Microchips: is Zweden ook al gek geworden?

ENG

Al eerder schreef ik over de RFID chip, en waarschuwde voor het feit dat dit echt gaat gebeuren als we niet massaal in opstand komen tegen de regerende elite, die de mens tot robot willen maken.

Zweedse kantoren implanteren medewerkers met microchips: ‘We noemen het een toevoeging voor de mensheid‘, schrijft De Washington Times.  Welke krant anders, zou je kunnen vragen. De hele zieke agenda wordt immers van daaruit uitgerold dus dit project heeft de goedkeuring van de Washington Times uiteraard. Maar ook de Volkskrant neemt blijkbaar zo’n bericht  graag over ter promotie.

Zo lezen we verder: het epicentrum complex in Stockholm, Zweden, is begonnen met het plaatsen van microchips onder de huid van medewerkers met hun instemming, die dan gebruik kunnen maken van de technologie om door gewoon te zwaaien deuren te openen of toegang te krijgen tot kopieer- en printapparatuur.

“We noemen het een uitbreiding voor de mensheid,” vertelde Faith Popcorn, de auteur van “Woordenboek van de Toekomst“, aan de New York Daily News. “We voorzien een toekomst waarin iedereen een geïmplanteerde chip heeft en daar ook profijt van zal hebben in het persoonlijk leven“.

De chip – vergelijkbaar met het type dat gebruikt wordt bij huisdieren – is ontworpen door Biohacking Group, meldde de New York Daily News. Het is een klein apparaatje ter grootte van een rijstkorrel en zendt radiogolven uit.

Een professionele tatoeëerder implanteert de chips, heeft de New York Daily News  gemeld. En aanhangers van de technologie zeggen dat het slechts een kwestie van tijd voordat meer bedrijven, in meer landen, beginnen om met behulp van microchips om toegang te verschaffen tot het openbaar vervoer, te betalen voor boodschappen – en volgen hiermee zelfs de vooruitgang van jouw vitaliteit en fitness. (klinkt heel erg ‘agenda 21’)

Toch is de technologie nog niet perfect. “Vandaag” toen verslaggever Keir Simmons probeerde met de chip een deur te openen, werkte het niet. Dat is slechts één probleem van de technologie  – privacy voorstanders zeggen dat de chip een nachtmerrie is voor de rechten van het individu, terwijl de onderzoekers suggereren dat over-afhankelijkheid van computers de ondergang van het land kan blijken te zijn.

Ook BBC-journalist Rory Cellan-Jones liet zich volgens de Volkskrant al chippen. Ik wens ze heel veel plezier en succes ermee! Spijt krijgen is er helaas niet meer bij, na zo’n domme actie.

Epifyse, ons orgaan van ‘helderziendheid’ moet afgedicht worden!

“We zijn al teveel overweldigd met  technologie en als het dan een deel van je is, creëert dat nog meer een obsessie.” aldus Larry Rosen, een technologie-expert aan de California State University Dominguez Hills,

Sinds we weten dat de nieuwere auto’s, vliegtuigen etc. met behulp van microchips op afstand te bedienen zijn en daarmee overgenomen en bestuurbaar kunnen worden is dit de volgende stap. De remote controlled ‘mens’…  Omdat we steeds meer onze multidimensionaliteit ontdekken en de epifyse ofwel de pijnappelklier ontwikkelen, dat hèt orgaan is voor helderzien, helderweten en telepatische kennis, moet er razendsnel een halt aan worden toegeroepen, vindt men blijkbaar.  Lees ook dit artikel erover op ‘Stop de bankiers’.  Laten we het gebeuren of gaan we nu eindelijk eens opstaan tegen dit soort zieke ontwikkelingen en gaan we gewoon weer terug naar de natuur.  Een ‘gezonde natuur’ wel te verstaan, die we eerst nog even met elkaar moeten herstellen!

 

© Irma Schiffers

 

Alle artikelen op deze site worden belangeloos geschreven ten bate van ‘humanity’ en mogen gerepubliceerd worden, mits voorzien van bronvermelding.

 

Hoger bewustzijn; hoe komen we daar?

ENGLISH

‘De donkerste plekken in de hel zijn voorbehouden aan hen die zich afzijdig houden in tijden van morele crisis’.  Citaat uit: ‘Divina Commedia’ van Dante.

Een beladen uitspraak, want het heeft iets ‘veroordelends’ in zich. Maar er zit ook een kern van waarheid in. De keuze om pijnlijke zaken die een ander betreffen niet te willen zien, of menen er toch niets aan te kunnen doen en het daarom wegzetten als ‘niet bestaand’, helpt niet bepaald onze mensheid naar een betere wereld en die hebben we juist nu zo hard nodig! We zijn allemaal verbonden met elkaar, afkomstig uit één bron, maar we voelen ons nog steeds afgescheiden. Dit heeft te maken met het bewustzijnsveld waar we ons persoonlijk in bevinden, met andere woorden: ‘hoe’ we naar de wereld kijken en naar onszelf. En van die bewustzijnsvelden zijn er vele. Een vogel heeft een heel andere waarneming en dito bewustzijn dan een mens, die overigens weer niet ziet en waarneemt wat de vogel ziet vanuit de lucht. En dat geldt voor alle levende wezens.

Ons hogere bewustzijn (of onderbewuste) geeft ons continu seintjes. En wanneer we die niet opmerken, omdat we te druk zijn met de alledaagse beslommeringen in de buitenwereld, worden ze steeds sterker. Uiteindelijk kun je na een ‘duw in de rug’ of een ‘schop onder de kont’ ook nog een dermate flinke klap oplopen die je leven in één keer op z’n kop zet. Veranderingen móeten dan wel doorgezet worden en dat is vaak niet de meest fraaie of comfortabele manier. Dan kan spijt weleens te laat komen.

‘Remembrance’ Olieverf (Irma Schiffers) Op dit schilderij zag ik overduidelijk een aantal gidsen verschijnen

In dat hogere bewustzijn ‘wonen’ we niet alleen. In dat (collectieve) ‘trillingsveld’ bevinden zich naast ons eigen bewustzijn (onze niet-fysieke ziel) nog vele andere zielen die ons begeleiden terwijl ze soms die seintjes wel héél hard in ons oor staan te schreeuwen. In onze keuzevrijheid die wij hebben, omdat we ons eigen individuele pad van groei doorlopen, mogen we ze telkens negeren, of zelfs parkeren wanneer we ze diep van binnen wel gehoord hebben. Om die reden verblijven er velen in de ‘lagere aardse’ trillingen of zelfs in het moeras van deze aarde, dat wij ook wel als ‘hel’ benoemen. Kijk maar naar de duistere krachten die hoge posities krijgen of zichzelf deze toe eigenen. We vinden ze wereldwijd in de politiek en in de wereld van het grote geld.

Als je daarnaar kijkt vanuit je hogere bewustzijn snap je er vaak weinig van. ‘Hoe kunnen mensen zoiets doen. hoe kunnen mensen elkaar dit aandoen’? Maar ook, wat ik mij van jongs af aan al afvraag: ‘hoe kunnen bepaalde mensen zich iets toe eigenen wat van ons allemaal is. We zijn allemaal hier geboren om er op deze planeet iets van te maken en onze lessen te leren. Die planeet verstrekt ons voedsel, natuurlijke medicatie, water en materialen om een dak boven ons hoofd te bouwen. Wat heeft die ander wat jij niet hebt, waardoor hij meent de baas over jou te kunnen spelen en je ‘geld’ te ontnemen zodat je er ook niet meer over kunt beschikken? Zodat je in het ergste geval sterft door hongerdood, gebrek aan water of door ziekte?

Eenmaal in die hogere bewustzijnsvelden aangekomen kun je niet meer terug. En dat is precies de reden waarom hele groepen mensen dat veld niet willen betreden. Hun ‘onbewuste’ vertelt ze dat het een ‘eng’ veld is dat tot eenzaamheid leidt, maar vooral tot ‘eigen individuele verantwoordelijkheid’ en dat hebben ze vaak niet meegekregen vanuit de opvoeding en het milieu waarin ze volwassen werden. Heel begrijpelijk, maar het houdt de wereld waarin we nu zitten gevangen in een ‘lager energieveld’. Het gezegde ‘eendracht maakt macht’ is dus hierop goed van toepassing want de verwerping van de duistere ‘powers that be’ kan in één moment alles veranderen wanneer de meerderheid vanuit dit hogere bewustzijn, de macht terugneemt. En we zijn daarmee percentagegewijs heel sterk in de meerderheid. Waarom gebeurt dat dan niet?

Dit alles heeft met het collectief bewustzijn te maken. Daar waar je je van bewust bent, bevindt zich de waarheid. Jouw waarheid en die zal door deze dieperliggende persoonlijke overtuiging elke dag opnieuw bevestigd worden. Maar wat denk je dat er kan gebeuren wanneer je die overtuigingen overstijgt door ze los te laten en jezelf vragen te gaan stellen over die ‘waarheid’? Dan kom je in een heel nieuw ‘waarnemingsveld’ terecht en gaan er dingen gebeuren die je nooit had kunnen ‘bedenken’ of had verwacht. Dan leef je vanuit je eigen verantwoordelijkheid en je eigen perceptie en dat voelt altijd beter dan de waarheid van de ander na te moeten leven. Maar daar is wel moed voor nodig. Hoe werken die ‘seintjes’ dan en hoe kun je ze horen, zien, waarnemen?

Een voorbeeld:

Ik ging een paar jaar geleden weer voor een trainingsweek naar het Arthur Findlay College in Engeland. Deze keer koos ik voor de cursus, ‘The psychic, the spirit and the artist’ (vert. De helderziende, de gids, en de kunstenaar’). Je kon intekenen voor de groep van de psychics (helderzienden); het schilderen en tekenen van energievelden van de ander die je een reading moest geven, of kiezen voor de groep portret tekenen (spirits; gidsen en overledenen). Dat laatste wekte bij mij op één of andere manier weerstand op, ik schilder, teken en geef al jaren dagelijks readings aan de telefoon, dus daar kwam ik voor, toch? (= overtuiging en comfortzone!)

Dit is die tekening van een berg waarin een gezicht verscheen

De spirituele wereld was het daar duidelijk niet mee eens, maar dat seintje ‘negeerde’ ik. Studenten uit alle delen van de wereld komen samen en sommigen vroegen mij direct ‘waarom zit jij niet in de groep van portretten?’ (seintje nummer 2). Ik begon aan mijn eerste 1-op-1 oefening met een Zweedse dame en tekende een berg met een landschap. Het ontstond heel snel met pastelpotlood. Ik begon haar mijn waarnemingen door te geven die betrekking hadden op haar leven en haar blokkades (de berg) en ze was ontroerd dat ik zoveel dingen benoemde die zij herkende en haar betroffen. Ineens zie ik in die berg een soort gezicht verschijnen. Ik moest erom lachen maar ik keek plotseling toch echt in het gezicht van een soort ‘eskimo’ (dacht ik), onmiskenbaar uit de oudheid. Ik begreep er niets van, maar zij kon zelfs dat wel plaatsen. De teacher erbij gehaald; ze legde haar hand op mijn schouder en zei: ‘It seems obvious to me that the spirit world wants to draw in. Sure you’re not in the wrong group, my love?’ (vert: Het lijkt mij duidelijk dat de ‘gidsenwereld’ bij jou probeert binnen te komen. Weet je zeker dat je niet in de verkeerde groep zit?) Seintje nummer 3. Maar ik was overtuigd, dat…. etc etc.

Die hele week ging dat zo door. Ook al realiseerde ik mij ineens dat ik vaker schilderijen had gemaakt waarin ogen verschenen. Zoals onder andere in deze:

‘Bergen wijsheid’ olieverf (Irma Schiffers)

Ik had het naar mijn zin in die groep en vond het goed voor mijn zelfvertrouwen om telkens weer bevestiging te krijgen dat ik anderen zo sterk kon ‘lezen’ aan de hand van mijn eigen creaties die ik ter plekke maakte. Alle studenten die het juist kwamen leren wilden graag een reading van mij, waarop mijn teacher zei ‘je bent al zo ervaren in dit werk, wil je jezelf niet ‘stretchen zodat je echt iets komt leren hier?’ (seintje nummer 4).

Terwijl ik iedere dag 12 uur lang colleges volgde zat ik te krabbelen. Portretten! Ja, echt waar. Vele heb ik daar gemaakt. Tot ik op een avond buiten liep in die prachtige park-tuin en ik werd aangesproken door twee Engelse studenten van de advanced medium-groep. Ze vroegen me honderduit en waarom wisten we op dat moment beiden nog niet. Slot van het liedje was dat ik de portretten moest laten zien die ik had zitten krabbelen. Ik legde er zo’n 36 uit op de grond in de tuin en wat er toen gebeurde was onmiskenbaar de eerder genoemde ‘schop onder de kont’ van de spirits. Er werden plotseling door dit Engelse stel mensen uit hun groep naar buiten geroepen en stuk voor stuk herkenden ze hun overleden vader, dochter, vriend, collega, kind etc etc. Ik voelde een soort duizeligheid opkomen die verpletterend was. Ik herinner me dat ik lachte maar ook huilde. Vooral toen hun leraar van een geheel andere cursus daar in het pand naar buiten werd geroepen. Ik had maar liefst drie keer zijn overleden dochter getekend. Zelfs met een ketting met een ovalen hanger om haar hals die hij nog altijd bewaarde. Toen ik spontaan vroeg: ‘what about the horses’ (want ik zag paarden bij dit meisje) zei hij: ze heeft altijd in onze stallen gezeten bij onze 33 paarden. Toen ik vroeg ‘was ze rond de 21 toen ze stierf’, bevestigde hij dit. Hij pakte me beet, ontroerd (‘wanna give you a hug’) en ik vroeg geschrokken wat hier in hemelsnaam aan de hand was. Hij zei:  God bless you. ‘Je bent een geboren en ‘natural’ medium, maar moet in jezelf gaan geloven, je krijgt hier het bewijs’. Ik gaf hem desgevraagd de tekeningen, die waren immers niet van mij. De anderen vertelden me later dat dit de manier was van de spirituele wereld om mij te ‘overtuigen’ dat ik echt in contact stond, 24 uur per dag.

Zo’n seintje als dit is volgens mij één van de voorlaatste signalen. Daarna worden ze heftiger en kun je je zelfs depressief of lichamelijk onwel gaan voelen, ook dat heb ik namelijk meer dan eens ervaren als ik weer eens in de ‘negeer-modus’ stond.

Hiermee wil ik niet zeggen dat je alles moet volgen wat je meent op te vangen vanuit een andere dimensie. Nee, zeker niet! Maar er zijn soms dingen of situaties in ons dagelijkse leven die zo duidelijk een signaal zijn dat je het eigenlijk wel weet, maar niet wil weten of je parkeert het. Alles is goed, maar bedenk dat wij allemaal zélf op ons eigen manier leren en communiceren met ons hogere zelf, met die bron waar wij dus niet alleen zijn. Wat de spirituele wereld doet (waar wij dus ook deel van uitmaken met ons hogere bewustzijn, dus niets zweverigs aan) is kijken wie ‘jij’ bent, hoe jij werkt en binnen dat kader krijg jij heel persoonlijke seintjes. Bij mij gebruikten ze mijn schilder- en tekentalent, omdat ik geen duidelijkere bevestiging kon krijgen dan deze. Bij jou vindt het dus weer op een andere manier plaats. Weleens meegemaakt dat je iets deed waar je achteraf spijt van had, terwijl je ook nog meent en voelt dat je dat eigenlijk diep van binnen wist, door allerlei tegenwerking, seintjes, etc.? Ongetwijfeld! Daar was je hogere bewustzijn aan het woord, maar je geloofde er niet in.

Wanneer we nu onszelf vragen durven stellen over onze eigen(wijze) visie, overtuigingen, gedachte en feiten, komen we in een ander bewustzijnsveld terecht. We gaan buiten het kader denken. Een bewustzijnsveld waarin we collectief verbonden zijn en vanuit dat collectief de wereld voorgoed kunnen veranderen. Eendracht maakt macht en macht wordt ‘kracht’ als we dat vanuit onze ziel doen; een liefdevol bewustzijn waarin geen plaats meer is voor duistere krachten als ‘oorlog’ en moord. Het begint bij ‘erkennen, dan bij ‘willen’ en uiteindelijk bij ‘durven’!

© Irma Schiffers

Alle artikelen op deze site mogen in zijn geheel worden overgenomen, mits voorzien van bronvermelding

Dit artikel is gepubliceerd op de site van wanttoknow.nl en op 23 september op degoednieuwskrant.nl

 

Schilderijen die gaan leven – ARTIKEL

EN

Schilderijen kunnen op allerlei manieren ontstaan. Je kunt iets naschilderen of een beeld dat je voor je ziet, zoals bijvoorbeeld een landschap of een stilleven, maar ook kun je een schilderij maken door je handen het werk te laten doen. En daarbij geen idee hebbend waar het naar toe gaat of wat het moet voorstellen. En zo werk ik. Ik stem mij af op ‘ontvangen’ en begin gewoon te schilderen. In andere gevallen kan het zo zijn dat ik de slaap niet kan vatten, maar wel in een soort meditatieve staat ben waarbij ik een duidelijk beeld ontvang dat geschilderd wil worden. Bij deze laatste manier voel ik me wat minder comfortabel omdat ik meen het niet te kunnen schilderen. Dat ik daar niet toe in staat ben want het voelt als iets naschilderen ook al zit het in mijn hoofd. En dan verzet ik me altijd eerst een tijdje daar tegen met de gedachte: ik kan helemaal niet schilderen. En schuif het daarmee voor me uit…

Het is een vreemd idee dat je dan toch zoveel schilderijen vervaardigt, en ik noem het dus ook ‘spirit-art’. Het komt uit een andere dimensie, uit de andere wereld. Sommige hebben puur te maken met mijn eigen privé-ontwikkeling en mijn eigen toekomst en die tonen mij persoonlijke boodschappen- De andere schilderijen voel ik duidelijk te moeten delen omdat die de mensheid aangaan.  Dit is, zo merk ik vaak, niet voor iedereen te begrijpen, maar degenen die mij kennen en weten wat ik doe zijn er inmiddels aan gewend. Ik heb in relatief korte tijd zoveel schilderijen ‘doorgekregen’ met een schat aan informatie dat ik het nu tijd vind om er ‘iets’ over los te laten omdat er  zaken spelen en binnenkort nog gaan spelen die met die afbeeldingen te maken hebben.Ik ga even een tipje van de sluier oplichten en het een en ander aan elkaar breien. De puzzel uiteindelijk afmaken op basis van nieuwe informatie,  is aan jou. 

Atlantis – Olieverf

We gaan ons weer herinneren wie we zijn en waar we vandaan komen. De meesten van ons zien ons aardse leven als tijdelijk: er was niets voor en er is niets na. Dat mag uiteraard, maar voor mij persoonlijk is het aardse leven een onderdeel van een oneindige cyclus. Zo schilderde ik dit doek dat de naam ´Atlantis´ moest krijgen. Ik begreep er niet veel van op dat moment, maar het kwam vrij natuurlijk en snel tot stand. Ik voel wel heel veel verbondenheid met dit doek, met deze ´plek´.  Het origineel heb ik niet meer, maar ik heb voor mezelf een hele mooie reproductie laten maken. Het heeft een belangrijke plaats bij mij aan de muur. Herinneringen…..

Remembrance – olieverf

Dit doek moest ik ´Remembrance´ noemen. Alweer ´herinnering´ aan oude tijden. Het voelt alsof ik het zelf ben, niet vreemd want tussen die wolven voel ik me heel erg thuis. Wat er omheen ontstond zijn diverse ´gezichten´ uit de oudheid. Van de meesten ´weet´ ik wie ze moeten voorstellen. Rechts-onderin duidelijk een indiaan. Maar ook heeft het met Jezus van Nazareth te maken en de romeinse tijd. Daarnaast zie en voel ik ook de afbeelding van een grote componist.

Book of truth – olieverf 60 x 80 cm

Een andere aanwijzing komt in dit schilderij naar voren. Het heet ´book of truth´. Snel geschilderd met paletmessen en ik kon er geen touw aan vastknopen toen het aan het ontstaan was. Er springt een figuur uit de lucht met een boek op de linkerarm (Snowden) Rumoer… oorlogstaferelen, de vrouw springt uit of in de ´bol´ en je kunt dat op beide manieren zien. Voor mij springt ze eruit met de armen achterover die van het doek aflopen.  Onder de vrouw een oude, wijze man met baard, zodat zij op hem lijkt te leunen. Feminin-energy, krachtige vrouwelijke energie. Rechts bovenin twee driehoeken, als een jodenster die uit elkaar gevallen is. Een heftig schilderij wat een enorme waarheid gaat spreken, welke een grote invloed heeft op de ´nieuwe toekomst´ van de mensheid.

De aarde schreeuwt – oiieverf

De aarde schreeuwt, heet dit schilderij. Linksboven een oog die de persoon in de gaten houdt. In de aarde ook twee ogen. Moeder aarde, ook een levend wezen dat duidelijk ´pijn´ laat zien. Het moet anders, ´help ons´, zegt de figuur in dit doek. Meditatie en verbondenheid met boven en beneden en het besef ervan. Het geeft de eenzaamheid aan van de ´roepende in de woestijn´. Maar deze is wel gezien en gehoord en er zal op gereageerd gaan worden!

Feminin-power olieverf

´Feminin-power´ noemde dit schilderij zich. De zon die een uitbarsting laat zien en de maan die in het water zakt. Heel vreemd, niet achter de horizon en dit moet  een andere dimensie voorstellen. De pyramide lijkt van kristal te zijn. Doorschijnend maar krachtig beschermend. Bovenin de wolken een man en vrouw verenigd. Maar ook nog een wezen aan hun voeten. De zwarte panter kwam even later in een ander belangrijk schilderij terug. Op dit schilderij is ´ze´ alert en ook waarschuwend. In de ondergrond zie je panter-vlekken maar ook een paar puzzelstukjes bij de pyramide…

Tolkien of Tzolkien- acryl en olieverf, 115. x 20 cm

Dan krijgen we een heel verhaal op het schilderij ´Tolkien of Tzolkin´. ´In de ban van de ring´krijgt een heel reëel karakter in het licht van de Maya´s. De oudheid die we vergeten zijn, laat zich hier zien. Een hele geschiedenis en aan de rechterkant weer de zwarte panter. Een onderwereld die van links naar rechts te ´lezen´ is. Het is ons verleden, de onderwereld, de Hades uit de mythologie, maar gelijk ook de ´onderwereld´ die nu de touwtjes in handen heeft. Links boven een stukje van het huidige aardse bewustzijn. Een strand, mensen die nietsvermoedend aan het recreëren zijn, geen idee wat er zich daaronder (onderbewuste) allemaal afspeelt en zich heeft afgespeeld. Een echtpaar met een kind dat uit ´een deur´ stapt in een nieuwe realiteit zonder te zien wat er verder gebeurt achter de andere poorten. Hier nog afgescheiden, maar het komt allemaal in beeld…

Ancient worlds – Acryl en olieverf

En nog even terug in de tijd met dit schilderij dat ´Ancient worlds´ genoemd moest worden. Links in het witte gewaad met de bontafzetting zien we Julius Caesar met de fakkel, de romeinse tijd. Maar ook indianen en het halve gezicht van een alien. Rechtsonder een reptiel (soort rode draak). Maskers, oudheid en een strijkinstrument (deed mij denken aan de schilderijen van Marc Chagall). Mensen verderop in de boog dragen gezamenlijk vruchten, voeding van moeder aarde en proberen een bestaan op te bouwen met elkaar. Er is heel veel op te zien en het zit vol met symbolische boodschappen.

Mars – olieverf

Dit is een vreemd schilderij voor mij. Het heet ´Mars´ en het is duidelijk een andere planeet waar leven is (of geweest). Mars vanwege de rode kleuren. Links in de berg een gezicht van een jongetje. Een duidelijk oog dat nogal verschrikt kijkt. Water op de voorgrond en een soort grote vis. Doet voor mij erg ´atlantisch´ aan terwijl het in het heelal gelegen is…

Dan krijgen we ´The age of aquarius´. Natuurlijk hoort dit schilderij erbij in dit zojuist aangebroken watermantijdperk.  De waterdrager die het water uitgiet terwijl hij probeert de wereld te bereiken met zijn ´kennis´ (water) en altruïstisme. Het hart verscheen in de aardbol. Het ´hart´ moet terug op de aarde. In de lucht, rechts naast de wereld zie je een leeuwenkop die in de wolken verscheen. De leeuw ligt tegenover het teken waterman in de astrologie en die energie is nu heel actief om de liefde terug te brengen bij de mensheid en zielsconnecties te kunnen maken.

En toen was het ´tijd voor verandering´. Het verleden wordt ´weg geschuurd´met schuurpapier en schuren doet uiteraard pijn. Loslaten van oud gedachtegoed en oude patronen die ons niet meer dienen. De liefde komt terug tussen zielsverwanten en de ´vortex´ is zichtbaar. De herinneringen aan vorige levens en het ´grotere bewustzijn´ wordt duidelijk. Er gloort licht en er is ´hulp in aantocht´. Je kunt dit schilderij ook terugvinden in het eerste artikel ´Tijd voor verandering´. Let op de vortex die een doorkijkje geeft naar de andere kant ervan in het schilderij hierna.

Dit kwam heel snel tot stand. In nog geen twee uur heb ik dit zien verschijnen. Ik heb het met paletmes geschilderd. Het heet blijkbaar ´Niburu´ en ik voelde dat ik letterlijk in een andere dimensie was toen ik dit maakte. Wel vertrouwd. Toen er op het laatst ineens lichtbundels verschenen zag ik dat het een UFO was. De lichten schijnen duidelijk op Amerika. Daar staat iets te gebeuren, dat is overduidelijk. Weinig verweer, maar dat kan ook niet meer. Het is ´tijd´. Er is veel beweging in het schilderij en ineens kreeg ik door dat het schilderij hierboven (Tijd voor verandering) de andere kant van het  ´gat´ is waar hier, gesitueerd aan de linkerkant het licht uitstraalt. Een soort  ´black hole´.  Dit is een heel veelzeggend schilderij dat zich nog gaat laten vertalen binnenkort. Multidimensionaal, dat zeker…!

´Watermannen´ – acryl op board

Tja, en dan zitten we ineens hier; met dit laatste werk dat ik onlangs in slechts 15 minuten  heb gemaakt op hardboard. Dit is de grote ommezwaai. Veel beweging in de lucht uit andere dimensies. Een soort vliegtuig dat verdwijnt in de wolken, maar ´opgevangen´ wordt door iets anders. Veel water, veel mensen, een tank die door een speciaal ´wezen´ is stilgelegd in het water. Duisternis (dark side) op de voorgrond, maar deze wordt ´weggespoeld´. Engelachtige wezens in het water. Oorlog maar wel vreedzaam, totale ineenstorting van wat ´is´…  Het voelt bevrijdend, niet negatief of gewelddadig.  Links is duidelijk een soort ´doorzichtige sluier´ te zien die andere dimensies ´ontsluiert´. Ze lopen hier door elkaar heen en worden zichtbaar.  Het vreemde is dat in het midden bij de grote witte ´golf´ een trap naar boven loopt die ook op het eerste schilderij (Atlantis) staat. Alsof daarmee het hele Atlantische ´cirkeltje´ weer rond is.

Er zijn nog meer schilderijen die ik al maakte, en die ik waarschijnlijk binnenkort in deze rij kan invoegen. Het voelt voor mij als heel veel informatie en het is alsof ik in elk schilderij kan ´stappen´, En nu zeker,  omdat het één verhaal is. Maar wel een verhaal en gevoel dat voor mij ´vertrouwd en bekend´ is.

Het is nu afwachten tot de puzzelstukjes op hun plek gaan vallen. Maar ik ben wel heel dankbaar voor alle werken die ik eerst figuurlijk heb ´ontvangen´, en daarna letterlijk in fysieke vorm heb mogen aanschouwen. Ik zou bijna gaan denken dat ik langs al die muren naar een droom kijk…

©Irma Schiffers      11 maart 2014

Dit artikel mag in zijn geheel overgenomen en verspreid worden, mits voorzien van bronvermelding

 

Helderziendheid en de hersenen – ARTIKEL

Met dit artikel wil ik een hypothese neerleggen, want ´helderziendheid´ is niet voor niets al zo´n 125 jaar onderwerp van onderzoek van de parapsychologische wetenschap en het is moeilijk aan te tonen hoe dat werkt. Dat het bestaat is inmiddels wel duidelijk, maar hoe het tot stand komt? Ik brand me er dan ook niet aan dat ik het weet, maar ik kan wel vertellen wat ik zelf ervaar en door welke zaken mijn opinie gevormd en geprikkeld wordt: een hypothetisch verhaal dus en wie weet wel met een grote kern van waarheid? De komende tijd gaat het ons ongetwijfeld leren!

Hoe komt het dat de ene mens wel helderziende gaven heeft ontwikkeld en de ander niet?

Dat is een goede vraag om over na te denken, want in aanleg beschikken we allemaal over die ‘gaven’. Misschien moeten we het daarom ook geen gaven noemen, maar eerder iets wat gewoon bij ons als fysieke, mentale, geestelijke en spirituele wezens hoort. Onze wezenskern.

Ja, ik gebruik bewust het woord ‘wezens’, want ook dieren hebben dat zogenoemde‘zesde zintuig’. En dat zintuig is bij hen vaak beter ontwikkeld dan bij de meeste mensen, omdat ze dichter bij de natuur zijn, waar wij helaas juist ver vanaf geraakt zijn.

Ik wil niet te ingewikkeld gaan doen met een té theoretische verhandeling over de hersenen, maar een paar feiten kan ik daarbij niet omzeilen.

Pijnappelklier, ogen en ´derde oog´
Uit werk van Rene Descartes

Ten eerste is daar de ‘pijnappelklier’; blijkbaar hét orgaan waarmee helderziendheid en telepathie mogelijk is. Er zijn namelijk de laatste jaren steeds meer experimenten en onderzoeken gedaan, waarbij ook kon worden aangetoond dat iemand die sterk ontwikkeld is in helderziendheid en telepathie een grotere, beter ontwikkelde pijnappelklier in de hersenen heeft, dan iemand die deze gaven niet gebruikt. Vaak ziet in het laatste geval het orgaan er dan uit als een soort verschrompelde ‘erwt’. Zo kun je dus ervan uitgaan dat, wanneer je deze gaven wel bewust gaat ontwikkelen, deze pijnappelklier fysieke veranderingen zal laten zien.

Daarnaast kan de functie van de epifyse door electromagnetische velden, straling, stress,etc.ernstig verstoord worden. Bovendien is sowieso de hersenactiviteit significant anders bij hooggevoeligen dan bij de zgn. ´betamensen´. Dat hebben diverse experimenten uitgewezen.

De hersenen van een mens worden maar voor een klein deel gebruikt, terwijl ze oneindig veel groter zijn in omvang en bereik. In onze maatschappij is het ‘normaal’ dat je vooral het linkerdeel van de hersenen leert ontwikkelen. Het rechterdeel (gevoel, intuïtie, creativiteit) wordt niet gewenst in de maatschappij, dus het ‘slaapt’ als het ware in. Zie mijn vorige artikel over helderziendheid waarin ik schrijf dat iets wat slaapt ook wakker (gemaakt) kan worden.

Opmerkelijk is dat de pijnappelklier zich ter hoogte van het ‘derde oog’ bevindt, ook wel zesde zintuig genoemd. Hoe je het ook noemt, altijd wordt er een vorm van helderziendheid en telepathie mee aangeduid. Geen toeval dus.

Ik ga nog een stapje verder. Wanneer ik in een trance-staat ben (afhankelijk van hoe diep ik mezelf daarin laat ‘zakken’) en schilder, teken, of schrijf, kun je qua hersenactiviteit spreken van ‘theta-golven* (4 – 7 Hz, zie ook het staatje onderaan). Dan is er sprake van buitenzintuiglijke waarneming en voel ik dat ik mijn onderbewustzijn ‘bewust’ aan het woord (of aan de penselen) laat. Op dat niveau vindt er ook fysieke healing plaats. Een ‘wetenschap’ waar sjamanen en oervolkeren zich ook zeer bewust van bedienden.

Overigens kan ik dat zelf besturen. Ik noem het ‘schakelen’ tussen de verschillende gebieden; dat heb ik aangeleerd door veel training, teneinde structuur aan te brengen in die verschillende impulsen. Deze ‘schakelkast’ ligt volgens mijn (hypothetische) verklaring in de epifyse of pijnappelklier. Daarin ben ik gelukkig ook niet meer de enige.

In de Alfa-gebieden (alfa-golven; 7 – 13 Hz) ben ik ontvankelijk voor telepatisch verkregen informatie uit een ander bewustzijnsveld, ook wel andere dimensie genoemd. Mijn hele leven hoor ik al dat ik een alfa-mens ben, hetgeen vaak gepaard gaat met creativiteit en gevoel voor talen. Daar wilde ik dus wel meer van weten. Terwijl daarnaast mijn beta-kant (het deel wat actief is en gericht op ‘kennis’ en de buitenwereld: 13-38 Hz, de neocortex) ook niet slecht ontwikkeld is, maar ik voel me daar niet zo in thuis, laat ik het zo zeggen. Het lijkt dan of er informatie tot mij komt die ik met de andere hersengolven (alfa en theta) innerlijk bestrijd vanuit een ander soort ‘weten’. En dat is iets anders dan aangeleerde kennis, die mij in bepaalde gevallen te beperkt schijnt. (zie verder dit artikel over HSP)

Ik ga nu nog een stapje verder, naar mijn grote vrienden; katten!  Heb je je weleens afgevraagd waarom katten spinnen wanneer ze pijn of letsel hebben? We zijn geneigd te denken dat katten spinnen (purring) als ze het naar hun zin hebben. Dat is zeker waar, maar dat schijnt een ander (hersen-)golven patroon te laten zien dan wanneer ze pijn hebben.  Dat laatste bevindt zich op 4-8 Hz (Theta-golven).  Op dat niveau ´zou dus healing plaatsvinden´. Dan is het geen wonder dat ze instinctief (of intuìtief) weten dat ze moeten ‘spinnen’ om pijn te verlichten of healing te bewerkstelligen. Nog los van het opmerkelijke feit dat onderzoek heeft aangetoond dat onder katten-bezitters het aantal hartaanvallen gereduceerd is met 40%. Misschien heb ik er daarom wel zoveel…?

Dit ´spin-gedrag´ is overigens onderzocht door een aantal wetenschappers en zij hebben experimenten uitgevoerd waarbij ze een aantal spinnende katten (door ze in een staat van welbevinden te brengen) in een ruimte hebben laten verblijven met botbreuken. Na het experiment bleek dat in de ruimte met de spinnende katten de botbreuken sneller genazen. Katten spinnen meestal op een frequentie van 25 tot 50 Hz, hetgeen een gewenste frequentie is voor het helen van het beendergestel.. Zie verder ook *²

Nu kun je vanuit een rationeel kader spreken van suggestie of autosuggestie. Maar laten we wel zijn, stel dat dàt volgens een voor de hand liggende conclusie de oorzaak zou zijn van de snellere genezing, is dat fenomeen op zich niet wonderlijk genoeg? Het is niet voor niets dat de farmaceutische industrie een broertje dood heeft aan placebo’s (autosuggestie leidt in die gevallen ook tot genezing)! Dus je kunt stellen dat ‘healing’-mechanismen in ons allen aanwezig zijn en heet dat ook vaak ‘zuivere intentie’. Ik ben overigens benieuwd of placebo´s bij dieren ook werken. Dat vraag ik me in alle ernst af!

Ik heb hier zelf zeer typische ervaringen met mijn katten meegemaakt die in tegenstelling tot hun normale samenlevings-gedrag ineens de fysieke nabijheid zoeken van een zieke huisgenoot en heel indringend gaan liggen spinnen in een duidelijk waarneembare trance-staat, waarbij de normale zintuigen merkbaar zijn uitgeschakeld. De patiënt wordt erdoor ‘aangeraakt’ en gaat op precies hetzelfde niveau, in hetzelfde ritme en in dezelfde houding liggend, mee ‘spinnen’. Ik heb zelf kunnen constateren dat er een healing plaats had waarvan het resultaat mij echt verraste.

Overigens heb ik mijzelf ook meermalen in een staat van trance kunnen ‘healen’ waardoor operatief ingrijpen niet meer nodig was, daarnaast heb ik meer dan eens pijnen van anderen, ook van mijn dieren, kunnen verlichten danwel doen verdwijnen.  Let wel, ik veronachtzaam zeker het belang van medisch ingrijpen niet, want ik zie deze  ‘healing-methode’ zelf als mede-ondersteunend. Er zijn gezondheidsklachten die in een stadium zijn dat het zelfhelend vermogen het niet meer lijkt te kunnen herstellen. Dat onderken ik zeker en ik verwijs dan ook altijd eerst naar de medici.

Wel ben ik ervan overtuigd (geraakt) dat voorkómen beter dan genezen is, en met betrekking tot mijn eigen gezondheid kan ik zeggen dat de Alfa-golven (soms Theta of zelfs Delta) bij mij blijkbaar een gunstig effect teweegbrengen.  Ik verkrijg dit soort ‘kennis’ en ‘weten’ blijkbaar op een specifiek moment waarop het nodig is en ontvang dit vrij gemakkelijk uit een andere dimensie of bewustzijnstoestand. Verder staat het eenieder vrij om te zeggen dat er  ‘een steekje los is bij deze vrouw’. Dat is geheel aan de lezer en in vrijheid!

Hoe dit allemaal precies werkt is dus ter nader onderzoek aan de wetenschap*³, hetgeen ik hen van harte zou aanbevelen om zich daarin meer te verdiepen. En dan bedoel ik de oprecht ‘nieuwsgierige en leergierige’ wetenschapper en NIET de wetenschappers die zich al jaren laten omkopen door ‘big pharma’ om onderzoeksresultaten te helpen vervalsen of verdoezelen (zie mijn vorige artikel). Want dan komen we geen steek verder.

Uiteindelijk wens ik namelijk nog altijd te geloven dat je het artsenberoep kiest uit een ideologie die komt vanuit het hart, omdat je wilt bijdragen aan genezing en niet om in korte tijd je zakken te vullen ten koste van het zo mooie en complexe aardse leven…

©Irma Schiffers – 2 maart 2014

*Betagolven (13-38 Hz) voornamelijk in de neocortex en gerelateerd aan dopamine
Alfagolven (7-13 Hz) ook voornamelijk in de neocortex, gerelateerd aan acetylcholine
Thetagolven (4-7 Hz) middenhersenen/Limbisch systeem, gerelateerd aan GABA (gamma-     aminoboterzuur)
Deltagolven (0,5 – 4 Hz) het reptielenbrein, gerelateerd aan serotonine

*2 The science of healing from cats

Layman’s version published in Cat Watch Newsletter from the Cornell University College of Veterinary Medicine

Dit artikel mag in zijn geheel overgenomen en verspreid  worden, mits voorzien van bronvermelding

 

Hoe werkt helderziendheid? ARTIKEL

Ik krijg regelmatig de vraag: ‘word je er niet helemaal gek van om altijd maar alles te zien en te voelen bij anderen?’  Maar ook: ‘kijk jij nou dwars door mij heen waardoor jij alles van mij weet?’ Het antwoord is ‘nee’.  Ik zal proberen uit te leggen hoe het werkt voor mij.

Schilderij Eye-opener- Irma Schiffers

Helderziendheid is voor mij persoonlijk een verzamelnaam voor helder zien, helder horen, helder weten, helder voelen en helder ruiken. Kortom, het is een vorm van zintuigelijk waarnemen. Letterlijk dus ‘helder waarnemen’ via je ‘zintuigen’. Ze noemen het vaak het zesde zintuig en dat vind ik niet helemaal op zijn plaats, maar wel een handige manier om uit te drukken dat de één het wel heeft ontwikkeld en de ander minder.

De ene persoon noemt zich helderziend omdat diegene met beelden werkt, beelden krijgt, de ander wéét gewoon en heet helderwetend te zijn, weer een ander voelt dingen aan en is heldervoelend, etc. Het is vaak een aangeboren gave, maar ook kan het zich in een later stadium ontwikkelen, zodat je er zelfs meer ‘heldere’ gaven bij krijgt, omdat je ook andere zintuigen activeert. Bij mij werken alle zintuigen dwars door elkaar heen dus ik noem het overkoepelend helderziend, al weet ik van tevoren nooit hoe het zich gaat aandienen als iemand mij iets vraagt.

Hoogsensitief zijn (HSP, zie de andere artikelen daarover) is eigenlijk altijd een vorm van ‘heldervoelend’ zijn. En het is dus niet gezegd dat iemand die hoogsensitief is, ook paranormale gaven heeft, al zie je die combinatie vrij vaak. Je zou zeker een goede helderziende kunnen worden wanneer je als HSP die gaven echt gaat ontwikkelen. En weet je? Iedereen heeft bij geboorte die gaven (daarom noem ik het zelf geen zesde zintuig) maar we raken ze kwijt zodra we opgroeien. En daar wordt ook bewust aan gewerkt zoals de vaste lezers inmiddels wel weten. Daarom zijn kinderen -en zeker in deze tijd- (nog) helderziend. Hoe vaak hoor je niet in de jonge jeugd: ‘gebruik je gezonde verstand alsjeblieft’ en ‘doe niet zo overgevoelig’ en ‘gedraag je eens volwassen!’.

Ook op school leer je eigenlijk alleen maar je linker hersenhelft te ontwikkelen en te gebruiken; je rationele (denk-)kant dus. Bovendien is vaak handiger als je daar je gevoelskant wat vaker uitschakelt, wil je als kind kunnen meekomen tussen een groep andere kinderen en het schoolse systeem. Je ego groeit en je innerlijke zelf –het helderziende- en voelende wezentje- begint in de schaduw zijn eigen leven.

In die schaduw ligt je vermogen tot helderziendheid en intuïtie te slapen. Maar iets wat ligt te slapen kan wakker worden, dus wanneer je een gevoelig mens bent (of HSP) zal het moeilijk zijn om dit latente talent slapende te houden. Het zal de kop op steken, vroeg of laat en dan zul je het niet meer kunnen ontkennen. Het beste is dan dat je aanvaardt het te hebben en dat je ermee leert omgaan, als je niet de hele dag door bijvoorbeeld ‘beelden’ wilt krijgen die anderen niet zien. Dat laatste heb ik dus uiteindelijk en noodgedwongen gevoeld te moeten doen. Als het ware leren schakelen in jezelf tussen links en rechts.

Hoe werkt het? Het is dus niet zo dat ik door je heen heen kan kijken alsof je van glas bent.  Dat zou een mooie boel worden! Ik zeg altijd voor de grap: ‘ik zou echt niet willen weten wat jij uitspookt op bepaalde plaatsen in jouw huis’, zo ook wil ik geen antwoord kunnen geven op de vraag of je partner vreemd gaat. Dat is ‘none of my business’ en dat zijn zaken die erg privé zijn en voor mij onzuiver. Je zult er maar naast zitten of leed veroorzaken waar iemand zelf mee moet zien te dealen als een levensles. Oh ja, er zijn er die dat klakkeloos roepen tegen iemand, zelfs ongevraagd, maar daar distantieer ik mij verre van. Dat noem ik geen mediumschap of helderziendheid; dat is demagogisch en psychologisch misbruik maken van iets wat eigenlijk heel zuiver is, omdat het juist vanuit liefde ontstaan een behulpzame ‘tool’ is om je medemens te kunnen helpen.

Immers, ik durf glashard te beweren dat je hele ‘slaapkamertaferelen’ echt niet te zien krijgt.  Gelukkig niet, zeg! Wat je dan vaak wel ‘voelt’ is, dat iemand zijn energie vanuit het hart gericht heeft op een ander dan zijn of haar partner, maar dan ga je daar geen conclusie aan verbinden als ‘daadwerkelijk’ vreemdgaan. Als dat wel wordt gezegd, zit daar vaak een projectie-mechanisme achter, uit een eigen dieperliggende angst of een eerdere ervaring die daarmee te maken had. Of erger, misschien wel frustratie en woede, zodat je dat een ander ook ‘gunt’. Vaak onbewust, maar toch!  Brrrr…..

Jump into the 5th dimension – Irma Schiffers

Helderziendheid komt voor mij maar uit één bron en dat is ‘liefde’. Waar oprechte zuivere liefde is, is helderziendheid van nature  in de mens aanwezig. Simpel, niet? Als ik boos ben, druk, gefrustreerd, angstig, nerveus of welke gemoedstoestand er dan ook vanuit mijn ego bezig is om mijn ‘authentieke zelf’ te ondermijnen, kan ik niet goed ‘werken’. Ik zou naar alle waarschijnlijkheid gaan projecteren  en als iemand mij dan een kwestie voorlegt of een vraag stelt, moet ik gaan denken. En zodra ik ga denken of waarnemen ben ik niet helderziend. Dat noemen ze ook wel ‘cold reading’.  Ja, helder denken kan ik zeker, goed waarnemen ook, maar dat is echt iets heel anders. Logica staat haaks op ‘zintuigelijke waarneming’ want dat laatste doe ik meer vanuit mijn rechter hersenhelft (voelen) en vanuit mijn zintuigen. en juist dát, moet je leren onderscheiden.

Ik zal beschrijven hoe het voor mij in de praktijk werkt in een ‘beknopt’ voorbeeld: een dame vraagt mij waarom ze zich zo onrustig voelt en niet meer blij kan zijn en lachen, zoals vroeger. Er is iets mis, maar ze weet niet waar het vandaan komt.  Ze voelt zich erg ongelukkig. Om dat te kunnen beantwoorden ga ik naar de eerste ‘basis’ voorwaarde: onvoorwaardelijke liefde, zonder oordeel! Ik open mijn hart volledig, schakel als het ware mijn ego (verstand) uit met één ‘knop’ (dat kun je leren o.a. door veel meditatie en zelfs leren nog meer te verfijnen met trainingen) en ik verbind me met haar energieveld. Dan begin ik meestal met ‘voelen’, in dit geval hoe zij zich voelt. Gewoon door dat aan mezelf te vragen. Okee, ik voel meteen inderdaad die onrust in mijn lijf, wat ik daarvoor niet had. Dat voelt alsof ik wil gaan lopen, als een kip zonder kop, wegrennen van mezelf. Soms doe ik dat letterlijk! Ik vraag in stilte: waar komt die onrust vandaan? Ik voel dan bijvoorbeeld ineens al die onrust naar mijn hoofd gaan. Alsof mijn hoofd in brand staat. Ik kan bijna niets meer zeggen omdat er allerlei gedachten tegelijk door mijn hoofd gaan. Een mallemolen. Dan wéét ik dat zij teveel in haar hoofd zit, piekeren. Teveel ‘denkt’ in plaats van ‘voelt’. Als ik dat uitspreek, voel ik meteen dat mijn buik gaat verkrampen. Ze kàn niet meer naar haar gevoel toe, al probeert ze dat. Een nieuwe aanwijzing, en dat gaat altijd heel snel.

Nu weet ik dat zij een dieperliggend trauma heeft, want daar gaat het pijn doen. Dus er is sprake van ‘oude pijn’ die ze op dit moment niet herkent. Dat spreek ik uit, vrijwel gelijk met de sensatie, zodat deze daarmee ook bij mij weer verdwijnt. Dat heb ik geleerd.

Maar ze is er pas bij gebaat wanneer ik haar kan vertellen waar dat gevoel ‘beschadigd’ is en hoe ze dat kan oplossen. Ik ga terug naar mijn ‘buik’ en concentreer me (heldervoelen); gedachten uitgeschakeld (hoofd leeg) en alleen maar voelen.

Ik krijg ineens een beeld van het kleine kind, lang geleden (helderziend) en ik ‘hoor’ ineens dat kind zeggen: ‘iedereen heeft mij in de steek gelaten’ (helderhorend).

Ik zie haar naar haar kamertje rennen (helderziend) en ik hoor haar daar huilen (helderhorend). Ook zie ik haar op haar bed liggen (helderziend) en krijg weer die pijn in mijn buik (heldervoelend). Isolement, terugtrekking. Ik spreek dat uit. De persoon die mij de vraag stelt wordt nu emotioneel, want die herkent dat en het wordt ineens benoemd. Dat ze emotioneel wordt voel ik in mijn keel. Die wordt dik en ik zit tegen ‘huilen’ aan. Ik benoem dat. Ik ben daarmee dat gevoel dan onmiddellijk weer kwijt. Ik krijg ineens een partner te zien die met zijn rug naar haar toe staat (helderziend). Ik zie dat er geen contact is, en zie nu de overeenkomst met dat kleine kind, want ik ‘zie’ haar nu twee keer voor mijn geestesoog, als kind en als volwassene in het nu. Toen blijkbaar ook al in de steek gelaten en nu weer (helderweten).

De vrouw huilt ondertussen omdat de emoties herkend en benoemd zijn. En dat is goed, want dit verstopte verdriet mag er eindelijk uit. Ik zorg nu eerst dat ze zich met haar verdriet bij mij veilig voelt, want dat is nu heel belangrijk. Dus ze mag zich volledig laten gaan en zachtjes moedig ik haar ook daartoe aan.

Ik ga terug naar vroeger en ‘voel’. Ik ‘zie’ alleen een moeder en voel dat ‘moeder’ zelf nerveus en ongelukkig is. Ik vraag voorzichtig, klopt het dat je vader vroeg is overleden?  Waarom ik het woord ‘overleden’ gebruik en het niet over een scheiding heb, is omdat ik dat blijkbaar ineens ‘wéét (helderwetend). Ze vraagt: ‘ja, hoe weet je dat, dat klopt!’ Ze is opgelucht omdat ze weet ik dat ik haar oprecht aanvoel. Dan kan ik snel verder. Zou ze nee zeggen, moet ik dieper gaan ‘kijken’ waarom ik dat ‘doorkreeg’ want dan heeft dat met iemand anders te maken (soms een andere vaderfiguur die overleden is).  Ik krijg een oude man te zien: Opa (helderweten) en ik ruik een sigarenlucht (helderruiken). Een vertrouwde geur die een gevoel van liefde in mij losmaakt (voelen). Ik ‘voel’ mijn hart verkrampen en ‘wéét’ ineens dat opa plotseling overleden is aan een hartaanval. Ik meld dat voorzichtig. Dan komt er nog meer onverwerkt verdriet naar buiten. ‘In de steek gelaten zijn’ komt vanuit ‘vader weg’, lievelingsopa ‘weg’ en nu partner als het ware  ‘weg’, want er is geen aandacht voor haar, geen contact.  Altijd weer hetzelfde, want zo voelt ze dat.

In dit voorbeeld heeft deze vrouw zichzelf wijs gemaakt dat haar bestaan er niet toe doet, omdat ze zich in de steek gelaten voelt door iedereen die ze zo lief had. Geen wonder dat ze een muur heeft opgetrokken rond haar hart en haar ‘gevoel’, en dat ze zich nu onrustig voelt. Want die ‘ziel’ en dat ‘hart’ wil niet achter een muur verblijven.

Dan begint de coaching. Waarbij ik meestal ‘helderhorend’ en ‘helderwetend’ dingen aanvoel, of ‘door krijg’ die ertoe kunnen gaan bijdragen om haar probleem te gaan aanpakken en haar eigen kracht terug te krijgen. Soms voel ik sluimerende talenten waar ze heel blij van gaat worden als ze die gaat ontwikkelen en die haar zullen helpen om in die kracht terug te komen en te gaan verwerken. Zichzelf beter leert kennen.

In een geval waarin iemand wel een vraag stelt, maar zich gereserveerd opstelt –niet opent-  voel ik dat ik moeilijk connectie kan maken en krijg ik nauwelijks iets te voelen of te zien. Dan moet ik gaan zorgen dat diegene zich ‘opent’ om dat contact toch te gaan maken. In een enkel geval lukt dat helemaal niet, omdat ik alleen maar ‘ego ‘ tegen kom en dan zeg ik ook heel eerlijk dat ik geen antwoorden krijg. Maar meestal krijg ik door de juiste ‘heldere inval’ de sleutel om het slot van het ego voorzichtig te openen. Het is geen toeval dat ze me bellen, dus ik moet er soms wat moeite voor doen. Humor kan daarbij een heel mooi stukje gereedschap zijn. We lachen soms ook wat af in mijn werk. Dat werkt ontspannend en vaak is het pantser dan ineens verdwenen en de basis van vertrouwen gelegd.

Hoe het ook zij, ik voel het als mijn taak om iemand opgelucht en met positieve vooruitzichten ‘los’ te laten. Waarna ik weer terug kan ‘schakelen’ naar mijn eigen energieveld, zodat ik niet met de pijn of emoties van de ander blijf rondlopen. Wat overigens vroeger wel vaak gebeurde, toen ik me hier niet zo bewust van was. Het is iets waarmee ik heb moeten leren omgaan om er zelf niet aan onderdoor te gaan. Heel mooi werk, vanuit pure zuiverheid, vanuit liefde.

Wees dus alsjeblieft niet bang dat ik je ongevraagd ga ‘lezen’ (ik wil ook graag ‘vrij’ kunnen zijn). En wanneer ik dingen spontaan aanvoel omdat mijn hart geopend is voor jou, weet dan dat ik vanuit mijn diepste zelf geen enkel oordeel heb, maar gewoon –blijkbaar net als jij-  in een ‘open’ en ‘ontspannen zijnstoestand’ verkeer die puur natuurlijk is en eigenlijk zelfs het allermooiste is dat mensen kan overkomen.

Ik zal voor de geïnteresseerde lezer binnenkort nog een artikel schrijven over de theorie achter helderziendheid, (zie dat artikel inmiddels hier) voorzover we die kunnen begrijpen met ons aardse verstand.  Daarbij kan ik alleen maar uitgaan van hetgeen ik in mijn opleiding ‘parapsychologie’ heb geleerd en vanuit wat ik weet van morfische velden (v/h morfogenetische velden) in combinatie met de Jungiaanse psychologie. Alsook puttend uit mijn eigen ervaring en beleving.

Bedenk tot slot nog dit:  helderziendheid is een vaak ‘vergeten’ onderdeel van ons totale mens-zijn!

© Irma Schiffers  –  23 februari 2014

Na jarenlang als coach/consulent voor anderen gewerkt te hebben, ben ik in 2015 met een paar collega’s begonnen op Keyphone, onze eigen lijn. (beschikbaarheid zichtbaar). Ik ben bereikbaar op 0909-0501 (eveneens voor 0,90 cent per minuut)

Alle artikelen op deze website worden belangeloos geschreven ten bate van ‘hue-manity’ en mogen in het geheel worden overgenomen en verspreid, mits voorzien van bronvermelding!