De helft van 2014 zit erop

ENGLISH

Het is alweer even geleden dat ik een artikel schreef, maar het is er nu echt wel weer tijd voor. Er gebeurt zoveel bij iedereen, zoals ik dagelijks aan de telefoon hoor van de klanten die mij bellen en soms kan dat aanvoelen als chaos en onzekerheid over hoe nu verder.

Yinta R.I.P.

Ook ik kreeg op persoonlijk vlak van alles op mijn bord dat zich out of the blue aandiende. Het zijn zaken die je niet ziet aankomen en die ineens je dagindeling kunnen veranderen en anders op z’n minst je gemoed. Ik raakte onlangs vrij plotseling een zeer geliefde huisgenoot kwijt (mijn moederpoes Yinta) die ik met veel verdriet moest laten inslapen en heb laten cremeren; mensen om mij heen gingen het ziekenhuis in met ernstige klachten dus een onverwachts reisje met bezoekjes tussendoor; mijn boek Stoelendans bij de kapper is in een razend tempo vertaald en is nu de buitenlandse markt opgegaan.

Aan die vertaling moest ik echter nog heel wat nachten besteden om mijn woordspelingen te corrigeren in een juiste woord-setting en last but not least ben ik in een flink tempo aan een astrologie-opleiding bezig. Hoe krijg je het allemaal verzonnen denk ik dan, maar daar hebben meerdere mensen, zoals dagelijks blijkt, echt last van. Het leven raast aan ons voorbij en toch hebben we het gevoel dat het allemaal niet opschiet als het gaat om hetgeen wij voor onszelf willen zien veranderen.

Ja, de wereld is flink in beweging, dat wil zeggen dat de druk steeds meer wordt opgevoerd om ‘jezelf’ te gaan leven; leven vanuit het hart en vanuit je ziel. Zoals het nu gaat kan het niet langer meer. Dus de vraag is ‘Wie ben je werkelijk’, ‘wat wil je echt’, ‘wat is je werkelijke doel waar je blij van wordt’?  En hoe bereik je dat individuele zelfmeesterschap?

Relatie-issues hebben nog steeds een grote prioriteit want ook die race is nog niet gelopen. Er zijn nog steeds veel mensen bij elkaar die weten dat ze willen stoppen met die relatie maar het nog niet durven, of niet weten hoe en hoe het dan verder moet. En dit geldt ook voor alle zielsconnecties die al langere tijd -of ineens nu- zijn gesmeed. Er lijkt maar geen gang in te komen. Wat er dan gebeurt is dat je er niet meer in gelooft; dat je door vermoeidheid van dit alles de handdoek in de ring wilt gooien. En dat is nou juist precies wat je niet moet doen!

Zoals ik al zei: de wereld is flink in beweging. Men wordt op grote schaal wakker en wil niet meer doorleven op de oude voet die we zo gewend waren. De corruptie van de overheden, de banken, de nieuwsvoorziening van de mainstream-media; nee, we geloven dáár gelukkig niet meer in en we willen het dus ook niet meer. Die beweging is gaande en niet alleen dicht om ons heen. En dat voel je, werkelijk waar! Die onrust is, zeker als je al gevoelig bent, zeer voelbaar en dan moet je proberen om je te concentreren op je eigen innerlijk, je eigen wijsheid en je eigen kracht. Wat een ander er ook van vindt.

Mercurius loopt sinds gisterenavond weer direct, dus vooruit. En die mercurius is in zijn retrograde stand een rem op zaken als communicatie, verkeer en electronica. Dus dat is ook niet bepaald een periode waarin je grote vooruitgang moet verwachten als je iets wilt opzetten of bereiken. Retrograde betekent veelal meer dat je in de retro- (verleden) stand gaat om daar nog eens te overpeinzen wat er opgeruimd kan worden, of –zoals zo frappant- mijn boek uit het verleden (mercurius is ook de planeet van boeken, schrijven etc.) werd vertaald en gisteren in de direct-stand in een persbericht van de Amerikaanse uitgever naar buiten is gekomen.

Kortom, tijd voor actie in tegenstelling tot het afgelopen half jaar, dat ter voorbereiding was op de ‘vernieuwing’ die we voor onszelf willen bereiken en dat gaat zijn invloed hebben op de hele maatschappij en de wereld. Het spreekwoord luidt niet voor niets ‘verbeter de wereld en begin bij jezelf’. Dáár begint de verandering door wat je uitstraalt, en wat je uitstraalt trek je aan als een magneet!

Laat het je niet verbazen als er zich steeds meer onverwachte gebeurtenissen zullen aandienen; van een grote (ziels-)liefde uit het verleden die ineens weer voor je neus staat, tot een plotselinge verandering van werk of woonplaats. Laat het positief zijn, ervaar het als een nieuwe uitdaging. Het ‘probleem’ mag een ‘uitdaging’ heten, dan klinkt het al een stuk positiever. Uitdagingen vragen om creatief denken naar een oplossing toe. Alles kan dan anders worden zodat je voor je het weet in een nieuwe ‘flow’ zit met jezelf en je leven. Die kun je alleen maar zélf creëren door ervoor open te blijven staan.

De tweede helft van dit jaar wordt lichter als je weet wat je wilt bereiken en je daar ook op gaat focussen.  En bedenk, dat wanneer iets uit je leven verdwijnt (hoe pijnlijk afscheid ook altijd is) dat het niet meer in je nieuwe ‘leven’ thuishoort. Alleen de waarheid wordt belangrijk. Hoe kun je nieuwe zaken binnenlaten als je oude ‘kast’ geen ruimte meer heeft door alles wat je bewaard hebt, stoffig of niet? Wanneer je die kast eens radicaal leeg haalt, en tranen kunnen een dikke laag stof doen wegspoelen, zul je zien dat deze snel weer gevuld is met nieuwe dingen, die een stuk overzichtelijker zullen zijn.

Dingen of situaties waarvan je nooit gedacht had dat dáár jouw werkelijke geluk in huist… Ik wens je een mooie maand maar ook een spannende ‘tweede helft’ !

© Irma Schiffers

Voor een persoonlijk advies of coaching kun je me bereiken via 0909-0501 op KeyPhone.nl, kijk daar of ik beschikbaar ben.

Dit artikel  mag in zijn geheel overgenomen en verspreid worden, mits voorzien van bronvermelding

 

 

Soulmates, twinsouls..-VRAAG 1

Hallo, ik ben Mariëlle en naar aanleiding van je artikel over twins heb ik een vraag. Dertien jaar lang heb ik een latrelatie gehad met aantrekken en afstoten.  Mijn ex-vriend stapte op als het hem uitkwam en kwam ook terug wanneer hij zin had. Ik liet het allemaal gebeuren omdat ik hem lief had.

Nu drie maand geleden was ik het zo moe om telkens weer gedumpt te worden en heb de relatie beëindigd maar nu ik zoveel lees over twins begin ik weer te twijfelen maar een twin zou je toch nooit vernederen of in de steek laten als je hem nodig hebt en dat deed hij wel?

Liefs, Mariëlle B.

 

Hallo Mariëlle,

Dank voor deze zeer interessante vraag, want juist hier gaat mijn artikel over: de verwarring die ontstaat door wat je leest terwijl je juist zo mooi je eigen leerproces aan het volgen was!

Je vertelt dat je samen met je (ex-) vriend een moeilijk proces van aantrekken en afstoten hebt ervaren. Dat is dus exact waar het over gaat en wat ik probeer uit te leggen. Dat proces is een individuele en zeer pittige,  pijnlijke groeiperiode.  Je constateert uiteindelijk zelf (daar laat de groei zich al zien) dat je het eerst liet gebeuren omdat je hem lief had. Dat wijst op onvoorwaardelijke liefde.

Maar….  je kwam erachter dat je jezelf niet genoeg lief had, waardoor je dit liet gebeuren. En je kunt  ‘de ander’ met dezelfde hoeveelheid lief hebben zoals je jezelf lief hebt. Dat moet in balans zijn. Anders is er altijd sprake van macht en onmacht. De één heeft de touwtjes in handen en de ander moet het ondergaan. En dat bepaal je dus helemaal zelf. Waar zelfrespect en innerlijke kracht, liefde voor jezelf om de hoek komt kijken wil je dat niet meer, omdat je jezelf ook het mooiste gunt op het gebied van de liefde, maar ook op andere vlakken.

Dus, zoals je zelf schrijft, was je er uiteindelijk zo moe van om het gevoel te hebben dat je ‘gedumpt’ werd dat je de keuze maakte om voor jezelf te gaan staan, ondanks de liefde die je voor hem voelt en/of gevoeld hebt.  Chapeau!

En dan komt de ‘aap uit de mouw’ in het oerwoud waar ik het over heb en dan begint dus de verwarring die juist niet zou moeten plaatsvinden nu je zover gekomen bent! Je leest zoveel over twins dat je weer begint te twijfelen of hij je twin is. Snap je waarom ik dit artikel schreef? Dit maak ik dagelijks aan de telefoon mee, en mijn enige antwoord is: Voel zelf, je kunt ‘t, En dan wéét je…!

Natuurlijk kan een ‘zogenaamde twin’ (bah, ik loop dus steeds weer vast op die benamingen, omdat het iets  ‘dwingends’ heeft en liefde is nooit dwingend, zeker zielsliefde niet!) je nooit vernederen. Dat wil hij ook niet. Maar hij leert jou daarmee lessen, zoals jij de ander lessen leert, al dan niet in nabijheid en dus op afstand. Maar waar hij mee te kampen heeft is zijn eigen proces en dat is ‘angst’ voor de diepe liefde. Het haalt namelijk altijd oude wonden open als je de echte liefde ontmoet. En daar wil en kan niet iedereen direct naar kijken en mee beginnen te werken voor zichzelf. De eerste reactie is dus vlucht, een menselijk en psychologisch principe.  De inzichten komen bij de ene persoon wat sneller dan bij de andere, en dat is in volledige vrijheid aan degene die ze moet gaan ontwikkelen en krijgen.

Vaak is het zo dat het bij mannen logischerwijs meer voorkomt dat ze in angst schieten voor hun diepe gevoelens. Mannen worden meer opgevoed met ratio dan met gevoel, anders zijn het ineens zogenaamde ‘watjes’ of ‘mietjes’ en ze moeten leren om een gezin te onderhouden. Tja, zo ging dat altijd! Dat is nu helemaal aan het veranderen gelukkig, maar aangezien we nog in de overgangsperiode zitten naar zelf-meesterschap en balans tussen verstand en gevoel, en mannelijk en vrouwelijk ineen, hebben we uiteraard nog steeds te maken met dit aantrekken en afstoten.  Ook daar hebben ‘mensen’ termen voor uitgevonden: runners en stayers die je in alle zielsliefde-artikelen tegenkomt.  Maar zelfs dat is een ‘aardse term’ voor een veel groter energetisch principe dat geen woorden meer kent. Want runner (degene die weg loopt van de liefde uit angst) en stayer (degene die ‘weet’ van de zielsliefde) kunnen zomaar van plaats wisselen in zo’n proces. Het is namelijk dezelfde energie, maar omdat we in polariteit leven op aarde is er het één of het ander. En dat mag nu naar één geheel groeien;  naar een multidimensionaal bewustzijn in plaats van een polariteitsbewustzijn.  Je ‘bewust zijn’ van je kwetsbaarheid en angst voor totale overgave aan iets chaotisch als ‘liefde vanuit hart en ziel’ is voor een aards mens in een aards lichaam natuurlijk altijd moeilijk te bevatten. Dat moeten we nu gaan leren ‘dragen’.  En durven om dit te gaan benoemen naar de ander omdat je het in jezelf erkent en aanvaardt, schept de enige basis voor een zielsrelatie die tot het meest zuivere en grootste groeiproces leidt. Daartoe moet je jezelf dus volledig doorgronden om erover te kúnnen praten.

Met betrekking tot jouw ex wil ik je graag het volgende meegeven: Als hij je ‘vernederd’ heeft is dat jouw ervaring dat maakt dat jij dit als ‘vernedering’ ervaart en dat is altijd gelieerd aan iets wat je eerder meemaakte, waardoor je dat nu zo noemt.

Dat is een stukje voor jou om aan te werken. Het feit dat je hem telkens binnenliet als hij terugkwam terwijl jij, zoals je zelf schrijft, dat  ‘liet gebeuren’ betekent dat je je inmiddels bewust bent van jouw eigen aandeel hierin. Later werd je krachtiger (omdat je moe werd, hoe paradoxaal kan een menselijk gevoel zijn) en besloot je je niet meer te laten ‘vernederen’.Groei dus!

Als hij je zielsverwant is, en dat kun je alleen maar ZELF weten en ook op ‘welk’ level, (dat kan en wil ik ook niet voor jou bepalen, want wie ben ik) dan gaat hij juist nu door het dal en komt erachter dat hij door zijn angst om zich te verbinden met zijn (gekwetste) hart, zijn grote ‘liefde’ kwijt is en dan komt hij absoluut naar je toe, maar anders dan je hem voorheen zag. Ook gegroeid!

Zo niet, dan passen jullie dus duidelijk niet, omdat jij verder groeit terwijl hij besluit om voor angst te kiezen. Dat is de vrijheid die een mens heeft, omdat we zelf-scheppend zijn. Dat moeten we respecteren uit ‘onvoorwaardelijke en zuivere liefde’.

En daar ga ik dus ook géén uitspraak over doen. Want als ik zou zeggen: ‘hij is je twin, en aangezien twins altijd samen moeten komen, komt hij terug’ voel ik me heel schuldig omdat ik dan niet bijdraag aan jouw eigen innerlijke groei om er zelf achter te komen wie jij in de kern bent. Want in de ‘wachtstand’ en ‘verwacht-modus’ kom je geen steek verder. En daar kan ik vanuit mijn zuiverheid niet aan meewerken.

Dus lieve Mariëlle, ‘voel zelf, je kunt ‘t. En je wéét…..’

 

©Irma Schiffers  –  12 februari 2014

Ik werk als zelfstandig coach/consulent en ben te consulteren op onze eigen lijn Keyphone: 0909-0501 en niet langer bereikbaar via Antwoorden & inzichten (eveneens voor 0,90 cent per minuut)

Alle artikelen op deze website worden belangeloos geschreven ten bate van ‘humanity’ en mogen in het geheel worden overgenomen en verspreid, mits voorzien van bronvermelding!

 

Soulmates, twinsouls & twinflames

Als je deze termen in het google-zoekbalkje typt en je surft over het internet kun je door de bomen het bos niet meer zien, maar je komt in plaats daarvan in een oerwoud terecht van artikelen, die het vaak als vaststaande feiten aan je presenteren. En, zoals we weten, een oerwoud betreden is niet ongevaarlijk!

Al die websites zijn een prachtige informatiebron, wanneer je je sterk bewust bent van jezelf en mits je de vele feiten zeer selectief gaat bestuderen. Maar als je vanuit grote verwarring op zoek gaat naar de waarheid omdat je die in jezelf niet (meer) kunt vinden, loop je het risico nog meer te verdwalen. Dan is het te hopen dat er midden in dat oerwoud ineens een ‘aap’ uit een mouw komt!

Mijn vorige artikel (HSP en maatschappij) begon met de woorden: ‘ik houd er niet van om mensen in hokjes te plaatsen’ en ik houd er dus helemáál niet van om koppels, dus twee mensen in een hokje te plaatsen! Want wat zijn nou soulmates, wanneer heb je met een twinsoul te maken en wat is dan eigenlijk precies een twinflame?  De één weet het nog beter dan de ander en dat terwijl je al zoekende steeds meer tegenstrijdigheden tegenkomt.  En toen je ging zoeken was je al in verwarring! Wat maakt het uit hoe het heet? Het is al pittig genoeg als het je overkomt en nauwelijks in woorden te vatten. Nee, ik houd dus niet van ‘hokjes’.

Het ‘soulmate’-tijdperk is al langer geleden aangebroken en het wordt allemaal nog veel heviger, want waar het namelijk werkelijk om gaat, is dat we met de veranderingen van onze planeet en onze eigen ascensie meer vanuit ons hart gaan leven en dus op een ‘hoger level’ gaan liefhebben. En ‘zielsverwanten’ passen dus helemaal in dat plaatje. Het is de ‘herkenning’ van de andere ziel door alles heen. Die ontmoeting brengt je absoluut naar een hoger level, namelijk ‘echte liefde’ vanuit het hart, het verstand voorbij… Het overstijgt het ‘gewone’ verliefd zijn, want dat gaat na een relatief korte en hevige periode weer over. Dit blijft en gaat nooit meer over. De term zielsverwanten’ gebruik ik dus liever, omdat dat voor álle relaties die gevormd gaan worden de lading dekt.

Al jaren gaan de meeste vragen die ik krijg over dit fenomeen. En als dit onderwerp elders ter sprake komt heeft iedereen er wel op één of andere manier ervaring mee, of gehad. En het mooie ervan is, dat ook iedereen het over dezelfde ‘indringende’ gevoelens heeft die ermee gepaard gaan. Termen als ‘ik werd helemaal van de sokken geblazen’, ‘ik heb nooit eerder zoiets gevoeld voor iemand’, ‘mijn hele leven is ontwricht’ en ‘ik kan niet meer normaal functioneren’ zijn regel, zelfs zónder enige uit-zondering! En het ‘leed’ dat daarmee gepaard gaat voordat je samen zou ‘moeten’ komen moet niet onderschat worden! Maar dan komt dus ook mijn grootste probleem om de hoek zeilen, want de vraag is natuurlijk steeds ‘komen we samen en zo ja, wanneer dan?’ En dan ga ik dus altijd meteen even een stapje achteruit. Want iets te vaak krijg ik te horen dat ze dat ‘beloofd’ is soms met tijdstippen erbij. En als sommigen je dan ook nog vertellen dat de ander ondanks die belofte terminaal ziek is geworden, zojuist getrouwd is omdat zijn nieuwe liefde een kind verwacht  of zelfs plotseling is overleden,krijg ik het met mijn hooggevoeligheid net zo benauwd als degene die mij om raad vraagt!

No way, dus! Ik ga uitleggen dat het  ‘ontmoeten’ van zielsverwanten altijd gericht is op een innerlijk groeiproces. In en met jezelf. En dat je daar ook alleen maar zelf aan kunt werken. Dat het ook van je verwacht wordt: sterker worden, in je kracht gaan staan, om jezelf leren geven met alles erop en eraan. Jezelf om niets meer veroordelen, want je bent gewoon ‘mens’, een leerling met een  individueel lessenpakket. Op weg naar jouw eigen innerlijke geluk. En geen angsten meer of kwetsbaarheden waarvan je hoopt dat de ander die wel voor je oplost, ergo: invult! Want dat is dus niet meer de bedoeling. En aangezien wij als ‘mens’ de keuzevrijheid hebben om ons eigen leven vorm te geven en al onze levenslessen zelf te creëren opdat we daar uiteindelijk ook voor zullen slagen, kun je niet met zekerheid stellen dat beide partijen dat ook gaan doen. En zeker niet als die ander, ik zeg het even plat nu, ‘gewoon dood gegaan’is. Wat moet ik dan zeggen in ‘zuiverheid’ als diegene talloze keren verzekerd is door anderen dat ze een prachtige bruiloft zouden krijgen, gevolgd door een gezinsuitbreiding met drie kinderen? Dan kan ik alleen nog maar álle coaching- en therapeutische vaardigheden uit de kast trekken die ik ooit heb geleerd om iemand te beletten van het balkon te springen. Want ook dat hoort begrijpelijkerwijs bij de beleving van iemand in pure (ziels-) liefdesnood!

De term twinsouls wordt namelijk maar al te snel gebruikt en als daarover telkens ‘geschreven’ en gezegd wordt dat tweelingzielen samen ‘móeten’ komen in dit leven en je past daar je hele leven op aan, iedere dag opnieuw, kun je niet groeien in jezelf. Je hoop en je verwachtingen zijn zo gericht op het leven met die ander dat je zelf vergeet wat je in je rugzak meedraagt en wat je nog kwijt moet. Daarnaast ‘hoor’ ik vaak om die reden de voorwaardelijkheid doorklinken in de hulpvragen. ‘Maar ik heb dit al gedaan, en dat allemaal losgelaten, daaraan gewerkt en waar blijft ie dan nu?’

Dan zeg ik ‘Als de andere ‘helft’ van jou een ‘beloning’ moet zijn voor het vele werk, heb je het niet gedaan voor jezelf; dus niet uit liefde en respect voor jezelf! En juist dáár is het fenomeen ‘zielsverwanten’ voor gecreëerd’.  Zó diep geraakt worden dat je een paar treden stijgt op de ladder die je naar je eigen ‘zuivere’ ziel, naar onvoorwaardelijke zelfliefde terugleidt. En die weg gaat altijd eerst door de diepste dalen!  De vrijheid om te kiezen óf, hoe en wanneer je dat gaat doen is aan onszelf. En als je echt van die ander houdt –omdat je dit proces begrijpt op ‘zielsniveau’- gun je die ander zijn of haar levenslessen en valkuilen. Onvoorwaardelijk!

En ik verzeker je, als je bovenaan die ladder gekomen bent, heb je de ander niet meer ‘nodig’ Als je dan in de spiegel kijkt zie je een prachtige, authentieke en zuivere ziel die zich opnieuw verbonden voelt met ‘alles’ wat er is. Zichtbaar en onzichtbaar. Feminine en masculine ineen: Yin en Yang. Waanzinnig mooi! Je bent een krachtige eenheid geworden door vallen en opstaan! Een héél mens.

Wat diegene doet die je zo intens liefhebt en zo sterk aanvoelt is dan toch in volledige vrijheid aan de ander? De uitkomst is namelijk aan jullie beiden. Voel zélf, want dat kun je! En dan wéét je…

Áls dan die ander de ladder op  zijn eigen tempo en op eigen kracht besluit te bestijgen en je kijkt bovenaan elk vanaf je eigen kant in die spiegel, zul je zien dat deze zich vanzelf oplost tot een illusie en dat je in de ogen van de ander je eigen spiegelbeeld ziet…

* – * – * – * – * – * – * -* – *

© Irma Schiffers  – 10 februari 2014

Ik werk als zelfstandig coach/consulent en ben te consulteren op Antwoorden en inzichten, en op Topconsulenten.nl

Alle artikelen op deze website worden belangeloos geschreven ten bate van ‘humanity’ en mogen in het geheel worden overgenomen en verspreid, mits voorzien van bronvermelding!