die onder controle stond van de voormalige Zuid Afrikaanse Premier de Klerk, binnen een regio die gecontroleerd werd door de rebellengroep Polisario Front. Vandaar uit werden de wapens verkocht aan Taiwan, Zuid Korea, Saudi Arabie en andere landen, gelijk met de nieuwe bevoorrading van Israel.

Andere wapens werden apart gehouden voor gebruik door inlichtingendiensten. IAEA bronnen melden dat wapens van Hanford/Pantex werden gebruikt voor de Oklahoma City bombing in 1995, bij de Khobar torens in Saudi Arabië in 1996, bij de vernietiging van het World Trade Center in 2001, en bij Bali bombardementen in 2005. Het IAEA bevestigt dat er tot ongeveer 50 kernwapens ongemerkt gebruikt zijn sinds 1945, vaak in instellingen die minimale ontploffingen en straling geven.

Er zijn vreemde parallellen in het verhaal van twee verdachte Al Qaeda operaties/werknemers. Terwijl het grote publiek denkt dat Al Qaeda een terreurgroep is, is in werkelijkheid, volgens de Able Danger documenten Al Qaeda een samenwerkingsverband tussen de Saudische, Israelische en Amerikaanse inlichtingendiensten.

Dit vieze kleine geheim heeft de Amerikaanse beveiliging sterk gecompromitteerd, vanwege de chantabele macht die deze beide landen over de VS hadden.

Twee van de hoofdterroristen van Al Qaeda, Dr. Aafia Siddiqui en Osama bin Laden, zijn door de hoogste rangen bevestigd als werkzaam voor de CIA. Na 9/11 zijn beiden gevlucht. Dr. Aafia naar Karachi en Bin Laden, die een behandeling onderging voor zijn nieren in het National Naval Medical Center in Bethesda in Maryland, waar leden van het Congress en top VIPs medisch worden behandeld, naar Tora Bora.
Bin Laden stierf aan de complicaties van zijn nierziekte op 13 december in 2001, nadat hij zijn betrokkenheid bij 9/11 had ontkend, en adviseerde degenen die zich hiermee bezig hielden om ‘dichter bij huis’ te zoeken. (CIA FOIA Press Release gedateerd op 24 September, 2001.)

De geheimzinnige story van Bin Laden en zijn ‘tweede dood’ in Pakistan is gelijk aan die van Aafia Siddiqui met haar vermeende moorddadige aanval op haar CIA ontvoerders tijdens een waterboarding sessie op Bagram Air Force Base.

Voorafgaand aan de release van het recente en zeer controversiële rapport over de martelpraktijken van de CIA, kwam de befaamde werkelijke “re-killer” van Bin Laden naar voren. Het verhaal, zo wordt ons verteld, treft een vergrijzende bin Laden aan in de bovenste verdieping van een huis in Abbottabad, in Pakistan. Bin Laden, zo wordt gezegd sprong van de vloer, grijpt een AK47 in de ene hand terwijl zijn andere hand afleidde. Terwijl hij op een bed stond, is Bin Laden neergelegd in een regen van geweervuur, als iets uit een cowboy film.

Het Aaifa verhaal is nog erger.
Er wordt ons verteld dat Dr. Aafia in een rolstoel zit, in dit geval “letterlijk” in de handboeien gehouden door “tie raps”, en ze werd gehaald voor een waterboarding sessie. De US Air Force faciliteit werd al jaren gebruikt voor staatsexecuties en martelsessies voor Aafia en andere gevangenen. Aafia was herhaaldelijk verkracht. Ze woog minder dan 40 kilo en was niet in staat om te lopen.

Dan wordt het verhaal, analoog aan de bin Laden leugen, steeds meer bizar. Er wordt gezegd dat Dr. Aafia haar polsbanden, vermeld als “ISO 527-1: 2012 norm” in een vlaag van woede heeft verbroken. Er waren vijf mannen in de kamer, de meesten wogen meer dan 100 kilo, vier van hen waren getraind voor speciale operaties, inclusief een special Navy Seal, een CIA agent en twee FBI agenten. de vijfde was een vertaler. Let alsjeblieft even extra op dit laatste belangrijke punt.

Het kreupele 40 kilo wegende slachtoffer van martelingen en verkrachtingen, zou in staat zijn geweest om alle vier deze mannen naar de grond te slaan en een M4 buks te grijpen van één van hen. Volgens de transcripten, en om het leven van deze vier terroristische vechters, heeft de vertaler zijn wapen gepakt en schoot Dr. Aafia in haar onderbuik.

Dit is de misdaad waar Dr. Aaifa van beschuldigd is. Niet van terrorisme, maar van het weigeren van martelingen.

En hier komt het meest idiote van alles. Dr. Aafia woonde 11 jaar in de VS, ze was de vrouw van een Anesthesist uit Boston. Aafia studeerde aan het MIT, waar ze haar doctoraal haalde in microbiologie voordat ze bij de CIA ging.

Aafia sprak haar hele leven al Engels, ze publiceerde in het Engels, en studeerde in de Engelse taal aan een van de meest prestigieuze universiteiten van de wereld. Waarom had zij een vertaler nodig? Je kunt zoiets echt niet verzinnen. Jij wel?

Bron: Gordon Duff – Veterans Today